หนี้รักหมอสาว นิยาย บท 61

เตชินพาสองแม่ลูกเดินมาถึงจุดชมวิว ที่เขานั้นเตรียมเอาไว้ให้เธอ มันเป็นโขดหินที่ไม่สูงมากคนท้องอย่างหมอพุฒตาลสามารถเดินขึ้นไปได้ โดยมีสามีหนุ่มคอยจับมือประคองอยู่ข้างๆ กาย

“นั่งลงตรงนี้นะครับคุณหมอ โอเคอย่างนั้นแหละระวังด้วยครับ” ทุกครั้งที่เตชินที่เตชินเรียกภรรยา เขามักจะใช้คำนำหน้าว่าคุณหมอเสมอ เพื่อให้เกียรติในอาชีพของเธอ น้อยครั้งที่เขาจะเรียกชื่อโดยไม่มีคำนำหน้าว่าคุณหมอ หลังจากที่จัดให้หมอสาวนั่งลงแล้ว เตชินก็นั่งลงข้างๆ โดยมีเกี๊ยวน้ำนั่งที่ตักของเขา สามคนพ่อแม่ลูกกำลังนั่งดูพระอาทิตย์ตก อาจจะเป็นพระอาทิตย์ที่สวยที่สุดในโลกเลยก็ว่าได้

“ทำไมพระอาทิตย์ใหญ่จังเลยค่ะคุณพ่อ พอดูแล้วก็ไม่แสบตาเหมือนเมื่อตอนกลางวันเลย” เตชินกับหมอสาวยิ้มให้กันอีกครั้ง ก่อนจะหันไปมองใบหน้าลูกสาว พร้อมทั้งเอามือแตะลงที่ผมของเด็กน้อยเบาๆ พร้อมกันทั้งสองคนพ่อและแม่

“นั่นเป็นเพราะว่าแสงมันจะหมดยังไงล่ะครับ ตอนนี้พระอาทิตย์เหมือนกับโทรศัพท์ที่ลูกเล่น มันกำลังจะลับขอบฟ้า เพื่อไปชาร์จแบตเตอรี่ แล้วพรุ่งนี้เช้ามันก็จะโผล่ขึ้นมาส่องแสงเจิดจ้าใหม่อีกครั้ง” เตชินอธิบายให้ลูกสาวฟังอย่างละเอียด คำเปรียบเทียบของเขาทำให้หมอสาวมีรอยยิ้มผุดขึ้นบนใบหน้าอีกครั้ง

“สวยจังเลยค่ะ มันเป็นพระอาทิตย์ตกครั้งแรกในชีวิต ที่ตาลดูแล้วสวยที่สุด สวยกว่าทุกครั้งที่เคยดูมาก่อนหน้า นั่นอาจเป็นเพราะว่า มีคุณแล้วก็ลูกอยู่ตรงนี้ข้างๆ กันมันจึงสวยเป็นพิเศษ” เตชินเอามือซ้ายโอบไปที่ไหลของหมอสาว มือขวากอดลูกสาวเอาไว้ ก่อนจะโน้มหน้าเข้าไปใกล้แล้วสบตา เขาไม่คิดเลยว่าผู้หญิงอย่างหมอพุฒตาล จะเข้ามาเติมเต็มทุกอย่างในชีวิตที่ขาดหาย ทั้งที่เงินทองมีมากมายก่ายกอง แต่หาซื้อผู้หญิงคนนี้ที่ไหนไม่ได้ และก็คงซื้อใจเธอไม่ได้เช่นกัน ที่เขาได้มันมาไม่ใช่เพราะเงินทอง แต่เป็นเพราะว่าความรักต่างหาก เพราะรักคำเดียวที่อธิบายออกมาได้ไม่รู้จบ ความหมายของมันมีครบตามที่ใจปรารถนา

“คุณรู้ไหมว่าตอนนี้ผมเป็นหนี้คุณอยู่” เตชินพูดพร้อมกับโน้มใบหน้าหมอสาวเข้ามาซบที่อกกว้าง “หนี้อะไรคะ ถ้าเป็นเงินยี่สิบล้านนั่นตาลต่างหากเป็นหนี้คุณ และคงไม่มีปัญญาชดใช้ให้”

“มันไม่เกี่ยวกับเงินพวกนั้นแล้ว ผมก็ไม่ได้ติดใจอะไร ไม่ได้คิดถึงเรื่องเงินนั่นแล้ว แต่ก็ขอบคุณมันขอบคุณเงินยี่สิบล้านที่ทำให้เรามาพบกัน”

“ถ้าไม่ใช่เพราะหนี้ เราคงไม่มีวันนี้ใช่ไหมคะคุณเตชิน” หมอสาวพูดขณะที่ใบหน้าของเธอก็ยังคงซุกอยู่ที่อกกว้างนั่น ส่วนลูกสาวก็เป็นใจนั่งดูพระอาทิตย์ตกดินไม่พูดไม่จาปล่อยให้ผู้เป็นบิดามารดาได้พูดคุยกันไปตามต้องการ

“แต่ตอนนี้ผมเป็นหนี้คุณแล้วล่ะ หนี้รักหมอสาวยังไงล่ะ”

“ฉันคิดดอกเบี้ยแพงนะคะ” หมอสาวพูดพร้อมกับฉีกยิ้มกว้างให้กับคำพูดของสามี

“ผมขอชดใช้ดอกเบี้ยทั้งต้น และดอกให้กับคุณด้วยชีวิตของผมทั้งหมดที่มี ดวงตาคู่นี้มันไม่สามารถที่จะมองใครได้อีก นอกจากคุณคนเดียวหมอพุฒตาล” คำพูดของเตชินที่ฟังดูหนักแน่น หมอสาวมั่นใจว่าเขาจะไม่มีทางนอกกายนอกใจเธอได้อีก คราวที่แล้วคงเป็นบทเรียนราคาแพงให้เตชิน เขาไม่สามารถที่จะหวนกลับไปเส้นทางเดิม หนุ่มเจ้าสำราญเวลานี้ที่ใครๆ มองเขาว่าเป็นเสือ ที่เคยชอบเหยื่อเป็นเนื้อสาว บัดนี้ได้ถอดเขี้ยวเล็บกลายเป็นแมวเหมียว ที่สยบให้กับหมอสาวไปเรียบร้อยแล้ว

“ตาลรักคุณค่ะคุณเตชินและก็รักลูกด้วย”

“ผมก็รักคุณครับ..คุณกับลูกเป็นดั่งชีวิต และลมหายใจของผม” พูดจบเตชินก็โน้มใบหน้าลงต่ำแล้วกดจูบลงไปที่เรียวปากอวบอิ่มนั่น ด้วยความรักทั้งหมดที่มี ดวงใจดวงนี้มันไม่สามารถเผื่อไปให้ใครได้อีก เมื่อใจดวงนี้มีให้แค่หมอพุฒตาลคนเดียว

“คุณพ่อคุณแม่ขา... หอมแก้มเกี๊ยวน้ำด้วย”

“ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า!” ทั้งสองผละออกจากจูบแล้วหัวเราะออกมาพร้อมกัน คำพูดของเกี๊ยวน้ำช่างไพเราะเสนาะหูพวกเขาเหลือเกิน เตชินอุ้มเกี๊ยวน้ำมานั่งตรงกลาง ก่อนที่พวกเขาทั้งสองจะกดจมูกลงไปที่แก้มนุ่มของเด็กน้อยคนละข้างอย่างทะนุถนอม ภาพสามคนพ่อแม่ลูก นั่งอยู่ที่โขดหินในขณะที่พระอาทิตย์กำลังจะตกดิน มันเป็นภาพที่ดูแล้วต้องยิ้มตามเลยทีเดียว

หนี้รักหมอสาวที่เตชินนั้นสร้างเอาไว้ มันคงจะติดตัวของเขาไปจนตายตราบนานชั่วนิจนิรันดร คงไม่มีใครสามารถมาพรากจาก ตราบใดที่ทั้งสองยืนหยัดและแน่วแน่ ที่ผ่านมาให้ถือว่าเป็นบทเรียน การมักมากในกามไม่ได้นำมาซึ่งความสุข..แต่มันกลับทำให้พบเจอแต่ความทุกข์ และหายนะมากกว่าสิ่งใดๆ สำหรับเตชินและหมอพุฒตาล เลือกที่จะไม่เอ่ยถึงอดีตที่ปวดร้าว..แค่จะขอบคุณบทเรียนนั่นที่มันสอนให้พวกเขารู้จักคำว่ารัก และให้อภัย

ต่อไปนี้คงมีแต่ความชื่นมื่น เพราะอีกไม่นานทารกในครรภ์เพศชายฝาแฝดก็จะลืมตาดูโลก มันยิ่งจะสมบูรณ์แบบสำหรับครอบครัวของเขา เมื่อมีพ่อแม่ลูกสาว และลูกชาย เตชินกับหมอพุฒตาลหันหน้ามาสบตา และยิ้มให้กันอีกครั้ง ก่อนที่พระอาทิตย์นั่นจะหายลับลงขอบฟ้าไป..แต่พรุ่งนี้มันจะกลับมาพร้อมกับส่องแสงเจิดจ้าเหมือนดังชีวิตของหมอพุฒตาลกับเตชิน ในเวลานี้ที่ผ่านวันคืนมืดมนแล้วกลับมาส่องแสงเจิดจ้าดังพระอาทิตย์ยิ้มแฉ่ง