ฉันเดินตามแซคคารี่ห่าง ๆ และไม่กล้าเข้าไปใกล้เขา ฉันรู้สึกเศร้าและไม่รู้ว่าทำไมสิ่งที่ฉันทำลงไปถึงร้ายแรงขนาดนั้น มันร้ายแรงจนถึงขั้นที่เขาปฏิบัติกับฉันอย่างโหดร้าย
ฉันรู้ว่าฉันทำร้ายความรู้สึกของเขาจริง ๆ
นั่นเป็นครั้งแรกที่แซคคารี่โมโหใส่ฉันแบบนั้น และก็เป็นครั้งแรกที่เขาบอกว่าฉันเป็นคนทำให้เขาเสียใจ และทำตัวอย่างไร้เยื่อใยแบบนั้น ฉันรู้สึกหมดหนทางจนอยากจะร้องได้ออกมา
แซคคารี่เดินออกมาจากคลับโดยที่ไม่ได้ขับรถไป เขาเดินไปตามแม่น้ำเมืองถงเรื่อย ๆ ฉันรับเสื้อกันหนาวและกระเป๋าจากชัคแล้วสั่งเขา “นายกลับก่อนได้เลยนะ”
ชัคพูดอย่างเป็นห่วง “จะจัดการเรื่องนี้ได้ใช่ไหมครับ?”
ฉันส่ายหน้าแล้วพูด “ถ้าฉันจะจัดการมันไม่ได้ นายก็ทำอะไรไม่ได้มากเหมือนกันแหละ”
ชัคเห็นด้วยกับที่ฉันพูด
หลังจากที่เขากลับไปแล้ว ฉันก็รีบเดินไปหาแซคคารี่ ฉันอยู่ห่างจากเขาไม่ถึงเมตร แซคคารี่ยังคงแน่วแน่และเดินมาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว ในทางกลับกัน ฉันกลับเริ่มรู้สึกเหนื่อยล้ามาก
ในที่สุดฉันก็จงใจแกล้งทำเป็นเหนื่อยแล้วเดินต่อไปไม่ไหวจึงตะโกนหาเขา “พี่รอง ฉันรู้ว่าฉันทำผิดไป ได้โปรดอย่าโกรธฉันอีกเลยนะคะ!”
แซคคารี่ชะลอลงเล็กน้อย
บ่าของผู้ชายคนนี้ช่างกว้างมากจากด้านหลัง ฉันอยากเดินเข้าไปกอดเขา แต่ฉันก็ไม่กล้าทำแบบนั้น
น้ำเสียงของเขาเย็นชามากตอนที่พูดกลับมา “ฉันบอกว่าไม่ให้ตามมาไง!”
ฉันรู้สึกมึนหัวเล็กน้อยตอนที่พูดบอกเขา “ฉันรู้ค่ะ….ฉันรู้ว่าพี่รองกำลังโกรธฉันอยู่ และคุณก็ไม่อยากให้ฉันตามคุณมาด้วย แต่ฉันอยากจะตามคุณมา แล้วก็ไม่อยากให้คุณโกรธฉันอีกต่อไปแล้ว ฉันรู้ว่าครั้งนี้ฉันทำผิดพลาดไป แต่ฉันก็แค่…. ฉันไม่อยากจะติดหนี้อะไรเขา ฉันไม่ได้บอกคุณก็เพราะว่าฉันรู้ว่าคุณกับบลูสันไม่ชอบเขา แล้วพวกคุณก็วางแผนไว้เรียบร้อยแล้ว และต่อให้ฉันบอกคุณ คุณก็คงคิดว่าเขาเป็นคนไม่ดีอยู่ดี ฉันก็เลย….”
แซคคารี่พูดแทรกขึ้นมาราวกับว่าเขาหงุดหงิด “เราไม่ชอบเขาก็จริง แต่เธอชอบเขางั้นเหรอ? แค่เพียงเพราะเธอคิดว่าเขาเป็นคนดี นั่นก็ไม่ได้หมายความเราจะคิดแบบนั้นด้วยงั้นสิ? แคโรไลน์ เธอแน่ใจจริงเหรอว่าเขาเป็นคนดี?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัวใจ ฉัน เป็น ของ เธอ