เข้าสู่ระบบผ่าน

Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 841

ตอนที่ 841 โถงทองคำ

ใช่แล้ว!

วงการดนตรีทั้งห้าทวีปและบรรดาพ่อเพลงจากจงโจวต่างเห็นพ้องต้องกัน

พวกเขาเห็นตรงกันว่าเพลงเครื่องลายครามน่าจะเป็นไพ่ตายที่เซี่ยนอวี๋เตรียมไว้สำหรับมหาสงครามเทพเซียน!

ลู่เซิ่งเป็นคนที่สามารถทำให้จงโจวเจ็บตัวได้

แม้แต่เหล่าพ่อเพลงชาวจงโจวซึ่งเพิ่งกลับบ้านเกิดมาต่างก็ยังไม่มั่นใจว่าจะสามารถเอาชนะลู่เซิ่งได้ในครั้งนี้

จุดนี้แม้กระทั่งชาวเน็ตทั่วไปก็มองออก นับประสาอะไรกับบรรดาผู้เชี่ยวชาญจากทั้งห้าทวีป!

แต่เซี่ยนอวี๋กลับต้องมาต้องเผชิญหน้ากับลู่เซิ่งในเดือนพฤศจิกายนนี่สิ

หากไม่สามารถเอาชนะลู่เซิ่งได้ เขาก็จะหมดสิทธิ์เข้าร่วมมหาสงครามเทพเซียนไปโดยปริยาย ส่วนเซี่ยนอวี๋จะยังมีไพ่ใบอื่นซ่อนไว้อีกหรือไม่น่ะหรือ?

เพื่อนเอ๋ย

เซี่ยนอวี๋ถึงกับงัดเอาเพลงอย่างเครื่องลายครามออกมา คุณยังจะบอกว่าเขายังมีไพ่ตายอีกหรือ?

ถ้าไม่ใช่เพราะจำเป็น ใครจะทำล่ะ…

ถ้าไม่ใช่เพราะไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว คนปกติที่ไหนจะยอมเขวี้ยงผลงานระ ดับเทพอย่างเพลงเครื่องลายครามเช่นนี้ออกมาก่อนถึงมหาสงครามเทพเซียนกัน?

ใช่

ทุกคนรู้ว่าเซี่ยนอวี๋เก่งกาจขนาดไหน

แต่ถึงแม้เซี่ยนอวี๋จะฝีมือยอดเยี่ยมปานใด เขียนเพลงมาแล้วไม่รู้ตั้งกี่เพลงนับตั้งแต่เริ่มเดบิวต์มา ทว่ามีเพลงที่คุณภาพถึงระดับเครื่องลายครามอยู่เพียงไม่กี่เพลงเองล่ะมั้ง?

เป็นข้อสรุปอันเรียบง่าย

แม้แต่จงโจวก็สามารถหาข้อสรุปได้ และวงการดนตรีทั้งห้าทวีปก็หาข้อสรุปได้เช่นเดียวกัน

โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากมีมืออาชีพมาเตือนสติ ชาวเน็ต ตอบสนองช้าก็เริ่มเข้าใจขึ้นมาได้ทันที!

ที่แท้เพลงเครื่องลายครามก็คือไพ่ตายของเซี่ยนอวี๋!

เดิมทีเพลงนี้ควรจะปล่อยออกมาในมหาสงครามเทพเซียน แต่เซี่ยนอวี๋กลับมาเจอกับลู่เซิ่งในเดือนนี้ เขาจึงทำได้เพียงใช้เพลงนี้มาต่อกรกับลู่เซิ่งไปก่อน

ไม่ทันไร ชาวเน็ตหลายคนจึงพากันแซว

‘เจ้าลู่เซิ่งตัวป่วน!’

‘ถ้าไม่ใช่เพราะเทพลู่ ผมรู้สึกว่าการคว้าแชมป์ 12 สมัยพ่อพ่ออวี๋เรียกว่านอนรอมงเลยละ ด้วยคุณภาพของเพลงเครื่องลายคราม ถึงจะเจอสองคนนั้นจากจงโจวก็ไม่หวั่น!’

‘พ่อเพลงอวี๋: ทำไงได้ เดือนพฤศจิกาขอขึ้นเป็นพ่อเพลงแล้วกัน!’

‘สุดยอดจริงๆ แต่ก่อนทุกคนชอบพูดเล่นกันว่า เซี่ยนอวี๋ในช่วงแรกร้องเพลงไม่ได้เพราะสุขภาพไม่ดี เลยต้องกลายเป็นพ่อเพลงอย่างจำใจ ครั้งนี้ดันกลายเป็นจริงขึ้นมา พ่อเพลงอวี๋เลือกที่จะขึ้นเป็นพ่อเพลงในเดือนพฤศจิกาด้วยความจำใจจริงๆ !’

‘คนที่สามารถขึ้นเป็นพ่อเพลงได้ด้วยการพึ่งพาราชาเพลงหรือราชินีเพลงมีมากเกินไป’

‘แต่คนที่สามารถขึ้นเป็นพ่อเพลงได้ด้วยผลงานคว้าแชมป์ติดต่อกัน 12 เดือนแบบนี้ มีอยู่แค่ไม่กี่คนในโลก และยิ่งไปกว่านั้น เซี่ยนอวี๋คว้าแชมป์ 12 สมัยในระดับห้าทวีป เป็นความสำเร็จที่ไม่เคยมีใครในประวัติศาสตร์ทำได้มาก่อน ถ้าพลาดโอกาสนี้ไปจะยากมาก เพราะยังมีอีกสามทวีปที่ยังไม่ผนวกรวม และรวมถึงจงโจวที่เต็มไปด้วยยอดฝีมือ’

‘ไม่มีความหวังเลยเหรอ?’

