Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 476

ตอนที่ 476 ภารกิจอายุขัยกลับมาอีกครั้ง

จ้าวอิ๋งเก้อกดโทรศัพท์หาผู้จัดการ

“พี่หลี่ ช่วยน้องด้วย”

พี่หลี่ผู้จัดการได้ยินจ้าวอิ๋งเก้อร้องทุกข์ เอ่ยอย่างยิ้มแย้ม

“ที่จริงไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ไฟทางฝั่งเราประเดี๋ยวก็มอดลงแล้ว ทางหยวนซีนี่สิแรงกว่า แถมหยวนซีก็ไม่ได้ออกมาพูดอะไร ปล่อยให้แฟนคลับรุงรังไม่หยุด ถ้าพูดถึงแรงแค้นละก็ ทางนั้นสูงทะลุปรอทเลย…”

จ้าวอิ๋งเก้อรีบถาม “งั้นทางบ้านเบสไม่มีปัญหาใช่ไหม?”

พี่หลี่หัวเราะ “ทางแฟนคลับฉันจัดการเอง ปลอบทุกคนสักหน่อยก็ได้แล้ว ไม่ใช่ปัญหา…”

ยิ้มแย้มอยู่ดีๆ จู่ๆ พี่หลี่ก็หยุดหัวเราะ

จ้าวอิ๋งเก้องุนงง “ทำไมไม่หัวเราะแล้วล่ะ หัวเราะต่อสิ!”

“หัวเราะก็แย่แล้ว!”

พี่หลี่หนังตากระตุก เมื่อมองไปยังโพสต์หนึ่งในกลุ่มแฟนคลับ พลางเอ่ยอธิบาย

‘หัวหน้าแฟนคลับของหยวนซีเพิ่งเข้ามาในกลุ่มแฟนคลับพวกเรา บอกว่าตอนที่หลานหลิงอ๋องถอดหน้ากาก ให้ทุกคนรวมตัวกันไปถล่ม…’

จ้าวอิ๋งเก้อร้องเสียงแหลม “เตะออกไปเร็ว!”

น่าหงุดหงิดจริงๆ!

ถ้าหยวนซีอยากหาเรื่องใส่ตัวฉันจะไม่ห้าม!

แต่อย่ามาลากฉันลงทะเลไปด้วยได้ไหม!

ขณะนั้นรายการตอนที่สามยังไม่ออกอากาศ

เสียงตำหนิติเตียนหลานหลิงอ๋องบนโลกออนไลน์ยังหนาหู

เมื่อมีการตอบสนองจากจ้าวอิ๋งเก้อบนปู้ลั่ว แฟนคลับของเธอจึงระวังคำพูดมากขึ้น

เมื่อเทียบกันแล้ว แฟนคลับของหยวนซีนี่สิ ที่พูดแรงเกินไปจริงๆ

“จะเตะออกไปเดี๋ยวนี้แหละ!”

พี่หลี่ชักจะเวียนหัว และรีบพิมพ์เมนชันอีกฝ่ายไปทันที ‘ขอแจ้งกับทางแฟนคลับของหยวนซีนะคะ พวกเราไม่เข้าร่วม’

พูดจบก็เตะแฟนคลับของหยวนซีออกไปทันที

คิดจะลากพวกเราเข้ากองไฟไปด้วยเหรอ ไม่มีวันซะหรอก

แฟนคลับหลายคนในกลุ่มส่งเสียงตอบ ‘ร่วมมือกันก็ดีไม่ใช่เหรอ’

พี่หลี่รีบพิมพ์ตอบ ‘เรื่องนี้จบแล้วก็แล้วกันไป อิ๋งเก้ออยากน้อมรับคำวิจารณ์อย่างใจกว้าง เราจะต้องสนับสนุนเธอ!’

‘ก็ได้…’

ผู้จัดการของจ้าวอิ๋งเก้อในกลุ่มพูดขนาดนี้แล้ว ในที่สุดเรื่องนี้ก็จบลง

พี่หลี่ผ่อนลมหายใจ

เกือบลงเรือโจรสลัดพร้อมกับหยวนซีแล้วไหมล่ะ

หยวนซีนั่นก็จริงๆ เลย ทำแบบนี้คุ้มค่ากับความแค้นของคุณไหมเนี่ย?

พี่หลี่ไม่เชื่อว่าหยวนซีจะไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นในหมู่แฟนคลับเลย

คนดังต่างก็มีบ้านเบส หลายครั้งหลายหนที่หลายเหตุการณ์ก็เกิดจากบ้านเบส

และเสาหลักของบ้านเบส ก็อยู่ภายใต้ความดูแลของบริษัท

นี่เป็นเรื่องปกติในวงการ

พี่หลี่รู้สึกหวั่นใจ “หยวนซีคิดจะโจมตีแบบพลีชีพ”

จ้าวอิ๋งเก้อกระซิบ “ฉันคิดว่าโพสน์นั้นของฉันจะเป็นเครื่องเตือนใจได้…”

พี่หลี่บอก “คนเขาคงคิดว่าคุณกลัว”

จ้าวอิ๋งเก้อเอ่ย “รนหาที่ตาย”

อันที่จริงสิ่งที่พี่หลี่คาดเดานั้นถูกต้อง หลังจากหัวหน้าแฟนคลับของหยวนซีถูกเตะออกจากกลุ่ม ก็ตรงไปบ่นในกลุ่มแช็ตแฟนคลับหยวนซีจริงๆ

‘ทางจ้าวอิ๋งเก้อปฏิเสธฉัน’

‘ขี้ขลาดจริงๆ’

‘หลานหลิงอ๋องโอหังซะขนาดนั้น’

‘พวกเราไม่ยอมหรอก’

‘ไม่ยอมก็ต้องสู้!’

‘ดูซิว่าหลังจากนี้หลานหลิงอ๋องจะปากแจ๋วอีกไหม ถ้ายังเหมือนเดิมพวกเราจะติดต่อกลุ่มแฟนคลับอื่นแล้วนะ’

‘ต้องอย่างงั้น’

‘รอเขาถอดหน้ากากก่อนเถอะ!’

‘ช่วงเวลาที่เขาถอดหน้ากาก คือช่วงเวลาที่พวกเราเริ่มโจมตี!’

‘ต้องให้หลานหลิงอ๋องรู้ว่าความโหดร้ายคืออะไร!’

‘ขนาดราชินีเพลงเขายังแขวะเลย!’

‘เจ้าหยางจงหมิงนั่นอีก…’