หลงรักทนายคนเลว นิยาย บท 283

บทที่ 283 คนเราพบกันถือเป็นวาสนา

“ตรวจสอบพบที่อยู่แล้ว คุณจะมาเอาเมื่อไหร่”

“คุณแค่ส่งมาให้ฉันก็ได้” หนานฉิงมองหลี่อ๋าวด้วยความนับถือในประสิทธิภาพการทำงานของเขา มืออาชีพช่างแตกต่างกันเสียจริง ไม่ถึงวันก็สามารถตรวจสอบหาที่อยู่ที่ถูกต้องได้แล้ว

แต่ว่าจะให้เธอไปพบเขาตามลำพัง เธอก็ยังไม่ค่อยวางใจนัก

หลี่อ๋าวไม่ได้บังคับหนานฉิง เขาแค่พูดต่อไป จะไปไม่ไปก็แล้วแต่เธอ “คุณหนูหนานถ้าคุณหนูอยากจะได้ อย่าลืมว่ามาหาผมได้ที่ร้านชาหงหยวน ไม่เจอไม่ปล่อยข้อมูล”

“ตู๊ดตู๊ดตู๊ด”โทรศัพท์ถูกคนตัดสาย หนานฉิงกำโทรศัพท์แน่นพร้อมสีหน้าเกลียดชัง หลี่อ๋าวรู้ว่าเธอปฏิเสธไม่ได้ นั่นเป็นเหตุผลที่เขากล้าหยิ่งใส่เธอเช่นนี้

เพื่อที่จะได้ที่อยู่ของเป้ยฉ่ายเวย เธอจึงเบี้ยวนัดไม่ได้

หนานฉิงคิดอยู่ครู่หนึ่ง ขอเพียงให้เป้ยฉ่ายเวยได้ตายทั้งเป็น เธอต้องลำบากเล็กน้อยก็ไม่เป็นไรหรอก อีกอย่างหลี่อ๋าวก็คงไม่กล้าทำอะไรเธอ

ขอเพียงฆ่าไอ้สารเลวนั่น เธอแค่มองหาเจ๋งๆมาสักคนเพื่อที่จะกำจัดหลี่อ๋าวออกไป แค่นี้เธอก็กลับไปเคียงข้างอาเจ๋อได้อย่างปลอดภัย

หนานฉิงคิดโน่นคิดนี่แต่ดันลืมไปว่าหลี่อ๋าวเป็นนักฆ่าที่กัดไม่ปล่อย ไม่มีคำว่าแพ้ในโลกของเขา

พรุ่งนี้ก็จะเป็นวันนัดผ่าตัดของรุ่ยรุ่ย เป้ยฉ่ายเวยให้ความร่วมมือกับทางโรงพยาบาลในการเตรียมตัวอย่างเต็มที่ในการตระเตรียมสิ่งที่จำเป็น

หลี่จื่อเชียนรับโทรศัพท์สายหนึ่ง พอมีเวลาที่จะอธิบายให้เป้ยฉ่ายเวยฟังเล็กน้อยก่อนที่จะบินกลับไปด้วยเที่ยวบินพิเศษ

“รุ่ยรุ่ย ลูกกลัวไหมครับ” เป้ยฉ่ายเวยลูบศีรษะน้อยๆของเขาขณะถาม

รุ่ยรุ่ยส่ายศีรษะพร้อมพูดว่า “มีแม่อยู่ รุ่ยรุ่ยไม่กลัว”

เขารู้สึกตื่นเต้นอยู่บ้างเท่านั้น…..

เป้ยฉ่ายเวยทำไมถึงจะไม่รู้ทันลูก เขาไม่ได้เป็นกังวลเกี่ยวกับตัวเขาเอง เขาจึงแกล้งตอบเหมือนว่าไม่มีอะไร “รุ่ยรุ่ยวางใจเถอะ แม่จะอยู่ข้างลูกเสมอ ตอนนี้เราออกไปทานข้าวกันก่อนดีไหมครับ วันนี้ให้รุ่ยรุ่ยเลือกเลย”

“ดีครับ ดีครับ แม่ครับเราไปทานพิซซ่าฮัทกันนะ” หมู่นี้เขาชอบทานพิซซ่าฮัทมาก แต่แม่กลับไม่ค่อยยอมให้เขาทานสักเท่าไหร่

เป้ยฉ่ายเวยคิดสักพัก พรุ่งนี้บ่ายถึงจะผ่าตัด ทานตอนนี้ก็คงย่อยหมดไปแล้วจึงได้ตอบตกลง “ได้ ถ้างั้นแม่จะพาลูกไปทานพิซซ่าฮัท”

“เยี่ยมไปเลย แม่น่ารักที่สุด” รุ่ยรุ่ยร้องไชโยด้วยความดีใจ ใบหน้าน้อยๆเปี่ยมล้นไปด้วยรอยยิ้มที่ส่องสว่างกว่าดวงอาทิตย์บนท้องฟ้า นั่นช่วยปัดเป่าความโศกเศร้าออกไปจากหัวใจเป้ยฉ่ายเวยได้ไม่น้อยเลย

การผ่าตัดพรุ่งนี้ ไม่มีใครตื่นเต้นกว่าเธออีกแล้ว แม้ว่าหมอจะบอกว่าอัตราความสำเร็จจะอยู่ที่เก้าสิบเปอร์เซ็นต์ แต่ว่าเธอก็ไม่กล้าคิดถึงสิบเปอร์เซ็นต์ที่เหลือ

เมื่อไหร่ที่คิดถึงความเป็นไปได้เหล่านั้น เธอก็รู้สึกเหมือนว่าจะหายใจไม่ออก

เป้ยฉ่ายเวยช่วยรุ่ยรุ่ยเปลี่ยนเสื้อเชิ้ตและกางเกงขาสั้น จากนั้นก็ใส่หมวกยอมแหลมให้เขาอีกใบ เธอห่วงว่าเขาจะตากแดดตากฝน ท้องฟ้าในต่างประเทศไม่ได้สดใสเหมือนในบ้านเราเท่าไหร่ อาจจะเป็นเพราะละติจูดที่แตกต่างกัน

เมื่อเดินออกจากห้องปรับอากาศ ผิวก็สัมผัสกับคลื่นความร้อนที่แผ่เข้ามา

รังสียูวีนั้นแผดเผามาก แม้แต่เป้ยฉ่ายเวยยังต้องคอยทาครีมกันแดดให้ตัวเองตลอด โชคดีที่ก่อนหลี่จื่อเชียนจะไปเขาได้สั่งให้ลูกน้องและคนขับรถอยู่คอยรับคำสั่งจากเธอ ทำให้เธอไม่ต้องลำบากนัก

ประกอบกับใบหน้าอันโดดเด่น ทุกสายตาถูกดึงดูดให้ต้องเหลียวไปมอง

ในร้านมีการเคลื่อนไหวขนาดนั้น เป้ยฉ่ายเวยจะไม่รู้ตัวได้อย่างไร เธอเผลอมองไปโดยบังเอิญ เกือบจะสบสายตากับเขาเข้าแล้ว มือเธอสั่นจนแทบทำถาดตกจากมือ

แย่แล้ว ตาฉูเจ๋อหยางนั่นมาที่นี่ได้อย่างไร!!

เขาควรที่จะนั่งตากแอร์อยู่ในออฟฟิต จัดการกับธุรกิจที่เขาให้ความสำคัญมากที่สุด ไม่ก็คอยตามไปแสดงความรักต่อหนานฉิง ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้

เมื่อคิดถึงว่ารุ่ยรุ่ยกำลังนั่งอยู่ท่ามกลางผู้คน เป้ยฉ่ายเวยก็ตกใจ เธอจะให้ฉูเจ๋อหยางเห็นรุ่ยรุ่ยไม่ได้

แต่ว่าที่นั่งที่เธอเลือกนั้น ยังมองเห็นเงาของรุ่ยรุ่ย ครู่หนึ่งใบหน้าเป้ยฉ่ายเวยก็เริ่มขาวซีด ทำยังไงดี เธอกำลังจะเสียรุ่ยรุ่ยไปอย่างนั้นหรอ

ก่อนที่เป้ยฉ่ายเวยจะเป็นลมไป มือน้อยๆก็มาเกาะที่ชายเสื้อของเป้ยฉ่ายเวย หนำซ้ำยังทำท่าทางกระซิบกระซาบกับเป้ยฉ่ายเวย ท่าทางน่ารักน่าเอ็นดูนั้นทำเอาผู้คนต่างพากันอมยิ้ม

“แม่ เบาๆนะ ผมเห็นพ่อมา”

เป้ยฉ่ายเวยเห็นว่ารุ่ยรุ่ยวิ่งมาหาเธอด้วยตัวเอง เธอจึงถอนหายใจโล่งอก แต่หลังจากได้ยินสิ่งที่เขาพูด หัวใจเธอก็เต้นรัวอีกครั้ง ใช่แล้ว ปัญหาใหญ่ตอนนี้ยังไม่ได้รับการแก้ไข

เธอต้องการที่จะพารุ่ยรุ่ยแอบออกไปทางประตูหลัง แต่ว่าโชคร้ายที่ช้าเกินไป เธอถูกพบซะแล้ว

เป้ยฉ่ายเวยมองชายสีหน้าหดหู่และน่ากลัวกำลังเดินเข้ามาหาเธอ หัวใจเธอเต้นจนแทบจะหลุดออกมาจากอก ทำอย่างไรดี ทำอย่างไรดี เขากำลังเดินมาแล้ว เดี๋ยวเขาต้องเห็นรุ่ยรุ่ยแน่

เธอจะเสียรุ่ยรุ่ยไปไม่ได้ ต่อสู้มาถึงขนาดนี้แล้ว ไม่ว่าอย่างไรจะแพ้ไม่ได้!!