Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 528
ในโรงภาพยนตร์สักแห่งหนึ่ง
หลงหยางพาเสี่ยวหู่ลูกชายออกมาดูภาพยนตร์
นอกจากสองพ่อลูกแล้ว ผู้ช่วยของหลงหยางและภรรยาของผู้ช่วยก็มาเช่นกัน
“ตั๋วสี่ใบครับ!”
ผู้ช่วยแจกจ่ายตั๋วภาพยนตร์เรื่องสไปเดอร์แมนเรียบร้อย จึงเอ่ยขึ้นอย่างยิ้มแย้ม
“เมื่อกี้ไปสำรวจมากครับ เรื่องตำนานมนุษย์มังกรของเรากระแสตอบรับดีมาก ผู้ชมส่วนมากมาเพื่อดูหนังของพวกเรา
นี่ไม่ใช่เรื่องที่เหนือความคาดหมาย
ไม่ว่าจะในแง่ของเงินทุนหรือรายชื่อนักแสดง เรื่องตำนานมนุษย์มังกรล้วนเหนือกว่า ผู้ชมรู้ว่าควรเลือกอย่างไร
คนที่เลือกดูสไปเดอร์แมน โดยมากมักจะมาจากความชอบส่วนตัว ยกตัวอย่างเช่นเป็นแฟนคลับของเซี่ยนอวี๋อะไรทำนองนั้น
หลงหยางยิ้มบางพลางพยักหน้า ก่อนจะมองไปยังเสี่ยวหู่ด้วยความกระหยิ่มใจเล็กน้อย
เจ้าหนู ได้ยินแล้วหรือยัง
ภาพยนตร์ที่พ่อสร้างนี่แหละที่ได้รับความนิยมสูงสุด!
ปรากฏว่าเสี่ยวหู่กลับจ้องมองโปสเตอร์เรื่องสไปเดอร์แมนดวงตาเป็นประกาย เอ่ยพึมพำ
“เท่สุดๆ !”
ในโปสเตอร์ใบนี้
สไปเดอร์แมนสวมชุดบอดีสูทสุดคลาสสิก ยืนสองขาแยกจากกัน ทำท่าพ่นไย นี่คือรูปลักษณ์ตามแบบฉบับของสไปเดอร์แมนเมื่อต่อสู้
รอยยิ้มของหลงหยางชะงัก รู้สึกอิจฉาขึ้นมาเล็กน้อย
ไม่นาน โรงฉายสไปเดอร์แมนก็เริ่มตรวจตั๋ว
กลุ่มของหลงหยางทยอยกันเข้าไปในโรงฉาย และนั่งลงในแถวที่เจ็ดซึ่งเป็นตำแหน่งที่เหมาะแก่การชมภาพยนตร์
น้ำอัดลมและพ็อปคอร์น
เครื่องเคียงตามมาตรฐานของภาพยนตร์เชิงพาณิชย์
ไม่ต้องให้รอนาน ภาพยนตร์เริ่มฉายแล้ว
ผู้ชมซึ่งกินพ็อปคอร์นดื่มน้ำอัดลมเงียบลงแล้ว สายตาจับจ้องไปยังหน้าจอขนาดใหญ่
หนังเริ่มต้นด้วยการเล่าเรื่องที่เรียบง่าย ขั้นแรกแนะนำตัวเอกและความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครรอบตัวเขา
ตัวเอกชื่อปีเตอร์ ปาร์คเกอร์ เป็นนักเรียนธรรมดาคนหนึ่ง
พ่อแม่ของเขาเสียชีวิตตั้งแต่เขายังเด็ก เขาจึงเติบโตมาในครอบครัวของลุงกับป้า และเป็นเด็กที่มีจิตใจดี
ที่โรงเรียน เขาแอบชอบผู้หญิงคนหนึ่ง และเขามีเพื่อนซี้ซึ่งสนิทกันมาก
หลังจากแนะนำเบื้องหลังตัวละคนจบแล้ว ในที่สุดภาพยนตร์ก็มอบสูตรโกงให้กับตัวเอก
ในระหว่างงานนิทรรศการผลงานวิจัย ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์ถูกแมงมุมตัวหนึ่งกัด
ระหว่างทางกลับบ้าน ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์ผล็อยหลับไป
บนรถไฟฟ้าใต้ดิน มีชายฉกรรจ์ร่างกายเต็มไปด้วยรอยสักคิดจะกลั่นแกล้งเขา ท่ามกลางเสียงหัวเราะของเพื่อนๆ
ปรากฏว่าจู่ๆ เส้นผมของปีเตอร์ ปาร์คเกอร์ซึ่งกำลังหลับก็ชี้ขึ้น ทันใดนั้นเขาลืมตาขึ้น และแทบไต่ขึ้นไปบน…
ผนังรถเมล์?
โดยไม่รู้ตัว…
เมื่อเผชิญกับสายตางุนงงของผู้คนโดยรอบ ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์ก็สับสนเช่นกัน เขาจึงรีบลงมาทันที
ผู้หญิงด้านข้างพยายามจะผลักเขา เขาจึงหยุดเธอไว้ด้วยมือข้างเดียว ทว่าทันทีที่ผ่อนแรงลง เสื้อผ้าของอีกฝ่ายกลับถูกตัวเอกทำให้ขาดหลุดรุ่ย เหลือเพลงเสื้อผ้าคลุมกายเพียงเล็กน้อย ขนาดใหญ่กว่า…
“ฮ่า!”
ผู้ชมระเบิดหัวเราะออกมา
ฉากต่อสู้ในรถยนต์หลังจากนั้นถ่ายทำได้น่าสนใจมาก
ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์ใช้พลังเหนือธรรมชาติที่ไม่คุ้นเคย ปะทะกับเหล่าอันธพาล
บางครั้งเขาก็เกาะอยู่ด้านบนของรถ บางครั้งก็ห้อยอยู่ที่เสาค้ำรถไฟฟ้าใต้ดิน ปราดเปรียวว่องไวราวกับเป็นแมงมุมตัวหนึ่ง
ส่วนเพลงประกอบทำนองเร่งเร็วแฝงความทะเล้น ทำให้ผู้ชมรู้สึกร่าเริงและสนุกตาม
“ใช้รูปแบบของหนังตลก?”
หลงหยางตกตะลึงอยู่บ้าง
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นการใช้รูปแบบของภาพยนตร์ตลกในภาพยนตร์ซูเปอร์ฮีโร่
ประเด็นหลักของซูเปอร์ฮีโร่อื่นๆ โดยมากมักจะเกี่ยวกับการกอบกู้โลกจากความเกลียดชังและทุกข์ทรมาน
ทว่าสไปเดอร์แมนกลับให้ความรู้สึกผ่อนคลายและเพลิดเพลิน!
เซี่ยนอวี๋ใจกล้าจริงๆ !
นี่คือความก้าวหน้าครั้งใหญ่สำหรับรูปแบบของซูเปอร์ฮีโร่อื่นๆ
ผู้ชมจะยอมรับได้ไหม
ผู้ชมยอมรับได้อยู่แล้ว!
เสียงหัวเราะของผู้ชมโดยรอบคือข้อพิสูจน์!
ในพื้นที่แคบๆ ในสถานีรถไฟ ท่วงท่าเท่ๆ และเหนือมนุษย์มนาของพระเอก เมื่ออยู่ภายใต้กล้องซึ่งเร็วบ้างช้าบ้าง ทำให้อรรถรสของตัวละครซึ่งโกลาหลนั้นผสมผสานกันได้อย่างลงตัว
เสี่ยวหู่กำลังหัวเราะ เขาดูอย่างมีความสุข!
ในใจของหลงหยางพลันเกิดความรู้สึกไม่ชอบใจขึ้นมา
เรื่องราวดำเนินต่อไป
ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์เริ่มศึกษาความสามารถของตน ขณะเดียวกันก็คิดค้นอุปกรณ์ซึ่งสามารถยิงใยแมงมุมได้
ภาพยนตร์ใช้เทคนิคการตัดต่อเพื่อแสดงให้เห็นถึงกระบวนการทำความคุ้นเคยและประยุกต์ใช้ความสามารถของเขา เมื่อเขาปรับแต่งชุดแมงมุมสีแดงจนสมบูรณ์ และใช้ใยแมงมุมเพื่อเคลื่อนที่ระหว่างตึกสูง ผู้ชมบางคนก็ส่งเสียงเชียร์!
สนุกสุดๆ !
ทำไมซูเปอร์ฮีโร่ถึงได้รับความนิยมอยู่เสมอ
ไม่ใช่เพราะพวกเขามีพลังซูเปอร์ฮีโร่ที่คนธรรมดาใฝ่ฝันไม่ใช่หรือ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน