Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 308

ตอนที่ 308 ราชวงศ์ปลา

ก่อนอื่นขอแนะนำเรื่อง ‘ชีวิตอัศจรรย์ของพาย’

ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นผลงานซึ่งดัดแปลงจากหนังสือขายดีในชื่อเดียวกันบนโลก

นิยายเรื่องนี้ไม่เพียงได้รับรางวัลแมนบุ๊กอวอร์ด ยังติดอันดับหนังสือขายดีของนิวยอร์กไทม์สนานกว่าหนึ่งปีอีกด้วย!

เป็นหนังสือขายดีที่แท้จริง

และภาพยนตร์ในชื่อเดียวกันนี้ใช้เวลาเตรียมการนานหลายปีกว่าจะเริ่มถ่ายทำ

ต่อให้เทคโนโลยีการถ่ายทำของสตาร์ไลท์จะก้าวหน้า สามารถย่นระยะเวลาได้มาก ทว่าเป็นไปไม่ได้ที่ผลงานชิ้นนี้จะสร้างเสร็จและออกฉายได้รวดเร็วเท่ากับภาพยนตร์สองเรื่องก่อนหน้านี้ของหลินเยวียน

ขอกล่าวถึงความสำเร็จของผลงานชิ้นนี้อีกสักหน่อย…

เป็นผลงานชิ้นเอกซึ่งได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์ทั้งหมด 11 สาขา!

อัง ลีได้รับรางวัลออสการ์สาขาผู้กำกับยอดเยี่ยมจากภาพยนตร์เรื่องนี้

นอกจากนั้น ภาพยนตร์เรื่องนี้ยังได้รับรางวัลออสการ์สาขาเทคนิคพิเศษยอดเยี่ยม สาขาเพลงประกอบยอดเยี่ยม และสาขากำกับภาพยอดเยี่ยม

ใช้คำง่ายๆ มาอธิบายก็คือ

น่ากลัวมาก

กระบวนการคัดเลือกพายตัวเอกของภาพยนตร์ต้นฉบับนั้นใช้เวลาประมาณหกเดือน อัง ลีผู้กำกับจัดการออดิชันสามรอบ จนสุดท้ายเหลือผู้ผ่านการคัดเลือก 12 คน และคัดเลือกนักแสดงเป็นรายบุคคล

เรื่องนี้ หลินเยวียนจะโกงไม่ได้

เขาเองก็ต้องการคัดเลือกตัวละครอย่างจริงจังเช่นกัน

เพราะตัวละครเอกนี้ คัดเลือกยากเหลือเกิน!

และนี่เป็นเพียงหนึ่งในความยากทั้งหมดที่มีเท่านั้น

คัดเลือกนักแสดงอย่างไรเป็นหนึ่งในปัญหาใหญ่

หลินเยวียนมั่นใจว่า ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ใช่สิ่งที่ผู้กำกับซึ่งเป็นผู้ช่วยงานจะรับมือได้!

เช่นเดียวกับเพลงซึ่งมีระดับความยากสูง ผู้ช่วยงานไม่มีทางรับมือได้

ต่อให้มีคำอธิบายโดยละเอียดในบทภาพยนตร์แล้ว ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่ผู้กำกับอย่างอี้เฉิงกงจะถ่ายทำรายละเอียดในบทให้ได้ผลลัพธ์ตรงกันอย่างแท้จริง

หากจะให้อี้เฉิงกงกำกับละก็ มีเพียงวิธีเดียว นั่นก็คือไอเท็มจากระบบปริมาณมหาศาล เพื่อเพิ่มความสามารถในการกำกับภาพยนตร์ของอี้เฉิงกง

สองคำง่ายๆ เปลืองเงิน!

ยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึงมาตรฐานสูงสุดซึ่งภาพยนตร์เรื่องนี้ต้องการจากฝ่ายต่างๆ ในกระบวนการถ่ายทำ

รวมไปถึงเงินลงทุนในภาพยนตร์!

ซ้ำยังมีความยากข้อหนึ่งซึ่งระบบได้จัดการให้เรียบร้อยแล้ว นั่นก็คือปัญหาเรื่องการดัดแปลงภาพยนตร์

ภาพยนตร์เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับศาสนาและความเชื่อบางอย่าง ถ้าหากให้หลินเยวียนดัดแปลงเอง หลินเยวียนคงทำอะไรไม่ถูก…

นอกเหนือจากนั้น…

สเปเชียลเอฟเฟ็กต์สเกลใหญ่และการเตรียมการซึ่งต้องใช้นั้นนับได้ว่าน่าตกใจทีเดียว

ภาพยนตร์ซึ่งถ่ายทำกับฉากเขียวตลอดทั้งกระบวนการนั้น แค่คิดก็รู้ว่าวุ่นวายขนาดไหน

เพราะฉะนั้นหลินเยวียนจึงมั่นใจว่า ภาพยนตร์เรื่องนี้ ตนถ่ายทำไม่ไหว!

อย่างน้อยตนก็ถ่ายทำไม่ไหวภายใต้ระยะเวลาอันสั้น ทำได้เพียงส่งต้นฉบับให้บริษัทไปก่อน เพื่อให้บริษัทใช้เวลาที่มากพอในการเตรียมการ

“คัดเลือกนักแสดงให้เสร็จก่อน แล้วค่อยพาตัวเอกไปเรียนว่ายน้ำ…ถ้าตัวเอกว่ายน้ำได้อยู่แล้วก็ดีไป อีกอย่างกองถ่ายต้องไปสัมผัสฉากคลื่นจริงที่ทะเล…นี่เป็นสิ่งที่หลายคนไม่เคยสัมผัสมาก่อนในชีวิต ไม่เคยสัมผัสแล้วจะทำออกมาให้สมจริงได้ยังไง…”

โถ่เว้ย

ยิ่งคิดยิ่งยาก

ไม่ต้องคาดหวังให้หนังเรื่องนี้เสร็จภายในปีนี้เลย

และบทภาพยนตร์ระดับนี้ ระบบเก็บเงินไปแค่ 30 ล้าน เรียกว่ามีมโนธรรมมากทีเดียว

อาจเป็นเพราะระบบตระหนักดีถึงความยากในการสร้างภาพยนตร์เรื่องนี้ จึงลดราคาลงมา ถ้าหากตนทำแบบสุกเอาเผากิน รังแต่จะทำให้บทดีๆ สูญเปล่า

คุณภาพของบทนี้เหนือกว่าเรื่องนักปรับเสียงเปียโนมาก!

“กลับไปเตรียมการก่อนแล้วกัน”

หลินเยวียนพอจะมีความคิดบ้างแล้ว ภาพยนตร์เรื่องนี้อย่างน้อยปีหน้าถึงจะเปิดกล้องได้

ใช้เวลานานเหลือเกิน

เขาอยากสั่งผลิตบทใหม่จากระบบ

สั่งผลิตบทที่ถ่ายทำได้ทันทีและไม่ต้องยุ่งยาก

ถ่ายทำเสร็จแล้วค่อยถ่ายทำเรื่องชีวิตอัศจรรย์ของพาย