‘ก็ยังมีหวังอยู่ หลายคนจากทั้งห้าทวีปยังสนับสนุนพ่อเพลงอวี๋ ทุกคนอยากเห็นพ่อเพลงอวี๋คว้าแชมป์ 12 สมัย ตอนนี้กระแสสังคมเป็นบวก แต่มีข้อแม้ว่าเพลงของพ่อเพลงอวี๋ในเดือนธันวาคมจะต้องน่าเชื่อถือ ต่อให้ไม่ต้องดีเท่าเพลงเครื่องลายคราม แต่ก็ต้องไม่ด้อยไปกว่านี้มากนัก’

ยากจริง ๆ!

ถ้าจงโจวไม่ลงมือ พ่อเพลงอวี๋ก็น่าจะมีหวังคว้าแชมป์ 12 สมัย

แต่จะว่าไปแล้ว

เนื่องจากเซี่ยนอวี๋ได้ขึ้นเป็นพ่อเพลงแล้ว ดังนั้นทุกคนรู้สึกยอมรับได้บ้าง เดิมทีการเป็นพ่อเพลงที่อายุน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์บลูสตาร์ ก็เป็นเรื่องที่น่าทึ่งมากอยู่แล้ว

……

ฉู่โจว

หลังจากกินเสร็จ

เขาเลียปลายนิ้ว พลางเอ่ยอย่างสะท้อนใจ “รายชื่อที่คุณพูดถึงนั้นมีเพื่อนเก่าหลายคนเลยนะ ดูเหมือนจะไม่ใช่แค่เราสองคนที่บินมาจากจงโจว พวกเขาคงมาเพื่อร่วมงานแสดงดนตรีที่โถงทองคำครั้งนี้ แต่เป้าหมายของพวกเรานั้นต่างออกไป ว่าแต่คนที่จะบรรเลงสดมีใครบ้าง”

“ระดับปรมาจารย์เหมือนกัน ถึงยังไงก็เป็นโถงทองคำเชียวนะ”

ซงเต่าอวี่กินซูชิเสร็จแล้วเช่นกัน จากนั้นจู่ๆ เธอก็พูดขึ้นว่า “อ้อ จริงสิ มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งฝีมือยังไม่ถึงระดับปรมาจารย์ แต่ได้ยินว่าอายุยังน้อยมาก มีพรสวรรค์ด้านเปียโนที่ยอดเยี่ยม เมื่อก่อนก็เคยขึ้นแสดงที่โถงทองคำมาแล้ว นี่น่าจะเป็นครั้งที่สองที่เธอได้ขึ้นแสดงที่นี่ แปลกเหมือนกันที่โถงทองคำยอมลดเกณฑ์ลงขนาดนี้ ยอมให้เด็กอายุน้อยได้ขึ้นเวทีแสดงเปียโนบนเวที”

“คุณเข้าใจผิดแล้ว”

อีเถิงเฉิงสีหน้าจริงจัง “โถงทองคำไม่ยอมลดเกณฑ์ง่ายๆ หรอก เว้นแต่จะมีเหตุผลที่ต้องทำแบบนั้น”

“คุณหมายความว่ายังไง”

“เด็กผู้หญิงคนนี้น่าจับตามอง อาจจะเป็นเพราะเธอพัฒนาฝีมืออย่างก้าวกระโดด หรือไม่ก็เพราะเพลงที่เธอจะเล่นในวันนี้พิเศษมากจนโถงทองคำต้องยอมให้เธอขึ้นแสดง เธอชื่ออะไรนะ?”

“กู้ซี…”

“งั้นปลายเดือนเราไปดูกัน”

โควตาผู้เข้าร่วมโถงทองคำนั้นมีจำนวนจำกัด

หากไม่ใช่บุคคลระดับสูงของบลูสตาร์ ก็แทบจะไม่มีทางได้ตั๋วเข้าชมเลย

และบนบลูสตาร์แห่งนี้

ไม่ว่าจะด้วยความชอบที่แท้จริงหรือเหตุผลอื่นใด ความชื่นชอบในเสียงดนตรีผู้คนระดับสูงนั้นลึกซึ้งเหลือเกิน โดยเฉพาะอย่างยิ่งสถานที่อย่างโถงทองคำ ซึ่งตั๋วเข้าชมถือเป็นของหายาก

สถานที่เช่นนี้ มีเพียงพ่อเพลงเท่านั้นที่สามารถเข้าร่วมได้โดยไร้เงื่อนไข ไม่ว่าจะได้รับบัตรเชิญหรือไม่ก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญ

เนื่องจากสถานะของพ่อเพลงเองนั้นสามารถเป็นบัตรผ่านให้กับงานและสถานที่สำคัญในวงการดนตรี รวมถึงโถงทองคำด้วย!

ในวงการเคยมีคำพูดติดตลกว่า

อภิสิทธิ์ของพ่อเพลงคือบั่นคอก่อนรายงานทีหลัง นี่แหละคือความยิ่งใหญ่ของพ่อเพลง

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน