Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 963

ตอนที่ 963 ผู้เชี่ยวชาญกำมะลอ (2)

“นี่มันศิลปะการต่อสู้อะไร?”

ดวงตาของซ่งลี่เป็นประกายขึ้นมา เขารู้สึกมีชีวิตชีวาขึ้นมาทันที รีบเรียกหาหลานชายที่กำลังทำการบ้านอยู่ในห้อง

“หลานรัก มาช่วยปู่หาวิดีโอนี้หน่อย ในอินเทอร์เน็ตมีไหม?”

“คุณปู่ก็ดูไปกันกับปลาด้วยเหรอครับ?”

หลานชายหัวเราะออกมา ไม่นึกว่าคุณปู่จะดูรายการวาไรตีวัยรุ่นแบบนี้ด้วย

ซ่งลี่ส่ายหน้า “ปู่ถามถึงศิลปะการต่อสู้นี่น่ะ…”

“นี่มันไท้เก๊กของเซี่ยนอวี๋นี่นา!”

ปีนี้หลานชายของซ่งลี่กำลังเรียนมัธยมปลาย เขาเป็นแฟนตัวยงของรายการไปกันกับปลา มองปราดเดียวก็รู้ว่าคืออะไร

“เดี๋ยวผมโหลดมาให้เลยนะครับ”

ไม่นาน หลานชายก็ช่วยโหลดวิดีโอไท้เก๊กของเซี่ยนอวี๋มาให้เสร็จเรียบร้อย ก่อนจะกลับไปทำการบ้านต่อ

ส่วนซ่งลี่นั่งเอนหลังบนโซฟา เปิดวิดีโอนั้นดูด้วยความตื่นเต้น

ปรากฏว่า

ยิ่งเขาดู เขาก็ยิ่งรู้สึกชอบมากขึ้น!

ร่างกายของเขาเริ่มรู้สึกอยากเคลื่อนไหว!

ทันใดนั้น…

ซ่งลี่ลุกขึ้นยืน!

เขาทำตามคำแนะนำในวิดีโอ และเริ่มฝึกไท้เก๊กตามลำพังในห้อง!

“ตั้งท่า…”

ไม่ทันไร ซ่งลี่ฝึกไปได้หลายกระบวนท่าแล้ว “ดูเหมือนว่าฉันยังไม่แก่เกินไป!”

เขาหลงรักกระบวนท่าเหล่านี้เข้าแล้ว!

ตั้งแต่เห็นครั้งแรก เขาก็รู้สึกถูกใจไท้เก๊กทันที นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ทำให้เขาให้หลานชายโหลดวิดีโอนี้มาให้

แต่เขาก็ยังมีความกังวลอยู่

ร่างกายที่แก่ชราของตน จะฝึกกระบวนท่านี้ได้จริงหรือ?

นี่คือความจนใจของผู้สูงวัย เพราะร่างกายไม่เหมือนเดิมแล้ว หลายครั้งแม้ใจอยากทำอะไร แต่ร่างกายกลับไม่สามารถทำตามได้

อย่าว่าแต่ฝึกศิลปะการต่อสู้เลย

แม้แต่บางท่าของการเต้นออกกำลังกายในลานกว้าง เขายังรู้สึกว่ามันหนักเกินไป

แต่ใครจะไปคิดว่า

กระบวนท่าไท้เก๊กนี้ แม้แต่ชายชราอย่างเขาก็สามารถร่ายรำออกมาได้ โดยที่ร่างกายไม่ต้องแบกรับภาระหนักเกินไปเลย!

เมื่อทำตามการสอนของเซี่ยนอวี๋ เขาสามารถฝึกกระบวนท่าไท้เก๊กในช่วงต้นได้โดยที่ไม่มีอาการปวดหลังหรือปวดเอวเลยสักนิด ตรงกันข้ามเขากลับรู้สึกว่าร่างกายของเขาเริ่มอบอุ่นขึ้น กล้ามเนื้อเริ่มยืดหยุ่นขึ้น?

หลังจากฝึกไปได้สักพัก

ซ่งลี่เริ่มรู้สึกว่า ห้องของเขาเล็กเกินไป ทำให้เขารู้สึกว่าถูกจำกัดการเคลื่อนไหว

ไปฝึกที่ลานกว้างกลางจัตุรัสดีไหม?

ไม่

ลานกว้างเต็มไปด้วยบรรดาสาวใหญ่

ไปฝึกที่สวนสาธารณะดีกว่า!

เมื่อซ่งลี่คิดได้เช่นนั้น จึงรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเพื่อนๆ ทันที

“เหล่าจาง!”

“เหล่าหวัง!”

“เหล่าหลี่!”

“เหล่าเฉียน!”

“พวกเราไปออกกำลังกายกันเถอะ!”

“ฉันเพิ่งเรียนวิชาต่อสู้มาใหม่ เดี๋ยวจะสอนให้พวกนาย!”

“ไม่ต้องห่วง ท่ารำนี้ผู้สูงวัยอย่างพวกเราก็ฝึกได้!”

ไม่นาน

เพื่อนเก่าของซ่งลี่ก็มาถึงกันครบ!

เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เปิดวิดีโอไท้เก๊กให้พวกเขาดู “พวกเรามาฝึกท่านี้กัน!”

“เอ๊ะ?”

“ดูดีเลยนะ!”

“กระบวนท่านี้น่าสนใจมาก!”

“มาลองฝึกกันดูไหม?”

บรรดาชายชราต่างเห็นพ้องต้องกัน ทุกคนล้วนสนใจไท้เก๊กขึ้นมาในทันที!

…

ในขณะเดียวกัน…

รายการไปกันกับปลาตอนที่สอง ยังคงสานต่อเอกลักษณ์ของตอนแรก

และดูเหมือนว่าอิทธิพลของรายการจะไม่ได้จำกัดอยู่เพียงในวงการบันเทิงเท่านั้น แต่กำลังขยายไปยังหลากหลายวงการ!

หลังจากที่รายการออกอากาศจบลง

สื่อชั้นนำของบลูสตาร์ก็เริ่มรายงานข่าวเกี่ยวกับรายการนี้!

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน