หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 128

ตอนที่ 128 อย่ามาหน้าด้านอยู่ที่นี้

“นี้เธอพูดเองนะ！พอถึงเวลาอย่ามาหน้าด้านอยู่ที่นี้ละกัน！”ทีนาร์ได้ผลที่ตนเองอยากได้ เห้อะใส่เธอดังๆ หันตัวจากไป

วรินทรมองล่าง มองความรู้สึกข้างในไม่ออก แต่ว่าไม่ยากที่จะสัมผัสได้ ความหนาวเย็นบนตัวเธอ

เธอคิดว่าตนเองสามารถดูแลรักษาหัวใจของตนได้ ก็จะสามารถไม่ได้รับแผลในใจอีก คิดไม่ถึง ทาวัตจะมากกว่าเธอหนึ่งขั้น

วรินทร บอกว่าเธอโง่ก็ยังจะมีเหตุผลแล้ว

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่ วรินทรจึงจะเงยหน้าขึ้นช้าๆ นี้ก็ถึงตอนกลางคืนแล้ว ขยี้ตาที่ปวดเมื่อย เธอนำไม้กระดานวาดรูปวางบนเก้าอี้อาบแดด เตรียมตัวลงไปชั้นล่าง

“พี่ชาย ปีที่ผ่านๆมาที่ฉันไม่อยู่ พี่คิดถึงฉันไหม？”ทีนาร์กอดคอของทาวัตอย่างสนิทสนม อ้อนเหมือนเด็กเลย

“จะไม่คิดถึงได้ไงหล่ะ？พี่มีแกเป็นน้องสาวแค่คนเดียวนะ”ทาวัตยื่นมือไปจับจมูกๆของเธอ พูดด้วยความรักใคร่

ความรักของทาวัต ส่วนมากก็แบ่งให้กับวรินทร แต่ว่าสำหรับน้องสาวคนนี้คนเดียว เขาก็รักมากๆเลย ไม่ว่าทีนาร์ขออะไร เขาก็จะยิ้มแล้วตกลง

“ฮ่าฮ่า พี่ชายดีที่สุดเลย”ทีนาร์แสดงรอยยิ้มที่กว้างมากออกมายิ้มห้าพันเลยแหละ ได้ใจ ถ้าเป็นอย่างนี้ เดี๋ยวไล่ผู้หญิงคนนั้นออกไปก็ง่ายขึ้นไปอีกขั้นแล้วหล่ะ

วรินทรขยี้ตาแล้วเดินลงบันได เห็นทีนาร์กับทาวัตท่าทางสนิทสนมไม่รู้ว่าพูดคุยอะไรกันอยู่ ใบหน้าน้อยๆค่อนข้างซีด มองรวมๆแล้วเหมือนไม่สบาย

ทาวัตเห็นวรินทรเดินลงมา สายตาไปหยุดอยู่ที่ใบหน้าที่ขาวซีดของเธอ ขมวดคิ้ว“ไม่สบายหรอ？”

ทีนาร์แอบได้ใจเบาๆ รู้ว่าเดี๋ยวจะโดนเธอไล่ออกไป กำลังแกล้งทำเป็นสำออย！อย่าคิดว่าทำแบบนี้แล้วเธอจะใจอ่อน！

“ไม่เป็นไร”วรินทรเดินไป เลือกที่นั่งที่ไกลจากพวกเขาแล้วนั่งลง

ทาวัตเห็นเธอตั้งใจนั่งห่างจากเขาไปไกลๆ ในแววตามีความไม่ชอบใจ มองใบหน้าที่ขาวซีดของเธอก็อดไม่ได้ที่จะเป็นห่วง รู้สึกหงุดหงิด“นั่งไกลขนาดนั้นทำไม มานี้”

“ไม่ต้องละ ฉันนั่งที่นี้ดีแล้ว”วรินทรหน้าก็ไม่เงยขึ้นมามองแต่อาหารที่อยู่ในจานของตน ไม่มีอารมณ์ทานอาหารเลย

นี้เป็นเรื่องที่น่ามหัศจรรย์มากสำหรับนักกินจุ มองอาหารที่อยู่เต็มโต๊ะแต่กลับทานไม่ลง

แต่ว่าวรินทรทานไม่ลงจริงๆอะ！

“ไม่มีมารยาท อยู่บ้านคนอื่นแล้วยังจะเรื่องมากอีก”ทีนาร์จ้องเธอด้วยความไม่พอใจไปทีหนึ่ง แล้วหันหน้าไปมองทาวัต พูดด้วยความอ่อนโยนขี้อ้อน“พี่ชาย ฉันรังเกียจเธอ ไล่เธอออกไปได้ไหมคะ？”

ทีนาร์รังเกียจวรินทร นี้ไม่ใช่เรื่องที่เกิดขึ้นวันสองวันนะ ถึงแม้ว่าตอนเด็กพวกเขาจะเคยเล่นด้วยกัน ความสัมผัสของวรินทรกับทีนาร์ก็ถือว่าเข้ากันได้ดีนะ

ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ ทีนาร์ก็ชอบขัดวรินทรไปทุกเรื่อง วรินทรก็ไม่ใช่คนที่อ่อนแอและยอมคนอื่น ถึงจะอยู่ต่อหน้าทาวัตก็เห้อะ เธอก็กล้าตบกับทีนาร์

เพราะระยะเวลาที่นาน ทาวัตคิดว่านี้เป็นแค่การทะเลาะกันเล่นๆไม่ได้คิดอะไรมาก ทีนาร์นิสัยยังเด็กเท่านั้น

ผ่านมานาน ขนาดทาวัตยังเกือบลืมเลย เมื่อก่อนทีนาร์ชอบตามก้นของวรินทรแล้วเรียกว่า“พี่สาว”และก็จำไม่ได้แล้วว่าเมื่อก่อนความสัมพันธ์ของทั้งสองดีขนาดไหน

“นาร์นาร์ อย่าไร้สาระ”ทาวัตพูดด้วยความเบื่อทำอะไรไม่ได้ ทีนาร์เกลียดวรินทร นี้เป็นเรื่องใหญ่นะ

ทีนาร์รีบเบะปากด้วยความน้อยใจ สายตาที่มองทาวัตมีความกล่าวโทษ “ฉันไม่ได้ไร้สาระนะ ก็ฉันเกลียดเธอนิ่！”