Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 932

ตอนที่ 932 กระบี่อิงฟ้า ดาบฆ่ามังกร

มีกลุ่มแช็ตแฟนคลับชื่อ [ศึกประลองกระบี่ที่เขาหัวสั้น] ซึ่งสมาชิกในกลุ่มล้วนเป็นผู้อ่านผลงานของฉู่ขวง ทุกคนในกลุ่มกำลังติดตามผลงานเรื่องใหม่ของเขาอยู่

‘ออกมาแล้ว!”

‘ตอนที่สิบ!”

‘อัปเดตไวขนาดนี้เลย?”

‘เที่ยงคืนพอดี อัปเดตตอนดึกแบบนี้ นี่มันโหดร้ายชัดๆ ’

‘ฉันจะเข้าไปดูเดี๋ยวนี้เลยว่า ฉู่ขวงจะเขียนตามที่คนอ่านเดาไว้หรือเปล่า’

‘ผมว่ามีโอกาสสูงมาก!’

‘แนวคิดนั้นมันสมเหตุสมผลจริงๆ ‘

ทันทีที่ ฉู่ขวงอัปเดตตอนที่สิบของดาบมังกรหยกเสร็จ ผู้อ่านก็รีบคลิกเข้าไปอ่านอย่างรวดเร็วแทบจะทันที!

อย่างไรก็ตาม…

เมื่อผู้อ่านกลุ่มแรกอ่านจบตอนที่สิบ พวกเขาต่างงุนงงจนพูดไม่ออก ราวกับถูกฟ้าผ่ากลางวันแสกๆ !

เตียชุ่ยซัว ตาย!

ฮึงซู่ซู่ ตาย!

ในขณะที่ทุกคนคิดว่าเตียชุ่ยซัวคือพระเอกของดาบมังกรหยก ตัวละครที่ดูมีคุณสมบัติครบถ้วนในการเป็นพระเอกกลับเลือกที่จะฆ่าตัวตายเพื่อปกป้องราชสีห์ขนทองเจี่ยซุ่นจากการล้อมโจมตีของหกสำนักใหญ่ ส่งผลให้ฮึงซู่ซู่เลือกตามสามีไปด้วยการปลิดชีพตนเอง ทิ้งไว้เพียงเตียบ่อกี้ เด็กชายตัวเล็กๆ ที่ยังไม่รู้อิโหน่อิเหน่!

…

ครืน!

กลุ่มแช็ตระเบิดเป็นไฟ!

‘นี่มันบ้าอะไรกันเนี่ย!’

‘เตียชุ่ยซัวกับฮึงซู่ซู่ตายทั้งคู่เลยเหรอ!?’

‘แล้วพระเอกล่ะ!?’

‘พระเอกคนใหญ่คนโตขนาดนี้ หายไปไหน!?’

‘นิยายเพิ่งจะเดินเรื่องถึงบทที่สิบเองนะ แล้วแกบอกฉันว่าให้พระเอกตาย!?’

‘เจ้าแก่ฉู่ขวงคนนี้มันคิดอะไรอยู่กันแน่ ฆ่าพระเอก แถมยังฆ่าตั้งแต่บทที่สิบอีก!?’

“ยังดูไม่ออกอีกเหรอ? ก๊วยเซียงไม่ใช่ตัวเอก เตียซำฮงไม่ใช่ตัวเอก ฮ่อจกเต๋าก็ยิ่งไม่ใช่ตัวเอก แม้แต่เตียชุ่ยซัวเองก็ยังไม่ใช่ตัวเอกของเรื่องนี้ ตัวเอกที่แท้จริงก็คือเด็กคนนี้ต่างหาก!”

…

บล็อก

พื้นที่แสดงความคิดเห็นของฉู่ขวงเดือดพล่านในพริบตา!

‘อหหหหหห ฉันยอมแล้ว คนแก่ฉู่ขวงกล้าเขียนขนาดนี้เลยเหรอ!?’

‘ฮึงซู่ซู่ตาย นั่นพอเดาได้ แต่เตียชุ่ยซัวดันตายด้วย แบบนี้บทสรุปที่เดาไว้ทั้งหมดพังหมดเลย!’

‘ไม่มีใครตามความคิดของเจ้าแก่ฉู่ขวงทันแน่นอน ผมยอมขนานนามเตียบ่อกี้ว่าเป็นพระเอกที่เปิดตัวช้าที่สุดในประวัติศาสตร์!’

‘มิน่าล่ะทำไมตอนเห็นชื่อบทฉันถึงรู้สึกแปลกๆ เหมือนโดนแกงเต็มๆ ฉันอินกับบทเตียชุ่ยซัวแบบสุดๆ แล้วเจ้าแก่ฉู่ขวงก็สะบัดปากกาฆ่าทิ้งซะงั้น!’

‘ฉากนี้มันดราม่าเกินไปแล้ว!’

‘ให้อารมณ์เหมือนตอนบ๊วยเถียวฮวงเลย ก่อนตายยังปลุกปั่นให้หกสำนักใหญ่ระแวงเส้าหลิน จากนั้นก่อนสิ้นใจก็สั่งสอนเตียบ่อกี้ว่าสตรียิ่งงามเท่าใด ยิ่งหลอกเก่งเท่านั้น!’

‘ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมก่อนหน้านี้ถึงเลือกปล่อยเนื้อหาบางส่วนลงออนไลน์!’

…

ในแวดวงนิยายกำลังภายใน

เหล่านักเขียนที่ยังคงมีความตั้งใจเรียนรู้จากดาบมังกรหยก เพื่อหาวิธีพัฒนาฝีมือต่างพากันตกตะลึงไปหมด!

‘นี่มันอะไรกันเนี่ย?’

‘สรุปว่าพระเอกตัวจริงคือเตียบ่อกี้ใช่ไหม!?’

‘การดำเนินเรื่องที่ไม่มีใครเดาได้แบบนี้ จะให้เลียนแบบยังไงเนี่ย!?’

‘เตียบ่อกี้คราวนี้ ได้ล็อกตำแหน่งพระเอกแน่นอนแล้ว พ่อแม่ถูกฆ่าตาย เขายังโดนพิษอีก ถ้าไม่ใช่พระเอกก็เกินไปแล้ว!’

‘ตอนนี้มันก็เกินไปแล้ว ลองดูสิว่าผ่านมากี่หมื่นคำแล้ว!’

‘เนื้อหาเกือบสองแสนคำ เตียบ่อกี้เพิ่งจะได้เป็นพระเอกจริงๆ !’

‘ที่แท้เนื้อหาก่อนหน้านี้ทั้งหมดเป็นแค่การปูเรื่อง มือระดับนี้บ้าบิ่นสุดๆ การเขียนแบบนี้แทบจะเหมือนเปลี่ยนตัวพระเอกกลางเรื่อง ทั้งวงการนิยาย นอกจากเจ้าแก่ฉู่ขวง จะมีใครกล้าทำแบบนี้อีก!’

…

ในขณะเดียวกัน

สถานที่ท่องเที่ยวสำคัญหลายแห่งที่ดูเหมือนไม่เกี่ยวข้องกัน ต่างพากันตกตะลึงเมื่อได้อ่านถึงช่วงเนื้อหานี้!

“เฮ้ย!”

“นี่เรากลายเป็นตัวร้ายหรือ?”

“ทำไมรู้สึกเหมือนหกสำนักใหญ่ นอกจากบู๊ตึ๊งแล้ว ที่เหลือดูไม่น่าไว้ใจเลยสักแห่ง?”

“ไหนบอกว่าจะโปรโมตเขาง้อไบ๊ไง แล้วดูมิกจ้อซือไท่แบบนี้สิ โดนเล่นซะเละเลย!”

“เขียนแบบนี้สู้ไม่เขียนยังดีกว่า!”

“เรายังอุตส่าห์คิดจะเชิญฉู่ขวงมาเยี่ยมเยือน แล้วดูสิ กลายเป็นแบบนี้ไปได้ไง!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน