ตอนที่ 859 งานสังคีตสมโภช – กลาง (1)
ถ่ายทอดสดงานสังคีตสมโภช!
ในงานเต็มไปด้วยการพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้!
บนโลกออนไลน์เต็มไปด้วยการพูดคุย!
สื่อบางรายก็รีบปล่อยบทความข่าวออกมาอย่างรวดเร็วไปพร้อมกับการประกาศรางวัลศิลปินหน้าใหม่ยอดเยี่ยม รวดเร็วชนิดที่ทำให้ผู้คนตกตะลึง
‘ประเดิมสังคีตสมโภช! บลูเบอร์รีคว้าศิลปินหน้าใหม่ยอดเยี่ยม!’
ไม่ใช่เพราะสื่อมีพลังวิเศษและหยั่งรู้ล่วงหน้าว่าบลูเบอร์รีจะได้รับรางวัล
แต่เป็นเพราะสื่อส่วนใหญ่ได้เตรียมบทความสำหรับผู้เข้าชิงรางวัลแต่ละคนไว้ล่วงหน้าอยู่แล้ว!
สูตรสำเร็จเดิมๆ
ใครได้รางวัลก็หยิบข่าวเกี่ยวกับคนนั้นมาเผยแพร่
ส่วนบรรดาชาวเน็ตซึ่งดูไลฟ์สดก็พากันแสดงความคิดเห็นใต้ข่าว
คำถามที่ทุกคนสนใจมากที่สุดก็คือ ‘ฉันอยากรู้แค่ว่าพ่อเพลงอวี๋จะขึ้นรับรางวัลเมื่อไหร่’
มีความคิดเห็นหนึ่งซึ่งดูเหมือนจะเน้นพิธีรีตองมากเหลือเกินตอบว่า
‘เมื่อเสียงเพลงรบดังกึกก้อง!’
ส่วนเพลงเพลงรบคือเพลงอะไรนั้น ก็สุดแล้วแต่มุมมองของแต่ละคน
บ้างก็คิดว่าเป็นเพลงราตรีบรรเลง
บ้างก็ว่าเป็นเครื่องลายคราม
บางคนก็บอกว่าเป็นเพลงรัตติกาลบทที่เจ็ด เป็นต้น
ทั้ง 12 เพลงที่เซี่ยนอวี๋ปล่อยออกมาตลอด 12 เดือนนั้น ล้วนได้รับการเอ่ยถึงแทบทั้งหมด
……
กลับมาที่งานประกาศรางวัลกันต่อ
การมอบรางวัลยังคงดำเนินต่อไป เมื่อถึงรางวัลที่ห้า อันหงก็ยิ้มและพูดขึ้นว่า “พวกเราต่างก็รู้กันดีว่าในงานสังคีตสมโภชครั้งนี้มีอาจารย์ท่านหนึ่ง ที่ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลถึง 13 สาขา คืนนี้จะขาดรางวัลที่เป็นของเขาไปได้อย่างไร…”
ขวับ
ทันใดนั้น กล้องบนจอยักษ์ก็ตัดไปยังเซี่ยนอวี๋ในทันที
ใบหน้าหล่อเหลาของหลินเยวียนซึ่งไม่ว่าจะมองมุมไหนก็ดูดีปรากฏขึ้นบนจอใหญ่ในทันที
หลี่ชิงพิธีกรหญิงยกมือขึ้นทาบอก ก่อนจะเผลอพูดออกมาว่า “ตากล้องเก่งมากเลยค่ะ เดี๋ยวต้องให้รางวัลเพิ่ม!”
เสียงหัวเราะดังขึ้นทั่วทั้งงาน
หลินเยวียนเพิ่งรู้ตัวว่ากล้องจับภาพเขาก็หลังจากที่ซุนเย่าหั่วสะกิดบอก เขาจึงคลี่ยิ้มที่เหมาะสมตามมารยาทต่อหน้าผู้คน
“อาจารย์เซี่ยนอวี๋ กรุณาหยุดหว่านเสน่ห์ได้แล้วครับ!”
อันหงเล่นมุก จากนั้นจึงกล่าวว่า “รางวัลในลำดับต่อไป คือรางวัลเพลงโปรโมตยอดเยี่ยมแห่งปี!”
“เอ๊ะ?”
พิธีกรหญิงเหลือบมองบทในมือก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงแกมหยอกเอิน “นี่เป็นรางวัลที่มีผลงานเข้าชิงมากที่สุดในค่ำคืนนี้ เราลองมาดูกันค่ะว่ามีผลงานอะไรบ้าง”
บนเวที
ไฟเริ่มหรี่ลง
เสียงประกาศดังขึ้นในความเงียบสงบ
“รางวัลเพลงโปรโมตยอดเยี่ยมแห่งปีของงานสังคีตสมโภช ผู้เข้าชิงรางวัลได้แก่…”
“ราชวงศ์ปลา เพลงฉันเชื่อมั่น!”
“ราชวงศ์ปลา เพลงบินสูงยิ่งกว่า!”
“ราชวงศ์ปลา เพลงเชื่อในตัวเอง!”
“ราชวงศ์ปลา เพลงชีวิตที่ผลิบาน!”
“ราชวงศ์ปลา เพลงฉินโจวต้อนรับคุณ!”
เมื่อแต่ละเพลงปรากฏขึ้น จะมีช่วงท่อนคอรัสดังขึ้นไม่กี่วินาที
เมื่อเห็นรายชื่อเพลงที่เข้าชิงรางวัลนี้ สีหน้าของเหล่าคนดนตรีในงานกลายเป็นแปลกประหลาดแบบบอกไม่ถูกขึ้นมา ในใจอัดแน่นไปด้วยคำสบถแต่ไม่รู้จะพูดออกมาดีไหม
บนโลกออนไลน์
ผู้ชมที่ดูถ่ายทอดสดถึงกับหลุดหัวเราะลั่น
‘การแข่งรอบนี้มันช่างดุเดือดสุดๆ ไปเลย!’
‘มีเพลงเข้าชิงตั้งหกเพลง อยากรู้จริงๆ ว่าสุดท้ายใครจะได้รางวัล (อิโมจิหมายิ้มกรุ้มกริ่ม)!’
‘ฉันขอทำนายแบบกล้าหาญเลยนะ รอบนี้รางวัลต้องเป็นของราชวงศ์ปลา!’
‘พวกนักพยากรณ์ โดนเชือดแน่!’
‘ฉันคำนวณด้วยนิ้วแล้ว รอบนี้ราชวงศ์ปลาชนะแน่นอน ถ้าไม่ใช่ ฉันจะยืนกลับหัวกินขี้เลย!’
‘โอกาสแค่หนึ่งในหกยังกล้าเสี่ยง โหดจริงๆ !’
‘เซี่ยนอวี๋: พูดไปพวกคุณอาจไม่เชื่อ ผมต้องเอาชนะตัวเองตั้งห้าคนถึงจะได้รางวัล!’
‘รางวัลนี้ยังทำเป็นลุ้นอีก สนุกนักเหรอพวกผู้จัด? ไม่ต้องเสียเวลา ประกาศเลขบัตรประชาชนเซี่ยนอวี๋ให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยสิ!’
รายชื่อผู้เข้าชิงได้รับการประกาศอย่างเป็นทางการมาตั้งแต่แรกแล้ว
ฉากนี้อยู่ในความคาดหมายของทุกคน
แต่เมื่อมันเกิดขึ้นจริงก็อดขำไม่ได้
ปีนี้ไม่มีเพลงโปรโมตทางการเพลงไหนที่สู้เพลงเชียร์ในมหกรรมกีฬาบลูเกมส์ได้เลย และเพลงเชียร์ในบลูเกมส์ทั้งหมดนี้ก็ดันเป็นของเซี่ยนอวี๋!
“และผู้ชนะรางวัลเพลงโปรโมตยอดเยี่ยมประจำปีนี้ได้แก่ ฉินโจวต้อนรับคุณ!”
ครั้งนี้ไม่ต้องลุ้นอะไรเลยจริงๆ อันหงจึงประกาศผลอย่างตรงไปตรงมา ขณะที่หลินเยวียนพาศิลปินในราชวงศ์ปลาขึ้นเวทีรับรางวัลพร้อมกัน รางวัลนี้พวกเขาขึ้นรับในรูปแบบกลุ่ม รู้สึกลงตัวและผ่อนคลายดี
ผู้ที่มอบรางวัลคือไมค์
หลังจากรับรางวัล หลินเยวียนเป็นตัวแทนกล่าวคำขอบคุณในโอกาสที่ได้รับรางวัล
หลินเยวียนไม่ได้เตรียมคำกล่าวขอบคุณไว้ล่วงหน้า แม้กู้ตงจะช่วยเตรียมไว้ให้ แต่เขาคิดว่าไม่จำเป็นต้องท่องจำให้ยุ่งยาก ช่วงเวลาแบบนี้พูดความรู้สึกจากใจน่าจะเพียงพอ “ขอบคุณทุกคนที่สนับสนุนนะครับ พวกเราดีใจมากที่ได้รับรางวัลนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเราได้รับรางวัลเป็นกลุ่มในนามราชวงศ์ปลา หลังจากนี้พวกเราจะปล่อยผลงานเพลงในรูปแบบกลุ่มออกมาให้ทุกคนได้ฟังอีก หวังว่าทุกคนจะชอบ และขอฝากให้ทุกคนช่วยติดตามศิลปินในราชวงศ์ปลาของพวกเราด้วยนะครับ แต่ละคนล้วนเก่งมากจริงๆ !”
เสียงปรบมือดังกึกก้อง
ศิลปินทุกคนจากราชวงศ์ปลาล้วนมีสีหน้าเปี่ยมไปด้วยความตื่นเต้นดีใจ ทั้งเจ็ดคนชูถ้วยรางวัลขึ้นพร้อมกัน จากนั้นโค้งขอบคุณผู้ชมด้านล่างเวที ก่อนจะเดินลงจากเวทีไป
……

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอน 837-839 ไม่มีข้อความเลยครับ...