หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 118

ตอนที่ 118 ดูเหมือนหม่ามี้จะหึง

ทาวัตขมวดคิ้ว ในสายตามีแต่ความโมโหและผิดหวัง

“โอ๊ะโอ๋ หม่ามี้ดูเหมือนจะหึงนะ” กวินใช้กล้องส่องทางไกลนั่งส่องมาจากดาดฟ้าของบ้าน

“แดดดี้นี่โง่ชะมัด ตามไปอธิบายก็จบแล้ว มัวแต่ยืนทำอะไรอยู่ตรงนั้น?” กวินดูไปบ่นพึมพำกับตัวเองไป ในขณะที่กำลังดูสภาพแวดล้อมในตอนกลางคืนเพื่อความปลอดภัยของตัวเอง

“อาโหย่ว ทำลูกเครียดเลย!เอฟ ใครปล่อยผู้หญิงคนนี้เข้ามาเนี่ย?” กวินมองเห็นธารีแล้วก็ได้แต่มองบน เขารู้จักผู้หญิงคนนี้ ถึงแม้ว่าคราวที่แล้วเขาไม่อยู่ ก็มีคนใช้มาแอบบอกเขา ว่าผู้หญิงคนนี้ชอบเข้าไปที่คฤหาสน์ทำให้หม่ามี้เดือดร้อน สุดท้ายก็ไม่รู้ว่าจะใช้วิธีอะไรที่จะพาแดดดี้ออกมาละ

ที่กวินพูดก็คือ ที่หม่ามี้ไม่สบายใจ ที่แท้ก็เพราะเรื่องนี้นั่นเอง!

“คุณหนูไม่ต้องรีบครับ เรื่องเล็กๆแค่นี้ คุณนายจัดการได้อยู่แล้ว” เอฟพูดปลอบอย่างสบายๆ ทำให้กวินไม่เครียด ให้เชื่อมั่นว่าวรินทรนั่นคุมอยู่

“ดูจากท่าทางแล้วหม่ามี้จะต้องหึงแน่ๆ ถ้าแดดดี้ไม่ไปเคลียร์เรื่องจะต้องบานปลาย” กวินก็ใช้กล้องส่องเพื่อดูสถานการณ์ต่อ ท่าทางการยืนบนระเบียงนั้นเหมือนกับสายลับ 007 แล้วยังใส่ชุดดำ แบบสายลับกลุ่มเล็กๆ

หม่ามี้ไม่ให้เขามา กวินจึงทำได้แค่แบบนี้ เพื่อความสุขของแดดดี้กับหม่ามี้ เขายอมลำบาก!

“ผู้หญิงคนนี้เต้นก็ไม่เป็น ยังจะมารบเร้าแดดดี้อยู่ทำไม? เอ๊ะ เอฟ คนที่ไปแทรกกลางความรักระหว่างสามีภรรยานั้นเรียกว่าอะไร” กวินได้ถามออกไป

เอฟได้คิดอยู่สักครู่ พอคิดออกจึงตอบว่า “คุณหนูครับ แบบนี้เขาเรียกว่า มือที่สาม”

แต่คุณผู้หญิงกับคุณผู้ชาย ไม่ว่าจะมองยังไง ก็ไม่สามารถใช้คำว่าคนรักมาขยายความได้เลย.......เอฟจึงถอนหายใจ แล้วหันหน้ากลับไป

“ใช่ใช่ใช่ คำนี้แหละ!” กวินตื่นเต้นจนขาสั่น แล้วก็เฝ้ามองสถานการณ์ต่อ

“อ้า!พ่อบุญธรรมมาได้ไง?” กวินหันกล่องส่องทางไกลไปอีกด้าน ก็เห็นประภาพเข้ามาที่งาน

เขาใส่ชุดสูธทัคซิโด้สีขาว ใบหน้าที่หล่อและอบอุ่นมาพร้อมกับรอยยิ้มอ่อนๆ

“พ่อบุญธรรมมาแล้ว งั้นก็ดีละ รีบไล่ยัยผู้หญิงไม่ดีคนนี้ไปไกลๆ” กวินทำหน้าบึ้ง แล้วรู้สึกเสียดายเล็กน้อย

“คุณหนูครับ ถ้าอย่างนั้นจะโดนคุณผู้หญิงจับตีก้นนะครับ” เอฟพูดเตือนสติ เพราะเขาเคยเห็นกวินถูกตีก้นอยู่หลายครั้ง ถึงจะดูไม่เจ็บ แต่สีหน้าของกวินมันช่างน่าสงสารเหลือเกิน

“ไม่ต้องพูดเรื่องนี้ขึ้นมานะครับ!” กวินสั่นหัว หน้าก็แดงขึ้นมา

หม่ามี้ตีก้นถึงแม้จะไม่เจ็บ แต่เมื่อเป็นผู้ชายจะมาโดนตีก้นได้ยังไง

ธารีที่กำลังรบเร้าทาวัรไม่ให้ไปหาวรินทร ราวกับว่าจะให้ทุกสายตาจับจ้องมาที่เธอ

“ทาวัต ฉันอยากกินอันนี้อ่ะ” ธารีได้สั่งเค้กชาเขียวที่วางอยู่บนโต๊ะ โดยที่ได้แต่สะกิดที่มือของทาวัต แล้วพูดด้วยน้ำเสียงขี้อ้อน

“จันทร์ทรา ไปหยิบมาให้คุณธารีซิ” ทาวัตบอกจันทร์ทราที่อยู่ด้านหลัง จันทร์ทราพยักหน้า แล้วเดินไปตัดเค้กใส่จานเล็ก แล้วมาเสิร์ฟให้กับธารี

ธารีไม่ยอมรับมา แล้วมองหน้าจันทราอย่างอารมณ์เสีย เธอไม่อยากให้จันทร์ทราไปหยิบมาให้ เธอแค่อยากให้ทาวัตดูแลเธอเป็นการส่วนตัว

ทาวัตได้พาธารีมานั่งที่ห้องพักผ่อน สายตาได้มองไปที่ร่างของผู้เล่นฝั่งตรงข้าม จากตรงนี้สามารถได้ยินเสียงหัวเราะจากอีกฝั่ง พอได้เห็นก็รู้สึกมีความสุข

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์