Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 419

ตอนที่ 419 หนึ่งต่อเก้า

มาหาฉันกันทำไม

หลินเยวียนรีบรุดไปยังออฟฟิศตั้งแต่เช้าตรู่ในวันแรกของปี ปรากฏว่าทันทีที่คลิกเข้าปู้ลั่ว กดเข้าบัญชีผู้ใช้ของฉู่ขวง ก็เห็นคำท้าประชันวรรณกรรมจากนักเขียนนิทานตั้งเก้าคน เขารู้สึกประหลาดใจอยู่บ้าง ถึงขั้นรู้สึกทำอะไรไม่ถูก เขาคิดมาตลอดว่าตนเก็บตัวเงียบไม่ได้ดึงดูดความสนใจจากผู้คน

“หัวหน้า!”

จินมู่รุดมาหา

หลังจากกล่าว ‘สวัสดีปีใหม่’ อย่างรวดเร็ว จินมู่ก็เร่งร้อนกล่าวว่า “เรื่องที่วันนี้มีนักเขียนชื่อดังเก้าคนส่งคำท้าประชันวรรณกรรมมา หัวหน้าคงรู้แล้วใช่ไหมครับ คิดไว้หรือยังครับว่าจะรับคำท้าของนักเขียนท่านไหน”

จินมู่คล้ายกับกำลังกังวล

จะไม่กังวลได้อย่างไรล่ะ นักเขียนชื่อดังของวงการนิทานถึงเก้าคนเชียวนะ ต่อให้อิงตามกฎเกณฑ์ในการประชันวรรณกรรมของมณฑลเยี่ยน ผลงานหนึ่งชิ้นสามารถรับคำท้าได้เพียงครั้งละหนึ่งคนเท่านั้น ตกเป็นเป้าหมายของยอดฝีมือพร้อมกันถึงเก้าคน จะให้แผ่นหลังไม่เปียกชุ่มเหงื่อก็ยากแล้ว!

“คิดแล้วครับ”

หลินเยวียนขบคิดเรื่องนี้ไว้บ้างแล้ว

เขามีแผนอยู่ในใจ

อันที่จริงหลินเยวียนมีประสบการณ์ เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาถูกท้าทายในนามของ ‘การประชันวรรณกรรม’ จำได้ว่าครั้งก่อนเป็นเหลิ่งกวงที่ยืนกรานว่าจะต้องต่อสู้กับหลินเยวียนด้วยวรรณกรรมสืบสวนสอบสวนกับหลินเยวียนให้ได้ เพียงแต่ขนาดของการต่อสู้ในครั้งนี้ใหญ่กว่ามาก ไม่ทันไรก็กลายเป็นเก้าคนขึ้นมาซะอย่างนั้น

“เลือกใครครับ”

จินมู่เอ่ยอย่างรวดเร็ว “ที่จริงถ้าถามผม ผมแนะนำอาจารย์ฉีฉีกับอาจารย์จินซานครับ ทั้งสองท่านนี้เราเคยชนะมาครั้งหนึ่งแล้ว ถ้าแข่งกันในรูปแบบการประชันวรรณกรรมเป็นครั้งที่สอง ต่อให้แพ้ก็จะนับว่าเสมอกันหนึ่งต่อหนึ่ง เราจะไม่เสียหน้า ส่วนทางชาวเยี่ยน พวกเขาส่งคำท้าไปแล้วถูกปฏิเสธเป็นเรื่องปกติ ไม่มีอะไรเสียหายครับ”

“เริ่มจากอาจารย์ฉีฉี”

หลินเยวียนแลดูผ่านการไตร่ตรองมาเป็นอย่างดี

จินมู่ผ่อนลมหายใจ ใบหน้าผุดรอยยิ้ม นี่เป็นวิธีที่ดีที่สุด ระดับในการเขียนนิทานของอาจารย์ฉีฉีเป็นรองอาจารย์จินซานอยู่เล็กน้อย เพราะฉะนั้นถ้าเลือกอาจารย์ฉีฉี โอกาสชนะจะมีค่อนข้างสูง

แตกต่างจากโลกภายนอก

ความเชื่อมั่นที่จินมู่มีต่อฉู่ขวงนั้นเหนือกว่าคนธรรมดา ไม่มีทางเคลือบแคลงในความสามารถของฉู่ขวงเพียงเพราะฉู่ขวงเคยเขียนนิทานมาเพียงเรื่องเดียว ในครั้งนี้เป็นเพราะความยิ่งใหญ่ของแนวรบคู่ต่อสู้ พลอยให้จินมู่ตื่นตระหนกโดยไม่รู้ตัว

“แล้วก็เลือกคนที่นามสกุลเดียวกับอาจิน”ไอรีนโนเวล

หลินเยวียนมองไปทางบัญชีปู้ลั่วของจินซาน

รอยยิ้มของจินมู่ชะงักค้าง เข้าใจความหมายของหลินเยวียนแทบจะในทันที “หัวหน้าจะเล่นแบบสองต่อหนึ่งเหรอครับ กฎของการประชันวรรณกรรมคือผลงานหนึ่งเรื่องใช้ได้กับคู่แข่งเพียงคนเดียว ไม่มีใครใช้ผลงานชิ้นเดียวประชันกับคู่แข่งสองคนหรอก”

“ใครบอกว่าผมจะใช้ผลงานชิ้นเดียว?”

“หัวหน้าเตรียมผลงานไว้สองชิ้น?”

จินมู่เริ่มรู้สึกกังวลอีกครั้ง การประลองแบบหนึ่งต่อสองคือสงครามสองด้าน ความยากแตกต่างกับการต่อสู้แบบตัวต่อตัวอย่างสิ้นเชิง!

แต่หลินเยวียนไม่ได้ตอบคำถามของผู้จัดการในทันที

เขาเมนชันถึงอาจารย์ฉีฉีต่อหน้าจินมู่ พร้อมทั้งแนบข้อความว่า

‘ผลงานเรื่องใหม่ ซินเดอเรลลา โปรดชี้แนะ!’

……

บนโลกออนไลน์ในขณะนี้

ชาวเน็ตยังคงถกเถียงกันอย่างคึกคักเกี่ยวกับเรื่องที่ฉู่ขวงถูกนักเขียนชื่อดังเก้าคนท้าประลอง หลายคนคาดเดากันไปว่าสุดท้ายแล้วฉู่ขวงจะรับคำท้าจากนักเขียนท่านใด และสุดท้ายแล้วนักเขียนคนใดจะได้รับความสนใจมากที่สุด!

‘ฉันว่าเป็นอาจารย์ฉีฉี’

‘ระดับของอาจารย์ฉีฉีค่อนข้างตามหลังนักเขียนคนอื่นๆ นอกจากนั้นผลงานที่อาจารย์ฉีฉีปล่อยในราชานิทานก็ยังถูกเจ้าแก่ฉู่ขวงเกทับไป เจ้าแก่ฉู่ขวงเผชิญหน้ากับอาจารย์ฉีฉีย่อมได้เปรียบทางจิตวิทยาเป็นธรรมดา’

‘ถ้างั้นอาจารย์จินซานก็ได้เหมือนกัน?’

‘เจ้าแก่ฉู่ขวงเป็นคนที่ไม่ชอบวางไพ่ตามปกติอยู่แล้ว ผมว่าเขาน่าจะไม่เลือกทั้งจินซานและฉีฉี อาจสุ่มเลือกนักเขียนจากมณฑลเยี่ยนมาสักคน ไม่อย่างนั้นคนเยี่ยนกลุ่มนี้จะได้ใจ ไม่แน่อาจเริ่มป่าวประกาศว่าฉู่ขวงไม่กล้ารับคำท้าจากคนเยี่ยนแล้วก็ได้’

‘…’

ขณะที่ทุกคนกำลังถกเถียงกันอย่างดุเดือด จู่ๆ ก็มีคนเอ่ยว่า ‘ฉู่ขวงตอบแล้ว เหมือนว่าเขาจะตอบรับคำท้าของอาจารย์ฉีฉีนะ แต่ผมไม่เข้าใจ ซินเดอเรลลาคือศัพท์ทางเทคนิคอะไรหรือเปล่า’

‘อะไรนะ’

‘เลือกฉีฉี?’

‘ไม่สนุกเลย’

‘ครั้งนี้ฉู่ขวงควรเลือกชาวเยี่ยนมากกว่า ชาวเยี่ยนส่งคำท้าให้เขาเจ็ดคน แต่เขากลับไม่เลือกสักคน ดันมาเลือกคนฉิน ต่อสู้กับคนฉินกันเอง บางทีคนเยี่ยนอาจกำลังหัวเราะเยาะอยู่ก็ได้’

‘แอบผิดหวัง’

‘ฉันเองก็แอบผิดหวังเหมือนกัน ฉีฉีเป็นคนที่มีระดับต่ำที่สุดในเก้าคนนี้ ดูท่าครั้งนี้ฉู่ขวงคงไม่ได้มั่นใจในผลงานของตัวเองมากเท่าไหร่ เลยเลือกคู่แข่งที่เขามีโอกาสชนะมากที่สุด เข้าใจก็เข้าใจอยู่หรอก แต่มันก็น่าหงุดหงิดอยู่ดี’

‘วัยเยาว์ของผมจบสิ้นแล้ว’