ตอนที่ 309 หล่อ – ตอนที่ต้องอ่านของ Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอนนี้ของ Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน โดย Internet ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายการเงินทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 309 หล่อ จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
ตอนที่ 309 หล่อ
ผู้คนในวงการถกเถียงกันเพื่อแสวงหาข้อเท็จจริง ส่วนในโลกภายนอก ชาวเน็ตกำลังรับชมเรื่องสนุก
ลูกศิษย์สองคนของเซี่ยนอวี๋ทะยานขึ้นติดชาร์ต สำหรับชาวเน็ตแล้วเป็นเรื่องสนุกอย่างหนึ่ง เพราะฉะนั้นการถกเถียงบนโลกออนไลน์จึงคึกคักตามมา
‘เซี่ยนอวี๋โคตรโหด!’
‘เห็นความโหดของเซี่ยนอวี๋กันแล้วใช่ไหม’
‘เซี่ยนอวี๋สุดยอดจริงๆ ลูกศิษย์สองคนขึ้นชาร์ตได้หมด ถ้าเขาออกโรงเองคงฆ่าล้างบางทั้งชาร์ตแล้วล่ะมั้ง’
‘เซี่ยนอวี๋เคยฆ่าล้างบ้างมาน้อยครั้งซะที่ไหนล่ะ’
‘ทุกครั้งที่เกิดเรื่องพวกนี้เกิดขึ้น สมองของผมมักจะมีข้อมูลหนึ่งแวบเข้ามา ว่าเซี่ยนอวี๋ยังเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย…’
‘อดลองนึกภาพตามไม่ได้ ว่าตอนที่อาจารย์วิชาประพันธ์เพลงของเซี่ยนอวี๋สอน จู่ๆ ก็พูดกับเซี่ยนอวี๋ว่า หรือว่าคุณมาสอนเองเลยมั้ย?’
‘ฮ่าๆๆๆๆ พูดซะเห็นภาพตามเลย’
‘ได้ยินว่าเซี่ยนอวี๋ยังมีลูกศิษย์คนที่สาม เป็นผู้หญิง จุ๊ๆ หลังจากนี้ชาร์ตเพลงจะเต็มไปด้วยปลาไหมเนี่ย’
‘ไม่รู้สิ ผมยังคิดว่าวงการประพันธ์เพลงเป็นบ่อปลาซะอีก’
‘ถ้าเซี่ยนอวี๋เขียนต่อไปละก็ ไม่ช้าก็เร็ววงการดนตรีจะต้องกลายเป็นบ่อปลาแน่นอน’
‘ไม่แน่ว่าอาจเป็นมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ เซี่ยนอวี๋ก็คือเจ้าสมุทร’
‘…’
ทุกคนล้วนกำลังถกเถียงกัน
ในวงการดนตรีต่างถกเถียงกันเรื่องลูกศิษย์ของเซี่ยนอวี๋ ในวงการภาพยนตร์ก็ถกเถียงเรื่องเซี่ยนอวี๋เช่นเดียวกัน
เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับรางวัลดรากอนอวอร์ดในครั้งนี้
หลังจากภาพยนตร์เรื่องนักปรับเสียงเปียโนเข้าชิงรางวัลใหญ่ถึงสามสาขา และในที่สุดก็คว้ารางวัลเพลงประกอบภาพยนตร์ยอดเยี่ยม อันที่จริงก็นับว่าเป็นเรื่องที่อยู่ในความคาดหมาย
ถึงอย่างไรเพลงวิวาห์ในฝันก็ทำสถิติได้ระดับนั้น
จุดสำคัญซึ่งอุตสาหกรรมภาพยนตร์ให้ความสำคัญก็คือ เซี่ยนอวี๋ถึงกับไม่เข้าร่วมรับรางวัล ถึงอย่างไรเรื่องนักปรับเสียงเปียโนก็เข้าชิงถึงสามสาขา ตามหลักแล้วไม่มีทางกลับไปมือเปล่าหรอก
ปกติแล้ว มีเพียงคนที่รู้ว่าตนจะมาแล้วกลับบ้านมือเปล่า ถึงจะไม่เข้าร่วมพิธีมอบรางวัลที่สำคัญเช่นนี้
ทว่าความเป็นไปได้ที่เซี่ยนอวี๋จะไม่ได้แม้แต่รางวัลเดียวน้อยขนาดนี้ แต่ก็ยังไม่โผล่หน้าไป นี่เป็นสิ่งที่ทำให้หลายคนแปลกใจ
ต้องบอกก่อน
ว่าหลังจากที่รางวัลดรากอนอวอร์ดประกาศรายชื่อผู้เข้าชิง หลายคนต่างถกเถียงกันว่าเซี่ยนอวี๋จะมาเข้าร่วมหรือไม่
ถ้าเข้าร่วม เท่ากับว่ารางวัลนี้จะเป็นการปรากฏตัวครั้งแรกของเซี่ยนอวี๋!
ความเป็นไปได้สูงมาก อย่างไรก็เป็นถึงดรากอนอวอร์ดเชียวนะ
ปรากฏว่าเซี่ยนอวี๋ไม่ได้เข้าร่วม จึงทำให้หลายคนรู้สึกแปลกใจ
ชาวเน็ตหลายคนซึ่งตั้งตารอ พลอยรู้สึกผิดหวังอย่างห้ามไม่อยู่
‘หรือเพราะอยู่ในวงการเพลงเป็นหลัก เลยไม่เข้าร่วมดรากอนอวอร์ด?’
‘เซี่ยนอวี๋เคยได้รางวัลในวงการเพลงมาบ้างแล้ว ถึงจะไม่ใช่ระดับสังคีตสมโภช แต่ก็เป็นรางวัลที่ยอดเยี่ยมมาก เขาก็ไม่ได้ปรากฏตัวเหมือนกัน’
‘หรือเป็นเพราะหน้าตาไม่ดี เลยไม่เข้าร่วม’
‘คอมเมนต์บนระวังโดนด่า กล้าเหยียดหน้าตาเซี่ยนอวี๋ แฟนคลับเซี่ยนอวี๋มีไม่ใช่น้อยๆ นะ’
‘จัดไป ผมตามมาด่าแล้ว อาจารย์เซี่ยนอวี๋ต้องโคตรหล่ออย่างแน่นอน (อิโมจิน้องหมาหรี่ตา)!’
คนคนนี้ยังแนบรูปการ์ตูนของมนุษย์ปลามาอีก
ปรากฏว่ายังมีคนหยิบยกคำถามที่ว่าทำไมเซี่ยนอวี๋ไม่เปิดเผยหน้าตามาเป็นประเด็นถกเถียง
‘อาจเป็นปัญหาเรื่องส่วนสูง เมื่อก่อนในวงการนักเขียนก็มีนักเขียนที่ไม่ยินดีออกหน้า สุดท้ายแล้วพอเขาออกหน้า ทุกคนถึงได้รู้ว่าที่จริงแล้วเขาตัวเตี้ย’
‘นักศึกษามหาลัย โดยทั่วไปก็อายุยี่สิบกว่า คนอายุน้อยมีความคิดเป็นของตัวเองน่ะ’
‘อยากเห็นหน้าอาจารย์เซี่ยนอวี๋’
‘ไม่ว่าอาจารย์เซี่ยนอวี๋จะเปิดเผยหน้าตาหรือไม่ ผมก็เคยจินตนาการรูปลักษณ์ของเขาไว้แล้ว ว่าเป็นคนที่เท่สุดๆ แค่คิดก็รู้ว่าหล่อ ไอดอลผมน่ะ ไม่ว่าตัวจริงจะเป็นยังไง ก็หล่อสำหรับผมเสมอ!’
‘…’
ยังมีแฟนคลับบางคนซึ่งมีฝีมือในการวาดภาพ ลงมือวาดการ์ตูนเกี่ยวกับเซี่ยนอวี๋ ส่วนมากเป็นภาพเซี่ยนอวี๋ซึ่งหล่อเหลาเอาการสุดๆ แฟนคลับสร้างสรรค์ออกมาซะเห็นภาพ
ผู้คนซึ่งผ่านไปมาไม่ได้สนใจกับหน้าตาของเซี่ยนอวี๋ ยังเอ่ยแดกดันเหล่าแฟนคลับ ‘คงไม่ใช่ว่าสุดท้ายแล้วจินตนาการแหลกสลายหรอกนะ ไม่ช้าก็เร็วก็ต้องเห็นหน้าอยู่ดี’
…
จริงอย่างที่ว่า ไม่ช้าก็เร็วก็ต้องเห็นหน้าอยู่ดี
เพราะตัวตนของเซี่ยนอวี๋นั้นไม่ได้เก็บเป็นความลับแม้แต่น้อย มีคนตั้งมากมายในทั้งสตาร์ไลท์และกองถ่ายที่เคยเห็นหน้าเซี่ยนอวี๋
เขารู้ว่าเรื่องนี้เก็บเป็นความลับตลอดไปไม่ได้ แต่ขอยื้อเวลาอย่างสุดความสามารถก็แล้วกัน เปิดเผยตัวช้าสักหน่อยก็ยังดี
และการถกเถียงเกี่ยวกับหน้าตาของเซี่ยนอวี๋นั้น ถึงขั้นที่ส่งผลกระทบต่อคนรอบตัวเซี่ยนอวี๋ อย่างเช่นซย่าฝานซึ่งเคยร่วมงานกับเซี่ยนอวี๋
ซย่าฝานเพิ่งได้รับเชิญให้ไปร้องเพลงประกอบซีรีส์เรื่องหนึ่ง เดิมทีคิดว่าทุกคนคงจะถามเกี่ยวกับเพลง แต่นึกไม่ถึง
นักข่าวถึงกับถามเธอว่า “เซี่ยนอวี๋หน้าตาเป็นอย่างไรคะ”
ถ้าหากเป็นคนอื่นอาจโกรธจนควันออกหูไปแล้ว แต่ซย่าฝานและหลินเยวียนสนิทสนมกัน เธอย่อมไม่โกรธ มิหนำซ้ำเธอยังตอบอย่างยิ้มแย้มว่า
“ใครเห็นใครก็รัก ดอกไม้เห็นดอกไม้บาน”
เป็นผลให้ความเข้าใจที่ชาวเน็ตมีต่อเซี่ยนอวี๋เพิ่มขึ้นอีกขั้น
เซี่ยนอวี๋หล่อระดับดาราภาพยนตร์!
นั่นทำให้ความคาดหวังที่โลกภายนอกมีต่อรูปลักษณ์ของเซี่ยนอวี๋เพิ่มขึ้นอีกหลายส่วน
แถมเจี่ยนอี้ไม่ยอมแพ้ หลังจากการสัมภาษณ์เผยแพร่ออกไป ก็แท็กซย่าฝานในกลุ่มเล็ก ‘หลินเยวียนหล่อเท่าฉัน?’
‘นายทำให้เจ้าหน้าที่หอยอมปล่อยผู้ชายเข้าหอหญิงได้หรือเปล่าล่ะ?’
เจี่ยนอี้ ‘…’
ใช่แล้ว หลินเยวียนทำได้
ช่วงมัธยมปลาย หลินเยวียนคือผู้ชายคนเดียวของทั้งโรงเรียนที่เข้าหอหญิงได้
ตอนนั้นซย่าฝานป่วย หลินเยวียนนำยาแก้ไข้ไปให้ซย่าฝาน
แรกเริ่มเดิมทีเจี่ยนอี้เป็นคนนำไปให้
เจี่ยนอี้เข้าไม่ได้ เพราะคุณป้าซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่หอรู้สึกว่าถ้าเจี่ยนอี้เข้าไป จะเป็นภัยต่อเด็กผู้หญิงในหอ
เพราะฉะนั้นเขาจึงไปหาหลินเยวียน
แม้จะไม่อยากยอมรับ ทว่าในหลายๆ ครั้ง หลินเยวียนก็ดูเหมือนจะได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษอยู่เสมอ
ครั้งนั้นก็เช่นกัน
ในตอนนั้น คุณป้าผู้ดูแลหอยังเอ่ยเตือนหลินเยวียนด้วยความเป็นห่วงเป็นใย จนทุกวันนี้เจี่ยนอี้ยังจำประโยคนั้นได้ขึ้นใจ
“ระวังด้วยนะหนู เป็นผู้ชายต้องรู้จักระวังตัว”
…………………………………………………
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอน 837-839 ไม่มีข้อความเลยครับ...