Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 621
ถูกต้อง หลินเยวียนจะหยิบเพลง Take Me to Your Heart ออกมา
นี่คือชื่อเพลงเวอร์ชันภาษาอังกฤษของจูบลา
เวอร์ชันภาษาอังกฤษ ขับร้องโดยวงไมเคิลเลินส์ทูร็อกจากประเทศเดนมาร์ก มาในสไตล์บัลลาดผสมร็อก
เพลงนี้ทำให้วงนี้กลางเป็นวงดนตรีต่างประเทศซึ่งได้รับความนิยมมากที่สุดในหมู่แฟนเพลงชาวจีน
และเพราะเพลงนี้เอง ที่พวกเขาสร้างตำนานด้วยยอดขาย 250,000 แผ่น และมียอดดาวน์โหลดออนไลน์หลายล้านครั้งในประเทศจีนในปี 2004!
ในสมัยนั้น สถิติระดับนี้ค่อนข้างน่ากลัวแล้ว!
ด้วยเหตุนี้เอง หลินเยวียนจึงเริ่มเขียนเนื้อเพลงภาษาอังกฤษ
ทำนองของเวอร์ชันภาษาอังกฤษและเวอร์ชันภาษาจีนนั้นเหมือนกัน ไม่จำเป็นต้องดัดแปลง
เรื่องการแปลงเพลงสามารถปรับเปลี่ยนเทคนิคได้บ้าง
ส่วนการขับร้อง…
เดิมทีหลินเยวียนอยากให้ซุนเย่าหั่วร้องเพลงจูบลาเวอร์ชันภาษาอังกฤษ
แต่หลังจากขบคิดอย่างรอบคอบแล้ว หลินเยวียนรู้สึกว่าให้เฉินจื้ออวี่ลองดูดีกว่า
เสียงของเฉินจื้ออวี๋อันที่จริงก็ไม่เลว แต่สไตล์ของเขานั้นค่อนข้างจำกัด บางทีอาจใช้โอกาสนี้ให้เฉินจื้ออวี่ลองสไตล์ดนตรีที่แตกต่างกัน
จากการทดสอบในครั้งก่อน เฉินจื้ออวี่เองก็ได้พิสูจน์แล้วว่าภาษาอังกฤษของเขาไม่ย่ำแย่
ในบรรดานักร้องในราชวงศ์ปลา เฉินจื้ออวี่และซุนเย่าหัวมีความสามารถด้านภาษาอังกฤษที่รวดเร็วและดีที่สุด
“งั้นให้เฉินจื้ออวี่ลองดูแล้วกัน”
หลินเยวียนเขียนเนื้อเพลงเสร็จ จึงให้กู้ตงติดต่อเฉินจื้ออวี่
เพลงที่หลินเยวียนวางแผนว่าจะคว้าแชมป์สิบสองสมัยในปีนี้ จะพยายามร่วมมือกับนักร้องในราชวงศ์ปลาอย่างเต็มที่
ด้วยสไตล์ดนตรีที่นักร้องในราชวงศ์ปลาร้อง
บทเพลงส่วนใหญ่ หลินเยวียนรับประกันได้ว่าจะแบ่งสรรปันส่วนภายในอย่างแน่นอน
ใช่แล้ว
แบ่งสรรปันส่วนภายใน
ตอนนี้หลินเยวียนยอมรับแนวคิดของราชวงศ์ปลาแล้ว
เขารู้สึกว่าตนเองและราชวงศ์ปลานับว่าเป็นความสัมพันธ์แบบมิตรสหาย
ระหว่างมิตรสหาย ก็คือการร่วมมือและช่วยเหลือซึ่งกันและกัน
อีกด้านหนึ่ง
เฉินจื้ออวี่กำลังให้อาหารปลาตะพัดทองลูกรักอยู่ในบ้าน
ผู้จัดการส่วนตัวซึ่งอยู่ด้านข้างเอ่ยอย่างสะท้อนใจ “ซุนเย่าหั่วได้เพลงที่ดีอีกแล้ว แถมยังใช้เพลงจูบลาเอาชนะพ่อเพลงสองรางวัลจากหานโจวได้ด้วย อาจารย์เซี่ยนอวี๋ลำเอียงรักซุนเย่าหั่วมากกว่าจริงๆ ”
การเคลื่อนไหวของเฉินจื้ออวี่หยุดชะงัก เอ่ยอย่างอารมณ์เสีย “เพลงนี้ผมก็ร้องได้”
ผู้จัดการหัวเราะ “การต่อสู้ในราชวงศ์ปลา เห็นได้ชัดว่าซุนเย่าหั่วเหนือกว่าอย่างเห็นได้ชัด”
เฉินจื้ออวี่เบ้ปาก
ในเวลานี้ โทรศัพท์มือถือของผู้จัดการก็ดังขึ้น
หลังจากกดรับ ไม่รู้ว่าปลายสายพูดอะไร จู่ๆ ใบหน้าของเขาก็แลดูตื่นเต้นขึ้นมา
“มีเรื่องอะไร”
เฉินจื้ออวี่เอ่ยถามอย่างไม่ใส่ใจ
ผู้จัดการเอ่ยอย่างตื่นเต้น “อาจารย์เซี่ยนอวี๋ให้นายไปอัดเพลง!”
เฉินจื้ออวี่ได้ยินดังนั้นจึงกระตือรือร้นขึ้นมาทันที
“ไปบริษัท!”
ยี่สิบนาทีผ่านไป
เฉินจื้ออวี่ปรากฏตัวที่บริษัท
หลินเยวียนหยิบเนื้อเพลงภาษาอังกฤษของเพลงจูบลาขึ้นมา ส่งให้เฉินจื้ออวี่ “อ่านออกไหมครับ”
เฉินจื้ออวี่อ่านเนื้อเพลงออกมา
คล่องแล้วใช้ได้
เฉินจื้ออวี่อ่านคำคำศัพท์ออกทุกคำ
“ลองร้องดูครับ”
“ผมไม่มีโน้ตเพลง…”
“นี่คือเพลงจูบลาเวอร์ชันภาษาอังกฤษ”
เฉินจื้ออวี่แววตาเป็นประกาย ก่อนจะลองขับร้องด้วยทำนองของเพลงจูบลา
ฟังไปสักพัก
หลินเยวียนรู้สึกประหลาดใจ
เฉินจื้ออวี่ร้องได้ดีมาก
ไม่ใช่แค่อ่านภาษาอังกฤษออกแล้วจะร้องเพลงภาษาอังกฤษได้ วิธีการออกเสียงภาษาอังกฤษนั้นแตกต่างจากภาษาจีนกลาง รูปแบบประโยคมากมายถ้าไม่เคยศึกษามา ก็อาจแข็งทื่อไม่เป็นธรรมชาติ
แต่เห็นได้ชัดว่าเฉินจื้ออวี่นั้นไม่มีปัญหา
นั่นแสดงให้เห็นว่าเฉินจื้ออวี่อาจมีเคยเรียนวิธีการร้องเพลงภาษาอังกฤษมาบ้าง
“ต้องเป็นคุณแล้วละครับ”
หลินเยวียนเริ่มดีใจ
ถ้าหากเฉินจื้ออวี่ร้องไม่ดี หลินเยวียนก็คิดว่าจะให้ซุนเย่าหั่วมาร้อง ถ้าซุนเย่าหั่วยังร้องได้ไม่ดีอีก เขาก็จะไปหานักร้องชาวหานมาร้อง
โชคดีที่เฉินจื้ออวี่ไม่ทำให้หลินเยวียนผิดหวัง
หลินเยวียนไม่รู้เลยว่า เฉินจื้ออวี่ใช้ความพยายามอย่างมากในการฝึกฝนภาษาอังกฤษและร้องเพลงภาษาอังกฤษ
หลินเยวียนต้องการรู้เพียงแค่เฉินจื้ออวี่ควบคุมเพลงนี้ได้ก็พอแล้ว
สำหรับเพลงส่วนใหญ่ เขามักใช้เพลงนี้เป็นมาตรฐานในการคัดเลือกนักร้องที่ร่วมงานด้วย
ตราบใดที่ในราชวงศ์ปลามีนักร้องที่ตรงตามมาตรฐานนี้ หลินเยวียนจะไม่แสวงหานักร้องจากที่อื่นมาร่วมงานด้วย
ถึงอย่างไร ส่วนแบ่งก็เหมือนกัน
……
หลายวันหลังจากนั้น
บนอินเทอร์เน็ตยังคงถกเถียงกันว่าดนตรีหานโจวพ่ายแพ้ต่อเซี่ยนอวี๋นั้นเกี่ยวข้องกับความจริงที่ว่าเพลงภาษาอังกฤษเป็นเพลงเฉพาะกลุ่มหรือไม่
มีคนแสดงความเห็น
‘ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเนื้อเพลงมีความสำคัญในเพลง ถ้าชาวเน็ตฉินฉีฉู่เยี่ยนฟังเพลงภาษาอังกฤษไม่ออก เสน่ห์ของเพลงจะลงลงไปหนึ่งในสาม’
มีคนโต้กลับว่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน