ตอนที่ 898 ทะเลสาบซีหูดังแล้ว
ในวันถัดๆ มา หลินเยวียนพาครอบครัวยังเที่ยวสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ ชมความงดงามของธรรมชาติในหลากหลายพื้นที่
หนึ่งสัปดาห์ต่อมา
การเดินทางสิ้นสุดลง
เมื่อกลับถึงบ้าน ทุกคนในครอบครัวต่างเหนื่อยล้ากันถ้วนหน้า
การท่องเที่ยวที่บอกว่าเป็นการผ่อนคลายความเครียด ที่จริงแล้วกลับต้องใช้พลังงานมหาศาล โดยเฉพาะการปีนเขา ซึ่งเป็นกิจกรรมที่ท้าทายความแข็งแกร่งของร่างกายอย่างมาก
การท่องเที่ยวในธรรมชาติ จะให้นั่งรถตลอดทางก็คงไม่ไหว
อีกทั้งการเดินทางด้วยรถอย่างต่อเนื่องกันหลายวันก็ไม่ใช่เรื่องง่าย
แต่ถึงอย่างนั้น การเดินทางครั้งนี้ก็ถือว่าคุ้มค่าอย่างมาก
หลินเยวียนได้เช็กอินตามสถานที่ท่องเที่ยวชื่อดังหลายแห่ง และยังได้ไปเยือนเขาไท่ซานอีกด้วยเนื่องจากที่เขาหวาซานมีนักท่องเที่ยวจำนวนมหาศาล ครอบครัวของหลินเยวียนจึงตัดสินใจไม่ไปเบียดเสียดกับคนอื่น และเลือกไปเที่ยวเขาไท่ซานแทน
ส่วนเรื่องที่ทางทะเลสาบซีหูจะนำบทกว่าชมซีหูยามฟ้าหลังฝนไปใช้โปรโมต หลินเยวียนก็ได้ฟังจากกู้ตงมาแล้ว
อีกฝ่ายได้ติดต่อกับสตาร์ไลท์เอนเตอร์เทนเมนต์โดยตรง
ว่ากันว่าทะเลสาบซีหูเคยมีแผนจะเชิญเซี่ยนอวี๋มาเป็นทูตการท่องเที่ยวของสถานที่ แต่เนื่องจากไม่เคยมีกรณีแบบนี้มาก่อน สุดท้ายโครงการนี้จึงไม่ได้รับการดำเนินการ
ที่น่าสนใจคือ
หลังจากที่ทะเลสาบซีหูนำบทกวีชมซีหูยามฟ้าหลังฝนไปใช้โปรโมตแล้ว พวกเขาได้โอนเงินหนึ่งล้านหยวนเป็นค่าตอบแทนให้กับหลินเยวียนโดยตรง
ต้องบอกว่า หน่วยงานที่เป็นทางการนั้น ทำงานอย่างมืออาชีพและยึดหลักการอย่างมาก
บทกวีชมซีหูยามฟ้าหลังฝนของซูตงพัว หากอยู่ในยุคปัจจุบันนั้นย่อมประเมินมูลค่าไม่ได้ หนึ่งล้านหยวนที่ได้รับนั้น แท้จริงแล้วไม่ใช่มูลค่าของบทกวี แต่เป็นจริงใจที่หน่วยงานผู้ดูแลเขตทัศนียภาพซีหูมีต่อบทกวีนี้และเซี่ยนอวี๋
หลินเยวียนรับเงินด้วยความยินดี ก่อนจะกลับไปก้มหน้าก้มตาเขียนมังกรหยกภาคสองต่อ
ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมานี้ เขาเขียนมังกรหยกภาคสองไปได้แล้วสองในสามของเนื้อหาทั้งหมด
เมื่อลงมาชั้นล่าง
หลินเยวียนเตรียมจะออกไปเดินเล่น แต่กลับเห็นพี่สาวของเขายกโทรศัพท์ขึ้นด้วยความตื่นเต้น “ปล่อยแล้ว! ปล่อยแล้ว! ปล่อยแล้ว!”
ต้าเหยาเหยาเอ่ยถาม “อะไรปล่อยแล้วเหรอ?”
พี่สาวพูดด้วยความตื่นเต้น “ดูวิดีโอที่พี่แชร์ในโมเมนต์สิ! โฆษณาตัวใหม่ของทะเลสาบซีหูปล่อยออกมาแล้วนะ วันนี้แชร์กันเต็มฟีดเลย โฆษณาของพวกเขาใช้บทกวีชมซีหูยามฟ้าหลังฝนด้วยละ!”
“แม่ขอดูหน่อย!”
แม่รีบขยับเข้ามาดูด้วยความสนใจ “โอ้โฮ! ทิวทัศน์ในวิดีโอนี่สวยมากเลย!”
น้องสาวเองก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูพร้อมพูดไปด้วยว่า
“ภาพในวิดีโอเข้ากับบทกวีอย่างสมบูรณ์แบบเลย ถ้าเราฉายบนจอใหญ่น่าจะได้อรรถรสที่ดีกว่านี้อีกนะ”
พูดจบ น้องสาวก็เปิดโพรเจกเตอร์ในบ้าน
เมื่อโพรเจกเตอร์สว่างขึ้น หลินเยวียนเงยหน้ามองไปที่จอ
ภาพแรกในวิดีโอน่าจะเป็นมุมมองจากมุมสูงที่ถ่ายจากอากาศ เผยให้เห็นทัศนียภาพของทะเลสาบซีหูทั้งหมดอย่างงดงามและน่าตื่นตาตื่นใจ!
ในขณะเดียวกัน
เสียงอันเต็มไปด้วยกลิ่นอายแห่งบทกวีก็ดังขึ้นมา เสียงนั้นมีเสน่ห์ชวนหลงใหล ทำให้ผู้ฟังรู้สึกเคลิบเคลิ้มและดื่มด่ำไปกับบรรยากาศ
“แสงระยิบผิวน้ำงามยามนภาผ่อง…”
ในวิดีโอ ใจกลางทะเลสาบซีหูมีนักปราชญ์สองคนสวมชุดโบราณกำลังล่องเรือไปด้วยกัน พร้อมกับนั่งจิบชาบนเรือ
แสงแดดที่อบอุ่นส่องลงมาสู่ผืนน้ำ ทำให้ผิวน้ำสีมรกตของทะเลสาบซีหูสะท้อนแสงเป็นริ้วคลื่นระลอกเล็กๆ ระยิบระยับ
แม้จะมองผ่านจอภาพ แต่กลับให้ความรู้สึกราวกับได้กลิ่นอายสดชื่นของทะเลสาบซีหูโชยมา
สายฝนค่อยๆ เริ่มโปรยปรายลงจากฟากฟ้า หยาดฝนโปรยลงแตะผืนน้ำเกิดเป็นละอองขาวคล้ายดอกไม้บานกลางทะเลสาบ
ในความพรำของสายฝน ภูเขาเขียวล้อมรอบซีหูกลับดูเลือนรางในม่านฝนคล้ายมีคล้ายไม่มี เสริมเสน่ห์อันลี้ลับชวนค้นหา
จากความแวววาวของผืนน้ำในแสงแดด สู่บรรยากาศหม่นมัวในสายฝน
เงาสะท้อนของทะเลสาบและภูเขาเกี่ยวโยงประสานกัน กลมกลืนระหว่างภาพอันสดใสในยามแดดออกและเสน่ห์ละมุนในวันฝนพรำ
ให้ความรู้สึกดุจภาพวาดโบราณที่งดงามเกินบรรยาย
“เปรียบซีหูดั่งซีซื่อพรรณราย…”
เมื่อบทกวีประโยคที่สามดังขึ้น ภาพในวิดีโอเผยให้เห็นเงาหญิงสาวเลือนราง
เธอถือพัดผ้าไหมโบกเบาๆ ก้าวเดินอย่างสง่างามดุจดอกบัวผลิบานในทุกย่างก้าว แม้จะมองไม่เห็นใบหน้าอย่างชัดเจน แต่กลับทำให้ผู้ชมจินตนาการถึงความงดงามของเธอได้
นี่คือซีซื่อ
ภาพลักษณ์ของซีซื่อไม่มีรูปแบบที่ชัดเจน ภาพวาดที่สืบทอดมาจากยุคโบราณก็แตกต่างกันไป ดังนั้นในวิดีโอโฆษณานี้จึงใช้การแสดงออกที่เลือนราง ซึ่งยิ่งเพิ่มพื้นที่ให้จินตนาการของผู้ชม
แม้แต่บนรถไฟความเร็วสูงหรือสถานีรถไฟใต้ดิน ก็สามารถเห็นวิดีโอโปรโมตทะเลสาบซีหูนี้ได้ทุกที่!
แน่นอนว่าในโลกออนไลน์ วิดีโอโปรโมตนี้ก็แพร่กระจายไปทุกหนแห่งเช่นกัน การลงทุนโปรโมตทะเลสาบซีหูในครั้งนี้เรียกได้ว่าอลังการงานสร้าง
พรึบๆๆ !
มีคนแชร์ต่อมากมาย!
วิดีโอโปรโมตนี้แพร่หลายไปทั่ว!
“ทะเลสาบซีหูสวยมากเลย ไม่แปลกใจเลยที่ตั้งแต่อดีตมา ทั้งเหล่ากวีและบัณฑิตต่างก็หลงใหลในความงามนี้จนเกิดผลงานชิ้นเอกมากมาย การล่องเรือในทะเลสาบซีหูคงให้ความรู้สึกที่พิเศษมาก ปีนี้ฉันต้องไปเที่ยวให้ได้สักครั้ง เพื่อสัมผัสกับบรรยากาศที่ปรากฏในบทกวีของพ่อเพลงอวี๋!”
“วิวสวย บทกวียิ่งสวย!”
“ไม่น่าเชื่อว่าบทกวีนี้เป็นฝีมือของอาจารย์เซี่ยนอวี๋ ตอนดูวิดีโอฉันยังพูดกับเพื่อนอยู่เลยว่า ผู้แต่งบทกวีนี้ต้องเป็นยอดกวีแน่ๆ พอเห็นตอนท้ายถึงกับหัวเราะลั่น ไม่นึกว่าพ่อเพลงอวี๋เป็นคนเขียน แต่ถ้าจะเรียกพ่อเพลงอวี๋ว่ายอดกวีก็เหมือนจะไม่มีปัญหานะ?”
‘ในวิดีโอบอกว่าบทกวีนี้พ่อเพลงอวี๋แต่งสดเลยเหรอ?’
‘พ่อเพลงอวี๋นี่มีพรสวรรค์ด้านวรรณศิลป์จริงๆ บทกวีที่ดีขนาดนี้แต่งสดได้ยังไง เปรียบเทียบซีหูกับซีซื่อ แล้วสรุปด้วยคำว่า ‘งามมิคลายจะแต่งเข้มหรือแต้มบาง’ วรรคสุดท้ายนี้ยอดเยี่ยมจริงๆ ! ซีซื่อถือเป็นหญิงงามอันดับหนึ่งในยุคนั้นเลยนะ!’
‘สองวรรคแรกก็สุดยอด!’
‘ครึ่งแรกของบทกวีเขียนถึงการเปลี่ยนแปลงของทิวทัศน์ ถ่ายทอดความรู้สึกผ่านภาพที่ผสมผสาน ไม่มีการบรรยายที่เจาะจงแต่กลับสรุปความงามของทะเสสาบซีหูไว้ได้ทั้งหมด ตอนแรกฉันคิดว่าสองวรรคนี้คือที่สุดแล้ว แต่พออ่านสองวรรคท้ายถึงได้รู้ว่าดียิ่งกว่า โดยเฉพาะคำว่า แต่งเข้มหรือแต้มบาง สี่คำนี้คลาสสิกจริงๆ !’
‘ประเด็นสำคัญคือซีหูมีบทกวีต้นฉบับที่แต่งโดยพ่อเพลงอวี๋ไม่ใช่หรอกหรือ?’
‘เข้าใจแล้ว เดี๋ยวจะจองตั๋วไปฉินโจวทันที ทะเลสาบซีหู ผมกำลังไปหา!’
‘นี่เป็นวิดีโอโปรโมตสถานที่ท่องเที่ยวที่ดีที่สุดที่ฉันเห็นในปีนี้เลยนะ วิธีโปรโมตแบบนี้น่าเอาเป็นตัวอย่างมาก บทกวีกับความงามของทิวทัศน์ผสานกันอย่างสมบูรณ์แบบจนดูแล้วอยากไปเที่ยวทะเสสาบซีหู สัมผัสความงามของทะเลสาบซีหูในแบบที่กวีถ่ายทอดไว้เดี๋ยวนี้เลย!’
ชาวเน็ตต่างพากันตื่นตะลึง!
อิทธิพลจากชื่อเสียงกวี บทกวีที่งดงาม และทิวทัศน์อันเลิศล้ำ ผสานเข้ากับชื่อเสียงของทะเลสาบซีหูที่เลื่องลือไปทั่วบลูสตาร์ จนกลายเป็นภาพที่สมบูรณ์แบบนี้
ผลลัพธ์ยอดเยี่ยมจนเกินต้านทาน
ความงามของบทกวีและทิวทัศน์ช่วยเสริมส่งซึ่งกันและกัน แทบจะทันทีหลังวิดีโอโฆษณาซีหูเผยแพร่ได้เพียงวันเดียว จำนวนผู้มาเยือนซีหูก็พุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว!
ขณะนี้ยังเป็นเพียงเดือนมีนาคม
แม้จะยังไม่ถึงช่วงฤดูกาลท่องเที่ยว แต่จำนวนนักท่องเที่ยวที่ทะเลสาบซีหูกลับมากกว่าช่วงฤดูกาลท่องเที่ยวเสียอีก!
ทะเลสาบซีหูดังเปรี้ยงแล้ว!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอน 837-839 ไม่มีข้อความเลยครับ...