Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 863

ตอนที่ 863 หลินเยวียนผู้กระหายเลือด

วันต่อมา

ซุนเย่าหั่วเรียกทุกคนมารวมตัวกันที่โรงแรมราชวงศ์ปลาซึ่งเพิ่งเปิดใหม่

ช่วงนี้เพิ่งผ่านเทศกาลฤดูใบไม้ผลิมา ศิลปินในราชวงศ์ปลาต่างก็ว่างงานกันอยู่ เพราะยังไม่ได้รับงานมากนัก

เวลาหนึ่งทุ่มตรงของเย็นวันนั้น ทุกคนมารวมตัวกันที่โรงแรม แน่นอนว่าหลินเยวียนเองก็รีบมาร่วมวงด้วยความตื่นเต้น

ซุนเย่าหั่วได้บอกกับทุกคนไว้ก่อนแล้วว่า คืนนี้สิ่งที่พวกเขาจะเล่นด้วยกันคือ เกมใหม่ที่อาจารย์เซี่ยนอวี๋ออกแบบเอง!

ทุกคนจึงตื่นเต้นและกระตือรือร้นเป็นพิเศษ!

“ในที่สุดก็มีเกมใหม่ออกมาซะที!”

จ้าวอิ๋งเก้อกล่าวพลางถูมือไปมาอย่างตื่นเต้น “ฉันเล่นพืชปะทะซอมบี จบไปนานแล้วนะ”

ซย่าฝานพูดขึ้นว่า “ฉันเล่นโหมดผจญภัยจนเก็บครบหมดแล้ว”

เว่ยห่าวอวิ๋นถามขึ้นด้วยความสงสัย “รอบนี้ยังเป็นเกมแนวไขปริศนาอยู่ไหม?”

เจียงขุยมองไปยังจ้าวอิ๋งเกอแล้วพูดเบาๆ “จะเล่นเป็นทีมได้ไหม? ฉันหมายถึงแบบจริงจังน่ะ!”

“ไม่ใช่เกมที่เล่นเป็นทีม แต่เราจะอยู่ในสนามรบเดียวกัน คราวนี้เป็นเกมแนวยิงปืน ทุกคนจะเป็นคู่แข่งกันหมด!”

ซุนเย่าหั่วคุ้นเคยกับเกมสมรภูมิเอาชีวิตรอดเป็นอย่างดี ด้วยความได้เปรียบจากการอยู่ใกล้แหล่งทรัพยากร ใกล้ชิดกับผู้พัฒนาของบริษัทตนเอง เขาจึงได้ได้โอกาสฝึกฝีมือมาก่อนใคร

“ยิงรัวๆๆๆๆๆๆๆๆ!”

เฉินจื้ออวี้พูดเร็วราวกับปืนกล โชว์ความคล่องของลิ้นระดับนักร้องแถวหน้า

หลินเยวียนไม่พูดอะไร

เขาเลือกที่จะวางตัวเงียบๆ กดเข้าสู่เกมอย่างเงียบเชียบ และใช้ประสบการณ์อันโชกโชนบวกกับทักษะอันเหนือชั้น สร้างความตกตะลึงให้ทุกคน!

“งั้นเตรียมตัวกันเลย”

ในห้องสวีตขนาดใหญ่ของโรงแรม ซุนเย่าหั่วได้จัดวางโต๊ะยาวรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าไว้กลางห้องนั่งเล่น โดยมีคอมพิวเตอร์ตั้งอยู่เจ็ดเครื่อง ซึ่งแต่ละเครื่องถูกเตรียมไว้สำหรับสมาชิก ราชวงศ์ปลาทุกคน

ให้ความรู้สึกเหมือนนั่งเล่นในร้านอินเทอร์เน็ตคาเฟ่

เฉินจื้ออวี่มองที่ไอคอนบนหน้าจอด้วยความสงสัย “สมรภูมิเอาชีวิตรอด เหรอ?”

เขาคลิกเข้าเกม

ทุกคนก็ทยอยเข้าสู่เกม สร้างตัวละคร จากนั้นก็เข้าสู่ห้องรอคิว

“เกมนี้มีผู้เล่นในแต่ละรอบกี่คน?”

จ้าวอิ๋งเก้อเอ่ยขึ้นหลังจากมองตัวละครของตัวเอง แล้วก็มองไปที่ตัวละครอื่นๆ ซึ่งแต่งตัวด้วยชุดลายพรางในห้อง

ซุนเย่าหั่วหัวเราะแล้วตอบว่า “เกมนี้มีผู้เล่นทั้งหมดหนึ่งร้อยคนต่อรอบ และสุดท้ายจะมีแค่คนเดียวที่เหลือรอดเป็นผู้ชนะ!”

“ต้องรอนานแค่ไหนถึงจะเริ่มได้?”

หลินเยวียนอดไม่ได้ที่จะถามออกมา

ตอนนี้เขารู้สึกคึกคักอยากจะลุยสนาม และเตรียมตัวฆ่าฟันแบบเต็มที่

“รุ่นน้องรอก่อนนะ!”

ซุนเย่าหั่วรีบพูดว่า “ฉันกำลังจัดการอยู่”

หลินเยวียนพยักหน้า

ความตื่นเต้นพลุ่งพล่าน

โชคดีมีชัย คืนนี้ได้กินไก่[1]!

หลินเยวียนแทบจะมองเห็นธงแห่งชัยชนะในเกมที่โบกสะบัดเรียกหาเขา!

……

แน่นอนว่าซุนเย่าหั่วได้เตรียมการล่วงหน้าไว้เรียบร้อยแล้ว

สักชั้นหนึ่งของโรงแรม

พนักงานกดกริ่งหน้าห้องพักห้องหนึ่ง

คนในห้องเปิดประตูถาม “มีอะไรเหรอครับ”

พนักงานยิ้มและตอบว่า “ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ คุณได้รับสิทธิ์เป็นหนึ่งในแขกกลุ่มแรกที่ได้ทดลองเข้าพักฟรีของโรงแรมเรา นอกจากการพักฟรีแล้ว ทางเรายังมีกิจกรรมพิเศษอีกด้วยค่ะ หากคุณเปิดคอมพิวเตอร์ตอนนี้แล้วเข้าไปเล่นเกมสมรภูมิเอาชีวิตรอดหนึ่งรอบ คุณจะได้รับสิทธิ์เป็นสมาชิกระดับแพลทินัมของโรงแรมทันที และจะได้รับส่วนลดยี่สิบเปอร์เซ็นต์ในการเข้าพักครั้งต่อไป แต่ถ้าคุณสามารถ ‘กินไก่’ หรือกลายเป็นผู้ชนะในตอนสุดท้ายของเกมได้ นอกจากบัตรสมาชิกแล้ว คุณยังจะได้รับสิทธิ์เข้าพักฟรีห้าครั้งอีกด้วยค่ะ!”

……

“มีเรื่องดีๆ แบบนี้ด้วย?”

ลูกค้าภายในห้องเป็นชายหนุ่ม เมื่อได้ยินก็สนใจขึ้นมาทันที “แค่ผมเข้าไปเล่นเกมรอบเดียวก็พอแล้วใช่ไหม?”

โรงแรมระดับห้าดาว ราคาย่อมไม่ธรรมดา!

บัตรสมาชิกส่วนลด 20 เปอร์เซ็นต์นับว่ามีแรงดึงดูดสำหรับลูกค้าบางคน

และถ้าชนะ ยังจะได้สิทธิ์เข้าพักฟรีถึงห้าครั้ง!

กิจกรรมแบบนี้ เจ๋งไปเลย!

……

ในเวลาเดียวกัน

เสียงกริ่งประตูของห้องอื่นๆ ก็ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

พนักงานแต่ละคนต่างตั้งใจแนะนำว่า “เพียงแค่คุณเปิดคอมพิวเตอร์และเข้าสู่เกมสมรภูมิเอาชีวิตรอด…”

กิจกรรมนี้เต็มไปด้วยความสนุกสนาน

ลูกค้าหลายคนซึ่งมาทดลองพัก ต่างก็รู้สึกสนใจอย่างมาก

คืนนี้ ซุนเย่าหั่วได้มอบโควตาในการทดลองพักให้กับกลุ่มคนหนุ่มสาวทั้งหมด

กลุ่มวัยรุ่นเหล่านี้ล้วนมีจุดร่วมอย่างหนึ่ง คือความสนใจในเกม ซึ่งซุนเย่าหั่วได้ทำการสำรวจล่วงหน้าไว้แล้ว

จำนวนนักทดสอบพักไม่เพียงพอหรือ?

หญิงสาวยิ้มเก้อเขิน “ฉันยังไม่ได้อาบน้ำเลย…”

“อาบทำไม!”

“ไม่อาบก็สกปรกน่ะสิ!”

หญิงสาวยืนกรานจะอาบน้ำ ไม่ยอมให้ฮาร์วีย์แตะต้องเธอ

เธอเป็นยอดฝีมือในด้านนี้ รู้ดีว่าการยั่วให้ตายใจเป็นอย่างไร การทำเช่นนี้จะทำให้ลูกคนรวยคนนี้ยิ่งหลงเธอมากขึ้น

แล้วถ้าฮาร์วีย์บังเอิญผลีผลามตามเธอเข้าไปอาบน้ำด้วยล่ะ?

แบบนั้นไม่ดีหรือไง บรรยากาศจะได้เต็มไปด้วยความเร่าร้อนและน่าจดจำกว่าเดิม!

“งั้นก็ได้…”

ฮาร์วีย์พูดอย่างหงุดหงิด “รีบๆ หน่อย”

หญิงสาวแสร้งทำเป็นเขินอายก่อนวิ่งเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ ส่วนฮาร์วีย์ก็เดินไปเดินมาอย่างหัวเสีย เขาไม่คิดจะพรวดพราดเข้าไป เพราะการบังคับใครทำอะไรเป็นสิ่งที่ขัดกับหลักการของเขา

แต่รออยู่เฉยๆ ได้ไม่กี่นาที

ฮาร์วีย์ก็เริ่มหงุดหงิดขึ้นมาอีก จู่ๆ เขาก็นึกถึงคำพูดของพนักงานเมื่อครู่นี้

บนคอมพิวเตอร์มีเกม?

อืม

เล่นเกมสักหน่อย

ฆ่าเวลาไปพลางๆ

ฮาร์วีย์ที่กำลังเบื่อๆ เปิดคอมพิวเตอร์ แล้วทันทีที่เห็นชื่อเกมก็อดพูดออกมาไม่ได้

“สมรภูมิเอาชีวิตรอด?”

เขาส่ายหัวเบาๆ ก่อนจะคลิกเข้าเกม สร้างตัวละครแบบลวกๆ

เล่นฆ่าเวลาไปก่อนก็แล้วกัน รอผู้หญิงออกมาค่อยไปสนุกกัน… แค่เล่นเกมจะต้องไปจริงจังอะไรนักหนา!

หลังจากสร้างตัวละครเสร็จ

ฮาร์วีย์กดเริ่มจับคู่เกมทันที

สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจคือ เขาเข้าสู่เกมได้ในทันที

……

อีกด้านหนึ่ง

ในห้องชุดที่ราชวงศ์ปลากำลังรวมตัวกันอยู่ จู่ๆ หลินเยวียนก็ร้องออกมาอย่างดีใจว่า

“คนครบแล้ว เปิดศึกได้!”

[1] โชคดีมีชัย คืนนี้ได้กินไก่ เป็นประโยคซึ่งล้อมาจากบทพูดในภาพยนตร์เรื่อง ‘21 เกมเดิมพันอัจฉริยะ’ ปัจจุบันกลายเป็นประโยคซึ่งนิยมใช้กันในเกมต่อสู้จำพวก PUBG โดยที่ ‘กินไก่’ เปรียบเปรยถึงการคว้าอันดับหนึ่งในเกม