ตอนที่ 969-2 ไม่ทำแล้ว (2)
กลางเวทีแข่งขัน
ผู้อำนวยการม่านตาหดวูบในทันใด สีหน้าเปลี่ยนไปอย่างฉับพลัน ในใจของเธอ กำลังสบถด่าไม่หยุด ฮวาเว่ยมิงคนนี้ไม่รู้จักกาลเทศะเอาเสียเลย!
บ้าไปแล้วหรือไง!?
ถึงกับพูดเรื่องแบบนี้ตอนถ่ายทอดสดเนี่ยนะ!?
แล้วก่อนเริ่มถ่ายทอดสด ทำไมถึงไม่เอาเรื่องนี้มาพูด!
ในชั่วพริบตา เธอก็ได้กลิ่นความผิดปกติบางอย่าง
เกรงว่านี่อาจมีใครบางคนต้องการฉวยโอกาสนี้ทำให้เซี่ยนอวี๋เสียหน้าและลดทอนความสำเร็จของเขา ไม่เช่นนั้นต่อให้ฮวาเว่ยหมิงจะโง่เง่าเต่าตุ่นแค่ไหน เขาก็ไม่มีทางเลือกเปิดประเด็นกลางรายการถ่ายทอดสดแบบนี้แน่นอน!
ช่างเป็นวิธีการที่เลือดเย็น!
คนพวกนี้ไม่กลัวการล่วงเกินสมาคมวรรณศิลป์กันเลยหรือ?
หรือว่าภายในสมาคมวรรณศิลป์เองมีคนอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้
และต้องการสกัดดาวรุ่งจากฉินโจวผู้ทรงอิทธิพลที่สุดในตอนนี้!?
แต่ถึงกระนั้น ผู้อำนวยการหวงก็ผ่านร้อนผ่านหนาวมาไม่น้อย
เธอยังคงรักษารอยยิ้มบนใบหน้าเอาไว้ พร้อมกับเอ่ยขึ้นว่า “ไม่ทราบว่า ‘ทุกคน’ ที่คุณพูดถึง หมายถึงทุกคนทั้งหมดในที่นี้เลยหรือเปล่าคะ?”
ฮวาเว่ยมิงตอบ “ทุกท่านสามารถยกมือแสดงความเห็นได้ หากใครเห็นด้วย ก็ขอให้ยกมือขึ้นครับ”
สิ้นเสียงของเขา
พรึบๆๆ !
ในศาลาทั้งสิบหลัง
เห็นได้ชัดว่านี่คือแผนที่วางไว้ล่วงหน้า มีคนต้องการใช้ถ่ายทอดสดมากดดัน เพื่อลากเซี่ยนอวี๋ลงจากตำแหน่งกรรมการ หากทำสำเร็จ ย่อมเป็นการโจมตีชื่อเสียงของเซี่ยนอวี๋อย่างเต็มแรง!
คิ้วของผู้อำนวยการหวงกระตุกเล็กน้อย
ส่วนผู้กำกับถงซูเหวินสีหน้าย่ำแย่ขึ้นมาทันที!
งานประชันกวีนิพนธ์ยังไม่ทันได้เริ่ม ก็เกิดอุบัติเหตุระหว่างถ่ายทอดสดเสียแล้ว ในฐานะผู้กำกับ เขาเองก็จะต้องโดนตำหนิแน่นอน!
ใช่แล้ว
สถานการณ์เช่นนี้ เรียกว่าอุบัติเหตุระหว่างการถ่ายทอดสดได้เต็มปาก
และเรื่องนี้ยิ่งจัดการยาก เพราะเมื่อคนส่วนใหญ่ร่วมมือกัน กฎหมายย่อมไม่ลงโทษคนหมู่มาก คนที่ยื่นข้อเรียกร้องให้ถอดเซี่ยนอวี๋ออกอากตำแหน่งกรรมการนั้นไม่ใช่ฮวาเว่ยหมิง
พูดให้ชัดคือไม่ใช่ฮวาเว่ยหมิงเพียงคนเดียว!
แต่แทบทุกคนในงานร่วมยกมือสนับสนุน!
พวกเขาไม่ต้องการให้เซี่ยนอวี๋นั่งอยู่ในตำแหน่งกรรมการอย่างสงบสุข!
“ทำยังไงดีครับ?”
ผู้ช่วยผู้กำกับเริ่มลนลาน “จะให้ผู้อำนวยการหวงพูดกับผู้ชมเลยไหมครับ แทรกโฆษณาแล้วคิดแผนรับมือก่อน?”
“อย่าเพิ่งแตกตื่นไป”
ถงซูเหวินสูดหายใจลึก “ดูก่อนว่าผู้อำนวยการหวงจะจัดการยังไง แล้วก็รอดูว่าอาจารย์เซี่ยนอวี๋จะตอบสนองแบบไหน”
เขาหันไปมองทางผู้อำนวยการหวง
เห็นอีกฝ่ายกำลังขมวดคิ้วครุ่นคิดเธอสามารถจินตนาการได้เลยว่า…
ผู้ชมที่รับชมการถ่ายทอดสดอยู่ในตอนนี้ ต้องกำลังแตกตื่นมากแค่ไหน!
…
ผู้อำนวยการหวงเดาไม่ผิดเลย
เพราะตอนนี้คอมเมนต์ระเบิดไปเรียบร้อยแล้ว!
ผู้ชมทุกคนไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง งานประชันกวีนิพนธ์ยังไม่ทันเริ่มอย่างเป็นทางการ กลับมีภาพของเหล่ากวีจำนวนมาก ยกมือเรียกร้องให้ถอดถอนเซี่ยนอวี๋ออกจากตำแหน่งกรรมการต่อหน้าสาธารณะ!
‘เฮ้ย!?’
‘เกิดบ้าอะไรขึ้นเนี่ย!?’
‘เปิดมายังไม่ทันไร ก็แรงขนาดนี้เลยเหรอ!’
‘นี่กวีร่วมมือกันเล่นใหญ่แบบนี้เชียว!?’
‘ในสนามมีอยู่ 80 คน แต่ยกมือกันเกือบ 70 คน! นี่มันจงใจเล่นงานเซี่ยนอวี๋ชัดๆ !’
‘แบบนี้จะเอายังไงกันต่อ?’
‘จะถอดเซี่ยนอวี๋ออกจากตำแหน่งกรรมการจริงๆ เหรอ’
‘แต่ปัญหาคือ เซี่ยนอวี๋ก็ไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะ!’
‘ถึงผมจะรู้สึกว่าเซี่ยนอวี๋อาจยังไม่สามารถทำให้ทุกคนยอมรับในฐานะกรรมการได้ แต่ถ้าหากต้องถูกถอดจากตำแหน่งกรรมการต่อหน้าคนดูนับไม่ถ้วนแบบนี้ ถ้าบอกว่าเป็นการบีบบังคับให้จนใจ งั้นตอนนี้ศักดิ์ศรีของเซี่ยนอวี๋คงโดนบีบจนเละแล้วไหม?’
‘ดูแล้วหงุดหงิดจริงๆ !’
‘เปิดมาก็เล่นมุกนี้เลย?’
‘บลูสตาร์นี่เมื่อไหร่จะเลิกยึดติดกับลำดับความอาวุโสกันซะที บทกวีของพ่อเพลงอวี๋น่ะ ระดับสูงขนาดนั้น ทำไมจะเป็นกรรมการไม่ได้!?’
‘คนพวกนี้ไม่กลัวจะเกิดดราม่าบ้างเลยหรือไง?’
‘ผมว่าเรื่องนี้มีคนจงใจปั่นเพื่อทำลายพ่อเพลงอวี๋ เขาถูกกดดันให้ต้องลาออกจากตำแหน่งกรรมการ ถ้าเป็นแบบนี้ ต่อไปในวงการกวีนิพนธ์เขาจะเงยหน้าสู้ใครได้อีก!?’
…
ที่บ้านของหลินเยวียน
สีหน้าของแม่เปลี่ยนไปในทันที ดวงตาเต็มไปด้วยไฟโทสะ “พวกเขาคิดจะทำอะไรกันแน่!?”
“เกินไปแล้ว!”
หลินเซวียนโกรธจนใบหน้าแดงก่ำ
หลินเหยาก็กำหมัดแน่น!
แม้แต่เจ้าหนานจี๋ก็เหมือนจะเข้าใจสถานการณ์ มันเห่าโฮ่งๆ ไม่หยุด
หัวใจของทุกคนในครอบครัวนั้นเจ็บราวกับกำลังถูกบีบแน่น!
…
ในสถานที่ถ่ายทอดสด
รอยยิ้มที่เคยปรากฏบนใบหน้าของสมาชิกของราชวงศ์ปลาหายไปหมดสิ้น!
ทุกคนแสดงความโกรธโดยไม่ปิดบัง!
กวีพวกนี้มีสิทธิ์อะไรถึงมารวมตัวกันไล่คนออก
การประเมินผลงานยังไม่เริ่มเลยด้วยซ้ำ ก็คิดจะไล่คนออกจากตำแหน่งแล้ว นี่มันเท่ากับหักหน้ากันต่อหน้าสาธารณะแล้วไม่ใช่หรือ!?
“ไอ้พวกเวรตะไล!”
ซุนเย่าหั่วหลุดสบถออกมาดังลั่น!
คนอื่นๆ ก็ด่าตามมาอย่างหยุดไม่อยู่
ทั้งราชวงศ์ปลาต่างโมโหสุดขีด ก่นด่ากันอย่างเกรี้ยวกราด!
โชคดีที่ทีมงานยังไหวตัวทัน รีบปิดไมค์ของพวกเขา แต่ถึงอย่างนั้น คำว่า ‘เวรตะไล’ ก็ยังหลุดออกไปสู่การถ่ายทอดสด!
มีกวีบางคนถึงกับหันขวับมามองพวกเขาด้วยความเดือดดาล
…


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอน 837-839 ไม่มีข้อความเลยครับ...