หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 110

ตอนที่ 110 เจ้าเสน่ห์

“วรินทร มาแล้วหรอ”ประภาพรออยู่ที่หน้าประตูใหญ่ตั้งนานแล้ว เห็นวรินทรมาก็รีบโบกมือ “ป่ะ ผมพาคุณไปดูน้ำหอมที่พวกผมนำเสนอครั้งนี้”

“ได้สิ่ แต่ทำไมฉันไม่เคยรู้มาก่อน ว่าคุณรู้เรื่องน้ำหอมด้วย”วรินทรเดินเข้าไปในตึกกับเขา แล้วพูดไปด้วย

ตอนที่ประภาพอยู่ที่อังกฤษเป็นนักออกแบบห้องด้านใน ก่อตั้งบริษัทกับเพื่อนขึ้นมาหนึ่งบริษัท ก็พอมีชื่อเสียงอยู่ที่อังกฤษนิดหน่อย

แต่ว่าวรินทรรู้จักกับเขาประมาณหลายปีแล้วแหละ ก็ไม่เคยรู้ว่าเขาก็สนใจน้ำหอม

ดวงตาคู่นั้นที่อ่อนโยนของประภาพมีแสงสีที่ซับซ้อนประกายผ่าน และหายไปเร็วมาก พาเธอเข้าไปในลิฟท์ อธิบายต่อ “ก็เข้าใจบ้าง วันหลังถ้าคุณอยากได้น้ำหอมอะไร หาผมได้โดยตรง”

“งั้นขอบคุณล่วงหน้านะ แต่ฉันไม่ชอบกลิ่นน้ำหอมอะ เพราะฉะนั้นก็ช่างมันเถอะ”

ประภาพรู้ว่าวรินทรไม่ใช่เพราะเกรงใจ แต่ว่าเธอ ไม่มีความสนใจน้ำหอมแม้แต่นิดเดียวเลย

“ไม่แน่นะ ผมรู้จักน้ำหอมยี่ห้อหนึ่งต้องเหมาะกับคุณแน่ๆ”ประภาพนึกได้ว่าสันติเคยนำเสนอน้ำหอมยี่ห้อหนึ่ง ใบหน้าแสดงรอยยิ้มออกมา พาวรินทรมาที่ห้องทำงานของเขา

ห้องทำงานของเขาก็เสมือนตัวเขา แพร่กระจายไปด้วยความอบอุ่นทั่วห้อง แสงสว่างพอดี แสงส่องเข้ามาจากนอกหน้าต่าง สะท้อนลงทั้งพื้นมีสีทอง

บนโต๊ะทำงานนั้นยังมีกระถางต้นไม้เล็กสีเขียวววางอยู่ ในนั้นมีต้นไม้น่ารักๆหลายแบบ ปลายๆมีสีชมพูโผล่ออกมา เต็มอิ่มน่ารักมาก

วรินทรก้าวไปข้างหน้า ใช้มือจับที่ปลายๆเบาๆ แลดูน่ารักมากเลยทนไม่ไหวแล้ว บางต้นก็เสมือนมือแมว ด้านบนมีขนที่นิ่มๆอ่อนๆ

“วรินทร มานี้”ประภาพเรียกไปที เดินไปข้างโซฟาสีครีม นำกล่องหนึ่งวางบนโต๊ะกระจก เรียกเธอมาทางนี้

“นี้คืออะไร？”วรินทรเดินไปแล้วนั่งลง มองกล่องสีดำนั้น แววตาที่สงสัย ด้านบนยังเขียนตัวอักษรภาษาอังกฤษว่าCX คิดในใจว่านี้ก็คงเป็นน้ำหอมยี่ห้อนั้นที่โฆษณา

ประภาพเปิดกล่องออกมา แล้วนำกล่องดันไปตรงหน้าวรินทร

ข้างในมีขวดแก้วคริสตัลที่มองทะลุผ่านได้อย่างงดงาม ขวดแรกเป็นสีเขียวอ่อน ขวดที่สองเป็นสีชมพูเสมือนดอกซากุระ ขวดที่สามสีเลม่อน

“นี้ก็คือน้ำหอมที่นำเสนอ สามขวดในหนึ่งชุด ชื่อว่า enchanting ที่แปลว่า เจ้าเสน่ห์ ” ประภาพแนะนำน้ำหอมพวกนี้ไปด้วย แววตาผสมผสานด้วยความภาคภูมิใจ “กลิ่นของแต่ละขวดไม่เหมือนกัน ถ้าดมอย่างเดียว คุณจะรู้สึกว่ามันน่าดมนะ แต่ไม่มีผลใดใด ต้องใช้ถึงจะรู้”

พูด เขาหยิบน้ำหอมขวดสีเขียวอ่อนขึ้นมา พ่นบนมือของวรินทร

วรินทรยกมาดมที่จมูก กลิ่นอ่อนๆ มีกลิ่นธรรมชาติ แต่ว่าถ้าดมให้ละเอียดกว่านี้ ก็ยังสามารถได้กลิ่นดอกมะลิแต่กว่าจะได้กลิ่นก็ไม่ง่ายนะ ผสมกันได้ดีมาก กลิ่นไม่ฉุน ขนาดวรินทรที่เป็นคนที่ถ้าได้กลิ่นน้ำหอมจะอ้วก พอดมอันนี้ก็ไม่ได้แย่อะไรขนาดนั้น

อีกอย่างทาที่ตัว จะรู้สึกว่าตรงที่สัมผัสโดนน้ำหอมจะรู้สึกเย็นๆ สบายมาก

เธอดูน้ำหอมพวกนั้นดูแล้วดูอีก แค่ดูจากการดีไซน์ด้านนอก ดีไซน์ได้ไม่เหมือนใคร แล้วดูที่ตัวน้ำหอมอีก ดมแล้วรู้สึกสดชื่นอ่อนๆ แต่ถ้าดมไปนานๆ กลับมีกลิ่นที่เจ้าเสน่ห์ลอยออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ

กับชื่อของน้ำหอมยี่ห้อนี้ เหมาะกันไปสุดๆเลย

Enchanting เจ้าเสน่ห์

“รู้สึกยังไง？ดมแล้วไม่รู้สึกอยากอ้วกใช่ป่ะ？”ประภาพมองวรินทรด้วยความตื่นเต้น ถ้าน้ำหอมพวกนี้ยังทำให้เธอรู้สึกว่าอยากอ้วกหรือไม่สบาย งั้นก็ทำไม่สำเร็จจริงๆแล้วแหละ

แต่ว่า ถ้าจะผลิตน้ำหอมที่เหมาะกับสาวๆเมืองC สามารถมองเห็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุดได้จาก

ตัววรินทร

“ไม่นะ หอมดี”วรินทรเอียงดวงตา พูดแล้วยิ้มอ่อน