Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 763

ตอนที่ 763 กำเนิดราชินีเพลงคนแรกในราชวงศ์ปลา

เซี่ยนอวี๋ลุยคว้าแชมป์สมัยที่แปด

เจียงขุยลุยคว้าตำแหน่งราชินีเพลง!

เมื่อเพลงมีความสำคัญสองประการในเวลาเดียวกัน โลกภายนอกจึงมีความคาดหวังและความสนใจในผลงานชิ้นนี้สูงมาก

ยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึงหลายวันมานี้มีข่าวของเจียงขุยแพร่สะพัดไปทุกแห่งหน

ไม่เพียงโลกภายนอก

เมื่อเพลงอาเตียวเปิดตัว ในอุตสาหกรรมเพลงต่างก็มุ่งความสนใจมาเช่นเดียวกัน

แม้แต่ราชาราชินีเพลงชื่อดังบนบลูสตาร์

ถึงอย่างไรเรื่องนี้ก็เกี่ยวโยงไปถึงชื่อใหม่ซึ่งจะเพิ่มขึ้นมาบนยอดพีระมิด

เช่นหงส์ขาวผู้เย่อหยิ่งจากรายการราชาหน้ากากนักร้อง

ราชินีเพลงซูอวี๋

ซูอวี๋เคยแข่งขันกับเจียงขุยเพื่อชิงตำแหน่งผู้ชนะรายการเพลงของเรา

แม้ว่าท้ายที่สุดแล้วซูอวี๋จะคว้าแชมป์ไป ทว่าเจียงขุยในฐานะคู่แข่งย่อมทิ้งความประทับใจอันลึกซึ้งให้กับซูอวี๋

เธอมองเห็นเงาของตนเองครั้นยังเยาว์วัยจากรุ่นน้องคนนี้

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเห็นข่าวล่าสุดเกี่ยวกับเจียงขุย

ความรู้สึกในใจของเธออาจลึกซึ้งยิ่งกว่าใคร และมีเพียงเธอเท่านั้นที่กระจ่างว่าเพราะเหตุใด

นั่นทำให้เธอกระตือรือร้นอย่างบอกไม่ถูก

กระตือรือร้นเพราะอยากฟังเพลงใหม่ของเจียงขุย

ด้วยเหตุนี้เธอจึงเฝ้ารอจนถึงเที่ยงคืน ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่เพลงนี้เปิดตัว

กดเล่นเพลง

ฮาอิยาอิยาอิโย…

เมื่อทำนองอิ่งโทรหยุดลงเพียงชั่วขณะ ทันใดนั้นแก้วเสียงกังวานใสก็ดังขึ้นผ่านโสตประสาทของซูอวี้

“อาเตียว~

อาศัยอยู่ในดินแดนไกลแสนไกล

ดั่งนกแร้งพำนักบนยอดภูผาใหญ่

อาเตียว~

หน้าประตูวัดแสงตะวันทอประกาย

ชงชาหวานหนึ่งกาเสวนาเรื่องเก่า

…”

แววตาของซูอวี๋สั่นเครือ ในใจของเธอเกิดความสงสัยขึ้นทันใด

อาเตียวเป็นใครกัน?

บางทีอาจมีคำตอบเมื่อฟังต่อไป

“อาเตียว

เธอมักแต่งกายเหมือนเด็กผู้ชาย ยืนหยัดกล้ากว่าดอกเก๋อซาง

อาเตียว

คนไม่จริงใจมีรอยยิ้มหลากหลาย ลงจากเขาเมื่อใด จงนำมีดติดตัวเธอไป…”

เสียงเพลงยังคงดำเนินต่อไป

เรื่องราวเกี่ยวกับอาเตียวยังคงดำเนินต่อไป

“ใต้ปีกหมวกสีเทา แก้มตอบดูซูบเซียว เธอพูดน้อยจริงเชียว คำตอบช่างเรียบง่าย

พรุ่งนี้อยู่หนใด? จะมีใครสนใจ แม้ระหว่างทางเธอจะตาย…”

เมื่อนึกเชื่อมโยงถึงเจียงขุย คำตอบนั้นชัดเจนขึ้นมา

“อาเตียว ไม่ว่าพรุ่งนี้กินอิ่มหรือไม่ เธอเคยชินแล้ว ความเดียวดายคือศรัทธา อาเตียว อย่าได้ย่อท้อต่อความจริง โลกนี้หาใช่ที่ของเธอ ไม่ใส่ใจกับความจริงก็คงได้…”

อาเตียว ก็คือเจียงขุย

“โชคชะตาลำเค็ญ หมกมุ่นในความเฉยเมย โบกมือลาเยาว์วัย เดินทางผ่านหลายสถานีไม่รู้สิ้น ยอมรับความสามัญแต่ไม่จำนนต่อพ่ายแพ้อันเรียบง่าย เธอคืออาเตียว…”

อาเตียวคือเจียงขุยเพียงคนเดียวหรือ?

ซูอวี๋ขบคิดต่อไป ทันใดนั้นเสียงร้องกลับสูงแหลมขึ้นฉับพลัน ราวกับทะลวงขึ้นสู่ท้องนภา

“เธอคือนกที่เป็นอิสระ!”

เสียงสูงนี้ปลดปล่อยออกมาดังกังวาน!

ในที่สุดซูอวี๋ก็ได้คำตอบจากบทเพลง

อาเตียวคือเจียงขุย และคือตัวเธอเอง และคืออีกนับพันนับหมื่นคนที่ต้องดิ้นรนในชีวิต!

เสียงเพลงยังไม่จบลง

ซูอวี๋คลี่ยิ้ม

ทันใดนั้นเธอปล่อยวางทุกสิ่ง และดำดิ่งลงสู่บทเพลง “โอบรับขับไล่สับสนอิสระ ดั่งสายลมพัดผ่านความยากเย็น บนเส้นทางเคี้ยวคด ย่างก้าวไปอย่างมั่นคง…”

ขณะเดียวกัน

เสียงร้องที่ก้องกังวานและชัดถ้อยชัดคำของเจียงขุยยังคงดังก้องอยู่ในโสตประสาทของผู้คนมากมาย รวมไปถึงผู้คนที่ติดตามเธอและการจัดอันดับฤดูกาลเพลง

ชั่วขณะนั้น

หัวใจของทุกคนล้วนสั่นสะท้านอย่างรุนแรง!