Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 411

ตอนที่ 411 การต่อสู้ที่ไม่ยุติธรรม

ใบหน้าของหลินเซวียนเต็มไปด้วยความตกตะลึง!

เรื่องราวกระจ่างขึ้นมาแล้ว!

ทำไมก่อนหน้านี้ตนถึงไม่ถูกคลังหนังสือซิลเวอร์บลูไล่ออก ทำไมตนเพิ่งเข้ามาในบริษัทก็ได้ประจำในแผนกสำคัญ ทำไมหลังจากตนสั่งสมประสบการณ์มาได้เล็กน้อยก็ถูกย้ายมาอยู่ในแผนกนิทานซึ่งเป็นศูนย์รวมของผู้มีส่วนเกี่ยวข้องทางผลประโยชน์ ทำไมบรรณาธิการบริหารจึงดูแลตนเป็นอย่างดี ทำไมก่อนหน้านี้แผนกวรรณกรรมสืบสวนสอบสวนกับแผนกนิยายแฟนตาซีถึงได้แย่งกันดึงตนเข้ามา…

เพราะเบื้องหลังของตนคือฉู่ขวงนั่นเอง!

ผู้คนเหล่านี้ดูแลตน ก็เพื่อเอาใจฉู่ขวง!

และเหตุผลที่ลึกซึ้งไปกว่านั้นก็มาจากน้องชายของตน!

ฉู่ขวง เซี่ยนอวี๋ และอิ่งจือยอมรับอย่างเปิดเผยและเป็นที่รู้กันว่าทั้งสามคนเป็นเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อกัน ไม่อย่างนั้นฉู่ขวงเองก็คงไม่มีเหตุผลให้ดูแลตนเช่นนี้

พวกเขาไม่ได้รู้จักกันสักหน่อย!

และเมื่อมองจากการที่ฉู่ขวงอุตส่าห์ให้คนส่งต้นฉบับนิทานเรื่องหนึ่งมาให้ เกรงว่าความสัมพันธ์ของน้องชายตนและฉู่ขวงน่าจะดีกว่าที่ตนจินตนาการไว้เสียอีก!

เพราะแม้แต่น้องชายของเธอเองก็เพิ่งรู้เมื่อเย็นวานระหว่างกินข้าวว่าเธอยังขาดต้นฉบับนิทานอีกหนึ่งเรื่อง ต่อให้เขารีบติดต่อให้ฉู่ขวงช่วยในทันที ฉู่ขวงก็ไม่จำเป็นต้องทำงานข้ามคืนเพื่อทำตามคำขอของน้องชายให้สำเร็จสักหน่อย!

“เขียนต้นฉบับเสร็จในชั่วข้ามคืน?”

หลินเซวียนประหลาดใจ

ในตอนนั้นเธอทำท่าทางราวกับถูกปัวโรต์เข้าสิงร่าง!

หลังจากไขปริศนาแล้ว ในที่สุดเธอก็กระจ่างขึ้นมา!

ว่าที่แท้ตนเองก็เป็นผู้มีส่วนเกี่ยวข้องทางผลประโยชน์เช่นกัน แถมยังไม่ใช่ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องทางผลประโยชน์ทั่วไปด้วย!

ชั่วขณะนั้น ความคิดนับไม่ถ้วนก็ผุดขึ้นมาในห้วงสำนึกของหลินเซวียน เธอทำได้เพียงฝืนรักษาสีหน้าให้เยือกเย็น

“ขอบคุณค่ะ หัวหน้าบ.ก.เฉา”

“ไม่ต้องเกรงใจครับ!”

รอยยิ้มของเฉาเต๋อจื้อเจิดจ้าราวกับอาบสายลมฤดูใบไม้ผลิ หน้าอกของเขากระเพื่อม “ต่อไปหัวหน้าบ.ก.หลินมีอะไรให้ช่วยมาบอกเหล่าเฉาได้เลย แผนกวรรณกรรมสืบสวนสอบสวนเราสนับสนุนหัวหน้าบ.ก.หลินเสมอนะครับ!”

และด้านหลังของเฉาเต๋อจื้อ

สีหน้าของจางหยางและสุ่ยจูโหรวตกใจจนตัวแข็งทื่อ

ฉู่ขวงเชียวนะ!

ผู้คนในบริษัทต่างถกเถียงกันว่าสรุปแล้วใครอยู่เบื้องหลังของหลินเซวียนกันแน่ พูดกันไปสารพัด แต่ทั้งสองไม่คิดไม่ฝันเลยว่าเบื้องหลังของหลินเซวียนจะถึงกับเป็นฉู่ขวง!

แม่เจ้าโว้ย!

มีเทพยืนผงาดอยู่ด้านหลัง มิน่าล่ะหลินเซวียนถึงได้รับการดูแลจากบริษัทเป็นอย่างดี!

“ส่งต้นฉบับไปให้แล้วนะครับ”

เฉาเต๋อจื้อจัดการเรียบร้อย รอยยิ้มยังแจ่มใสเหมือนเดิม “ผมขอตัวก่อน ยินดีต้อนรับหัวหน้าบ.ก.หลินมาเป็นแขกของแผนกเรานะครับ!”

“ได้ค่ะ”

หลินเซวียนอยากเดินไปส่ง ทว่าเฉาเต๋อจื้อโบกมือ “หัวหน้าบ.ก.หลินไปทำงานต่อเถอะครับ ไม่ต้องไปส่ง”

เฉาเต๋อจื้อกล่าวพลางหันกลับไปอย่างร่าเริง

ขณะเดินผ่านจางหยางและสุ่ยจูโหรว รอยยิ้มของเฉาเต๋อจื้อพลันเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มทางการ สุภาพและเกรงอกเกรงใจ เพียงแต่ปราศจากความกระตือรือร้นเฉกเช่นเมื่ออยู่ต่อหน้าหลินเซวียน

“รบกวนแผนกของคุณแล้วครับ”

หลินเซวียนเองก็ยิ้มอย่างสุภาพกับทั้งสองคน ก่อนจะหันหลังกลับเข้าไปยังห้องทำงาน

ชั่วขณะนั้น จางเฉิงซึ่งเป็นประจักษ์พยานในภาพเหตุการณ์นี้พร้อมกับพนักงานคนอื่นๆ ก็พลันรู้สึกปลื้มปริ่มขึ้นมา

ว่ากันว่าเมื่อมนุษย์คนหนึ่งตรัสรู้ ไก่และสุนัขได้ขึ้นสวรรค์!

ตนฉลาดหลักแหลมมากที่ได้ออกตัวรับหน้าที่ผู้ช่วยของหลินเซวียน!

หลินเซวียนมีคนอยู่เบื้องหลัง!

แถมคนคนนี้ยังยิ่งใหญ่มากซะด้วย!

สุ่ยจูโหรวและจางหยางมองหน้ากันโดยไม่พูดจา ท้ายที่สุดจึงหันหลังกลับไป

ขณะที่กำลังจะเข้าไป ทันใดนั้นจางหยางก็หันหน้ามา พูดอย่างไม่สบอารมณ์กับบรรดาบรรณาธิการที่ยังยืนอึ้งกันอยู่

“มองอะไรกัน ไปทำงานได้แล้ว!”

ทุกคนรีบขานรับ เพียงแต่ใบหน้ายังคงหลงเหลือความตกตะลึงหลังจากได้ยินชื่อนั้น

……

หลังจากที่หลินเซวียนกลับไปยังห้องทำงาน เขาก็โทรศัพท์หาหลินเยวียนในทันที

เมื่อต่อสายติด หลินเซวียนก็เอ่ยอย่างไม่รีรอ

“นายใช่ไหมที่ให้ฉู่ขวงช่วยพี่?”

“จะว่าอย่างนั้นก็คงได้”

หลินเยวียนซึ่งอยู่ปลายสายตอบกลับมาอย่างเยือกเย็น ราวกับคาดการณ์ไว้แต่แรกแล้วว่าพี่สาวจะโทรมา

“พวกนายสนิทกันขนาดไหนเนี่ย”