หลงรักทนายคนเลว นิยาย บท 4

ตอนที่ 4 ทำไมถึงยังรู้สึกไม่ค่อยสบายใจนะ

คุยกันไปคุยกันมา หัวข้อสนทนาก็กลับมาสู่ฉู่เจ๋อหยาง “ตอนอยู่มหาวิทยาลัยเขาก็เป็นนักเรียนทุนสาขาวิชากฎหมาย เป็นศิษย์รักศิษย์โปรดของอาจารย์ด้วย แต่ไม่น่าเชื่อเลยว่าเขาจะใช้วิชาที่เรียนมาเปิดสำนักงานกฎหมายได้มีชื่อเสียงขนาดนี้”

หนานฉิงยิ้มหน้าบาน ราวกับพูดถึงแฟนของตัวเองยังไงยังงั้น รอยยิ้มด้วยความภาคภูมิใจของเธอทำให้เป้ยฉ่ายเวยรุ้สึกเจ็บปวดใจ เธอก้มหน้าลงซ่อนความผิดหวังและไม่สบายใจเอาไว้

4 ปีแล้ว เธอควรจะพอได้แล้ว ทำไมเธอยังรู้สึกไม่สบายใจอยู่อีกนะ?

ผู้ชายคนนั้นก็ไม่ใช่ของเธอสักหน่อย เป็นของหนานฉิงต่างหาก

หลังจากทานอาหารเสร็จแล้ว หนานฉิงบอกว่าอยากไปดูที่ทำงานของเป้ยฉ่ายเวยหน่อย เธอกลับมามือเปล่า เลยอยากจะไปซื้อรองเท้าที่ร้านสัก 2 คู่ เป้ยฉ่ายเวยยินดีมาก ขับรถพาเธอไปที่ร้าน

“ใช้ได้เลยนะ เป็นร้านแบรนด์ดังซะด้วย” หนานฉิงรู้สึกพอใจอย่างมากกับที่ทำงานของเป้ยฉ่ายเวย เธอเดินชมไปรอบๆร้าน พลางกล่าวว่า “ที่นี่อยู่ไม่ไกลจากสำนักงานกฎหมายของอาเจ๋อเท่าไหร่นี่ ก็อยู่ใจกลางเมืองเหมือนๆกัน!”

“จริงหรือ ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลย” เป้ยฉ่ายเวยยิ้มไปพูดไป พลางดึงหนานฉิงเข้ามาใกล้ “พอดี 2 วันก่อนฉันเพิ่งเอาแบบใหม่มาลง เธอมาลองสิ ดูสิว่าชอบไหม”

“ได้ๆ ฉันขอลองหน่อย”

เป้ยฉ่ายเวยเอารองเท้าแบบใหม่มาให้หนานฉิงลอง พลางแนะนำเธอว่าแบบไหนที่ห้ามโดนน้ำ ทันใดนั้นเสียงพนักงานในร้านเอ่ยต้อนรับลูกค้า ราวกับว่ามีลูกค้าเข้ามา

“คุณผู้ชายคะ ต้องการให้ดิฉันแนะนำให้หรือจะเลือกเองดีคะ?”

“ผมเลือกเองดีกว่าครับ” น้ำเสียงของเขาทุ้มต่ำลอดเข้ามาในหู เป้ยฉ่ายเวยยืนตัวแข็งทื่อ เมื่อเงยหน้าขึ้น ก็เห็นหนานฉิงลุกขึ้นจากที่นั่งวิ่งเท้าเปล่าไปทางชั้นวางสินค้าด้านโน้น หัวใจเธอเต้นไม่เป็นจังหวะปนเศร้า

“เอาไว้คราวหน้านะครับ ผมมีธุระ” ฉู่เจ๋อหยางตอบเบาๆ พลางเอามือของหนานฉิงออกไปด้วยสีหน้าเรียบเฉย

จากนั้นจึงเดินถือถุงสินค้าออกไป

หนานฉิงตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึงกลับมาซบไหล่เป้ยฉ่ายเวยร้องไห้ พูดแบบน่าสงสารว่า “เวยเวย เธอคิดว่าเขาไม่ชอบฉันแล้วใช่ไหม? สายตาของเขามองฉันเหมือนคนแปลกหน้า ฉันรับไม่ได้จริงๆ!”

“ไม่หรอกน่า เขาชอบเธอจะตาย” เป้ยฉ่ายเวยตบไหล่หนานฉิงเบาๆ ปลอบเธอว่า “ถ้าเขาไม่ชอบเธอ หลายปีมานี้ ในกระเป๋าสตาค์เขาทำไมถึงยังมีรูปเธออยู่ล่ะ”

“อะไรนะ?” หนานฉิงเงยหน้าขึ้น ในสายตาที่เอ่อไปด้วยน้ำตาเต็มไปด้วยความสงสัย “เวยเวย เธอรู้ได้ยังไง?”

เป้ยฉ่ายเวยหน้าซีด รีบแก้ตัวไปว่า “อ่อ เพื่อนสมัยเรียนของเขาชอบพาภรรยามาซื้อรองเท้าที่ร้านฉันอยู่บ่อยๆ เขารู้ว่าเมื่อก่อนเธอเคยคบกับฉู่เจ๋อหยาง ตอนที่คุยกันเขาก็เลยเล่าให้ฉันฟังน่ะ”