Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 484

ตอนที่ 484 ลุกฮือ

จินมู่ไม่ใช่ผู้อ่านเพียงคนเดียวที่บ่อน้ำตาแตกเพราะการจากไปอย่างน่าสลดใจของปัวโรต์

หลังจากที่ทุกคนหาซื้อนิยายชุดรหัสคดีของปัวโรต์เล่มใหม่มาด้วยความตื่นเต้น ผู้อ่านซึ่งอ่านจนถึงตอนจบก็มีจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ

อันที่จริง

เมื่อผู้อ่านกลุ่มแรกเผชิญหน้ากับความตายของปัวโรต์โดยไม่ทันตั้งตัว พวกเขาล้วนมีปฏิกิริยาตอบสนองที่คล้ายคลึงกัน

ความเจ็บปวดของพวกเขาช้ากว่าจินมู่เพียงเล็กน้อย

ทว่าขอบเขตนั้นกลับยิ่งใหญ่กว่ามาก

ราวกับหัวใจถูกบีบคั้นด้วยมือที่มองไม่เห็น

ความเจ็บปวดและความเศร้าโศกพุ่งเข้าปะทะหัวใจ หลังจากการจากไปของปัวโรต์

ประหนึ่งอาชาไนยนับหมื่นตัวกำลังเร่งควบฝีเท้า!

หัวใจของผู้คนนับไม่ถ้วนพลันแหลกสลายในชั่วพริบตา

เจ้าแก่ฉู่ขวงเอาอีกแล้ว!

เริ่มต้นขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่นั้นไม่พบช่วงเวลาที่แน่ชัด

ความโศกเศร้าและอารมณ์ที่พรั่งพรูจากการตายของปัวโรต์แพร่กระจายไปทั่วทั้งโลกออนไลน์

เว็บบอร์ด!

ปู้ลั่ว!

บล็อก!

การเปิดตัวของตอนอวสานนิยายชุดรหัสคดีของปัวโรต์ ก่อให้เกิดการลุกฮือขึ้นของผู้อ่านนับไม่ถ้วน!

‘อ๊ากกกก เจ้าแก่ฉู่ขวงตายซะเถอะ กล้าเขียนให้ปัวโรต์ที่ผมรักที่สุดตายได้ยังไง!’

‘ทำไมต้องเขียน! ให้! ปัวโรต์! ตาย!’

‘ตอนจบแบบนี้ฉันไม่ยอมรับ!!!’

‘นี่แอบอ่านตอนจบในคลาสเรียน ร้องไห้เหมือนหมาเลย อาจารย์ต้องวิ่งมาปลอบ สภาพพพ!’

‘หมื่นคนขอเขียนคำร้องด้วยโลหิต ช่วยเปลี่ยนตอนจบเถอะขอร้อง!’

‘ปัวโรต์ยังไม่ตาย!’

‘ฉู่ขวงคุณเป็นแค่คนเขียนนิยาย จะไปเข้าใจอะไรปัวโรต์!’

‘เจ้าแก่ฉู่ขวงใจร้ายมาก วันนี้ฉันจะไปทุบหน้าต่างบ้านคุณ!’

‘ยังไม่เปลี่ยนนิสัย!!!’

‘ฉันรอตอนจบมาหมื่นปี แต่คุณกลับทิ้งระเบิดแบบนี้?’

‘คนอ่านยิ่งชอบใครคุณยิ่งเขียนให้คนนั้นตายใช่ไม่ใช่!’

‘ฉู่ขวงมาสู้กันสักตั้งเลยดีกว่า!’

‘เจ้าแก่นี่น่าเตะจริงๆ ก่อนหน้านี้ก็เขียนให้ปี้เหยาตาย กว่าฉันจะทำใจได้แทบแย่ ตอนนี้มาเขียนให้ปัวโรต์ที่ฉันรักที่สุดตายอีก คิดว่าหัวใจคนเราทำจากเหล็กกล้าหรือไงฮะ’

‘…’

พื้นที่แสดงความคิดเห็นบนปู้ลั่วของฉู่ขวงจมอยู่ท่ามกลางวงล้อมของมวลมหาประชาชน

ก่นด่าบ้าง

ร่ำไห้บ้าง

โกรธแค้นบ้าง

เจ็บปวดบ้าง

อารมณ์ความรู้สึกหลากหลายรูปแบบรวมกันเป็นห้วงมหรรณพอันกว้างใหญ่ โจมตีพื้นที่แสดงความคิดเห็นเสียจนไม่เหลือที่ว่าง ทั้งหมดล้วนเป็นการระบายความในใจ

ผู้อ่านกำลังคลุ้มคลั่ง!

ช่วงบ่ายสามโมง #ปัวโรต์ตาย ก็ทะยานขึ้นเป็นฮ็อตเสิร์ช

ช่วงห้าโมงเย็น #ปัวโรต์ตาย ก็ขึ้นเป็นอันดับหนึ่งบนฮ็อตเสิร์ช

นอกจากนั้น

หัวข้อสนทนาสิบอันดับแรกบนฮ็อตเสิร์ชล้วนมีความเกี่ยวข้องกับปัวโรต์

ขณะเดียวกัน

อันดับหนึ่งในฮ็อตเสิร์ชบนบล็อกก็คือ ‘เจ้าแก่ฉู่ขวงตายซะ’!

โทสะของผู้อ่านกำลังเดือดพล่าน!

และผู้อ่านหลายคนยังไม่ทันได้อ่านตอนจบ เมื่อเห็นสปอยล์ซึ่งโผล่มากะทันหัน ก็พลันงุนงงไปทันที

‘ล้อเล่นอะไรกัน ปัวโรต์ตาย?’

‘ปัวโรต์จะตายได้ยังไง!’

‘ปัวโรต์จะตายไม่ได้นะ!’

‘ไม่กล้าอ่านต่อเลย เจ้าแก่ฉู่ขวงนิสัยไม่ดีอีกแล้ว!’

‘ขออนุญาตปาระเบิดคืนได้มั้ย ไม่ไหวแล้ว!’

‘ฉันโอเคกับสปอยล์นะ แต่ไม่โอเคกับการตายของปัวโรต์!’

‘…’

คลังหนังสือซิลเวอร์บลู

แผนกวรรณกรรมสืบสวนสอบสวน

เฉาเต๋อจื้อยิ้มขื่นอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์

หน้าประตูมีเสียงร้องอย่างร้อนรนดังขึ้นมาบ้างเป็นครั้งคราว

“หัวหน้า โทรศัพท์ของแผนกมีคนอ่านโทรมาจนสายไหม้แล้วค่ะ!”

‘ฉันอยากให้ปัวโรต์แก่ตายแบบปกติมากกว่า ไม่อยากให้เขาตายด้วยวิธีที่น่าสลดใจแบบนี้เลย เขาฝ่าฝืนกฎหมายที่ตัวเองปกป้องมาทั้งชีวิต’

‘ทำไมเป็นงี้ไปได้…’

‘ทำไมถึงเป็นแบบนี้…’

‘ฉันไม่เชื่อว่าปัวโรต์จะทำอะไรฆาตกรไม่ได้ บ้าจริงกระดาษทิชชูไม่พอ นี่เป็นครั้งแรกที่ผมร้องไห้หนักขนาดนี้เพราะตัวละครในนิยาย’

‘…’

และขณะที่ผู้อ่านกำลังลุกฮือกันนั้นเอง

เหลิ่งกวงผู้ซึ่งก่อนหน้านี้เคยส่งคำท้าประชันวรรณกรรมให้ฉู่ขวง และผลสุดท้ายกลับพ่ายแพ้อย่างน่าสังเวชต่อการตอบโต้อันเฉียบคมของฉู่ขวงด้วยเรื่องฆาตกรรมบนรถด่วนโอเรียนท์เอ็กซ์เพรส จู่ๆ ก็โพสต์ข้อความสามครั้งเป็นระยะๆ

โพสต์แรก ‘ฉู่ขวงฝ่าฝืนกฎที่ว่านักสืบห้ามเป็นฆาตกร!’

ยี่สิบนาทีผ่านไป

โพสต์ที่สอง ‘อ่านตอนจบอีกครั้งแล้ว อันที่จริงก็พอเข้าใจได้’

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป

โพสต์ที่สาม ‘นี่คือจุดจบที่ดีที่สุดของปัวโรต์’

จากบ่นเป็นชม คล้ายกับว่าเหลิ่งกวงยอมรับตอนอวสานในนิยายชุดรหัสคดีของปัวโรต์

บ้าชะมัด!

ชาวเน็ตล้วงตกตะลึง

อะไรกัน?

ฉู่ขวงเขียนให้ปัวโรต์ตาย แถมยังทำให้ปัวโรต์เป็นฆาตกร ละเมิดกฎที่คุณกำหนดไว้…

แต่คุณกลับบอกว่าเป็นตอนจบที่ดี?

เหลิ่งกวงจอมบ่นหายไปไหนแล้ว!

ไหนบอกว่าไม่ชอบที่คนอื่นเขียนรูปแบบนี้ที่สุด?

นึกไม่ถึงว่าคุณจะตระบัดสัตย์ได้ลงคอ

พรึบๆๆ!

ชาวเน็ตที่กำลังเดือดดาลเริ่มพุ่งเข้าโจมตีเหลิ่งกวง โดยคอมเมนต์ซึ่งมียอดไลก์สูงสุด

‘คุณถูกฉู่ขวงซื้อตัวไปแล้วใช่ไหม!’

นึกไม่ถึงว่าเหลิ่งกวงจะตอบกลับคอมเมนต์นี้

‘ด้วยความสามารถของปัวโรต์ เขาสามารถเปลี่ยนการตายของนอร์ตันให้กลายเป็นอาชญากรรมที่สมบูรณ์แบบได้ แต่เขากลับไม่ทำ ปัวโรต์ตัดสินใจเลือกทางที่ยากลำบาก ถ้าไม่ยอมละทิ้งเพื่อนที่ดีที่สุดและชีวิตที่ไร้เดียงสาอีกมากมายในอนาคต และปล่อยให้คนชั่วกระทำความผิดต่อไปโดยไม่ต้องรับโทษ ก็ต้องฝ่าฝืนหลักการของตนเองเพื่อชูกระบอกปืนแห่งความยุติธรรม ส่วนใครที่บอกว่าปัวโรต์จะทำเรื่องแบบนี้ไม่ได้ ผมแนะนำให้คุณกลับไปอ่านฆาตกรรมบนรถด่วนโอเรียนท์เอ็กซ์เพรส และดูว่าตอนนั้นปัวโรต์เลือกอะไร!’

ชาวเน็ตบางคนตกตะลึง

จากนั้นก็กระจ่างขึ้นมาทันที!

……………………………………………