Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 859

ตอนที่ 859 งานสังคีตสมโภช – กลาง (2)

เดี๋ยวก่อน!

เมื่อรวมรางวัลนักร้องชายยอดนิยมนี้เข้าไป เซี่ยนอวี๋เหมือนจะกวาดไปแล้วถึงสี่รางวัลติด!

เข้าชิงสี่ครั้ง ชนะรวดทั้งสี่!

ดูเหมือนว่าอัตราการชนะตอนนี้จะ 100 เปอร์เซ็นต์เต็ม!

ส่วนสองนักร้องอีกคนซึ่งเข้าชิงด้วยกัน มองไปทางหลินเยวียนด้วยสายตาเจ็บช้ำ

จะพูดไปคนอื่นคงไม่เชื่อ พวกเขาแพ้ในรางวัลนักร้องชายยอดนิยมในงานสังคีตสมโภชให้กับคนที่ทำอาชีพนักร้องเป็นงานเสริม…

ในโลกออนไลน์

ชาวเน็ตพากันเฮลั่น

‘สี่รางวัลใหญ่!’

‘ฮ่าๆๆๆ พ่อเพลงอวี๋คงเหนื่อยตายแน่ๆ !’

‘ขึ้นเวทีติดกันสี่ครั้ง โชคดีที่พ่อเพลงอวี๋นั่งอยู่แถวสาม ไม่งั้นคงหมดแรง!’

‘เซี่ยนอวี๋: ผมขอรับรางวัลทั้งหมดทีเดียวเลยได้ไหม?’

‘ซุนเย่าหั่วทำฉันขำตายเลย หมอนี่ดีใจยิ่งกว่าตัวเองได้รางวัลซะอีก ฉันชักสงสัยแล้วว่าเขารู้หรือเปล่าว่าตัวเองก็เข้าชิงรางวัลนักร้องชายยอดนิยม!’

‘ยกยอเก่งเกินไปแล้ว!’

‘การเป็นราชาเพลงต้องเริ่มจากการยกยอเซี่ยนอวี๋!’

หลินเยวียนมองไม่เห็นคอมเมนต์พวกนี้ เขาเดินขึ้นเวทีครั้งที่สี่เพื่อกล่าวคำขอบคุณสำหรับรางวัลอีกครั้ง

ทีมผู้จัดเลือกเพลงราตรีบรรเลงเป็นดนตรีประกอบบนเวที แน่นอนว่าพวกเขาเลือกท่อนคอรัสที่แตะถึงจุดสูงสุด

“ขอบคุณแฟนเพลงของผม ขอบคุณทุกคนที่สนับสนุนผม ขอบคุณงานสังคีตสมโภชที่ยอมรับผลงานของผม…”

คำขอบคุณถูกพูดซ้ำไปซ้ำมา

จนหลินเยวียนเริ่มรู้สึกว่าในเวลานี้ตนเองเริ่มหมดคำพูดแล้ว

……

หลินเยวียนไม่ได้ใส่ใจมากนัก

หลังจากกล่าวขอบคุณจบ เขาก็ถือถ้วยรางวัลกลับมานั่งที่เดิม รู้สึกเหนื่อยล้าเล็กน้อย

เขานั่งอยู่ในที่แถวที่สาม แม้ว่าจะเป็นตำแหน่งที่ค่อนข้างใกล้กับเวที ทว่าห้องโถงของงานสังคีตสมโภชนั้นกว้างมาก ต่อให้เป็นแถวที่สามก็ยังห่างจากเวทีอยู่พอสมควร

การขึ้นรับรางวัลถึงสี่ครั้งติดกัน ทำให้เขาต้องเดินไปเดินกลับถึงแปดรอบ!

แม้จะมีสุขภาพที่แข็งแรง ทว่าเวลานี้หลินเยวียนก็เริ่มรู้สึกเหนื่อยล้าเล็กน้อย

แต่ทันใดนั้นเอง ขณะที่หลินเยวียนคิดว่าเขาจะได้พักหายใจสักครู่ เสียงของอันหงก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง…

“ต่อไปจะเป็นการมอบรางวัลเรียบเรียงเพลงยอดเยี่ยม!

“สำหรับงานสังคีตสมโภชครั้งนี้ ผู้ที่เข้าชิงรางวัลเรียบเรียงเพลงยอดเยี่ยม ได้แก่…”

“ถูหนาน เพลงหมอก!”

“หนิวเป่าลี่ เพลงจักรวาล!”

“ชางหมิง เพลงเลี้ยวโค้งและเดินตรง!”

“เซี่ยนอวี๋ เพลงรัตติกาลบทที่เจ็ด!”

“และผู้ที่ได้รับรางวัลเรียบเรียงเพลงยอดเยี่ยม ในงานสังคีตสมโภชครั้งนี้คือเซี่ยนอวี๋ จากเพลงรัตติกาลบทที่เจ็ด ขอแสดงความยินดีกับเซี่ยนอวี๋ ขอเชิญเซี่ยนอวี๋ขึ้นรับรางวัลบนเวทีครับ!”

พรืด!

ยังมีอีก?

ครั้งที่ห้าแล้ว!?

เซี่ยนอวี๋คว้ารางวัลเป็นครั้งที่ห้า!

ขณะที่หลินเยวียนลุกขึ้นและวิ่งเหยาะๆ ขึ้นเวที เสียงฮือฮาก็ดังก้องไปทั่ว คนดนตรีในงานต่างอ้าปากค้างกันถ้วนหน้า!

ณ ขณะนี้ เซี่ยนอวี๋คว้ารางวัลครบทั้งห้ารางวัลที่เข้าชิง! อัตราความสำเร็จพุ่งถึง 100 เปอร์เซ็นต์อย่างน่าทึ่ง!

ในขณะเดียวกัน!

หน้าจอถ่ายทอดสดออนไลน์!

คอมเมนต์ในการถ่ายทอดสดแทบระเบิด!

ชาวเน็ตแต่ละคนตกตะลึงไปตามกัน!

ได้รางวัลครั้งหนึ่ง ครั้งสอง ครั้งสาม ก็ว่าเยอะแล้ว แต่นี่อะไร ครั้งที่สี่ก็ยังไม่พอ ยังมีครั้งที่ห้าอีก!

‘โอ้พระเจ้า!’

‘นี่มันรางวัลที่ห้าแล้วนะ!’

‘ลูกชายทั้งห้าสอบผ่าน ห้าพรมงคลมาเยือนถึงหน้าบ้าน[1]!’

‘บ้าไปแล้วบ้าไปแล้วบ้าไปแล้ว บ้าสุดๆ !’

‘เซี่ยนอวี๋น่าจะเตรียมกระสอบมาด้วยเลยนะ!’

……

‘เซี่ยนอวี๋เจ๋งมาก นี่มันโคตรเจ๋งเลย คว้ารางวัลมาแล้วห้ารางวัลรวด นี่งานสังคีตสมโภชปีนี้จัดขึ้นเพื่อเซี่ยนอวี๋โดยเฉพาะรึเปล่า!?’

‘ถูกเสนอชื่อไปตั้ง 13 รางวัลนี่นา!’

‘หรือว่าจะได้รางวัลอีก?’

บรรดาผู้ชมที่ติดตามงานสังคีตสมโภชมาหลายปีมีใครไม่รู้บ้างว่า การถูกเสนอชื่อเข้าชิงกับการได้รางวัลนั้นเป็นคนละเรื่องกัน ปกติแล้วมีหรือที่การได้รางวัลจะมีอัตราที่สูงขนาดนี้?

นี่มันน่ากลัวเกินไปแล้ว!

……

ได้ห้ารางวัลครบถ้วน!

หลินเยวียนเองยังรู้สึกแปลกใจอยู่ไม่น้อย

แม้ว่างานประกาศรางวัลในงานสังคีตสมโภชจะเน้นความยุติธรรม แต่ในขณะเดียวกันก็มักจะมีธรรมเนียมการแบ่งเค้กกันอยู่บ้าง

ดอกไม้บานสะพรั่งหลากสีสันถึงจะเรียกว่าฤดูใบไม้ผลิที่แท้จริง

โดยทั่วไปพวกเขาไม่มีทางปล่อยให้ให้ใครคนหนึ่งกวาดรางวัลมากมายปานนี้หรอก

หรือเพราะรางวัลที่เขาชิงมาถูกจัดให้อยู่ช่วงต้นงาน ส่วนรางวัลที่เหลือในช่วงหลัง อาจไม่มีโอกาสเป็นของเขาแล้ว?

ไม่สิ!

ยังมีรางวัล พ่อเพลงซึ่งเป็นรางวัลที่ต้องได้แน่นอน นั่นหมายความว่า อย่างน้อยที่สุดหลินเยวียนจะคว้ารางวัลได้ถึงหกรางวัล?

พอคิดแบบนี้แล้วก็ไม่ได้ดูเกินจริงเลย

ใครให้หลินเยวียนมีรายชื่อเข้าชิงรางวัลเยอะขนาดนั้นกันล่ะ!

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน