Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 976

ตอนที่ 976 พอรู้อยู่บ้าง (1)

การคัดเลือกรอบแรกจบลงแล้ว ทุกคนต่างก็แยกย้ายกันไปทำธุระของตัวเอง

หลังจากนี้เหลือเพียงรอผลการคัดเลือกจากจงโจวเท่านั้น

หลินเยวียนตั้งใจจะกลับบ้านไปกินข้าวเย็น แต่จู่ ๆ โทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น เป็นสายจากถงซูเหวิน ผู้กำกับรายการไปกันกับปลา

“ผู้กำกับถงเหรอครับ?”

“อาจารย์เซี่ยนอวี๋ว่างหรือเปล่าครับ?”

“หืม?”

“ไปทานข้าวด้วยกันหน่อยไหม?”

“ได้ครับ”

“เดี๋ยวผมส่งที่อยู่ไปให้นะ”

ในสายไม่ได้พูดว่าเรื่องอะไร แต่เพราะหลินเยวียนสนิทกับเขาไม่น้อย ก็เลยตอบรับไปทันที

ยี่สิบนาทีต่อมา

หลินเยวียนเดินเข้าร้านอาหารส่วนตัวแห่งหนึ่ง

ในร้าน

ถงซูเหวินสั่งอาหารมาเต็มโต๊ะ เมื่อเห็นหลินเยวียนมา เขาก็ยิ้มแล้วพูดว่า “ลำบากอาจารย์เซี่ยนอวี๋แล้ว เชิญนั่งก่อนเลยครับ มาทานข้าวกัน”

“ครับ”

หลินเยวียนก็เริ่มรู้สึกหิวจริงๆ เมื่อเห็นอาหารเต็มโต๊ะ เขาถึงกับน้ำลายสอ

กินไปได้สักพักหนึ่ง

ถงซูเหวินจึงเปิดประเด็นขึ้น “ที่ผมนัดอาจารย์เซี่ยนอวี๋มาก็เพราะอยากรบกวนขอความช่วยเหลือนิดหน่อย คุณก็คงรู้ใช่ไหมครับว่าช่วงนี้ผมยุ่งอยู่กับงานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิของฉินโจว?”

หลินเยวียนพยักหน้า

ถงซูเหวินยิ้มพลางเอ่ยว่า “ในช่วงท้ายของงาน เราจะมีการร้องเพลงประสานเสียง แต่จนถึงตอนนี้ก็ยังหาเพลงที่เหมาะสมไม่ได้เลย ก็เลยอยากรบกวนให้คุณช่วยเขียนเพลงให้สักเพลงน่ะครับ”

“เพลงปิดงานเหรอครับ?”

รายการการแสดงนี้เป็นของทางทีมผู้จัดงานโดยตรง หลินเยวียนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึงตอบว่า

“ได้ครับ”

หลินเยวียนเคยแต่งเพลงให้กับงานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิของบลูสตาร์มาก่อนเช่นกัน

แต่ตอนนั้นเป็นเพลงซึ่งขับร้องโดยราชวงศ์ปลา ชื่อเพลงว่าด้วยรักและผูกพัน

แน่นอนว่าคงส่งมอบเพลงนี้ให้ถงซูเหวินไม่ได้

ทว่านอกจากเพลงนี้ หลินเยวียนยังมีเพลงอื่นที่เหมาะจะใช้ร้องหมู่ตอนท้ายงาน เช่น เพลงครอบครัวรักใคร่กลมเกลียว…

ฟังดูน่าสนใจใช่ไหม?

งานฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิของบลูสตาร์ เตรียมเพลงชื่อ ‘ด้วยรักและผูกพัน’

ส่วนงานฉลองของฉินโจวเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ เตรียมเพลงชื่อ ‘ครอบครัวรักใคร่กลมเกลียว’

หลินเยวียนรู้สึกว่าวิธีการเช่นนี้มีความหมายดี และยังสื่อความหมายอันลึกซึ้งได้อีกด้วย

ถงซูเหวินได้ยินเช่นนี้ก็พลันรู้สึกเป็นปลื้ม

ในฐานะคนที่ทำรายการกับหลินเยวียนมานาน เขารู้ดีถึงความสามารถในการแต่งเนื้อร้องและทำนองเพลงของเซี่ยนอวี๋เป็นอย่างดี

เพลงที่เซี่ยนอวี๋รับปากว่าจะแต่งให้ ไม่มีทางธรรมดาอย่างแน่นอน!

“งั้นผมขอขอบคุณล่วงหน้าเลยนะครับ!”

ถงซูเหวินกล่าวขอบคุณ ก่อนจะเปิดโหมดบ่นเป็นหมีกินผึ้งในทันที “นี่เป็นครั้งแรกที่ผมรับงานจัดงานฉลองฤดูใบไม้ผลิน่ะครับ ก่อนรับงานนี้ก็ไม่รู้หรอกว่าวุ่นวายขนาดไหน การแสดงทุก ชุดต้องให้ผมในฐานะผู้กำกับดูแลทั้งหมด ต้องปรับแก้ซ้ำแล้วซ้ำอีก อย่างเช่นละครสั้นชิ้นหนึ่งที่ผมคาดหวังไว้มาก แต่บทกลับยังดูเหมือนขาดอะไรบางอย่างไป หรือแม้แต่การแสดงตลกแบบจำอวด หรือการเต้นรำต่างๆ ก็ยังทำให้ผมหัวหมุนไปหมดเลย”

เขากับหลินเยวียนก็ถือว่าเป็นเพื่อนกัน

เมื่อเป็นเพื่อนกัน เวลาคุยก็ไม่ต้องเกรงอกเกรงใจกันมากนัก

มื้อนี้ถงซูเหวินจึงถือโอกาสระบายเรื่องงานให้หลินเยวียนฟังหลายเรื่อง

หลินเยวียนก็ฟังอย่างเงียบๆ

และพูดบ้างเป็นบางช่วง

สิบนาทีผ่านไป ถงซูเหวินก็หัวเราะออกมา

“ดูผมสิ เป็นผู้กำกับแท้ๆ ดันมาบ่นกับคุณตั้งนานแน่ะ ว่าแต่พวกคุณล่ะ ฝั่งงานบลูสตาร์เตรียมกันถึงไหนแล้ว?”

“ผ่านรอบคัดเลือกแล้วครับ”

“ผมก็รู้อยู่แล้วว่าพวกคุณไม่มีปัญหาอะไร ต่อไปก็แค่รอผลจากจงโจวแล้วละ ปกติหนึ่งอาทิตย์ก็จะรู้ผลแล้ว แต่สำหรับราชวงศ์ปลา ผมว่าก็แค่ทำตามขั้นตอนไปเท่านั้นเอง”

การรอผลภายในหนึ่งสัปดาห์

เป็นการคาดการณ์จากประสบการณ์ของถงซูเหวินเอง

อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์ที่ออกมากลับทำให้ทุกคนคาดไม่ถึง

เพราะแม้เวลาจะผ่านไปหนึ่งสัปดาห์แล้ว ฝั่งจงโจวก็ยังไม่มีข่าวคราวใดๆ ออกมาเลย

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน