ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 2730

“ฉันจะลองโน้มน้าวใจฮาร์วีย์ดู”

“ถ้าเขาไม่รู้ว่าอะไรควรไม่ควร ฉันก็ยินดีที่จะฆ่าเขาด้วยตัวเอง”

น้ำเสียงสงบราบเรียบของเล็กซี่แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าเธอมุ่งมั่นที่จะทำให้วินซ์มีอำนาจมากเพียงใด

เพราะเคยพ่ายแพ้ครั้งใหญ่ต่อหน้าฮาร์วีย์มาแล้ว เธอจึงอยากฉีกเขาเป็นชิ้น ๆ

แต่ถ้าฮาร์วีย์ยอมถอย เล็กซี่ก็ยินดีจะมอบสาขาของวังมังกรให้เขาไปเช่นกัน

…

ณ โรงแรม ทรี ซีซั่น

ฝนปรอย ๆ โปรยปรายลงมาจากท้องฟ้า ม่านน้ำปกคลุมไปทั่วพื้นที่

ฮาร์วีย์ซึ่งกำลังจะเข้าไปในล็อบบี้หลังจากลงจากรถโตโยต้า พราโด้ก็ได้ยินเสียงรอบเครื่องยนต์ดังมาแต่ไกล

รถเฟอร์รารี่ 488 สีแดงสดจอดอยู่ข้างกายของฮาร์วีย์

ทันทีที่กระจกรถถูกเลื่อนลง หญิงสาวผู้หนึ่งที่มีใบหน้างดงามและดูอ่อนโยนราวกับภาพวาดนั่งอยู่ในนั้น เธอสวมชุดชาแนลสีดำพร้อมแว่นกันแดดกุชชี่ ซึ่งทำให้เธอดูทันสมัยและสง่างาม

ฮาร์วีย์ขมวดคิ้วเล็กน้อยหลังจากเห็นหญิงสาวที่เต็มไปด้วยเสน่ห์ต่อหน้าเขา

เธอคือเล็กซี่จากตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกง

ในเมื่อการแสดงใหญ่โตที่ควินตันจัดขึ้น เขาย่อมต้องบอกวินซ์เกี่ยวกับการสืบสวนของเซลีน่าอย่างแน่นอน

เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้ว ถือเป็นเรื่องปกติที่สุดที่เล็กซี่จะมาปรากฏตัวในขณะนี้

แต่ฮาร์วีย์กลับรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ดูไม่เหมือนว่าเธอจะมาที่นี่เพื่อต่อสู้กับเขาเลยเพราะเธอมาเพียงลำพัง

ฮาร์วีย์งุนงง พระอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันตกแล้วหรืออย่างไร?

เล็กซี่จับพวงมาลัยและโน้มตัวมาพิงเข้ากับกระจกรถหลังจากเห็นท่าทางสับสนของฮาร์วีย์

“ทำไมไม่ขึ้นมาคุยกันในรถล่ะ ฮาร์วีย์?” เธอแนะนำด้วยรอยยิ้มอันอบอุ่นบนใบหน้าของเธอ

“ทางด่วนหัวเฉิงงดงามท่ามกลางสายฝนด้วยนะ ทำไมเราไม่ไปดูด้วยกันล่ะ?”

การแสดงออกที่สงบของเธอนั้นมีความเย้ายวนใจปะปนในขณะนั้น

ราวกับว่าเล็กซี่ค่อนข้างสนิทกับฮาร์วีย์

ฮาร์วีย์จับกระจกรถด้วยมือทั้งสองข้างในขณะที่เอียงศีรษะ

“คุณนายยอร์ก ถ้าผมจำไม่ผิดเราเป็นศัตรูกันไม่ใช่เหรอ?

“เกลียดกันเข้ากระดูกดำเลยด้วยซ้ำ

“เราเป็นมิตรกันถึงขนาดขับรถชมฝนด้วยกันตั้งแต่เมื่อไหร่?

“มันดูแปลก ๆ นะ!”

ฮาร์วีย์รู้ดีว่าเขาได้สาขาวังมังกรมาจากผู้หญิงคนนี้

แค่เธอไม่ทำให้เขาเดือดร้อนไปมากกว่านี้ก็นับว่าดีมากแล้ว ทำไมเธอต้องมาสร้างความสัมพันธ์อันดีกับเขาด้วยล่ะ?

ถ้านี่คือความพยายามลอบสังหาร มันคงจะเป็นความพยายามที่น่าสะพรึงกลัวที่สุดก็ว่าได้

"อะไรกัน? เจ้าชายผู้ยิ่งใหญ่กลัวผู้หญิงตัวเล็ก ๆ แบบฉันอย่างนั้นเหรอ?”

ท่าทางใจเย็นของเล็กซี่แสดงให้เห็นถึงการเยาะเย้ย ยั่วยุ หว่านเสน่ห์ และความไม่พอใจเล็ก ๆ อยู่ด้วย

“คุณกลัวว่าฉันจะกัดคุณเข้าหรือไง?”

ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ

"ก็ไม่เชิงหรอก ผมแค่กลัวว่าตัวเองจะทำให้คุณบาดเจ็บโดยไม่ได้ตั้งใจ

“เพราะไม่ว่ายังไงคุณก็ไม่ใช่เด็ก ๆ แล้ว…”

หน้าผากซีดของเล็กซี่เต็มไปด้วยรอยพับในทันที

เธอเกลียดการถูกหาว่าแก่เป็นที่สุด

"พอได้แล้ว! ยังเป็นผู้ชายอยู่หรือเปล่า?!

“ขึ้นมาสักทีน่า!”

เล็กซี่มีใบหน้าบิดเบี้ยว ในขณะนั้นเธอตัดสินใจจะใช้ไม้แข็งกับอีกฝ่าย

“ถ้าคุณยังคิดที่จะยืนอยู่ตรงนั้น ฉันก็จะไปแล้ว!

“อย่าเสียใจทีหลังแล้วกัน!

“เพราะมันจะสายเกินไป!”