ตอนที่ 867 ภาพวาดทั้งห้า
แน่นอนว่า หลินเยวียนไม่รู้สถานการณ์ที่เกิดขึ้นกับทางโรงแรม
ในฐานะผู้ถือหุ้น เขาไม่ชอบยุ่งเกี่ยวกับการบริหารจัดการบริษัทโดยตรง แม้ว่าเขาจะเป็นผู้ถือหุ้นอันดับสองของโรงแรมก็ตาม
โครงสร้างผู้ถือหุ้นของโรงแรมราชวงศ์ปลานั้นไม่ซับซ้อนนัก
ซย่าฝาน เจียงขุย เฉินจื้ออวี่ เว่ยห่าวอวิ้น จ้าวอิ๋งเก้อ ทั้งห้าคน ถือหุ้นคนละหกเปอร์เซ็นต์ รวมเป็น 30 เปอร์เซ็นต์
ส่วนหลินเยวียน เขาคนเดียวถือหุ้นถึง 30 เปอร์เซ็นต์
ขณะที่ซุนเย่าหั่วในฐานะประธานบริษัท เขาถือหุ้น 40 เปอร์เซ็นต์
ในความเป็นจริง ซุนเย่าหั่วตั้งใจจะให้หลินเยวียนถือหุ้นมากกว่านี้ด้วยซ้ำ แต่หลินเยวียนมองว่า 30 เปอร์เซ็นต์นั้นมากพอแล้ว เพราะเขาไม่ได้มีส่วนช่วยในการบริหารโรงแรมโดยตรง
เอาเข้าจริงก็พูดแบบนั้นไม่ได้เต็มปาก
เพราะสุดท้ายแล้ว หลินเยวียนก็ยังต้องลงแรงอยู่ดี
โรงแรมราชวงศ์ปลา มีห้องชุดสวีตสุดหรูทั้งหมดห้าห้อง
ในแนวคิดการออกแบบโรงแรม ห้องชุดทั้งห้าได้รับการตกแต่งโดยอิงจากธีมภาพวาดพู่กันโบราณห้าภาพ
แต่เนื่องจากหลินเยวียนมองว่า ภาพวาดที่ซุนเย่าหั่วเลือกมานั้นคุณภาพไม่ดีพอ ซุนเย่าหั่วจึงตัดสินใจปลดภาพวาดทั้งห้าออก
พูดอีกนัยหนึ่งก็คือ
นอกจากภาพม้าควบที่วาดเสร็จและเตรียมมอบให้กับประธานกรรมการแล้ว หลินเยวียนยังต้องวาดภาพวาดพู่กันโบราณอีกห้าภาพให้กับซุนเย่าหั่ว เพื่อทดแทนภาพเดิมที่ถูกปลดออก โดยจะแขวนไว้บนผนังของห้องสวีตสุดหรูทั้ง ห้าห้องของโรงแรม
นี่เป็นงานที่ใหญ่พอสมควร
และเมื่อพิจารณาว่าโรงแรมราชวงศ์ปลา มีกำหนดเปิดอย่างเป็นทางการในเดือนหน้า หลินเยวียนจึงตัดสินใจซื้อยาชูกำลังจากระบบ เพื่อเร่งมือทำภารกิจครั้งใหญ่ให้เสร็จทันเวลา
สำหรับเนื้อหาของทั้งห้าภาพ หลินเยวียนตัดสินใจเลือกไว้แล้ว ได้แก่
ภาพฝูงม้า
ภาพหงส์ฟ้าทระนง
ภาพพฤกษาในวสันต์น้ำค้างสารทฤดู
ภาพอินทรีสยายปีกกลืนแผ่นดิน
สำหรับภาพกุ้งน้ำหมึกซึ่งใช้กุ้งเป็นโครงสร้างหลักนั้น หลินเยวียนเคยใช้ การ์ดตัวละครของฉีไป๋สือสร้างภาพนี้มาก่อน ทำให้เขาพอมีแนวคิดอยู่แล้ว
ส่วนภาพฝูงม้ามีแนวคิดคล้ายกับภาพม้าควบ แต่เป็นการเพิ่มจำนวนม้าให้มากขึ้น เพิ่มความอลังการให้กับภาพ
สำหรับภาพอีกสามภาพที่เหลือ หากใครเคยชมภาพยนตร์ถังปั๋วหู่ ใหญ่ไม่ต้องประกาศก็คงคุ้นเคยเป็นอย่างดี
ภาพทั้งสามนี้ล้วนเป็นผลงานที่เคยถูกกล่าวถึงในภาพยนตร์เรื่องนี้ และเป็นภาพวาดที่แสดงถึงความเป็นเลิศทั้งในด้านบทกวีและศิลปะของถังปั๋วหู่ นอกจากนั้นยังถูกรังสรรค์ผ่านฝีมือของถังปั๋วหู่ เพียงแต่ในเวลานั้น ทักษะการวาดภาพของอิ่งจือยังไม่ถึงระดับปรมาจารย์ ภาพเหล่านี้จึงไม่ได้รับความสนใจมากนักหลังภาพยนตร์ออกฉาย
ปัจจุบันนี้
หลินเยวียนที่มีทักษะด้านจิตรกรรมระดับปรมาจารย์ อีกทั้งยังมีทักษะมิติแห่งภาพวาดช่วยเสริมให้ผลงานมีพลังและเอกลักษณ์ที่ลึกซึ้งมากยิ่งขึ้น การหยิบผลงานเหล่านี้มาวาดใหม่เพื่อถ่ายทอดความงดงามของภาพอย่างเต็มที่จึงไม่ใช่เรื่องยาก
สำหรับหลินเยวียนแล้ว นี่เป็นเพียงเรื่องที่ทำเพื่อเล่นสนุกเท่านั้น
เลือกหัวข้ออะไรก็ไม่เลือก ดันเลือกภาพที่ถูกกล่าวถึงในถังปั๋วหู่ ใหญ่ไม่ต้องประกาศมาใช้เสียอย่างนั้น
แต่ก็นับว่าถูกที่ถูกเวลา
อันที่จริงการเลือกภาพเหล่านี้ไม่ได้แย่เลยถึงขั้นที่อาจกล่าวได้ว่าเหมาะสมอย่างยิ่งด้วยซ้ำ
คนที่พักในห้องสวีตระดับท็อปของโรงแรมห้าดาว ย่อมเป็นผู้ที่มีฐานะมั่งคั่งไม่ธรรมดา คนเหล่านี้ส่วนใหญ่มักชอบภาพวาดที่ให้ความรู้สึกโอ่อ่าอลังการ เต็มไปด้วยอารมณ์อันทรงพลังและดุดัน
บังเอิญว่าผลงานของถังป๋อหู่ที่ถูกเลือกนั้นตรงกับสิ่งที่ว่ามาทุกประการ ทั้งสไตล์ที่หรูหราและความสามารถเชิงศิลปะอันโดดเด่น ทำให้ภาพวาดเหล่านี้กลายเป็นตัวเลือกที่เหมาะสมที่สุด
หรือจะเป็นหงส์ฟ้า
บางคนก็ชอบสไตล์เช่นนี้
แม้แต่ภาพฝูงม้า ก็ยังเข้ากับสไตล์นี้ได้อย่างลงตัว
ส่วนภาพกุ้งน้ำหมึก และภาพพฤกษาในวสันต์น้ำค้างสารทฤดูก็มีไว้เพื่อเพิ่มความหลากหลายขององค์ประกอบ จะให้ทุกภาพดูอลังการไปทั้งหมดก็คงไม่เหมาะ แต่ละคนล้วนมีความชอบที่ต่างกัน ความงามในแบบอ่อนหวานละเมียดละไม หรือความงามที่เรียบง่ายและแฝงด้วยความสดชื่น ก็ย่อมมีผู้คนหลงใหลเช่นกัน
ยิ่งเมื่อมีทักษะมิติแห่งภาพวาดเข้ามาเสริม
ทำให้ภาพเหล่านี้สามารถสะท้อนความหมายและอารมณ์ที่แตกต่างกันไปในสายตาของผู้ชมแต่ละคน จึงไม่มีคำว่าไม่ลงตัวเลยแม้แต่น้อย
เมื่อตัดสินใจแน่วแน่แล้ว
ในช่วงหลายวันต่อจากนั้น หลินเยวียนปิดตัวเองอยู่ในห้องเพื่อวาดภาพ แม้ทางราชวงศ์ปลาจะเรียกเขาไปเล่นเกม เขาก็สามารถควบคุมตัวเองและปฏิเสธได้อย่างเด็ดขาด
ห้าวัน!
สิบวัน!
ครึ่งเดือน!
หลินเยวียนไม่ยอมออกไปไหน ง่วนอยู่กับการวาดภาพจนถอนตัวไม่ขึ้น
และหลังจากที่เขาทุ่มเทแรงกายแรงใจอย่างเต็มที่ ผลงานภาพวาดอันงดงามไร้ที่ติแต่ละชิ้นก็ทยอยถือกำเนิดขึ้นตามลำดับ
เขียนเพลง?
ไม่มีทาง
เขากลายเป็นพ่อเพลงไปแล้ว คว้าแชมป์ 12 สมัยไปแล้ว แถมยังสร้างปรากฏการณ์กวาดรางวัลในงานสังคีตสมโภชอีกระลอกใหญ่!
สำหรับหลินเยวียนในตอนนี้ การแข่งขันในฤดูกาลเพลงไม่ได้ดึงดูดความสนใจจากเขาได้มากอีกต่อไป
……
ในขณะที่หลินเยวียนกำลังมุ่งมั่นกับการวาดภาพ ธุรกิจของโรงแรมกลับยิ่งคึกคักขึ้นไปอีก จนถึงขั้นก้าวหน้าไปอีกระดับ!
เมื่อเวลาล่วงเข้าสู่ช่วงสิ้นเดือน
กลุ่มแชตแตะถึงพื้นกลายเป็นกล่องที่ฮาร์วีสร้างขึ้นก็มีคนเริ่มเดือดดาล!
‘ให้ตายเถอะ!’

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอน 837-839 ไม่มีข้อความเลยครับ...