Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 898

ตอนที่ 898 ทะเลสาบซีหูดังแล้ว

ในวันถัดๆ มา หลินเยวียนพาครอบครัวยังเที่ยวสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ ชมความงดงามของธรรมชาติในหลากหลายพื้นที่

หนึ่งสัปดาห์ต่อมา

การเดินทางสิ้นสุดลง

เมื่อกลับถึงบ้าน ทุกคนในครอบครัวต่างเหนื่อยล้ากันถ้วนหน้า

การท่องเที่ยวที่บอกว่าเป็นการผ่อนคลายความเครียด ที่จริงแล้วกลับต้องใช้พลังงานมหาศาล โดยเฉพาะการปีนเขา ซึ่งเป็นกิจกรรมที่ท้าทายความแข็งแกร่งของร่างกายอย่างมาก

การท่องเที่ยวในธรรมชาติ จะให้นั่งรถตลอดทางก็คงไม่ไหว

อีกทั้งการเดินทางด้วยรถอย่างต่อเนื่องกันหลายวันก็ไม่ใช่เรื่องง่าย

แต่ถึงอย่างนั้น การเดินทางครั้งนี้ก็ถือว่าคุ้มค่าอย่างมาก

หลินเยวียนได้เช็กอินตามสถานที่ท่องเที่ยวชื่อดังหลายแห่ง และยังได้ไปเยือนเขาไท่ซานอีกด้วยเนื่องจากที่เขาหวาซานมีนักท่องเที่ยวจำนวนมหาศาล ครอบครัวของหลินเยวียนจึงตัดสินใจไม่ไปเบียดเสียดกับคนอื่น และเลือกไปเที่ยวเขาไท่ซานแทน

ส่วนเรื่องที่ทางทะเลสาบซีหูจะนำบทกว่าชมซีหูยามฟ้าหลังฝนไปใช้โปรโมต หลินเยวียนก็ได้ฟังจากกู้ตงมาแล้ว

อีกฝ่ายได้ติดต่อกับสตาร์ไลท์เอนเตอร์เทนเมนต์โดยตรง

ว่ากันว่าทะเลสาบซีหูเคยมีแผนจะเชิญเซี่ยนอวี๋มาเป็นทูตการท่องเที่ยวของสถานที่ แต่เนื่องจากไม่เคยมีกรณีแบบนี้มาก่อน สุดท้ายโครงการนี้จึงไม่ได้รับการดำเนินการ

ที่น่าสนใจคือ

หลังจากที่ทะเลสาบซีหูนำบทกวีชมซีหูยามฟ้าหลังฝนไปใช้โปรโมตแล้ว พวกเขาได้โอนเงินหนึ่งล้านหยวนเป็นค่าตอบแทนให้กับหลินเยวียนโดยตรง

ต้องบอกว่า หน่วยงานที่เป็นทางการนั้น ทำงานอย่างมืออาชีพและยึดหลักการอย่างมาก

บทกวีชมซีหูยามฟ้าหลังฝนของซูตงพัว หากอยู่ในยุคปัจจุบันนั้นย่อมประเมินมูลค่าไม่ได้ หนึ่งล้านหยวนที่ได้รับนั้น แท้จริงแล้วไม่ใช่มูลค่าของบทกวี แต่เป็นจริงใจที่หน่วยงานผู้ดูแลเขตทัศนียภาพซีหูมีต่อบทกวีนี้และเซี่ยนอวี๋

หลินเยวียนรับเงินด้วยความยินดี ก่อนจะกลับไปก้มหน้าก้มตาเขียนมังกรหยกภาคสองต่อ

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมานี้ เขาเขียนมังกรหยกภาคสองไปได้แล้วสองในสามของเนื้อหาทั้งหมด

เมื่อลงมาชั้นล่าง

หลินเยวียนเตรียมจะออกไปเดินเล่น แต่กลับเห็นพี่สาวของเขายกโทรศัพท์ขึ้นด้วยความตื่นเต้น “ปล่อยแล้ว! ปล่อยแล้ว! ปล่อยแล้ว!”

ต้าเหยาเหยาเอ่ยถาม “อะไรปล่อยแล้วเหรอ?”

พี่สาวพูดด้วยความตื่นเต้น “ดูวิดีโอที่พี่แชร์ในโมเมนต์สิ! โฆษณาตัวใหม่ของทะเลสาบซีหูปล่อยออกมาแล้วนะ วันนี้แชร์กันเต็มฟีดเลย โฆษณาของพวกเขาใช้บทกวีชมซีหูยามฟ้าหลังฝนด้วยละ!”

“แม่ขอดูหน่อย!”

แม่รีบขยับเข้ามาดูด้วยความสนใจ “โอ้โฮ! ทิวทัศน์ในวิดีโอนี่สวยมากเลย!”

น้องสาวเองก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูพร้อมพูดไปด้วยว่า

“ภาพในวิดีโอเข้ากับบทกวีอย่างสมบูรณ์แบบเลย ถ้าเราฉายบนจอใหญ่น่าจะได้อรรถรสที่ดีกว่านี้อีกนะ”

พูดจบ น้องสาวก็เปิดโพรเจกเตอร์ในบ้าน

เมื่อโพรเจกเตอร์สว่างขึ้น หลินเยวียนเงยหน้ามองไปที่จอ

ภาพแรกในวิดีโอน่าจะเป็นมุมมองจากมุมสูงที่ถ่ายจากอากาศ เผยให้เห็นทัศนียภาพของทะเลสาบซีหูทั้งหมดอย่างงดงามและน่าตื่นตาตื่นใจ!

ในขณะเดียวกัน

เสียงอันเต็มไปด้วยกลิ่นอายแห่งบทกวีก็ดังขึ้นมา เสียงนั้นมีเสน่ห์ชวนหลงใหล ทำให้ผู้ฟังรู้สึกเคลิบเคลิ้มและดื่มด่ำไปกับบรรยากาศ

“แสงระยิบผิวน้ำงามยามนภาผ่อง…”

ในวิดีโอ ใจกลางทะเลสาบซีหูมีนักปราชญ์สองคนสวมชุดโบราณกำลังล่องเรือไปด้วยกัน พร้อมกับนั่งจิบชาบนเรือ

แสงแดดที่อบอุ่นส่องลงมาสู่ผืนน้ำ ทำให้ผิวน้ำสีมรกตของทะเลสาบซีหูสะท้อนแสงเป็นริ้วคลื่นระลอกเล็กๆ ระยิบระยับ

แม้จะมองผ่านจอภาพ แต่กลับให้ความรู้สึกราวกับได้กลิ่นอายสดชื่นของทะเลสาบซีหูโชยมา

สายฝนค่อยๆ เริ่มโปรยปรายลงจากฟากฟ้า หยาดฝนโปรยลงแตะผืนน้ำเกิดเป็นละอองขาวคล้ายดอกไม้บานกลางทะเลสาบ

ในความพรำของสายฝน ภูเขาเขียวล้อมรอบซีหูกลับดูเลือนรางในม่านฝนคล้ายมีคล้ายไม่มี เสริมเสน่ห์อันลี้ลับชวนค้นหา

จากความแวววาวของผืนน้ำในแสงแดด สู่บรรยากาศหม่นมัวในสายฝน

เงาสะท้อนของทะเลสาบและภูเขาเกี่ยวโยงประสานกัน กลมกลืนระหว่างภาพอันสดใสในยามแดดออกและเสน่ห์ละมุนในวันฝนพรำ

ให้ความรู้สึกดุจภาพวาดโบราณที่งดงามเกินบรรยาย

“เปรียบซีหูดั่งซีซื่อพรรณราย…”

เมื่อบทกวีประโยคที่สามดังขึ้น ภาพในวิดีโอเผยให้เห็นเงาหญิงสาวเลือนราง

เธอถือพัดผ้าไหมโบกเบาๆ ก้าวเดินอย่างสง่างามดุจดอกบัวผลิบานในทุกย่างก้าว แม้จะมองไม่เห็นใบหน้าอย่างชัดเจน แต่กลับทำให้ผู้ชมจินตนาการถึงความงดงามของเธอได้

นี่คือซีซื่อ

ภาพลักษณ์ของซีซื่อไม่มีรูปแบบที่ชัดเจน ภาพวาดที่สืบทอดมาจากยุคโบราณก็แตกต่างกันไป ดังนั้นในวิดีโอโฆษณานี้จึงใช้การแสดงออกที่เลือนราง ซึ่งยิ่งเพิ่มพื้นที่ให้จินตนาการของผู้ชม

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน