หมอเทวดา หวางเฟยร้ายร้อยเล่ห์ นิยาย บท 13

เมื่อหลงชีชีหันกลับมาอีกครั้ง ก็เห็นกลุ่มหมอกสีขาวลอยตัวอยู่ตรงหน้า ร่างนั้นค่อย ๆ คุกเข่าลงด้วยใบหน้าที่โศกเศร้า และร้องไห้พลางพูดว่า "ข้าขอร้องให้หวางเฟยช่วยหาทางรอดให้กับเด็กคนนี้ด้วยเถอะ"

หลงชีชีมองนางและพูดด้วยเสียงราบเรียบว่า "พ่อของเด็กคนนี้คือหนิงอ๋อง และการอยู่ในจวนหนิงอ๋องเป็นทางออกที่ดีที่สุดของนาง"

“ไม่ๆ” ฉีเฟยร้องไห้อย่างขมขื่น ยอดไม้สั่นไหวเนื่องจากลมกระโชกแรง “ท่านอ๋องไม่มีทางเชื่อว่าเด็กคนนี้เป็นลูกของเขา เขาจะฆ่าเด็กคนนี้อย่างแน่นอน และบัดนี้เขาก็กำลังจะฆ่าพ่อของข้าแล้ว ได้โปรด ขอร้องล่ะ"

หลงชีชีขมวดคิ้วงามอันได้รูปของนาง "เด็กคนนี้เป็นลูกของเขา จะปฏิเสธไม่ได้ เจ้าจงไปเสียเถิด เจ้ายังไม่สิ้นอายุขัย จึงเป็นได้แค่วิญญาณโดดเดี่ยวเร่ร่อน หากเจ้าต้องการแก้แค้น ข้าจะไม่ขวางเจ้า แต่เจ้าอย่าได้ทำร้ายผู้บริสุทธิ์”

ฉีเฟยมองเข้าไปในห้องและพูดขอร้อง "ข้าขอไปดูหน้าลูกหน่อยได้ไหม? ได้โปรดล่ะ เป็นแม่ลูกกันครั้งหนึ่ง ขอให้ข้าได้เห็นหน้าลูกสักครั้งก็พอ ถ้าไม่ได้เห็นแม้แต่ครั้งเดียว ข้าก็จะคับแค้นใจมากจริง ๆ"

หลงชีชีเงียบไปครู่หนึ่ง "ไว้เจ้าค่อยมาในอีกเจ็ดวันให้หลังแล้วกัน"

วิญญาณใหม่ทุกดวงล้วนต้องกลายเป็นดวงวิญญาณล่องลอยไร้จุดหมายอยู่ถึงเจ็ดวันด้วยกัน เดิมทีในช่วงเจ็ดวันนี้นางจะไม่รู้ตัวว่าตนได้ตายไปแล้ว แต่เนื่องจากหลงชีชีดึงวิญญาณของนางไว้ เมื่อเทียบกับดวงวิญญาณล่องลอยทั่วไป จึงถือว่านางรู้ตัวไวกว่า อย่างไรก็ตาม นางยังคงเป็นดวงวิญญาณที่เพิ่งตายอยู่ดี พลังหยางยังไม่ถูกกำจัด และไม่รู้จักวิธียับยั้งพลังหยิน ทารกเองเดิมทีมีพลังเป็นหยิน หากนางได้พบหน้าลูกแล้วควบคุมตัวเองไม่ได้ ก็อาจทำร้ายทารกได้โดยไม่ตั้งใจ

หงจวี๋ยืนอยู่ที่หน้าต่างในบ้าน แล้วมองดูสิ่งที่เกิดขึ้นในสวน

“หวางเฟยยืนอยู่หน้าศพของฉีเฟยมานานแล้ว” หงจวี๋กล่าว

หรูฮั่วเพ่งตามองไป "ดูเหมือนหวางเฟยกำลังคุยกับศพของฉีเฟยอยู่"

หงจวี๋ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนเพ่งสายตามองไป และเห็นว่าริมฝีปากของหวางเฟยกำลังขยับยุบยิบอยู่จริง ๆ

"หวางเฟยกลับมาแล้ว" หรูฮั่วเห็นว่าหวางเฟยกำลังกางร่มและเดินกลับมาแล้ว ชายกระโปรงสีขาวของนางถูลากมาตามพื้นหิมะบาง ๆ ข้างหลังนางมีลมหวีดหวิวและหิมะที่โปรยปรายมากขึ้นเรื่อย ๆ

หรูฮั่วเป็นฝ่ายที่เข้าหาหงจวี๋เองหลังจากที่หลงชีชี ผ่าท้องทำคลอดให้ฉีเฟย แต่หงจวี๋เลอะเทอะเองที่ไม่เคยมองออกมาก่อนว่าหรูฮั่วมีใจอยากจะไปจากที่นี่

วันรุ่งขึ้น ครอบครัวของฉีเฟยได้มาถึงแล้ว พวกเขาได้ยินว่าฉีเฟยโดนจับในที่ก่อเหตุ และผู้ชายที่เป็นชู้รักก็ถูกโบยจนสิ้นชีวิตแล้ว พวกเขาจึงไม่ได้นำร่างของฉีเฟยกลับไป เพียงแต่ปล่อยให้จวนอ๋องจัดการได้ตามเห็นควร