Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 7

ตอนที่ 7 ผู้รอดชีวิต

กลุ่มแช็ตของชั้นเรียนเป็นเพียงยอดภูเขาน้ำแข็ง

เมื่อเทียบกับกลุ่มของชั้นเรียนเล็กๆ ตอนนี้เว็บบอร์ดในวิทยาลัยศิลปะฉินโจวนั้นร้อนแรงกว่ามาก

‘ฤดูกาลศิลปินหน้าใหม่เริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการ ทุกคนรีบไปช่วยเชียร์ซุนเย่าหั่วเร็ว เพลงชื่อว่า ‘ชีวิตดั่งมวลผกายามคิมหันต์’ ด้านล่างเป็นลิงค์เพลงในแต่ละแอปฟังเพลงใหญ่ๆ’

‘เพลงนี้เพราะกว่าที่คิดแฮะ’

‘คนที่เรียนเรียบเรียงเพลงก็มาเชียร์รุ่นพี่ด้วย อยากจะบอกว่ารุ่นพี่โชคดีมาก สกิลการเรียบเรียงเพลงแอบล้ำอยู่นะ’

‘เรียบเรียงกับทำนองเป็นคนที่ชื่อ ‘เซี่ยนอวี๋’ เหมือนกัน นี่สิฟระถึงจะเรียกว่าพ่อเพลงสมคำคุย’

‘สาขาการเรียบเรียงเพลงดาวน์โหลดเพลงเพื่อช่วยซัปพอร์ตรุ่นพี่ซุนเย่าหั่ว ป.ล.ไม่ใช่ว่าสาขาการเรียบเรียบเพลงอวยตัวเองหรอกนะ แต่เพลงนี้พ่อเพลงพาปังเลยค่า’

‘รอเปิดอันดับตอนเที่ยงพรุ่งนี้ ไม่รู้ว่า ‘ชีวิตดั่งมวลผกายามคิมหันต์’ จะติดอันดับที่เท่าไหร่’

‘วางใจเถอะ คุณภาพแบบนี้ ติดอันดับอยู่แล้ว’

‘เซี่ยนอวี๋นี่เป็นเทพเจ้ามาจากไหนนะ ก่อนหน้านี้ไม่เห็นเคยได้ยินชื่อเลย’

‘บริษัท: เพลงนี้ต้องการอะไรเป็นพิเศษไหม พ่อเพลง: มีปากร้องก็พอแล้ว’

‘นักศึกษาสาขาการขับร้องเหมือนกันขอบอกเลยว่าไม่รังเกียจเลยถ้าให้ไปเป็นผู้ช่วย ฉันอยากทำงานกับพ่อเพลงสุดๆ’

‘พวกนกฮูกกลางคืน ดึกป่านนี้แล้วยังไม่นอนกันอีก?’

‘ราตรีนี้ยังอีกยาวไกล ฉันจะเริ่มตั้งแต่วันนี้ จวบจนวันตาย คืนนี้เป็นอย่างไร ทุกค่ำคืนล้วนเป็นเช่นนั้น’

‘ทุกค่ำคืนบ้านแกสิ ไม่นอนเดี๋ยวก็ได้ไหลตายกันพอดี’

“…”

ฤดูกาลศิลปินหน้าใหม่ในเดือนพฤศจิกายนของทุกปีก็เหมือนปาร์ตี้เลี้ยงฉลองสำหรับเหล่านักศึกษา

ถ้าหากทุกตำแหน่งในการเฉลิมฉลองครั้งนี้เป็นรุ่นพี่จากวิทยาลัยของพวกเขา นั่นก็จะยิ่งสมบูรณ์แบบเข้าไปอีก

ด้วยเหตุนี้ นักศึกษามากมายถึงขั้นที่ยังไม่ทันได้ฟังเพลงก็พุ่งเข้าไปดาวน์โหลดเพลง ‘ชีวิตดั่งมวลผกายามคิมหันต์’ โดยไม่ต้องยั้งคิด เพราะว่าซุนเย่าหั่วเป็นบัณฑิตที่จบจากวิทยาลัยศิลปะฉินโจว

……

เจ็ดโมงครึ่งของวันรุ่งขึ้น

หลังจากหลินเยวียนตื่นมาล้างหน้าแปรงฟัน ก็กินอาหารเช้าในโรงอาหารแล้ว จากนั้นก็มาถึงห้องเรียนอย่างไม่รีบร้อน

คลาสแรกยังไม่เริ่ม

หลินเยวียนกลับเริ่มอ่านหนังสือแล้ว

แต่ทว่าบรรยากาศของเช้าวันนี้คล้ายว่าจะไม่เหมือนกับเมื่อก่อน เพื่อนนักศึกษาโดยรอบไม่ได้ต่างคนต่างเล่นโทรศัพท์เงียบๆ เฉกเช่นที่ผ่านมา แต่กลับสนทนาบางเรื่องกันไม่หยุด

หลินเยวียนขมวดคิ้วเล็กน้อย

เพราะนั่นมีผลกระทบโดยตรงต่อประสิทธิภาพในการอ่านหนังสือของหลินเยวียน

แน่นอนว่าเนื้อหาที่เพื่อนนักศึกษาถกเถียงกันอยู่นั้นก็ดังเข้ามาในโสตประสาทของหลินเยวียนอย่างห้ามไม่ได้ เมื่อบทสนทนาของแต่ละคนนั้นออกรสออกชาติมากขึ้น

“ฟัง ‘ชีวิตดั่งมวลผกายามคิมหันต์’ หรือยัง”

คนที่ถามคำถามนี้นั่งอยู่แถวหลังหลินเยวียนนี้เอง

“ต้องฟังแล้วสิ เมื่อคืนฉันอดตาหลับขับตานอนจนตีสองก็เพื่อฤดูกาลศิลปินหน้าใหม่เนี่ยแหละ ฟังจบแล้วยังต้องดาวน์โหลดมาเก็บไว้ ตอนนี้ในเว็บบอร์ดวิทยาลัยเพลงนี้ดังมากเลยละ” เด็กสาวคนหนี่งกำลังกลัดกลุ้มกับขอบตาอันดำคล้ำของตน

“ไม่เลวเลยจริงๆ มาตรฐานการแต่งเพลงสูงมาก สมแล้วที่คนข้างนอกเขาเรียกงานสายของพวกเราว่า ‘พ่อเพลง’”

ผู้ชายใส่แว่นแลดูภูมิอกภูมิใจ

“ตื่นๆๆ ไม่ใช่ว่าทุกเพลงจะคู่ควรกับคำยกย่องอย่าง ‘พ่อเพลง’ ซะหน่อย ตัวอย่างเช่นมาตรฐานอย่างนายเนี่ย ถึงส่งไปให้นักร้องหน้าใหม่ คนเขาก็คงไม่อยากรับ”

“สไตล์เพลงนี้ไม่ใช่แนวฉันเท่าไหร่ แต่ก็ต้องยอมรับเลยว่าแต่งเพลงนี้ได้สุดยอดจริงๆ”

“เหลวไหลน่ะ สายEDMอย่างนายจะไปชอบบัลลาดได้ยังไง”

“…”

ที่แท้ก็คุยกันเรื่อง ‘ชีวิตดั่งมวลผกายามคิมหันต์’

ดูจากบทสนทนาของทุกคน ผลตอบรับของเพลงนี้ท่าทางไม่เลวเลย?

หัวคิ้วของหลินเยวียนค่อยๆ คลายปม ให้อภัยคนรอบตัวที่รบกวนการอ่านหนังสือของเขาในทันที

ผู้หญิงคนเมื่อกี้บอกว่าเธอดาวน์โหลดเพลงแล้ว หนึ่งเพลงราคาหนึ่งหยวน บริษัทรับไปแปดเหมา คนช่วยงานรับไปห้าเฟิน สุดท้ายตนได้ส่วนแบ่งหนึ่งเหมาห้าเฟิน

ทันใดนั้นหลินเยวียนก็พลันรู้สึกว่าถึงแม้ผู้หญิงคนที่มอบเงินหนึ่งเหมาห้าเฟินให้เขาจะนอนดึกจนขอบตาดำเป็นหมีแพนด้า แต่เธอก็ยังมีสายตาที่เฉียบแหลม

……

ในฐานะวันแรกของฤดูกาลศิลปินหน้าใหม่ วันที่ 1 พฤศจิกายนจึงจัดเป็นวันที่พิเศษมากวันหนึ่ง

ในวันนี้

ก่อนที่จะได้เห็นชาร์ตเพลงใหม่ซึ่งจะเปิดโผอย่างเป็นทางการในเวลา 12 นาฬิกา บริษัทบันเทิงทั้งหมดในฉินโจวซึ่งเข้าร่วมฤดูกาลศิลปินหน้าใหม่เรียกได้ว่าแทบไม่ได้ผ่อนคลายกันเลย

ต่อให้ชาร์ตเพลงใหม่เปิดอันดับแล้ว

ถ้าหากผลงานของเด็กใหม่ที่บริษัทส่งไปนั้นแตะไม่ถึงระดับที่บริษัทบันเทิงแต่ละแห่งคาดการณ์ไว้ล่วงหน้า ก็เกรงว่าบรรยากาศของความกดดันก็จะปกคลุมไปเรื่อยๆ เช่นนี้ตลอดทั้งเดือน

จนกระทั่งฤดูกาลศิลปินหน้าใหม่สิ้นสุด

บรรยากาศอึดอัดและหงุดหงิดงุ่นง่านพรรค์นี้ ในสตาร์ไลท์เอนเตอร์เทนเมนต์คล้ายกับจะย่ำแย่กว่าหลายส่วน ถึงขนาดที่ตั้งแต่เริ่มเข้างานตอนเช้าตรู่วันนี้ เสียงเอ่ยทักทายกันของพนักงานแต่ละแผนกคล้ายกับจะเบาลงกว่าปกติมาก

โดยเฉพาะแผนกซึ่งเกี่ยวข้องกับดนตรี!

ที่สำคัญคืออันดับของเด็กใหม่ของบริษัทในระยะเวลาไม่กี่ปีมานี้ไม่เป็นดังที่คาดหวังสักเท่าไร เหล่าผู้บริหารระดับสูงจึงไม่พอใจเป็นอย่างมาก

บอสใหญ่โมโหหัวฟัดหัวเหวี่ยงอยู่หลายครั้ง

ด้วยเหตุผลนี้ ยังลดโบนัสประจำไตรมาสของแผนกที่เกี่ยวข้อง ดังนั้น เพื่อที่จะให้ชีวิตของทุกคนดีขึ้นอีกสักหน่อย ทั้งบริษัทล้วนหวังจริงๆ ว่าบริษัทจะกลับมาผงาดอีกครั้ง

นอกจากนั้นในบริษัทยังลือกันว่า

หัวหน้าผู้จัดการจ้าวเจวี๋ยประกาศกร้าวต่อหน้าผู้บริหารระดับสูงว่าในปีนี้บริษัทจะต้องติดหนึ่งในสามอันดับแรกของชาร์ตเพลงใหม่ ถ้าหากทำไม่ได้จะยอมลดตำแหน่งลงไปเอง

นี่ไม่ใช่เรื่องเล็ก

หากพูดออกไปแล้วทำไม่ได้ จ้าวเจวี๋ยจะต้องถูกเบื้องบนจัดการลดตำแหน่ง และนั่นนับได้ว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงด้านบุคลากรครั้งใหญ่ของสตาร์ไลท์

ถึงอย่างไรอำนาจของจ้าวเจวี๋ยก็มีมากทีเดียว

และในฐานะที่เป็นตัวเอกของข่าวลือ จ้าวเจวี๋ยก็ล็อกกลอนห้องทำงานของตนตั้งแต่เริ่มงานตอนเช้า นั่งหลับตาอยู่บนเก้าอี้

เธอตกอยู่ในสภาวะปลีกตัว ไม่กล้าดูโทรศัพท์ ไม่กล้าดูคอมพิวเตอร์ เพราะเธอไม่เชื่อมั่นในเด็กใหม่ปีนี้เอาซะเลย

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน