Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 478

ตอนที่ 478 เดือด

‘แม่เจ้าโว้ย!’

‘หลานหลิงอ๋องสุดยอด!’

‘เวทีนี้เดือดสุด!’

‘แฟนคลับของหยวนซีรีบออกมารับผิดชอบเร็ว! นี่คือสิ่งที่พวกคุณเรียกว่าไม่ได้เรื่อง? นี่คือสิ่งที่พวกคุณเรียกว่าฝีมือกากแต่ปากเก่ง?’

‘สุดยอด!’

‘คุกเข่าคำนับ!’

‘พอๆ กับฝีมือของเขาในสัปดาห์แรกเลย แถมน่าตื่นเต้นกว่าสัปดาห์แรกซะอีก ปังสุดๆ!’

‘เพลงนี้ไร้เทียมทาน!’

‘เริ่มเพลงมาด้วยเสียงกลองก็รู้แล้วว่าไม่ธรรมดา ผีผาต่อมาอย่างโหด พอร้องขึ้นมาเท่านั้นแหละใจผมเต้นจนแทบหลุดออกมาจากอก เพลงนี้เป็นเพลงที่โหดที่สุดในสัปดาห์นี้!’

‘…’

คอมเมนต์กระสุนคับคั่ง!

ต่างกำลังถกเถียงกัน!

แฟนคลับของหยวนซีตะลึงงัน แฟนคลับของจ้าวอิ๋งเก้อก็ตะลึงงันไปเช่นกัน รอบที่ใครๆ ต่างก็มองหลานหลิงอ๋องในแง่ลบกลับกลายเป็นรอบที่สั่นสะเทือนเวทีมากที่สุด!

ในห้องรับรอง

ปฏิกิริยาของนักร้องคนอื่นๆ ล้วนได้รับแอร์ไทม์ หลังจากนั้นก็ถืงคราวของคณะกรรมการตัดสินและคณะกรรมการประเมิน อารมณ์เช่นนี้ทวีความรุนแรงขึ้นจนเห็นได้อย่างชัดเจน

ความสงสัย?

ดูถูก?

อย่างน้อยเมื่อเผชิญกับเพลงระดับนี้ คำตำหนิติเตียนเหล่านี้ก็ไม่มีความหมายนัก ขณะเดียวกันผู้ชมก็สามารถสัมผัสได้ถึงเสียงที่สามของหลานหลิงอ๋องอย่างแท้จริง!

เสียงแหบ!

เสียงแหบนั้นปรากฏตั้งแต่ในเพลงเด็กชาย ทว่าไม่เป็นที่พูดถึงมากนัก ประการแรกเป็นเพราะเสียงตอบรับของเพลงนี้ธรรมดา ประการที่สองคือเสียงแหบในเพลงนี้ปรากฏเพียงไม่กี่ประโยค แต่เพลงนี้กลับใช้เสียงแหบทั้งเพลง!

เท่มาก!

ฮึกเหิมสุดๆ!

แฟนคลับของจ้าวอิ๋งเก้ออันตรธานไปแล้ว และพวกเขารู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องตามวอแวหลานหลิงอ๋องอีกต่อไป ถึงอย่างไรทางแฟนเบสก็กำลังส่งเสียง จ้าวอิ๋งเก้อก็ออกมาพูดแล้ว สงบไว้ย่อมดีกว่า

ขณะเดียวกัน

แฟนคลับของหยวนซีก็ล่าถอยไปเช่นกัน เวทีนี้ไม่มีทางสู้หลานหลิงอ๋องได้ แต่นี่เป็นเพียงกลยุทธ์ การถอยร่นในวันที่ศัตรูแข็งแกร่ง เพื่อรอโจมตีอีกครั้ง แฟนคลับของหยวนซีไม่ยอมรามือง่ายๆ หรอก

ผู้ชมคนอื่นๆ เฝ้าดูต่อไป

การแสดงของนักร้องคนอื่นๆ ต่อจากนั้นก็ไม่เลวเลย รักษามาตรฐานของราชาหน้ากากนักร้องดังเช่นที่ผ่านมา ทว่าเพลงนี้ของหลานหลิงอ๋องสร้างความประทับใจให้กับผู้ชมได้อย่างลึกซึ้ง ถึงขั้นที่ในช่วงสุดท้ายของรายการ ผู้กำกับประกาศไปโดยตรงว่าหลานหลิงอ๋องเป็นอันดับที่หนึ่งของสัปดาห์นี้ บนหน้าจอเต็มไปด้วยคอมเมนต์ว่า

‘สมศักดิ์ศรี!’

และในระหว่างนี้ ฉากที่เหลิ่งเฉวียนปรากฏตัว ก็สร้างความบันเทิงให้กับผู้ชมได้สำเร็จในที่สุด และทำให้ผู้ชมหน้าจอสนุกสนานตามไปด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งยามที่เหลิ่งเฉวียนพยายามซ่อนตัวสุดชีวิต เสียงหัวเราะนับไม่ถ้วนจากหน้าจอก็ยิ่งดังขึ้น สุดท้ายแล้วทุกคนจึงเข้าใจว่าทำไมเหลิ่งเฉวียนถึงเงียบกริบ…

เพื่อรักษาความลับของรายการ?

หมอนี้กลัวขายหน้าต่างหาก!

แต่นี่ไม่ใช่สิ่งที่จะหลบเลี่ยงได้เพียงเพราะกลัวขายหน้า แทบทันทีที่รายการจบลง พื้นที่แสดงความคิดเห็นบนปู้ลั่วของเหลิ่งเฉวียนก็โดนถล่ม แฟนคลับของหลานหลิงอ๋องกรูกันไปโจมตีอย่างไม่ออมมือราวกับเพิ่งกินยาชูกำลังมา

‘อย่าหลบสิ’

‘หาตัวเจอแล้ว’

‘กล้าทำนาย ก็อย่ามาหลบเงียบ ฉันรู้นะว่าคุณกำลังอ่านคอมเมนต์อยู่ ผลลัพธ์ของเวทีนี้เป็นไง พอใจใช่ไหมล่ะ?’

‘ตัวตลกคือใคร ฉันน่ะสิ ฉันน่ะสิ!’

‘ใครชนะใครแพ้มีแต่สวรรค์รู้!’

‘อาจารย์เหลิ่งเฉวียนรบกวนไปฟังเพลงผืนน้ำเย้ยเยาะอีกสักหลายๆ รอบเลยนะครับ อาจารย์หลานหลิงอ๋องบอกให้คุณกลับไปฟังเพลงนี้อีก’

‘…’

เหลิ่งเฉวียนยังไม่ตอบ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน