Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 417
สรุปบท ตอนที่ 417 ลมพายุ: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
สรุปเนื้อหา ตอนที่ 417 ลมพายุ – Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน โดย Internet
บท ตอนที่ 417 ลมพายุ ของ Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน ในหมวดนิยายการเงิน เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Internet อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ตอนที่ 417 ลมพายุ
ฉินคือมาตุภูมิแห่งดนตรี ฉีคือตำหนักภาพยนตร์ ฉู่คือราชาการ์ตูน…
และเยี่ยนโจว คือทวีปแห่งการต่อสู้!
การแข่งขันคือสัญชาตญาณในเลือดเนื้อ และหยั่งรากลึกลงสู่ยีนของพวกเขา ภายใต้การบ่มเพาะในแดนวัฒนธรรมเยี่ยนโจว!
ฉิน ฉี ฉู่ และเยี่ยนร่วมแข่งขันกันเพื่อช่วงชิงโควตานิทานในหนังสือรวมนิทานโดยสมาคมวรรณศิลป์
ขอโทษที
นี่คือเขตแดนที่ชาวเยี่ยนคุ้นเคยดี!
อย่างไรก็ตาม ศึกในครั้งนี้ ไม่ได้เป็นความบ้าคลั่งของชาวเยี่ยนเพียงอย่างเดียว แต่เป็นความตื่นเต้นที่วงการนิทานของฉิน ฉี ฉู่ และเยี่ยนมีร่วมกัน!
นักเขียนนิทานทุกคนวิ่งวุ่นอย่างบ้าคลั่ง!
เป้าหมายที่พวกเขามีร่วมกันคือการเผยแพร่ชื่อเสียงของพวกเขาให้กว้างไกลมากขึ้น!
ใครบ้างไม่รู้ว่าถ้าผลงานของตนได้รับคัดเลือกให้เป็นส่วนหนึ่งของรวมนิทานบลูสตาร์ จะหมายความว่าอย่างไร
โอกาสที่ยิ่งใหญ่ไงล่ะ!
เมื่อมองจากความพยายามในการโปรโมตหนังสืออย่างเป็นทางการของสมาคมวรรณศิลป์ นี่อาจเป็นโอกาสที่นักเขียนนิยายเด็กจะสร้างอิทธิพลต่อผู้คน และโอกาสครั้งสำคัญของชีวิต!
โอกาสแบบนี้ในชีวิตจะมีสักกี่ครั้งกัน!
ใครบ้างไม่ตื่นเต้น?
ใครบ้างไม่ปรารถนา?
ถ้าหากรวมนิทานบลูสตาร์ทำได้ดี จะทำให้ชื่อเสียงของนักเขียนนิทานอีกหลายคนได้เข้าสู่ประวัติศาสตร์วิวัฒนาการของนิทานบลูสตาร์ กลายเป็นสิ่งที่ต้องกล่าวถึงในแบบเรียน!
ตอนนี้อย่าว่าแต่แวดวงนิทานเลย
สะเทือนทั้งอุตสาหกรรมที่เกี่ยวข้องกับศิลปะและวัฒนธรรม
เรื่องนี้ดึงดูดความสนใจจากทุกคนได้ในชั่วพริบตา
ถึงขั้นที่มีคนมองว่านี่เป็นการทดลองครั้งหนึ่งของสมาคมวรรณศิลป์
ท่ามกลางการวิเคราะห์และคาดเดาของผู้คนเหล่านี้ บางทีนิทานอาจเป็นเพียงการนำร่องในเบื้องต้น นโยบายที่เหมือนกันอาจแผ่ขยายไปยังวรรณกรรมประเภทอื่นๆ ในแวดวงศิลปะวัฒนธรรมด้วย
“ปังมาก!”
“นักเขียนทุกคนในวงการนิทานของฉินฉีฉู่เยี่ยนตื่นตัวกับข่าวนี้ นี่คือเกมและการเปลี่ยนแปลงของวงการนิทานทั้งสี่ทวีป นักเขียนนิทานคนใดที่มีความทะเยอทะยานต่อให้เพียงเล็กน้อยก็จะพยายามอย่างเต็มที่ เพื่อให้รับประกันว่าผลงานของตนจะได้เข้าไปอยู่ในรวมนิทานบลูสตาร์!”
“เราทุกคนต้องการฝากชื่อเสียงไว้ชั่วนิรันดร์กันทั้งนั้น”
“เหตุการณ์นี้ถูกลิขิตมาให้เป็นก้าวสำคัญของวงการนิทาน หลังจากเหตุการณ์นี้ ฉันก็นึกไม่ออกแล้วว่าจะมีเหตุการณ์ใดที่สามารถระดมความกระตือรือร้นในการสร้างสรรค์ผลงานได้ในฉับพลันเช่นนี้!”
“นี่ยังเป็นแค่เรื่องสั้น”
“คาดว่าในอนาคตนิทานขนาดยาวจะได้รับการรวมเล่มและเผยแพร่โดยสมาคมวรรณศิลป์เช่นเดียวกัน บวกกับในตอนนี้ชาวเยี่ยนมาแล้ว คนกลุ่มนั้นรักการแข่งขันโดยธรรมชาติ พวกเขาทำได้ทุกอย่างเพื่อให้แน่ใจว่าผลงานของพวกเขาได้รับการคัดเลือก”
“…”
เป็นค่ำคืนที่ถูกลิขิตมาให้ข่มตาหลับไม่ลง!
เมื่อพายุคลั่งในโลกศิลปะวัฒนธรรมเริ่มต้นพัดผ่านจากวงการนิทานในยามดึก อิทธิพลของมันไม่ได้จำกัดอยู่เพียงแวดวงศิลปะและวัฒนธรรมอีกต่อไป ทว่าชาวเน็ตทั่วไปก็ตกตะลึงเช่นเดียวกัน
‘รวมนิทานบลูสตาร์’
‘ในนั้นจะต้องมีเจ้าเต่าน้อย!’
‘น่าเสียดายที่ลูกหมูสามตัวเป็นนิทานขนาดยาว ไม่งั้นครั้งนี้อาจารย์หยวนหยวนต้องได้เข้าไปแน่นอน แต่นี่เป็นแค่การเริ่มต้น คาดว่าหลังจากนี้จะต้องมีแผนเกี่ยวกันนิทานขนาดยาวจริงๆ ถึงยังไงอิทธิพลของนิทานขนาดยาวก็มีให้เห็นเป็นประจักษ์’
‘เห็นทีนิทานครั้งนี้ปังแน่!’
‘จู่ๆ ก็นึกถึงจินซานกับฉีฉี ผลงานใหม่ของพวกเขาสองคนในราชานิทานแพ้ฉู่ขวงซะได้ แต่จินซานกับฉีฉีก่อนหน้านี้ก็มีผลงานชิ้นโบแดงที่เป็นนิทานสั้นสุดคลาสสิกอยู่หลายเรื่อง ผลงานชิ้นโบแดงพวกนี้มีโอกาสได้รับการคัดเลือกสูงมากจากสมาคมวรรณศิลป์’
‘ฉันแนะนำเรื่องเจ้าหญิงสโนว์ไวท์!’
‘เรื่องเจ้าหญิงสโนว์ไวท์ของฉู่ขวงมีหวังจริงๆ นั่นแหละ ช่วงนี้นิทานเรื่องนี้เป็นที่นิยมของเด็กๆ จริงๆ แต่ผลงานนิทานขนาดสั้นของฉู่ขวงมีน้อยเกินไป เขาที่มีผลงานอยู่แค่ชิ้นเดียวคงไม่ได้เป็นจุดสนใจของคณะกรรมการคัดเลือกหรอก เกณฑ์การคัดเลือกสำคัญของหนังสือรวมนิทานของทางการ ยังคงอยู่ที่นักเขียนชื่อดังในแวดวงนักเขียนนิทานเด็กอยู่ดี’
‘…’
หลายครอบครัวมีลูกหลาน
ครอบครัวใดที่มีลูกมีหลาน ล้วนสนอกสนใจเรื่องนี้
ต่อให้ไม่มี ในอนาคตอาจมี จึงสนใจเรื่องนี้เช่นเดียวกัน
เพราะเด็กๆ คืออนาคตของบลูสตาร์ และการบ่มเพาะทางความคิดในวัยเด็กนั้นเป็นเรื่องสำคัญที่สุดสำหรับผู้คนนับไม่ถ้วน!
อันที่จริง
เธอไม่ได้เลือกที่จะเร่งเร้า เพียงแต่พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม
“เขียนเสร็จแล้วบอกพี่นะ”
พูดจบ หลินเซวียนก็หยิบโทรศัพท์ และเริ่มติดต่อกับโลกภายนอก
ข่าวซึ่งสมาคมวรรณศิลป์นำเสนอนั้นสร้างแรงสั่นสะเทือนมหาศาล และส่งผลกระทบกับวงการนิทานอย่างแน่นอน หลินเซวียนไม่มีเวลามาสนใจแค่ฉู่ขวงแล้ว
ในฐานะรองหัวหน้าบรรณาธิการแผนกนิทานของคลังหนังสือซิลเวอร์บลู หลังจากนี้งานของเธอจะยุ่งมาก
เพราะจะมีนักเขียนนิทานชื่อดังอีกหลายคนปรากฏตัว!
แผนกนิทานของสำนักพิมพ์จากทั้งฉิน ฉี ฉู่ และเยี่ยน จะกลายเป็นแผนกที่งานยุ่งที่สุดในบริษัท!
และเมื่อถึงวันรุ่งขึ้น
เหตุการณ์ก็พัฒนาไปในทิศทางเดียวกับที่ทุกคนจินตนาการไว้
‘อาจารย์ซวี่กวง ปรมาจารย์นิทานจะปล่อยผลงานนิทานเรื่องใหม่ในสัปดาห์หน้า!’
‘นักเขียนนิทานชื่อดังอย่างฉีฉี จินซาน เซ่อกวง และต้าตงต่างประกาศว่าจะปล่อยผลงานเรื่องใหม่!’
‘ผลงานชิ้นใหม่ของนักเขียนนิทานชื่อดังอาจารย์ฮวาเยวี่ยเฉียนกำลังจะมา!’
‘อาจารย์หยวนหยวน ผู้เขียนนิทานในความทรงจำวัยเด็กเรื่องลูกหมูสามตัว เตรียมปล่อยชุดนิทานสั้นลูกหมูสามตัว!’
‘ยังจำนิทานคลาสสิกของบลูสตาร์เรื่องเจ้าเต่าน้อยกันได้ไหม นิทานเรื่องใหม่ของอาจารย์อูกุยกำลังจะมาถึง เร็วๆ นี้!’
‘…’
นี่คือความบ้าคลั่งที่คาดการณ์กันไว้!
แม้แต่นักเขียนนิทานชั้นครูยังนั่งไม่ติดแล้ว!
รวมไปถึงนักเขียนนิทานซึ่งขึ้นชื่อด้านนิทานขนาดยาวอย่างอาจารย์หยวนหยวนก็ยังขอร่วมด้วย
ในประวัติศาสตร์การพัฒนาด้านนิทานของบลูสตาร์ นี่เป็นครั้งแรกที่ปรมาจารย์นิทานชื่อดังมากมายได้เปิดตัวผลงานใหม่ในเวลาเดียวกัน!
เป็นสเกลใหญ่ซึ่งไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน!
ลมพายุแห่งนิทานได้มาถึงอย่างเป็นทางการ!
……………………………………………….
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอน 837-839 ไม่มีข้อความเลยครับ...