Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 420

ตอนที่ 420 ยังมีอีกไหมครับ

อึ้งสิครับท่านผู้ชม!

อึ้งกันถ้วนหน้า!

ถ้าฉู่ขวงไม่ได้ใช้ชื่อผลงานที่แตกต่างกันทุกครั้งที่เมนชันถึงนักเขียนนิทานชื่อดังเหล่านี้ ทุกคนคงสงสัยว่าฉู่ขวงไม่เข้าใจกฎเกณฑ์ของการประชันวรรณกรรม คิดว่าใช้ผลงานชิ้นเดียวรับคำท้าจากเก้าคนได้ แต่เมื่อเห็นชื่อผลงานทั้งเก้าชิ้นซึ่งไม่เหมือนกันเลย ความสงสัยนี้จึงไม่สมเหตุสมผล ข้อเท็จจริงนี้ไม่ว่าจะยืนยันกี่ครั้งก็ปราศจากความคลุมเครือใด เขากำลังต่อสู้แบบหนึ่งต่อเก้า!

‘แม่เจ้าโว้ย!’

‘เดือดมาก!’

‘คำนับเจ้าแก่ฉู่ขวงเลย!’

‘หนึ่งต่อเก้าเลยเหรอ!’

‘ก่อนหน้านี้เพิ่งคุยเล่นกับพี่คนเยี่ยนที่เพิ่งรู้จักว่าเจ้าแก่ฉู่ขวงเป็นนักเขียนที่ยโสโอหังที่สุดในฉินเรา น่าจะให้ชาวเยี่ยนมาท้าทายฉู่ขวงให้มากสักหน่อย ตอนนี้เห็นทีสิ่งที่ฉันพูดตอนนั้น ฉันก็ไม่ได้โกหก ฉู่ขวงเป็นนักเขียนที่ยโสโอหังที่สุดในประวัติศาสตร์ฉิน ครั้งนี้เขาไม่ได้เห็นใครอยู่ในสายตาเลย นักเขียนชื่อดังเก้าคนส่งคำท้ามาก็ตอบรับทั้งหมด ยังไม่ต้องพูดถึงว่าผลลัพธ์จะเป็นยังไง แค่ความกล้าหาญในการยืนหยัดต่อสู้กับนักเขียนชื่อดังเก้าคนก็สุดยอดมากแล้ว!’

‘แบบนี้โคตรฉู่ขวง!’

‘เรียงกันเป็นระบบสุริยจักรวาลเลยนะ!’

‘ตั้งแต่เดบิวต์มา มีครั้งไหนที่ฉู่ขวงไม่ท้าทายตัวเอง ตอนที่เขาเริ่มเขียนนิยายแฟนตาซี นิยายกระแสหลักเขาไม่ยอมเขียน แต่ดันมาเขียนแนวเฉพาะกลุ่ม จะเดินก็เดินในเส้นทางที่ไม่เคยมีคนผ่านมาก่อน แถมยังกลายเป็นผู้บุกเบิกนิยายอีกตั้งหลายเล่ม!’

‘…’

จินตนาการของชาวเน็ตก่อนหน้านี้คือภาพของนักเขียนทั้งเก้าคนรุมโจมตีฉู่ขวง เป็นเก้าร่างสูงตระหง่านเจิดจรัสพร่างตาล้อมรอบฉู่ขวงไว้ แววตาของทุกคนเปี่ยมด้วยจิตวิญญาณอันบ้าคลั่งและความยั่วยุอันดุเดือด ราวกับกำลังจะตะลุมบอนใส่ฉู่ขวง

และในขณะนี้

จินตนาการของชาวเน็ตเกิดภาคต่ออันน่าตื่นเต้น นั่นคือขณะที่ฉู่ขวงเผชิญหน้ากับการล้อมโจมตีของนักเขียนชื่อดังทั้งเก้าคน ทันใดนั้นเองเขาก็กระดิกนิ้วไปทางคนกลุ่มนั้น เอ่ยอย่างเยือกเย็นว่า

‘มาพร้อมกันเลย’

ไม่มีใครรู้ว่าผลงานทั้งเก้าชิ้นที่ฉู่ขวงปล่อยมาพร้อมกันในครั้งนี้จะเก็บกวาดภารกิจด้วยวิธีการใด แต่ลำพังความทะนงองอาจและห้าวหาญซึ่งฉู่ขวงแสดงให้เห็นนี้ บวกกับจินตนาการล่วงหน้า ก็ทำให้ชาวเน็ตนับไม่ถ้วนต้องตกตะลึงจนแทบหยุดหายใจ!

ขณะเดียวกัน!

ชาวเยี่ยนก็ตะลึงงันไม่ต่างกัน!

โดยเฉพาะนักเขียนนิทานจากเยี่ยนซึ่งถูกฉู่ขวงเมนชันถึงทีละคนต่างสัมผัสได้ถึงความประหลาดใจร่วมกัน ทันใดนั้นความเดือดดาลและความอับอายก็พลันพลุ่งพล่านขึ้นมาจนเลือดขึ้นหน้า!

ยโสโอหังจริงๆ!

เย่อหยิ่งเหลือเกิน!

ทำไมถึงได้ทะนงตนขนาดนี้!

แรกเริ่มเดิมที ตอนที่ฉู่ขวงเมนชันถึงฉีฉี อันที่จริงนักเขียนซึ่งส่งคำท้าถึงฉู่ขวงรู้สึกผิดหวังอยู่บ้าง ดูท่าฉู่ขวงคนนี้คงไม่ได้เก่งกาจอย่างที่ชาวฉิน ฉี และฉู่อวดอ้าง ไม่กล้าแม้แต่จะตอบรับคำท้าของชาวเยี่ยนสักคน ปรากฏว่าไม่ทันไรพวกเขาก็ถูกฉู่ขวงเมนชันถึงทีละคน

ที่แท้ฉีฉีก็เป็นเพียงการเริ่มต้น!

บลูสตาร์กล่าวกันว่าชาวเยี่ยนเราหยิ่งทะนงและดื้อรั้น แต่ฉู่ขวงคนนี้กลับเหมือนชาวเยี่ยนเสียยิ่งกว่าชาวเยี่ยนอย่างเรา สงครามเก้าด้านนั้นบ้าระห่ำจนไร้ขอบเขต คุณกำลังยกย่องตัวเองหรือกำลังดูถูกนักเขียนนิทานชาวเยี่ยนอย่างเราอยู่กันแน่

‘หัวร้อนโว้ย!’

‘คันไม้คันมืออยากสู้กับคน!’

‘ผมคลุกคลีอยู่ในวงการนิทานของเยี่ยนโจวมานานหลายปี ไม่เคยเจอนักเขียนที่เย่อหยิ่งขนาดนี้มาก่อน ให้พวกเราไปสู้พร้อมกันเชียวนะ เขารู้หรือเปล่าว่าหนึ่งต่อเก้าหมายความว่าอะไร นี่มันเท่ากับว่าเขาต้องเขียนนิทานที่ระดับไม่เป็นรองนักเขียนชื่อดังออกมาทีเดียวถึงเก้าเรื่อง!’

‘บ้าไปแล้ว!’

‘พี่น้องชาวเยี่ยนทั้งหลาย นี่ไม่ใช่การประชันวรรณกรรมแล้ว นี่คือสงครามที่ฉู่ขวงเป็นคนเริ่ม เขาคิดจะหยิบยืมมือของชาวเยี่ยนมาสร้างอำนาจให้ตัวเอง ขอเพียงเขาเอาชนะการประชันวรรณกรรมได้สองสามสนาม ก็จะได้ทั้งชื่อเสียงและผลประโยชน์พร้อมกัน ครั้งนี้เขาคิดคำนวณมาดีกว่าเรา แต่น่าเสียดายที่เลือกคู่แข่งผิด!’