หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 161
สรุปบท 161 เขาเลือกวรินทร: หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์
อ่านสรุป 161 เขาเลือกวรินทร จาก หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ โดย เมียวเมียว
บทที่ 161 เขาเลือกวรินทร คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายโรแมนซ์ หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย เมียวเมียว อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
161 เขาเลือกวรินทร
“ฉันจะให้ทุกอย่างที่เธอต้องการ แต่ต้องเป็นแค่ฉันนะ ถ้าต้องการชีวิตของฉัน ฉันก็จะให้ หรือว่าเรามาพนันกันไหม กฎกติกาแล้วแต่เธอ ถ้าฉันตายเรื่องของเราก็จบ แต่ถ้าฉันไม่ตาย เราก็ไม่ติดค้างอะไรกันอีก”
คำพูดที่คมกริบของเขานั้นเหมือนกับใบมีด จนไม่มีใครสงสัยในคำพูดของเขา
นี้เป็นบทสนทนาที่ทาวัตพูดกับธารียาวที่สุด แต่กลับเป็นคำพูดแบบนี้
ธารีจ้องมองไปที่ทาวัต ตาทั้งสองรู้สึกเหมือนกำลังจะมีหยดน้ำไหลออกมา ทำให้ ตาเริ่มพร่ามัว “คุณ.......”
นี้เป็นเรื่องที่เธอไม่มีวันนึกถึง
บางที่ เธอคงไม่รู้จักผู้ชายคนนี้ดี เธอคิดว่าสามารถใช้เรื่องที่เธอพิการบิดบังคับให้เขาแต่งงานกับเธอได้ ต่อให้เขาไม่เต็มใจ เขาก็คงต้องแต่งเพื่อแสดงความรับผิดชอบ
ก่อนหน้านี้ ธารีมีความมั่นใจเต็มร้อย เพราะแบบนั้นเธอเลยทำตัวได้ใจขึ้นเรื่อยๆ
เพราะจันทร์ทราคือคนที่ทาวัตส่งมาให้เธอ เธอจึงปฎิบัติกับเธอเหมือนคนใช้ แรกๆก็เกรงใจ แต่พอเวลาผ่านไป เธอก็ทำตัวเหมือนเป็นเจ้าของบ้าน บวกกับที่จันทร์ทราไม่เคยเถียงเธอสักคำ เธอเลยยิ่งได้ใจเข้าไปใหญ่
เพราะ ธารีมั่นใจว่า เธอจะต้องได้แต่งงานกับทาวัตแน่
แต่ตอนนี้ เขากลับบอกว่าต่อให้ต้องตาย เขาก็ไม่มีความคิดที่จะแต่งกับเธอ!
ฉันไม่อยู่ในสายตาของเขาเลยเหรอ? เขาเทียบกับ วรินทร ไม่ได้จริงๆเหรอ?
เธอมีอะไรดีนักหนา เทียบกับที่ฉันทำเพื่อทาวัตจนต้องเสียขาทั้งสองข้าง?!
ใจ ธารี เต็มไปด้วยความโกรธแค้น เธอรู้สึกน้อยใจ ตาทั้งสองข้างรุมไหม้ไปด้วยความโกรธแค้น แต่เธอก็ ทนมันเอาไว้
ผ่านไปราวๆสองนาที ธารีพูดอย่างแผ่วเบา “ทาวัต คุณออกไปก่อนเถอะ ฉันอยากอยู่คนเดียว”
ทาวัต มองเวลาแล้วนึกขึ้นได้ว่า วรินทร รอเขาอยู่ลานจอดรถ “งั้น ผมไปก่อนนะ ผมจะให้จันทร์ทรา มา”
ธารีไม่ได้ตอบอะไร ทาวัตหันหลังแล้วเดินจากไป
ความจริง อะไรที่ธารีอยากได้ ทาวัตก็จะทำให้ทุกอย่าง ต่อให้เธออยากเป็นเจ้าหญิง เขาก็คงทำตามที่เธอต้องการ
แต่ว่า มีแค่เรื่องนี้เท่านั้น ที่เขาทำให้ไม่ได้
ต่อให้มีคนด่าเขาว่าเป็นคนเลือดเย็น เนรคุณ ใจของเขาตอนนี้มีแค่ วรินทร คงจะไม่มีวันเหลือที่ว่างให้ใคร
เขาได้ให้ความรักกับเธอจนหมดแล้ว คนอย่างเขาถ้าได้รักใครแล้ว คงจะไม่มีว่ายอมแพ้แน่
แล้วยังมี กวิน อีก ทาวัตอยากสลักความว่า “รัก” ไว้ตรงหน้าผา ไม่มีใครรู้ดีไปกว่าเขา ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขากับ วรินทร ไม่สามารถเรียกว่าคู่รักได้ แต่เขาจะทำให้มันเป็นจริงเอง
ชาตินี้ อย่าหวังว่าเธอจะหนีพ้น
คำพูดที่ธารีบอกให้ธาวัตออกไปก่อน ความจริงแล้วเธออยากให้เขาอยู่กับเธอ แต่นึกไม่ถึงว่า เขาจะไปจริงๆ
“วรินทร!” ทาวัตยืนมองดูรถตัวเองถูก วรินทร ขับไป ตอนนี้ไม่เห็นแม้แต่เงา ไม่ต้องคิดให้มากความ เขารู้อยู่แล้วที่เธอทำแบบนี้เพราะอะไร
เขาก้มเก็บแบงค์ที่ วรินทร โยนออกมา มันคือแบงค์ร้อย ค่ารถงั้นเหรอ?
เขายิ้มที่มุมปาก จับแบงค์ไว้แน่น ยัยนี้เดียวนี้เอาใหญ่แล้วนะ กล้าทำแบบนี้เลยเหรอ?
วรินทร ขับรถของ ทาวัต ไปที่คฤหาสน์อย่างมั่นใจ เธอค่อยๆลดความเร็วลง เธอมั่นใจมาก ตอนนี้ทาวัตไม่มีรถถ้าจะกลับต้องนั่งแท็กซี่ พอเขากลับมา ฉันก็แค่ไปหลบอยู่ในห้องของ กวิน ดูซิ ว่าเขาจะทำอะไรเธอได้
ระหว่างที่เธอวาดฝันถึงจิตนาการนั้นเธอก็ค่อยๆขับรถเข้าไปที่คฤหาสน์ เธอเอารถไปจอดที่ลานจอดรถ เธอดีใจซักจนไม่ได้สังเกตเลยว่ามีรถแลมโบกินี่สีน้ำเงินจอดอยู่ที่ข้างหน้าเธอ
เธอเปิดประตูและกำลังก้าวขาออกจากรถ
จู่ๆก็มีมือข้างหนึ่งมาจับเธอเอาไว้ แล้วดึงเธอออกมา เธอถูกดึงออกมาอย่างแรงจนเกือบล้มลง
เธอยังไม่ทันได้ตั้งตัว จู่ๆก็ถูกคนจับเธอขึ้นมาไว้เหนือหัวไหล่ จมูกของเธอได้กลิ่นที่คุ้นเคย เพราะหัวที่ห้อยอยู่ ทำให้เธอรู้สึกเวียนหัวเล็กน้อย
“ขโมย!”วรินทร พยายามยกหัวขึ้นเพื่อดูหน้าของคนที่อุ้มเธอยู่ พอเธอหันไปเห็นหน้าของ ธาวัต เธอก็ร้องตะโกนออกมา
ทำไมเขาถึงมาที่นี้ก่อนฉันล่ะ?ต่อให้เขามีปีกก็ไม่น่าจะเร็วขนาดนี้?!
“ทำไมคุณถึงมาอยู่นี้ได้? คุณน่าจะยัง....”
ธาวัตตอบกลับด้วยเสียง ฮึม เธอตัวเบามาก สำหรับเขาแล้วเธอก็เหมือนสำลีนุ่มๆ พอได้ยินคำถามของเธอ เขาก็ตบไปที่ก้นของเธอ “เธอลืมปกเกศไปแล้วเหรอ?”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์
ก็รู้นี่นาว่าตอนที่หายไปกำลังท้อง ทำไมไม่ถามถึงเด็ก...