Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 859

ตอนที่ 859 งานสังคีตสมโภช – กลาง (2)

เดี๋ยวก่อน!

เมื่อรวมรางวัลนักร้องชายยอดนิยมนี้เข้าไป เซี่ยนอวี๋เหมือนจะกวาดไปแล้วถึงสี่รางวัลติด!

เข้าชิงสี่ครั้ง ชนะรวดทั้งสี่!

ดูเหมือนว่าอัตราการชนะตอนนี้จะ 100 เปอร์เซ็นต์เต็ม!

ส่วนสองนักร้องอีกคนซึ่งเข้าชิงด้วยกัน มองไปทางหลินเยวียนด้วยสายตาเจ็บช้ำ

จะพูดไปคนอื่นคงไม่เชื่อ พวกเขาแพ้ในรางวัลนักร้องชายยอดนิยมในงานสังคีตสมโภชให้กับคนที่ทำอาชีพนักร้องเป็นงานเสริม…

ในโลกออนไลน์

ชาวเน็ตพากันเฮลั่น

‘สี่รางวัลใหญ่!’

‘ฮ่าๆๆๆ พ่อเพลงอวี๋คงเหนื่อยตายแน่ๆ !’

‘ขึ้นเวทีติดกันสี่ครั้ง โชคดีที่พ่อเพลงอวี๋นั่งอยู่แถวสาม ไม่งั้นคงหมดแรง!’

‘เซี่ยนอวี๋: ผมขอรับรางวัลทั้งหมดทีเดียวเลยได้ไหม?’

‘ซุนเย่าหั่วทำฉันขำตายเลย หมอนี่ดีใจยิ่งกว่าตัวเองได้รางวัลซะอีก ฉันชักสงสัยแล้วว่าเขารู้หรือเปล่าว่าตัวเองก็เข้าชิงรางวัลนักร้องชายยอดนิยม!’

‘ยกยอเก่งเกินไปแล้ว!’

‘การเป็นราชาเพลงต้องเริ่มจากการยกยอเซี่ยนอวี๋!’

หลินเยวียนมองไม่เห็นคอมเมนต์พวกนี้ เขาเดินขึ้นเวทีครั้งที่สี่เพื่อกล่าวคำขอบคุณสำหรับรางวัลอีกครั้ง

ทีมผู้จัดเลือกเพลงราตรีบรรเลงเป็นดนตรีประกอบบนเวที แน่นอนว่าพวกเขาเลือกท่อนคอรัสที่แตะถึงจุดสูงสุด

“ขอบคุณแฟนเพลงของผม ขอบคุณทุกคนที่สนับสนุนผม ขอบคุณงานสังคีตสมโภชที่ยอมรับผลงานของผม…”

คำขอบคุณถูกพูดซ้ำไปซ้ำมา

จนหลินเยวียนเริ่มรู้สึกว่าในเวลานี้ตนเองเริ่มหมดคำพูดแล้ว

……

หลินเยวียนไม่ได้ใส่ใจมากนัก

หลังจากกล่าวขอบคุณจบ เขาก็ถือถ้วยรางวัลกลับมานั่งที่เดิม รู้สึกเหนื่อยล้าเล็กน้อย

เขานั่งอยู่ในที่แถวที่สาม แม้ว่าจะเป็นตำแหน่งที่ค่อนข้างใกล้กับเวที ทว่าห้องโถงของงานสังคีตสมโภชนั้นกว้างมาก ต่อให้เป็นแถวที่สามก็ยังห่างจากเวทีอยู่พอสมควร

การขึ้นรับรางวัลถึงสี่ครั้งติดกัน ทำให้เขาต้องเดินไปเดินกลับถึงแปดรอบ!

แม้จะมีสุขภาพที่แข็งแรง ทว่าเวลานี้หลินเยวียนก็เริ่มรู้สึกเหนื่อยล้าเล็กน้อย

แต่ทันใดนั้นเอง ขณะที่หลินเยวียนคิดว่าเขาจะได้พักหายใจสักครู่ เสียงของอันหงก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง…

“ต่อไปจะเป็นการมอบรางวัลเรียบเรียงเพลงยอดเยี่ยม!

“สำหรับงานสังคีตสมโภชครั้งนี้ ผู้ที่เข้าชิงรางวัลเรียบเรียงเพลงยอดเยี่ยม ได้แก่…”

“ถูหนาน เพลงหมอก!”

“หนิวเป่าลี่ เพลงจักรวาล!”

“ชางหมิง เพลงเลี้ยวโค้งและเดินตรง!”

“เซี่ยนอวี๋ เพลงรัตติกาลบทที่เจ็ด!”

“และผู้ที่ได้รับรางวัลเรียบเรียงเพลงยอดเยี่ยม ในงานสังคีตสมโภชครั้งนี้คือเซี่ยนอวี๋ จากเพลงรัตติกาลบทที่เจ็ด ขอแสดงความยินดีกับเซี่ยนอวี๋ ขอเชิญเซี่ยนอวี๋ขึ้นรับรางวัลบนเวทีครับ!”

พรืด!

ยังมีอีก?

ครั้งที่ห้าแล้ว!?

เซี่ยนอวี๋คว้ารางวัลเป็นครั้งที่ห้า!

ขณะที่หลินเยวียนลุกขึ้นและวิ่งเหยาะๆ ขึ้นเวที เสียงฮือฮาก็ดังก้องไปทั่ว คนดนตรีในงานต่างอ้าปากค้างกันถ้วนหน้า!

ณ ขณะนี้ เซี่ยนอวี๋คว้ารางวัลครบทั้งห้ารางวัลที่เข้าชิง! อัตราความสำเร็จพุ่งถึง 100 เปอร์เซ็นต์อย่างน่าทึ่ง!

ในขณะเดียวกัน!

หน้าจอถ่ายทอดสดออนไลน์!

คอมเมนต์ในการถ่ายทอดสดแทบระเบิด!

ชาวเน็ตแต่ละคนตกตะลึงไปตามกัน!

ได้รางวัลครั้งหนึ่ง ครั้งสอง ครั้งสาม ก็ว่าเยอะแล้ว แต่นี่อะไร ครั้งที่สี่ก็ยังไม่พอ ยังมีครั้งที่ห้าอีก!

‘โอ้พระเจ้า!’

‘นี่มันรางวัลที่ห้าแล้วนะ!’

‘ลูกชายทั้งห้าสอบผ่าน ห้าพรมงคลมาเยือนถึงหน้าบ้าน[1]!’

‘บ้าไปแล้วบ้าไปแล้วบ้าไปแล้ว บ้าสุดๆ !’

‘เซี่ยนอวี๋น่าจะเตรียมกระสอบมาด้วยเลยนะ!’

……

‘เซี่ยนอวี๋เจ๋งมาก นี่มันโคตรเจ๋งเลย คว้ารางวัลมาแล้วห้ารางวัลรวด นี่งานสังคีตสมโภชปีนี้จัดขึ้นเพื่อเซี่ยนอวี๋โดยเฉพาะรึเปล่า!?’

‘ถูกเสนอชื่อไปตั้ง 13 รางวัลนี่นา!’

‘หรือว่าจะได้รางวัลอีก?’

บรรดาผู้ชมที่ติดตามงานสังคีตสมโภชมาหลายปีมีใครไม่รู้บ้างว่า การถูกเสนอชื่อเข้าชิงกับการได้รางวัลนั้นเป็นคนละเรื่องกัน ปกติแล้วมีหรือที่การได้รางวัลจะมีอัตราที่สูงขนาดนี้?

นี่มันน่ากลัวเกินไปแล้ว!

……

ได้ห้ารางวัลครบถ้วน!

หลินเยวียนเองยังรู้สึกแปลกใจอยู่ไม่น้อย

แม้ว่างานประกาศรางวัลในงานสังคีตสมโภชจะเน้นความยุติธรรม แต่ในขณะเดียวกันก็มักจะมีธรรมเนียมการแบ่งเค้กกันอยู่บ้าง

ดอกไม้บานสะพรั่งหลากสีสันถึงจะเรียกว่าฤดูใบไม้ผลิที่แท้จริง

โดยทั่วไปพวกเขาไม่มีทางปล่อยให้ให้ใครคนหนึ่งกวาดรางวัลมากมายปานนี้หรอก

หรือเพราะรางวัลที่เขาชิงมาถูกจัดให้อยู่ช่วงต้นงาน ส่วนรางวัลที่เหลือในช่วงหลัง อาจไม่มีโอกาสเป็นของเขาแล้ว?

ไม่สิ!

ยังมีรางวัล พ่อเพลงซึ่งเป็นรางวัลที่ต้องได้แน่นอน นั่นหมายความว่า อย่างน้อยที่สุดหลินเยวียนจะคว้ารางวัลได้ถึงหกรางวัล?

พอคิดแบบนี้แล้วก็ไม่ได้ดูเกินจริงเลย

ใครให้หลินเยวียนมีรายชื่อเข้าชิงรางวัลเยอะขนาดนั้นกันล่ะ!

เสียงปรบมือ!

เสียงโห่ร้อง!

เสียงกรีดร้อง!

กระบวนการทั้งหมดกินเวลาไม่นานนัก!

ผู้ชมทั้งในงามและหน้าจอต่างก็นั่งนับรางวัลที่เซี่ยนอวี๋ได้รับ ยิ่งนับยิ่งงุนงง

1 2 3 4 5 6 7 8 9…

พิธีกรอันหงยืนถือโพยประกาศรางวัลบนเวทีจนกลายเป็นเครื่องเล่นเสียงซ้ำ พูดชื่อเดิมวนไปเรื่อยๆ สีหน้าก็เริ่มไร้อารมณ์

เซี่ยนอวี๋ เซี่ยนอวี๋ เซี่ยนอวี๋ เซี่ยนอวี๋ เซี่ยนอวี๋ เซี่ยนอวี๋ เซี่ยนอวี๋ เซี่ยนอวี๋ เซี่ยนอวี๋…

เมื่อเข้าสู่ช่วงครึ่งหลังของงานประกาศรางวัล เซี่ยนอวี๋คนเดียวก็คว้ารางวัลไปแล้วถึงเก้ารางวัล นอกจากรางวัลพ่อเพลงซึ่งการันตีว่าจะได้รับอย่างแน่นอน แต่ยังไม่ได้ประกาศเท่านั้น ซึ่งจากทั้งหมด 13 การเสนอชื่อของเซี่ยนอวี๋ มีเพียงสามรางวัลเท่านั้นที่ไม่ได้รับ เรียกได้ว่าอัตราการชนะสูงจนน่าตกใจ!

พูดอีกอย่างคือ…

เมื่อพ่อเพลงประกาศเสร็จ เซี่ยนอวี๋จะคว้ารางวัลถึง 10 รางวัลจาก 13 สาขาที่เขาได้รับการเสนอชื่อ!

ทั้งโถงประกาศรางวัลถึงกับอึ้งไปตามๆ กัน!

ระหว่างนี้ ในการถ่ายทอดสดออนไลน์แน่นขนัดไปด้วยคอมเมนต์ ผู้ชมทั้งตกใจและขำกลิ้งไปพร้อมกัน!

‘อันหง: ทำไมยังเป็นคุณอีกล่ะเนี่ย!’

‘พ่อเพลงอวี๋ วิ่งจ็อกกิงต่อสิ!’

‘จ็อกกิงอะไรล่ะ จะขึ้นบันไดยังปีนแทบไม่ไหว!’

‘อันหงทำให้ฉันเข้าใจว่ามนุษย์ก็คือเครื่องเล่นเสียงซ้ำ!’

‘สมาคมดนตรี: เซี่ยนอวี๋ คุณได้รางวัลมากเกินไป เดี๋ยวตัดให้เหลือเลขกลมๆ แล้วกัน!’

‘เมื่อกี้อันหงยังต้องช่วยพยุงขึ้นเวที นี่มันสวัสดิการแบบศิลปินอาวุโสเลยนะ แต่ศิลปินอาวุโสอายุ 70-80 แล้ว ส่วนเซี่ยนอวี๋ยังหนุ่มอยู่เลย!’

‘เชิญแขกรับเชิญท่านถัดไปขึ้นมามอบรางวัลให้เซี่ยนอวี๋เลย!’

‘คำกล่าวขอบคุณยิ่งฟังยิ่งเหมือนส่งๆ สองรางวัลล่าสุดไม่ได้พูดอะไรเลย พูดแค่ว่าขอบคุณครับสั้นๆ !’

‘คนอื่นมารับรางวัล แต่เขามาเหมือนเปิดร้านขายส่งถ้วยรางวัล!’

‘ขอความกรุณาให้ทีมงานงานสังคีตสมโภชจัดเก้าอี้ให้เซี่ยนอวี๋บนเวทีมอบรางวัลด้วยครับ ขอบคุณ!’

ในงาน

กล้องจับภาพไปยังราชวงศ์ปลา

เซี่ยนอวี๋ ซุนเย่าหั่ว เจียงขุย เว่ยห่าวอวิ๋น ซย่าฟาน จ้าวอิ๋งเก้อ และเฉินจื้ออวี่ แต่ละคนในราชวงศ์ปลาต่างถือถ้วยรางวัลกันคนละใบ!

ทั้งหมดนี้คือถ้วยรางวัลที่เซี่ยนอวี๋เอาลงมาจากเวที!

ยังดีที่เขาไม่ได้ขึ้นไปรับรางวัลเพิ่มอีก ไม่อย่างนั้นเจ็ดคนนี้คงไม่เพียงพอสำหรับถือถ้วยรางวัลของเขา แม้แต่ตอนนี้ก็ยังมีบางคนต้องถือถ้วยรางวัลคนเดียวสองใบเลย!

ด้านข้าง

สายตานับไม่ถ้วนจากเหล่าคนดนตรีต่างจับจ้องไปยังที่นั่งของราชวงศ์ปลา แววตาเต็มไปด้วยความอิจฉา อยากจะบุกปล้นกันถ้วยรางวัลตรงนั้นเลย!

อะไรเนี่ย!

รางวัลเยอะขนาดนี้ ปลาตัวเล็กอย่างคุณ ไม่มีทางถือไว้หมดหรอก ให้พวกเราช่วยถือเถอะ!

………………………………………….

[1] ลูกชายทั้งห้าสอบผ่าน ห้าพรมงคลมาเยือนถึงหน้าบ้าน ‘ลูกชายทั้งห้าสอบผ่าน’ คำอวยพรที่ใช้ในสมัยก่อนว่าให้ลูกชายทั้งห้าสอบผ่านจอหงวน เปรียบเปรยถึงความสำเร็จอันยิ่งใหญ่หรือการประสบความสำเร็จในหลายด้าน ส่วน ‘ห้าพรมงคลมาเยือนถึงหน้าบ้าน’ โดยพรมงคลทั้งห้าได้แก่ ความอายุยืน ความมั่งคั่ง สุขภาพดี ความสุข และความโชคดี เปรียบเปรยถึงการที่เซี่ยนอวี๋ได้รับรางวัลอย่างต่อเนื่อง ราวกับโชคดีและความสำเร็จมาถึงพร้อมๆ กันอย่างล้นหลาม