ตอนที่ 762 อาเตียว – ตอนที่ต้องอ่านของ Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอนนี้ของ Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน โดย Internet ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายการเงินทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 762 อาเตียว จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
ตอนที่ 762 อาเตียว
เจียงขุยตื่นขึ้นมาช่วงเที่ยงในวันรุ่งขึ้น
เนื่องจากเมาค้างจึงมีอาการปวดศีรษะ
เมื่อคืนไม่ควรดื่มมากถึงขนาดนั้น
เมื่อคืน…
เจียงขุยคล้ายกับนึกขึ้นได้ รีบลุกพรวดขึ้นนั่ง!
“อ๊า!”
เธอส่งเสียงร้อง สองมือลูบผมเบาๆ !
บางคนจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากดื่มจนเมามาย บางคนกลับจำได้คร่าวๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่ตนดื่มจนเมามาย…
เจียงขุยจัดอยู่ในประเภทหลัง
เธอจำได้ว่าตนเองร้องไห้พลางบอกเล่าเรื่องทุกข์ใจที่เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้กับเพื่อนๆ และจำได้ว่าตนเองเมาและกระโดดขึ้นไปบนโต๊ะอย่างเสียสติ ทั้งยังจำได้ว่าสุดท้ายแล้วตนอาเจียนใส่อาจารย์เซี่ยนอวี๋…
จริงสิ!
เรื่องที่จ้าวอิ๋งเก้อแอบชอบอาจารย์เซี่ยนอวี๋ เธอก็พลั้งปากพูดออกไปแล้วใช่ไหม?
เดี๋ยวนะ!
เมื่อวานเธอคล้ายกับว่าจะเรียกชื่อจริงอาจารย์เซี่ยนอวี๋อีก?
“จบกันๆๆ …”
เจียงขุยตื่นตระหนกขึ้นมาทันใด ทั้งที่รอบกายไม่มีใคร ทว่าใบหน้ากลับแดงก่ำด้วยความกระดากอาย แทบอยากมุดแผ่นดินหนีให้รู้แล้วรู้รอด!
อยู่ดีไม่ว่าดี!
ฉันทำอะไรลงไปกันเนี่ย!
เจียงขุยคว้าโทรศัพท์มือถือด้วยความตื่นตระหนก ปรากฏว่าทันทีที่เปิดโทรศัพท์ ก็ได้รับข้อความเป็นจำนวนมาก
เว่ยห่าวอวิ้น [ถ้าไม่มีเงินบอกพี่ได้นะ เดี๋ยวพี่ให้ยืม]
จ้าวอิ๋งเก้อ [เจียงขุย มาสู้กันเลยดีกว่า]!
ซย่าฝาน [(ยิ้มอ่อน) (ยิ้มอ่อน) (ยิ้มอ่อน)]
ฉินจื้ออวี่ น้องสาว จำได้ไหมว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น (ยิ้มเจ้าเล่ห์)]
ซุนเย่าหั่ว [ฉันยอมแล้ว ก็แค่สามล้านไม่ใช่หรือไง เรื่องเงินฉันช่วยเธอจัดการเอง เป็นเรื่องหนักหนาสาหัสขนาดที่เธอต้องอ้วกใส่รุ่นน้องเชียวเหรอ?]
จริงด้วย!
เจียงขุยใบหน้าซีดเผือด!
ในขณะนั้นเอง โทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น
อาจารย์เซี่ยนอวี๋ [คุณมาสาย]
พรึบ!
เจียงขุยโยนโทรศัพท์ออกไป ประหนึ่งเป็นเรื่องรางอัปมงคลอย่างไรอย่างนั้น!
แย่แล้ว!
ลืมไปเลยว่าวันนี้ยังต้องอัดเพลง!
ทันใดนั้น
เธอกระโดดลงมาจากเตียง โดยไม่สนว่าจะสวมรองเท้าสลับข้าง และรีบเข้าไปในห้องน้ำเพื่อล้างหน้าล้างตาด้วยความเร็วสูงสุดในชีวิต!
ครึ่งชั่วโมงผ่านไป
เจียงขุยปรากฏตัวประหน้าประตูห้องทำงานของหลินเยวียนด้วยท่าทางงกๆ เงิ่นๆ ไม่กล้าเข้าไปสักที
“ฮู้ว!”
หลังจากให้กำลังใจตนเอง เจียงขุยจึงผลักประตูเข้าไป
ในห้องทำงาน
หลินเยวียนกำลังก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ เมื่อได้ยินความเคลื่อนไหวจึงเงยหน้ามามองเจียงขุย
“ฉันผิดไปแล้ว!”
เจียงขุยโ ค้งต่ำ ก้มหน้างุดไม่กล้ามองหน้าหลินเยวียน ราวกับเป็นมีม ‘ข้ายอมจำนน’
“เปลี่ยนเพลงให้คุณแล้ว”
หลินเยวียนหยิบโน้ตเพลงออกมา พลางเปิดเพลงเดโม ประหนึ่งไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาก่อน
เจียงขุยเงยหน้าด้วยความตกตะลึง และรับโน้ตเพลงไป
เวลานั้น
เพลงเดโมซึ่งหลินเยวียนอัดไว้ล่วงหน้าดังขึ้นในห้อง “อาเตียวอาศัยอยู่ในดินแดนไกลแสนไกล…”
เมื่อเนื้อเพลงดังขึ้นเรื่อยๆ
ความกระวนกระวายและวิตกกังวลบนใบหน้าของเจียงขุยค่อยๆ หายไป แทนที่ด้วยความเคารพซึ่งเพิ่มขึ้นจากก้นบึ้งในใจของเธอ
ภาพนับไม่ถ้วนผุดขึ้นมาในใจของเธอ
ท่ามกลางความสับสน
ราวกับว่าเธอได้กลับไปยังสถานที่ที่เธอเกิด
เธอเห็นตนเองซึ่งมีร่างกายผอมแห้งและซีดเหลือง ทว่าใบหน้ากลับเปี่ยมไปด้วยความดื้อรั้น
เธอเห็นตนซึ่งไม่ยอมกินอาหาร แต่กลับเก็บอาหารไว้ให้น้องชาย
ความทรงจำมากมายล้วนอยู่ในเนื้อเพลง
อดีตมากมายล้วนอยู่ในเสียงเพลง
และเมื่อเพลงเดโมจบลง
ทันใดนั้นเจียงขุยก็เอ่ยขึ้น พร้อมกับน้ำเสียงสั่นเครือ แววตาสั่นไหวเล็กน้อย
“เพลงนี้…”
“เพลงนี้ชื่อว่า ‘อาเตียว’ คุณร้องได้ไหม?”
“ได้ค่ะ!”
“งั้นไปฝึกซ้อมมานะครับ สองวันนี้จะอัดเพลงให้เสร็จ”
“ค่ะ”
เจียงขุยพยักหน้าอย่างมุ่งมั่นและจริงจัง เพียงแต่ดวงตาของเธอนั้นแดงก่ำขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ แม้ว่าหลังจากดวงตาของเธอจะบวมแดงตั้งแต่ร้องไห้เมื่อคืน
“ขอบคุณค่ะอาจารย์เซี่ยนอวี๋!”
“เรียกหลินเยวียนก็ได้”
เจียงขุยเข่าอ่อนยวบจนแทบทรุดลงกับพื้น
เธอเกือบวิ่งหนีออกมาจากห้องทำงาน
และเมื่อประตูปิดลง แสงสว่างก็ปรากฏขึ้นในหัวใจของเธอทันที พลังมหาศาลคล้ายกับพลุ่งพล่านจากร่างเล็กๆ ของเธอ
เรื่องราวที่สร้างแรงบันดาลใจมักเป็นที่พูดถึงอยู่เสมอ
ไม่เช่นนั้น นักร้องเสียงดีเช่นนี้คงไม่พูดถึงเรื่องราวเรียกน้ำตาอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเช่นนี้หรอก
และขณะที่ทุกคนกำลังพูดคุยถึงเจียงขุยอยู่นั้น
จู่ๆ ก็มีประเด็นใหม่ปะทุขึ้นบนโลกออนไลน์
‘ช่วงนี้มีข่าวซุบซิบวงใน ว่าแม่ของเจียงขุยมาขอเงิน 30 ล้านจากเจียงขุยเพื่อโปะหนี้ของสามีเธอ ว่ากันว่าแม่ของเธอไปเอะอะโวยวายที่สตาร์ไลท์เพื่อหาเจียงขุย รีดเงินจากเจียงขุยไปเต็มสูบ!’
เรื่องของคนดัง มักไม่สามารถเก็บเป็นความลับได้
ท้ายที่สุดเรื่องที่แม่ของเจียงขุยไปสร้างความวุ่นวายที่สตาร์ไลท์ก็ดึงดูดความสนใจของผู้คนบางส่วนไว้ได้ เรื่องส่วนตัวของคนดังมักมีแรงดึงดูดต่อสาธารณชนอย่างไม่อาจอธิบายได้
แรกเริ่มเดิมที นี่เป็นเพียงข่าวเล็กๆ
หลายคนมองว่านี่เป็นซุบซิบจอมปลอมที่น่าเบื่อ
เจียงขุยไม่ใช่คนโง่สักหน่อย จะตอบรับคำขอที่มากเกินไปเช่นนี้ของแม่ได้อย่างไร
อย่างไรก็ตาม เมื่อเย็นวันนั้นมาถึง
นักข่าวรายงานข้อมูลเชิงลึก!
รวมไปถึงเรื่องที่แม่ของเจียงขุยละเลยลูกๆ หลังจากแต่งงานใหม่ ทว่าหลังจากเจียงขุยมีชื่อเสียง เธอกลับขอให้ลูกสาวผู้น่าสงสารคนนี้ช่วยใช้หนี้ให้กับสามีใหม่ มิหนำซ้ำยังเปิดเผยหลักฐานซึ่งไม่รู้ว่าไปควานหามาจากที่ไหน…
หลังจากอ่านรายงานข่าวจนจบ
ชาวเน็ตต่างตกตะลึง!
เป็นเรื่องจริงหรือนี่?
‘30 ล้าน?’
‘คืนเงินหรือยัง?’
‘ให้แม่ที่ไม่เคยมาสนใจใยดีเธอกับน้องเนี่ยนะ?’
‘พระเจ้าช่วย แม่ก็ใจร้ายเกิน!’
‘ลูกสาวตกระกำลำบากไม่เคยมาถามไถ่ พอลูกสาวมีเงินกลับมาขอเงิน ศีลธรรมมีบ้างไหม?’
‘ถ้าเป็นผมผมไม่ให้แน่นอน!’
‘ให้ตายเถอะ ข่าวแปลกแบบนี้แต่เป็นเรื่องจริง!’
‘แม่ไม่กล้าให้สัมภาษณ์ด้วยซ้ำ บอกแค่ว่าตัวเองเป็นหนี้ลูกสาว’
‘ที่ติดหนี้น่ะไม่ใช่แค่ 30 ล้านนะโว้ย!’
‘อห!’
‘ลูกแบบนี้ แม่ทนปล่อยให้ตกลำบากอยู่ตั้งนานหลายปีได้ไง ถ้าเป็นฉันคงปวดใจแย่!’
‘…’
ชาวเน็ตล้วนแต่ตกตะลึง!
เธอคนนี้ช่างโง่เขลาเบาปัญญา!
ไม่ทันไร เรื่องของเจียงขุยก็แพร่สะพัดไปทั่งทั้งอินเทอร์เน็ต!
และท่ามกลางเสียงถอนหายใจและพร่ำบ่นของชาวเน็ต เดือนสิงหาคมก็มาถึง…
เพลง ‘อาเตียว[1]’ เปิดตัวอย่างเป็นทางการ!
[1] อาเตียว (Ah Diao) คำร้อง ทำนอง เรียบเรียง และขับร้องโดยจ้าวเหลย เผยแพร่ในเดือนธันวาคม 2016 เพลงสไตล์พื้นบ้าน กล่าวถึงเด็กหญิงคนหนึ่งจากทิเบต บทเพลงนี้ได้รับความสนใจอีกครั้งหลังจากจางเสาหาน (Angela Chang) นำมาขับร้องในรายการแข่งขัน Singer 2018
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอน 837-839 ไม่มีข้อความเลยครับ...