Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 971

ตอนที่ 971 ผู้ยิ่งใหญ่ในวันวาน (2)

โดยเฉพาะเมื่อถึงศาลาหมายเลขเจ็ด บทกวีของซูจื่อเหวินก็เรียกเสียงปรบมือจากผู้ชมไปทั่วทั้งงาน อันหลงถึงกับลุกขึ้นยืนและขอเป็นผู้ขับขานบทกวีด้วยตัวเอง!

‘ว้าว!’

‘ซูจื่อเหวินเท่มาก!’

‘สมแล้วที่เป็นไอดอลของฉัน!’

‘ไม่น่าแปลกใจเลยที่ศาลาหมายเลขเจ็ดจะยกย่องเขาขนาดนั้น วันนี้เขาต้องโด่งดังแน่ๆ ในอนาคต สถานะของเขาในวงการวรรณกรรมจะพุ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว!’

‘ก่อนหน้านี้ผมคิดว่าเป็นการอวยกันเองในวงการซะอีก!’

‘ที่แท้เขาก็ยอดเยี่ยมจริงๆ !’

‘ไม่นึกว่าพวกเขาจะสุดยอดขนาดนี้ เซี่ยนอวี๋ ตอนนี้คุณรู้จักซูจื่อเหวินแล้วหรือยัง!?’

‘เหล่าปรมาจารย์ปะทะกัน นี่มันมหาสงครามเทพเซียนชัดๆ !’

‘ตราบใดที่พวกเขายังอยู่ วงการวรรณกรรมของบลูสตาร์จะไม่มีวันเสื่อมถอย!’

‘ใกล้ถึงศาลาที่สิบแล้ว!’

‘ศาลาที่สิบ เป็นบทกวีของฮวาเว่ยหมิงงั้นเหรอ?’

‘ให้มันได้อย่างนี้สิ เป็นกวีนิพนธ์สือ!’

‘อาจารย์ฮวาเว่ยหมิงเขียนกวีนิพนธ์รูปแบบคำบัญชาดุจฝัน!’

‘อาจารย์ฮวาเคยแต่งรูปแบบคำบัญชาดุจฝันหลายบทมาก เขาถนัดรูปแบบนี้โดยเฉพาะ ไม่รู้ว่าบทนี้จะเป็นยังไง?’

การถกเถียงดำเนินต่อไป

เมื่อถึงศาลาหมายเลขสิบ

บทกวีรูปแบบคำบัญชาดุจฝันได้รับเลือกเป็นอันดับหนึ่งอย่างไร้ข้อกังขา

บทประพันธ์ของเขาคือคำบัญชาดุจฝัน

เป็นรูปแบบกวีนิพนธ์สือที่เขาถนัด และครั้งนี้ก็ยังคงสร้างความประทับใจอย่างยิ่ง!

กรรมการเจ็ดในแปดคน ต่างออกปากชมเป็นเสียงเดียวกัน!

ทำไมไม่ครบแปดน่ะหรือ

ก็เพราะว่าเหอชิงฮวนยังคงอยู่ในภวังค์บางอย่าง

แม้ว่าทั้งงานจะเต็มไปด้วยเสียงปรบมือและความตื่นเต้นราวคลื่นยักษ์ถั่งโถม เขากลับไม่ได้แสดงปฏิกิริยาใด และไม่ได้ยิ้มด้วยซ้ำไป

ผู้ชมไม่ได้สนใจเขาอีกต่อไปแล้ว

บรรดากวีคนอื่นๆ ก็ไม่ได้ให้ความสนใจความผิดปกติของเหอชิงฮวนอีก

ทุกคนเริ่มมีข้อสันนิษฐานอยู่ในใจเกี่ยวกับท่าทีแปลกๆ ของเหอชิงฮวน

พวกเขาคิดว่าเหอชิงฮวนคงจะอารมณ์ไม่ดี

เพราะเซี่ยนอวี๋เป็นชาวฉินโจวเช่นเดียวกับเหอชิงฮวน

ทว่าตอนนี้เซี่ยนอวี๋ถอนตัวจากการแข่งขันไปแล้ว ทำให้ฉินโจวสูญเสียผู้เล่นคนสำคัญ ส่งผลให้แนวโน้มของการแข่งขันกวีนิพนธ์ครั้งนี้ ตกไปอยู่ที่จ้าวโจวแทบทั้งหมด!

กวีนิพนธ์ของจ้าวโจวช่างรุ่งเรืองเสียจริง!

เหล่ากวีและผู้ชมในไลฟ์สดต่างกำลังเมามายอยู่ในกวีนิพนธ์รูปแบบคำบัญชาดุจฝันจากฮวาเว่ยหมิง!

‘เป็นอย่างที่คิด!’

‘ยอดกวีตัวจริงมักปรากฏตัวช่วงท้ายเสมอ!’

งถ้าให้จัดอันดับจากการแข่งขันของศาลาที่สิบ บทกวีของอาจารย์ฮวาเว่ยหมิงต้องอยู่ที่อันดับหนึ่ง ส่วนซูจื่อเหวินอยู่ที่อันดับสอง!’

‘แต่บทกวีของคนอื่นก็ไม่ได้แย่นะ!’

‘แต่ละศาลาล้วนมีผลงานที่น่าทึ่ง!’

‘พูดก็พูดเถอะ!’

‘เขาไม่มีคุณสมบัติพอจะเป็นกรรมการอยู่แล้ว!’

‘พอคุณพูดแบบนี้ฉันก็เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเซี่ยนอวี๋ยังอยู่ที่นี่เลย ฮ่าๆๆๆๆ เดาว่าตอนนี้คงนั่งเงียบไปแล้วละ วงการกวีนิพนธ์ไม่ได้สนหรอกว่าคุณจะเป็นพ่อเพลงหรือไม่ ที่นี่วัดกันที่บทกวีเท่านั้น ตอนนี้เขายังกล้าเปรียบตัวเองเป็นพญาอินทรีอยู่ไหม? ยังกล้าอวดอ้างว่าตัวเองคู่ควรเป็นอาจารย์อยู่อีกหรือเปล่า?’

เหล่าแฟนคลับของกวีชื่อดังออกมาโจมตีเซี่ยนอวี๋!

หลายคนเซี่ยนอวี๋ไม่ถูกใจเซี่ยนอวี๋สักเท่าไหร่

ส่วนผู้ชมที่มีจุดยืนเป็นกลาง กลับรู้สึกประทับใจ กับคุณภาพของบทกวีในการแข่งขันครั้งนี้มาก และไม่ได้เอ่ยถึงเรื่องของเซี่ยนอวี๋อีก

ในขณะเดียวกัน

แฟนๆ ของเซี่ยนอวี๋กลับรู้สึกอัดอั้นและโกรธแค้น!

พวกเขาต้องยอมรับว่า กวีในการแข่งขันครั้งนี้ล้วนมีฝีมือที่ยอดเยี่ยม แม้แต่กรรมการที่เข้มงวดและพิถีพิถันที่สุดก็ยังออกปากชื่นชมบทกวีเหล่านี้

แต่ถึงกระนั้น…

พวกเขาก็ยังไม่ยอมรับว่าเซี่ยนอวี๋แพ้!

แฟนคลับของเซี่ยนอวี๋ระเบิดอารมณ์ออกมา ‘บทกวีเหล่านี้ มีบทไหนที่ยอดเยี่ยมกว่าบทกวีที่เซี่ยนอวี๋ใช้ตอกกลับเหล่ากวีในตอนแรกไหมล่ะ?’

‘ความสามารถในการเข้าใจของคุณดูเหมือนจะมีปัญหานะ’

แฟนคลับของกวีคนอื่นหัวเราะลั่น ‘นี่คือบทกวีตามโจทย์ กวีถูกกำหนดหัวข้อให้เขียน เท่ากับว่าพวกเขาต้องแต่งบทกวีโดยมีข้อจำกัด แต่ก็ยังสามารถแสดงฝีมือได้อย่างยอดเยี่ยม บทกวีอิสระกับบทกวีตามโจทย์เอามาเทียบกันได้หรือ ถ้าให้แต่งแบบสดๆ ตอนนี้ ผมเชื่อมั่นในการตัดสินของกวีมากกว่า บทกวีก่อนหน้านี้ของเซี่ยนอวี๋คงแต่งเตรียมตัวล่วงหน้ามาดี ผมไม่คิดว่าเขาจะเป็นคนโง่หรอก อีกอย่าง ที่เขาจะเปรียบตัวเองเป็นพญาอินทรี ก็เป็นแค่การสร้างภาพลักษณ์ให้ดูยิ่งใหญ่เท่านั้น แต่เขามีความสามารถที่จะทะยานขึ้นไปถึงจุดสูงสุดของวงการวรรณกรรมจริงหรือ ถ้าทำไม่ได้ บทกวีนั้นก็ไม่ต่างอะไรจากคำคุยโม้โอ้อวด ไร้สาระและน่าขายหน้ายิ่งกว่าเดิมไม่ใช่หรอกหรือ?’

บัดซบ!

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน