Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน นิยาย บท 988
ตอนที่ 988 เรตติงพุ่งกระฉูด (1)
บลูสตาร์
สถานีโทรทัศน์ฉินโจว
ผู้ชมต่างจ้องหน้าจอด้วยความตั้งใจ!
ไม่ว่าจะเป็นการเต้นก็ดี เพลงก็ดี แม้แต่การเลือกพิธีกรก็ตรงใจผู้ชมอย่างมาก!
และตอนนี้
สถานีโทรทัศน์ฉินโจวยังได้เชิญสองบรมครูละครสั้นอย่าง สือเหยียนและเฉินเฟิงมาร่วมรายการ!
ทั้งหมดนี้ทำให้ผู้ชมรู้สึกตื่นเต้นและสงสัยเหลือเกินว่า ละครสั้นเรื่องแรกของฉินโจวจะออกมาเป็นอย่างไร!
…
ขณะนี้ละครสั้นเริ่มต้นขึ้นแล้ว
สือเหยียนรับบทเป็นผู้กำกับคนหนึ่งซึ่งกำลังจะถ่ายทำละคร แต่ปรากฏว่านักแสดงยังไม่มาสักที
ด้านข้าง
มีคนที่เดินผ่านมาคนหนึ่งออกตัว อาสาจะแสดงให้เอง และผู้ที่รับบทคนที่ผ่านทางมาคนนี้ ก็คือเฉินเฟิง ที่เพิ่งเรียกเสียงเชียร์จากผู้ชมเมื่อครู่นี้นั่นเอง
สือเหยียน “คุณเคยแสดงหนังมาก่อนไหม?”
เฉินเฟิงทำท่าตื่นเต้น ชีวิตมหัศจรรย์ ทรูแมนโชว์ ชีวิตอัศจรรย์ของพาย นักปรับเสียงเปียโน ถังปั๋วหู่ ใหญ่ไม่ต้องประกาศ สไปเดอร์แมน ปากง สุนัขยอดกตัญญู ผีชีวะ…”
สือเหยียนเผยสีหน้าตกใจ
แต่เฉินเฟิงยังพูดต่อ “หนังพวกนี้ผม…เคยดูหมดแล้ว”
พรวด
ผู้ชมระเบิดเสียงหัวเราะขึ้นในทันที
มุกนี้ประสบความสำเร็จอย่างมาก
เพราะผู้ชมส่วนใหญ่รู้ดีว่า หนังทั้งหมดที่เฉินเฟิงพูดถึงนั้น ล้วนเป็นผลงานของเซี่ยนอวี๋ทั้งสิ้น
สือเหยียนได้แต่ทำหน้าเหนื่อยใจ สุดท้ายก็ยอมตอบตกลง “วันนี้เราจะถ่ายทำกันแบบง่ายๆ แค่ฉากกินบะหมี่”
เฉินเฟิงได้ยินจึงรีบยกมือปิดปาก แล้วหันไปแอบกระซิบกับผู้ชมว่า “บังเอิญจัง วันนี้ผมยังไม่ได้กินข้าวเลยครับ”
ผู้ชมหัวเราะครืน “ฮ่าๆๆๆๆ ! ”
สือเหยียนหันไปมองเฉินเฟิง “คุณพูดว่าอะไรนะ”
เฉินเฟิงเปลี่ยนท่าทีทันใด “ผมบอกว่าวันนี้จะตั้งใจทำให้เต็มที่ครับ!”
เสียงหัวเราะของผู้ชมดังขึ้นอีกครั้ง!
สือเหยียนปักใจเชื่อ “มาๆๆ ทุกฝ่ายเตรียมพร้อม! ช่างกล้องเตรียมตัวให้พร้อม…”
ด้านข้าง
เฉินเฟิงเริ่มตักบะหมี่อย่างคล่องแคล่ว พร้อมทั้งเผยสีหน้าเจ้าเล่ห์ระคนกระหยิ่มใจอีกครั้ง “บะหมี่ราดหน้า!”
ได้การละ!
ในฐานะผู้กำกับ สือเหยียนกำลังยุ่งอยู่กับการเตรียมการถ่ายทำ
แต่ทางฝั่งเฉินเฟิงกลับคว้าชามบะหมี่มาแล้วก็เริ่มสวาปามอย่างไม่เกรงใจ!
ซู้ด!
ซู้ดด!
ซู้ดดด!
เสียงซดบะหมี่ดังสนั่น ทำเอาผู้ชมระเบิดเสียงหัวเราะกันอีกรอบ!
…
ในวินาทีนั้น!
ผู้ชมต่างตะลึง และในความตะลึงนั้นเอง เสียงหัวเราะก็ดังสนั่นทั่วทั้งห้องส่ง!
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ!”
“ฝีมือการแสดงระดับเทพ นี่มันการแสดงล้วนๆ ไม่มีอุปกรณ์อะไรเลย!”
“ให้ตายสิ ในถังไม่มีเส้นบะหมี่เลยสักนิด เขาเล่นได้เหมือนจริงขนาดนี้ได้ยังไง!”
“อาจารย์เฉินเฟิงสุดยอด นี่แหละบรมครูการแสดงตัวจริง!”
“จะบอกว่าเขาตลกก็ใช่ แต่จะบอกว่าเขาเล่นดีจนมืออาชีพก็ใช่เหมือนกัน!”
“ทั้งที่กินอากาศแท้ๆ แต่ดูแล้ว ผมกลับหิวขึ้นมาซะงั้น!”
“นี่กินโชว์แบบไม่ต้องมีของกินจริงหรือเปล่าเนี่ย?”
“ทำไมกินแล้วดูอร่อยขนาดนั้น!”
“พรุ่งนี้เช้าฉันจะกินบะหมี่ราดหน้าบ้าง!”
สุดยอดจริงๆ !
การแสดงแบบไร้อุปกรณ์!
เฉินเฟิงใช้เพียงแค่ถ้วยและตะเกียบหนึ่งคู่ ก็สามารถแสดงฉากตักบะหมี่และกินบะหมี่ได้อย่างสมจริง โดยไม่ทำให้ผู้ชมรู้สึกขัดหูขัดตาแม้แต่น้อย มิหนำซ้ำยังทำให้ผู้ชมรู้สึกว่าเขากำลังกินอย่างเอร็ดอร่อยอีกต่างหาก!
…
บนเวที
จู่ๆ สือเหยียนก็เอ่ยขึ้นมาว่า “เสียงอะไรน่ะ!”
เฉินเฟิงรีบยกมือปิดชามไว้ พยายามกลืนอาหารในปากลงคอ
อันที่จริงเขาไม่มีอาหารอยู่ในปากเลย เพราะนี่คือ การแสดงแบบไร้อุปกรณ์!
แต่การเคลื่อนไหวของเขาธรรมชาติมาก!
ทำให้คนดูรู้สึกราวกับว่าเขากำลังกินอาหารอยู่จริงๆ !
“เงียบหน่อย!”
สือเหยียนหันไปแล้วพูดต่อเนื้อเรื่อง
ขณะที่เฉินเฟิงก็ยังคงกินต่อไป “ซู้ดๆ …”
สือเหยียนพูดบทต่อว่า “ฉากนี้ก็คือ…”
แต่แล้วเสียงของเขาก็หยุดลงกลางคัน
เฉินเฟิงกำลังเข้าสู่ช่วงสุดท้ายของการกิน ชามทั้งใบบังหน้าไว้พอดี ตะเกียบในมือเขาขยับเร็ว พร้อมกับเสียงสูดเส้นบะหมี่ที่ดังอย่างต่อเนื่อง!
…
หลังเวที
สมาชิกราชวงศ์ปลาหัวเราะจนน้ำตาไหล!
เฉินจื้ออวี่กุมท้องหัวเราะ “ฝีมือการแสดงจะเทพเกินไปแล้ว!”
ซุนเย่าหั่วก็ยิ้มกว้าง “ที่สำคัญคือแสดงได้ตลกสุดๆ ไปเลย!”
ซย่าฝานพูดเสริม “ฉันเคยดูตอนพวกเขาซ้อมแล้วนะ แต่พอมาดูตอนแสดงจริง ก็ยังหัวเราะจนน้ำตาเล็ดอยู่ดี!”
ทันใดนั้นเจียงขุยก็เอ่ยขึ้นว่า “บทละครนี้ ฉู่ขวงเป็นคนเขียนเหรอ?”
เว่ยห่าวอวิ้นสะดุ้งโหยง “เจ้าแก่ฉู่ขวงไม่ยักดูเหมือนคนที่เขียนบทละครสั้นได้เลยนะ!”
จ้าวอิ๋งเก้อรีบพูดเตือน “อย่าไปเรียกเขาว่าเจ้าแก่ฉู่ขวงต่อหน้าตัวแทนเชียวนะ ยังไงเขาก็เป็นเพื่อนสนิทกัน”
ทุกคนได้ยินดังนั้น ก็พยักหน้าเห็นด้วยทันที
…
การแสดงยังคงดำเนินต่อไป
สือเหยียนกำลังต่อบท “ตอนนี้แปดโมงแล้ว คุณกำลังกินบะหมี่ อยู่ๆ แฟนของคุณก็เรียกคุณจากข้างนอก คุณกินบะหมี่เสร็จก็วางชามแล้ววิ่งออกไป มีแค่สองประโยคเท่านั้น ‘คุณจะรีบไปไหนล่ะ…’
เฉินเฟิง ‘ผมไม่รีบครับ’
สือเหยียนเอ่ยอย่างจนใจ ‘ผมบอกว่าคุณพูดแค่สองประโยค คุณจะรีบไปไหน…”
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอน 837-839 ไม่มีข้อความเลยครับ...