Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 805

ตอนที่ 805 ทั้งอ่อนทั้งติดเกม

ฉู่ขวงสร้างคุณูปการต่อการศึกษาบลูสตาร์อย่างต่อเนื่อง

นี่ไม่ใช่ความตั้งใจดั้งเดิมของหลินเยวียน แต่หลินเยวียนไม่ได้ต่อต้าน

ผลงานที่ขาหยิบออกมานั้นยอดเยี่ยมมากพอ และนับได้ว่าเป็น ‘ประโยชน์สุข’ แก่นักเรียน

ในสตูดิโอ

หลินเยวียนกำลังใคร่ครวญ

ฃหลังจากเรื่องสั้นทั้งเจ็ดสะเทือนทั้งห้าทวีป คลังหนังสือซิลเวอร์บลูจึงตอบสนองอย่างว่องไว ไม่นานก็มีคนโทรมาบอกว่าพวกเขาต้องการรวมเล่มและตีพิมพ์เรื่องทั้งเจ็ดเรื่องของหลินเยวียน

แน่นอนว่าหลินเยวียนไม่ได้คัดค้านเรื่องนี้

จำนวนเรื่องสั้นของเขา เมื่อบวกกันแล้วสามารถรวมเล่มและตีพิมพ์ได้เลย ผลงานเล่มนี้ใช้ชื่อว่า ‘รวมเรื่องสั้นของฉู่ขวง’

“คุณกำลังจะกลายเป็นฝันร้ายของนักเรียนอีกนับไม่ถ้วนแล้วนะครับ”

จินมู่หยอกล้อ หลังจากเห็นสมาคมวรรณศิลป์รับรองผลงานทั้งเจ็ดเรื่องของฉู่ขวง

หลินเยวียน “นั่นคือฉู่ขวง”

จินมู่ตกตะลึงอยู่ชั่วขณะ ก่อนจะหลุดหัวเราะเสียงดัง

หลายวันต่อจากนั้น เรื่องสั้นทั้งเจ็ดของฉู่ขวงยังคงเป็นที่ถกเถียงของหลายฝ่ายอย่างต่อเนื่อง

และเมื่อ ‘เรื่องสั้นของฉู่ขวง’ ซึ่งจัดทำโดยคลังหนังสือซิลเวอร์บลูเผยแพร่ออกมา ก็ถือโอกาสทำยอดขายได้ไม่น้อยขณะที่กระแสกำลังร้อนแรง

ผู้บริโภคกลุ่มหลักคือผู้ปกครองซึ่งซื้อให้บุตรหลาน

เหตุผลในการซื้อคือ ‘ตอนนี้อ่านหนังสือของฉู่ขวงมากขึ้นก็ไม่เสียหาย หลังจากนี้ลูกหลานอาจต้องสอบ…”

เด็กๆ พากันปฏิเสธ น่าเสียดายที่การปฏิเสธไม่เป็นผล

ก็เหมือนกับ ‘การสอบจำลองการสอบเข้ามหาวิทยาลัย’ อาจไม่ชอบ แต่สิ่งที่ควรซื้อก็ต้องซื้อ

ยิ่งไปกว่านั้น เรื่องสั้นเหล่านี้ให้ทั้งคำสอนและความบันเทิง ไม่ว่าอย่างไรก็ยังพอมีความน่าอ่านอยู่บ้าง

สิ่งที่ควรค่าแก่การเอ่ยถึงคือ…

บริษัทภาพยนตร์และโทรทัศน์ในวงการได้แสดงความสนใจอย่างมากกับเรื่องสั้นอย่างเรื่องมหาเศรษฐี และดูเหมือนว่าพวกเขามีความตั้งใจที่จะผลิตเรื่องสั้นเรื่องนี้เป็นภาพยนตร์ เรื่อง สิ่งเดียวที่เขาต้องการคือคุณภาพของผลงานที่ผลิตออกมานั้นจะต้องมีมาตรฐานขั้นพื้นฐาน

ทุกคนในอุตสากรรมนี้รู้กฎเกณฑ์ดี

เมื่อก่อน บริษัทใหญ่แห่งหนึ่งซื้อลิขสิทธิ์เรื่องคนขุดสุสานไป ปรากฏว่าผลิตออกมาอย่างสุกเอาเผากิน เลือกมาเพียงนักแสดงที่ไม่มีความสามารถด้านการแสดง มีเพียงชื่อเสียง ส่งผลให้ผลงานออกมาไม่ได้เรื่อง นับตั้งแต่นั้นมา บริษัทนั้นจึงถูกส่งเข้าบัญชีดำของฉู่ขวง และไม่มีทางคว้าลิขสิทธิ์ในการดัดแปลงภาพยนตร์ของฉู่ขวงได้อีก ไม่ว่าจะเสนอเงินมากเท่าใดก็ไม่มีประโยชน์

และตั้งแต่ตอนนั้นเป็นต้นมา

ไม่ว่าบริษัทภาพยนตร์ใดก็ล้วนให้ความสำคัญเป็นอย่างยิ่งต่อลิขสิทธิ์ภาพยนตร์ของฉู่ขวง ตราบใดที่พวกเขาไม่ได้ปฏิบัติต่อผลงานอย่างสุกเอาเผากินเมื่อได้รับมา ถึงอย่างไรผลงานของฉู่ขวงมักจะได้รับความนิยมสูงมากหลังจากดัดแปลงเป็นภาพยนตร์ ไม่มีใครอยากสูญเสียโอกาสในการร่วมงานกับฉู่ขวงไปอย่างสิ้นเชิง

ก็เจ้าแก่ฉู่ขวงน่ะ

ภาพลักษณ์ที่โลกภายนอกมีต่อฉู่ขวงนั้นเชื่อมโยงโดยตรงกับคำคุณศัพท์จำพวก ‘เย็นชา’ ‘เข้มงวด’ ‘โอหัง’และ ‘หยิ่งผยอง’

แม้แต่ภาพลักษณ์ของฉู่ขวงที่โลกภายนอกจินตนาการไว้นั้นมีความยิ่งทะนง เท่ และเก่งกาจเป็นหลัก

นั่นเพราะมีการเปรียบเทียบ

เซี่ยนอวี๋ใต้ ฉู่ขวงเหนือ นำภาพลักษณ์ของเซี่ยนอวี๋มากลับด้านก็ใช้ได้แล้ว

เซี่ยนอวี๋อ่อนโยนประดุจหยกงาม เจ้าแก่ฉู่ขวงโอหังและเย็นชา

จะว่าไป อันที่จริงหลินเยวียนก็สามารถแยกแยะเซี่ยนอวี๋จากฉู่ขวงและอิ่งจือได้อย่างมีสติ แนวคิดของเขาคือการปรับปรุงภาพลักษณ์ไปตามจินตนาการของชาวเน็ต

ตัวตนที่ใกล้เคียงกับบุคลิกดั้งเดิมของเขาอย่างแท้จริงคือเซี่ยนอวี๋

มีเพียงตัวตนนี้เท่านั้นที่เปิดเผยต่อสาธารณะโดยสมบูรณ์ เพราะต้องใช้ตัวตนนี้เพื่อติดต่อกับคนอื่นๆ

……

หลายวันต่อจากนั้น

เรื่องสั้นทั้งเจ็ดเรื่องของฉู่ขวงได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

ในวันนี้

หลินเยวียนเดินทางมายังบริษัท

ขณะที่คนอื่นกำลังทำงาน เขากลับเปิดเกมอย่างคล่องแคล่ว

นับตั้งแต่เปิดตัวเกมพืชปะทะซอมบี ความสนใจในการเล่นเกมของหลินเยวียนก็เพิ่มขึ้นกว่าเดิมมาก

เขาเล่นเกมทุกประเภท

บางครั้งก็เล่นเกมตีป้อม บางครั้งก็เล่นเกมออนไลน์ ทว่าในวันนี้เขากลับเล่นเกมประเภทยิงปืน

“ปังๆๆ …”

หลังจากยิงปืนออกไป ผู้เล่นซึ่งใช้ไอดีว่า ‘ฉู่ขวง10086’ ก็ถูกยิงแสกหน้า

‘เจ้าแก่ฉู่ขวง ตายซะเถอะ!’

ฝ่ายตรงข้ามยั่วยุหลินเยวียนในช่องแช็ต พาลให้หลินเยวียนใบหน้าแดงก่ำด้วยความโกรธ

โกรธในทุกแง่มุม

ฉู่ขวง10086 ก็คือหลินเยวียน