Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 447

ตอนที่ 447 หลุมดำรายการบันเทิง

วันที่ 2 กุมภาพันธ์

ศูนย์ดนตรีกลาง

ลานจอดรถชั้นใต้ดิน

ชุดและหน้ากากหลานหลิงอ๋องสวมใส่บนร่างกายของหลินเยวียนเป็นอย่างดี กู้ตงซึ่งนั่งในตำแหน่งคนขับรถเอ่ยขึ้น “ฉันติดตามตัวแทนหลินไปตลอดทั้งรายการไม่ได้ เพื่อป้องกันไม่ให้มีคนเดาตัวตนของคุณได้เพราะฉัน หลังจากคุณเข้าไปข้างในแล้ว จะมีผู้จัดการชั่วคราวที่ทางรายการจัดหาไว้ให้ อีกฝ่ายจะอยู่กับคุณตลอดทั้งกระบวนการซ้อมและบันทึกเทป จนกระทั่งคุณถอดหน้ากากออกจากรายการอย่างเป็นทางการ…”

หลินเยวียนพยักหน้า

ราชาหน้ากากนักร้องมาแล้ว!

รายการบันทึกเทปในวันนี้ บริเวณศูนย์ดนตรีกลาง รวมไปถึงลานจอดรถใต้ดินถูกปิดทั้งหมด วันนี้ผู้ที่ไม่มีจดหมายเชิญจากทีมงานรายการจะเข้ามาไม่ได้ ทีมงานรายการรับผิดชอบรักษาตัวตนของนักร้องเป็นความลับได้อย่างดีเยี่ยม

หลังจากบอกลากู้ตง

หลินเยวียนเดินไปยังลิฟต์ หญิงสาวหน้าตาสะสวยคนหนึ่งกำลังรออยู่ เมื่อเห็นชุดของหลินเยวียน แววตาของเธอพลันเป็นประกาย ออกตัวเอ่ยถาม “ไม่ทราบว่าคุณคืออาจารย์หลานหลิงอ๋องใช่ไหมคะ”

“อื้ม”

หลินเยวียนตอบ

เสียงของเขาถูกดัดแปลงผ่านเครื่องเปลี่ยนเสียง เพราะในตอนที่เขาเข้ามาในลานจอดรถ เจ้าหน้าที่ได้ติดตั้งเครื่องเปลี่ยนเสียงให้แล้ว หลังจากใส่เครื่องนี้แล้วจะไม่ได้ยินเสียงเดิม แน่นอนว่าต่อให้ไม่ใช้เครื่องเปลี่ยนเสียงก็ไม่เป็นไร คนทั่วไปไม่เคยได้ยินเสียงของหลินเยวียน ยิ่งไปกว่านั้นเขาเป็นคนพูดน้อยประหนึ่งกลัวดอกพิกุลร่วง เป็นเรื่องอยากเหลือเกินที่จะได้ยินเขาพูดมาก

“สวัสดีค่ะ”

หญิงสาวแนะนำตัว “ฉันชื่อถงถง เป็นผู้จัดการของคุณ ยินดีต้อนรับคุณเข้าสู่รายการราชาหน้ากากนักร้อง ในรายการนี้ ฉันจะเป็นผู้ช่วยส่วนตัวของคุณ ฉันจะพาคุณเข้าไปยังพื้นที่ฝึกซ้อมที่ทีมงานรายการเตรียมไว้สำหรับอาจารย์แต่ละท่าน”

“ขอบคุณครับ”

หลินเยวียนตอบอย่างมีมารยาท

ถงถงเตือนหลินเยวียน “เวลาในการฝึกซ้อมค่อนข้างกระชั้น เนื่องจากเราจะเริ่มบันทึกเทปอย่างเป็นทางการในช่วงเย็น นอกจากนั้นหลังจากที่เราออกจากลิฟต์ ทีมงานจะเริ่มถ่ายทำอย่างเป็นทางการ เมื่อออกอากาศจะใช้ฟุตเทจที่น่าสนใจจากการถ่ายทำนี้”

หลินเยวียนพยักหน้า

การซ้อมมีความสำคัญมากจริงๆ ขณะนี้เป็นเวลาบ่ายโมง การแข่งขันอย่างเป็นทางการจะเริ่มต้นขึ้นเวลาหกโมงเย็น ตามธรรมเนียมทีมงานรายการต้องเผื่อเวลาสักสองสามชั่วโมงเพื่อให้นักร้องฝึกซ้อม จุดประสงค์หลักเพื่อซ้อมกระบวนการบันทึกเทปทั้งหมดหนึ่งรอบ ฝึกซ้อมบล็อกกิง แสงไฟ รวมไปถึงเอฟเฟ็กต์เสียง แน่นอนว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดคือการร่วมงานกับนักดนตรี ส่วนเพลงที่หลินเยวียนจะร้องนั้นได้ส่งไปยังทีมงานเมื่อไม่กี่วันก่อนหน้านี้ การเรียบเรียงเพลงล้วนเป็นไปตามที่เขากำหนดเอง รายการไม่ได้เปลี่ยนแปลง แต่ถ้าทางวงดนตรีมีคำแนะนำที่ดี หลินเยวียนจะพิจารณาและนำไปปรับใช้

แค่เปิดดนตรีประกอบหรือ?

รายการเพลงระดับสูงไม่ใช่ห้องคาราโอเกะราคาประหยัด ไม่มีคำว่าเปิดดนตรีประกอบ เพราะถ้าหากร้องและเปิดดนตรีประกอบเพียงอย่างเดียวจะนับว่ากระจอกงอกง่อยเกินไปสำหรับรายการเพลงชั้นนำ นักร้องจะรู้สึกประดักประเดิดเล็กน้อยขณะขับร้อง ยิ่งกว่าละครโบราณที่ใช้น้องหมาแสดงเป็นสัตว์วิเศษเสียอีก

ความยอดเยี่ยมตกต่ำถึงหุบเหว

เพื่อให้การแสดงดนตรีสดได้ตื่นตาตื่นใจที่สุด ทีมงานรายการจำเป็นต้องให้การสนับสนุนวงดนตรีชั้นนำ เสียงกระหน่ำรัวของกลองเพิ่มความตื่นเต้น การแสดงเช่นนี้จึงจะปลุกเร้าอารมณ์และความเข้าถึงบทเพลงของผู้ชมได้มากยิ่งขึ้น ในแง่หนึ่ง การใช้ดนตรีสดคล้ายคลึงกับการฉายภาพยนตร์ ดูคล้ายกับว่ามีเพียงนักแสดงที่แสดงออกมาอย่างเต็มที่ ทั้งที่จริงงานนี้เกิดจากความร่วมมืออันทรงพลังของทีมงานเบื้องหลังอีกนับไม่ถ้วน เช่นเดียวกับอุปกรณ์เครื่องเสียงทั้งหลายซึ่งใช้สำหรับประกาศในรายการ สุ่มหยิบขึ้นมาสักชิ้นก็ล้วนราคาสูงลิบเกินกว่าที่คนทั่วไปจะจินตนาการได้ มาตรฐานสำคัญของรายการราชาหน้ากากนักร้องคือเอฟเฟ็กต์ในการขับร้องและการแสดงที่ดีที่สุดซึ่งเทคโนโลยีในปัจจุบันสามารถทำได้!

ส่วนการถ่ายทำ…

แม้ว่าจะกลัวกล้อง แต่ตอนนี้เขาห่อตนเองด้วยชุดอย่างมิดชิด ไม่ว่ากล้องจะถ่ายอย่างไร ย่อมไม่ส่งผลต่อหลินเยวียนมานัก เขาควรทำอย่างไรก็ทำไปอย่างนั้น

เสียงติ๊งต่องดังขึ้น

ลิฟต์เปิดออก

กล้องเล็งมาที่เขาแล้ว ขณะเดียวกันก็มีเจ้าหน้าที่สวมชุดสูทสองคนเข้ามาพยุงหลินเยวียน เนื่องจากหลินเยวียนสวมหน้ากากปิดหน้าไว้ ทั้งร่างยังห่อหุ้มด้วยชุดอย่างแน่นหนา ขณะเดินเหินจึงไม่สะดวกนัก เขาจึงไม่ปฏิเสธความช่วยเหลือของเจ้าหน้าที่

“เหนื่อยไหมคะ”

“พอไหว”

“ชุดของคุณสวยมากเลยค่ะ ฉันว่าคุณต้องเป็นคนที่หล่อมากแน่ๆ โดยเฉพาะหน้ากาก คุณหาคนมาทำหน้ากากให้โดยเฉพาะใช่ไหมคะ นักร้องหลายคนก็สั่งผลิตหน้ากากเองเหมือนกัน”

“อื้ม”

ถงถงพยายามชวนสนทนา แต่ท้ายที่สุดแล้วเธอก็ต้องผิดหวัง ไม่ว่าเธอจะเปิดประเด็นอย่างไร หลานหลิงอ๋องคนนี้ก็กลัวดอกพิกุลร่วงอยู่เสมอ

……

ทีมงานรายการห้ามถ่ายทำระหว่างกระบวนการซ้อม การซ้อมนั้นราบรื่นกว่าที่หลินเยวียนคิดไว้ อาจารย์นักดนตรีฝีมือยอดเยี่ยม เพียงแต่หลังจากการฝึกซ้อมจบลง มิวสิกไดเร็กเตอร์ของรายการได้เข้ามาพูดคุยกับหลินเยวียนอย่างอดไม่ไหว “เพลงนี้ อาจารย์หลานหลิงอ๋องเขียนเองหรือครับ”

มิวสิกไดเร็กเตอร์มีชื่อว่าหูย่าเผิง

หูย่าเผิงคนนี้ไม่ธรรมดา เขาคือโปรดิวเซอร์เพลงระดับแนวหน้าของบลูสตาร์ มีฝีมือการบรรเลงเปียโนระดับปรมาจารย์ ขณะเดียวกันยังถนัดเครื่องดนตรีอีกหลากหลายประเภทไม่ว่าจะเป็นคีย์บอร์ดหรือกีตาร์ ทักษะการเรียบเรียงเพลงของเขาได้รับการยอมรับว่าอยู่ในระดับยอดเยี่ยมเหนือมนุษย์ ราชาราชินีเพลงมากมายมักเชิญเขารับหน้าที่มิวสิกไดเร็กเตอร์ในคอนเสิร์ตของตน รายการราชาหน้ากากนักร้องเชิญเขามานับว่าสมศักดิ์ศรี

“อื้ม”

หลินเยวียนจำเป็นต้องหาหนทางเพิ่มคะแนนให้กับตัวตนของหลานหลิงอ๋อง ดังนั้นก่อนถอดหน้ากากอย่างเป็นทางการ นอกจากวงดนตรีแล้ว ด้านหลังช่องของผู้สร้างสรรค์ผลงานเพลง เขาแทบเขียนไปว่า ‘หลานหลิงอ๋อง’ รวมไปถึงช่องเนื้อร้อง เรียบเรียง รวมไปถึงขับร้องด้วย นี่คือวิธีหนึ่งซึ่งใช้เรียกคะแนนโหวตให้ตนเอง ตามกฎของรายการ

“ร้ายกาจ”

หูย่าเผิงกล่าวอย่างยิ้มแย้ม “ถึงจะไม่รู้ว่าหลังหน้ากากนี้คืออาจารย์ท่านไหน แต่การเขียนเพลงเองและนำมาขับร้องด้วยเสียงของตัวเองแบบนี้หาได้ยากจริงๆ นักร้องสายผลิตอย่างคุณมีน้อยเหลือเกิน”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน