Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 865

ตอนที่ 865 จำลองกระโดดร่ม

เกมหนึ่งรอบใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมง

หลังจากที่หลินเยวียนพ่ายแพ้ เขาก็รอประมาณยี่สิบห้านาทีก่อนที่ซุนเย่าหั่วจะจัดการเริ่มรอบที่สองขึ้น

ในขณะเดียวกัน

หลังจากที่ฮาร์วีย์่พ่ายแพ้ เขาก็เข้าสู่โหมดจับคู่ผู้เล่น และรอจนกระทั่งรอบที่สองเริ่มขึ้น

แตกต่างจากรอบแรกที่เป็นการปะทะกันของมือใหม่

ในรอบที่สอง ทุกคนเริ่มเข้าใจกฎของเกมแล้ว ทำให้การดำเนินไปของเกมนั้นเต็มไปด้วยความดุเดือดยิ่งขึ้น!

หลินเยวียนมีสีหน้าจริงจัง

เขาไม่อาจยอมรับวิธีการที่เขาพ่ายแพ้ในรอบแรกได้

ในรอบที่สอง เขาตั้งใจจะพิสูจน์ฝีมือของตัวเองให้ทุกคนเห็น!

“ปัง ปัง ปัง ปัง!”

เมื่อเข้าสู่เกมรอบที่สองนี้ หลินเยวียนเล่นอย่างดุเดือด เขาซ่อนตัวอยู่หลังรถคันหนึ่งซึ่งใช้เป็นที่กำบัง แล้วหยิบปืนขึ้นมายิงใส่เงาลางๆ ที่อยู่ไกลออกไปแบบไม่ยั้งมือ!

“รุ่นน้อง?”

ซุนเย่าหั่วที่ถูกหลินเยวียนกราดยิงจำเสียงของหลินเยวียนได้ทันที หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาจึงแกล้งเปิดช่องโหว่เล็กๆ ให้

ต้องไม่แกล้งให้ชัดเกินไป ไม่งั้นรุ่นจะไม่ได้สนุกกับเกม

อย่างไรก็ตาม

กระสุนของหลินเยวียนส่วนใหญ่กลับพุ่งไปโดนตัวรถแทน

ซุนเย่าหั่วยังไม่ถูกยิงตาย รถยนต์ซึ่งกำบังหลินเยวียนอยู่เกิดระเบิดเสียงดัง

ตู้ม!

หลินเยวียนยิงระเบิดรถยนต์จนพังยับ พร้อมกับระเบิดตัวเองตายอย่างงดงามตามไปด้วย…

ซุนเย่าหั่วอึ้งไปชั่วขณะ

“ความเร็วแบบนี้ เปิดรอบใหม่เลย!”

หลินเยวียนถอดหูฟังออก ใบหน้าดูหงุดหงิดเล็กน้อย วันนี้โชคไม่เข้าข้างเขาเอาเสียเลย

เจียงขุยซึ่งอยู่ด้านข้าง กระซิบเบาๆ อย่างอดไม่ไหว

“เกมนี้อาจารย์เซี่ยนอวี๋ออกแบบเองไม่ใช่หรอกเหรอ?”

ทุกคนในห้อง “…”

ในขณะเดียวกัน

ฮาร์วีย์กำลังมือขึ้นสุดๆ เขากำจัดคู่แข่งไปแล้วถึงสี่คนติด!

ในใจของฮาร์วีย์เต็มไปด้วยความฮึกเหิม

เกมนี้โคตรสนุกเลย!

การออกแบบที่รวมทั้งความแม่นปืน กลยุทธ์ และการเอาชีวิตรอดไว้ในเกมเดียว!

ผู้แพ้สูญเสียทุกอย่าง แต่ผู้ชนะได้ทุกอย่างของผู้แพ้มาแทน!

ขณะที่ฮาร์วีย์กำลังเก็บของจากกล่องอุปกรณ์ซึ่งเป็นรางวัลจากสงคราม

ความสะใจเช่นนี้เหนือกว่าสิ่งใด!

เพิ่งไปได้แค่รอบที่สองเท่านั้น

ฮาร์วีย์ก็ถึงกับติดงอมแงมไปเรียบร้อย!

เขาไม่ได้สังเกตเลยว่า มีผู้หญิงคนหนึ่งนอนมองเขาอยู่บนเตียงด้วยสีหน้าน้อยใจ

แต่ถึงจะสังเกตเห็น เขาก็ไม่คิดจะสนใจอยู่ดี

ผู้หญิงน่ะเหรอ มีแต่จะทำให้ฉันชักปืนช้าลงเท่านั้นเอง!

น่าเสียดายที่ในรอบสองนี้ ฮาร์วีย์ก็ยังไม่ได้กินไก่ เขาถูกวงบีบจนสิ้นหนทาง

ด้วยความแค้นที่เก็บไม่อยู่ ฮาร์วีย์คำรามลั่นขณะรอเล่นรอบใหม่

โรงแรมราชวงศ์ในคืนนี้ ถูกลิขิตมาให้เป็นค่ำคืนแห่งการกินไก่

ไม่เพียงฮาร์วีย์ที่ติดเกมนี้งอมแงม!

แขกในห้องอื่นๆ ก็พากันเล่นจนหยุดไม่ได้!

……

ห้อง 701

หญิงสาวคนหนึ่งในชุดนอนกำลังนั่ง สองเท้ายกขึ้นพาดเก้าอี้ ขณะที่ร่างกายโยกไปมาด้วยความตื่นเต้น

“เกมนี้มันสนุกสุดๆ ไปเลย!”

……

ห้อง 803

ชายหนุ่มคนหนึ่งจ้องหน้าจอ ดวงตาปรากฏเส้นเลือดจนแดงก่ำ

“อีกนิดเดียวเท่านั้น วันนี้ฉันไม่ยอมแพ้หรอก!”

……

ห้อง 904

ชายหนุ่มอีกคนกำลังจับเมาส์แน่น พลางส่งเสียงเลียนแบบปืนกลในเกมออกมา

“ปังๆๆๆๆ พวกแกตายซะเถอะ!”

นอกจากนี้

ห้อง 632…

ห้อง 545…

ในแต่ละห้อง ต่างก็เกิดเหตุการณ์ที่คล้ายคลึงกันขึ้น

…

บ่ายสองโมง

ฮาร์วีย์ไล่สาวคนนั้นกลับไปทันที หลังจากนั้นเขาเช็กเอาต์กลับบ้าน และสิ่งแรกที่เขาทำก็คือค้นหาเกม ‘สมรภูมิเอาชีวิตรอด’ บนอินเทอร์เน็ต

อย่างไรก็ตาม

เมื่อฮาร์วีย์ค้นหา กลับพบเพียงแค่ตัวอย่างเกมสมรภูมิเอาชีวิตรอด ปรากฏว่าเกมนี้จะเปิดตัวอย่างเป็นทางการสิ้นเดือนนี้!

ฮาร์วีย์ตกตะลึง

เมื่อคืนนี้เขาเล่นสมรภูมิเอาชีวิตรอดทั้งคืน แต่ท้ายที่สุดกลับไม่สามารถกินไก่ได้สำเร็จเลยสักครั้ง

จิตวิญญาณในการกินไก่ของเขากำลังลุกโชนอย่างแรงกล้า!

ถ้าได้ร่วมมือกับซุนเย่าหั่ว ก็น่าจะทำเงินได้ไม่น้อยเลย!

ส่วนหลินเยวียนนั้นไม่ได้พูดอะไร เขามีอาการเก็บตัวเล็กน้อย เพราะเมื่อคืนที่ผ่านมาหลังจากเล่นเกมไปหลายรอบ เขากลับไม่สามารถฆ่าใครได้เลยสักคน!

คนอื่นไม่ว่าจะเป็นคนหรือผีต่างอวดฝีมือกันยกใหญ่

มีแต่เซียนอวี๋เท่านั้นที่โดนอัดจนน่วม

เกมสมรภูมิเอาชีวิตรอดที่ควรจะเป็นเกมเอาตัวรอด แต่เขากลับเล่นจนกลายเป็นเกมกระโดดร่มไปซะได้ ทั้งเกมกลายเป็นแค่เครื่องจำลองการกระโดดร่มของเขา

สารพัดวิธีตายสุดเพี้ยน

สารพัดรูปแบบของการแตะถึงพื้นแล้วกลายเป็นกล่องอุปกรณ์

กว่าจะมีสักรอบที่อยู่รอดได้นานหน่อย สุดท้ายก็ดันไปหาเรื่องขับรถ แล้วรถดันคว่ำซะงั้น!

เสียชีวิตจากอุบัติเหตุรถคว่ำ

พังพินาศของจริง

นี่มันเกมวัดดวงชัดๆ

หลินเยวียนคิดเช่นนี้ในใจ ถึงได้รู้สึกดีขึ้นมาบ้าง

อันที่จริงที่เขาได้ข้อสรุปนี้ก็มีเหตุผลรองรับอยู่เหมือนกัน

เพราะเมื่อวานมีรอบหนึ่ง เจียงขุยดันได้แชมป์ ทั้งที่ไม่ได้ฆ่าใครเลย!

เธอไม่ได้ทำอะไรเลยด้วยซ้ำ แค่เก็บอุปกรณ์เล็กๆ น้อยๆ แล้วซ่อนตัวในมุมลับ ปรากฏว่าตำแหน่งของเธอดันอยู่ในวงสุดท้ายพอดี!

คนอื่นสู้กันจนตายไปกว่าครึ่ง

ส่วนที่เหลืออีกนิดหน่อยก็ตายเพราะวิ่งหนีวงไม่ทัน โดนพิษวงบีบเล่นงานตายกันหมด

เจียงขุยเลยได้กินไก่ไปแบบงงๆ

แบบนี้ถ้าไม่เรียกว่าเกมวัดดวง แล้วจะเรียกว่าอะไร

น่าสงสารตัวเอง ที่ทั้งทักษะและประสบการณ์ต้องพ่ายแพ้ให้กับโชคชะตาแบบนี้

ระหว่างที่หลินเหยวียนกำลังนั่งคร่ำครวญกับตัวเองอยู่นั้น ซุนเย่าหั่วก็ยิ้มพลางพูดขึ้นว่า “ถ้าทุกคนสนใจจริงๆ ก็สามารถร่วมหุ้นในโรงแรมนี้ได้นะ โรงแรมเราชื่อราชวงศ์ปลา ยืมชื่อร่วมของพวกเรามาใช้ ฉันเองก็ไม่คิดจะกินรวบคนเดียวอยู่แล้ว”

ซุนเย่าหั่วไม่เคยให้ใครเข้ามายุ่งเกี่ยวกับธุรกิจของตนเอง

แต่ข้อยกเว้นก็คือพวกรุ่นน้องและราชวงศ์ปลา

หลินเยวียนเริ่มสนใจขึ้นมา เขาชอบเป็นผู้ถือหุ้น “งั้นผมลงหุ้นด้วยสักหน่อย”

คนอื่นเห็นหลินเยวียนร่วมหุ้นไปด้วยแล้ว จึงไม่คิดอะไรกันมาก ยิ่งไปกว่านั้นทุกคนยังเชื่อมั่นในความหัวการค้าของซุนเย่าหั่วจริงๆ

“นับฉันด้วย!”

“เดี๋ยวจะกลับไปจัดการ!”

ซุนเย่าหั่วตอบตกลงอย่างรวดเร็ว

นี่ไม่ใช่เพียงคำพูดลอยๆ เพราะหลังจากนั้นไม่กี่วัน ทุกคนก็ทยอยเซ็นสัญญาร่วมลงทุนกันจริงๆ และกลายเป็นผู้ถือหุ้นของโรงแรม!

แต่ละคนล้วนเป็นดาราดัง มีทรัพย์สินอยู่ในมือไม่น้อย

โดยเฉพาะหลินเยวียน ซึ่งถือหุ้นมากที่สุดถึงร้อยละ 30 เป็นรองเพียงซุนเย่าหั่วเท่านั้น!

สิ่งที่ทุกคนคาดไม่ถึงก็คือ

ด้วยแผนโปรโมตโรงแรมราชวงศ์ปลาในครั้งนี้ แม้ว่าเกม สมรภูมิเอาชีวิตรอดยังไม่ได้เปิดตัวอย่างเป็นทางการ แต่ก็เริ่มกลายเป็นกระแสฮิตในคนกลุ่มเล็กๆ ขึ้นมาแล้ว…

………………………………………………….