หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 183

ตอนที่ 183 ใครให้ธารีมาดูแลเขาเนี่ย

ที่ประภาพได้พูดไปนั้น ไม่ได้พูดกับผู้หญิงพวกนั้น แต่ยังพูดกับทุกคนด้วย

จากเรื่องที่เกิดขึ้น คือการนินทาลับหลัง จึงไม่มีใครกล้าดูถูกวรินทรเหมือนผู้หญิงพวกนั้นอีก

อย่างไรก็ตามมันก็ทำให้ทุกคนมั่นใจในความสามารถของวรินทรมากขึ้น

“ไปเถอะ ถ่ายแบบจะเริ่มแล้วไม่ใช้หรอ?” วรินทรหันไปพูดแบบหัวเราะกับประภาพ พร้อมสายตาที่สดใส รอยยิ้ม ในใจก็ไม่มีเรื่องคาใจ

“โอเค ไปเถอะ” ประภาพก็ไม่ถามเธอถึงรายละเอียดของเรื่องที่เกิดขึ้น แล้วจึงเดินไปที่ถ่ายแบบพร้อมกับเธอ

การถ่ายแบบก็ถ่ายจบเร็วมาก เดิมทีแล้วจะไม่จบเร็วขนาดนี้ แต่ว่าถ่ายรูปแค่ส่วนเดียว จึงใช้เวลาน้อยกว่ากำหนด

ประภาพก็แอบพาวรินทรมาส่งที่โรงพยาบาล แล้วก็ขับรถออกไป

ถือว่าเขาฉลาดมาก จากที่ไม่ได้ถามอะไร แต่สามารถมาเป็นเพื่อนได้

วรินทรเดินมาถึงหน้าประตูห้องผู้ป่วย รวบรวมความกล้าแล้วเดินเข้าไป

ธารียังคงอยู่ด้านใน ที่กำลังมองหน้ากวินอยู่

ทาวัตตื่นแล้ว เอาหลังพิงกำแพงและขยี้ตา ตามประสาของคนที่เพิ่งตื่นนอน ที่อารมณ์จะไม่ค่อยดีนัก ผมเพ้าก็รุงรังไม่เป็นทรง ดูแล้วเซ็กซี่มาก

ใบหน้าอันหล่อเหลาก็นิ่งเฉยไม่มีอารมณ์ แต่ได้เห็นกวินสายตาของเขาก็อ่อนโยนลง

เมื่อได้ยินเสียง ทาวัตจึงหันหน้าไปมอง ก็เห็นวรินทรที่กำลังยืนแข็งทื่ออยู่ที่ประตู เขาขมวดคิ้วแล้วพูดไปว่า “ยืนทำอะไรอยู่ตรงนั้น? เข้ามาสิ”

“อ่า” วรินทรเงยหน้าขึ้นมามอง แล้วตอบกลับ เมื่อเดินถึงหน้าเตียงผู้ป่วย หันไปมองธารีราวกับว่าเป็นศัตรู แล้วอุ้มกวินขึ้นมานั่ง

“คุณวริน ไม่เจอกันนานนะคะ” ธารียิ้มอ่อนๆ แล้วมองวรินทรราวกับว่ากำลังดูดอกลิลลี่ที่อ่อนโยน

ถ้าวรินทรไม่รู้จักนิสัยส่วนตัวของเธอ ก็อาจจะหลงกลได้

“อืม” วรินทรตอบด้วยน้ำเสียงเบาๆ แล้วไม่ได้มองที่เธออีก

“ไม่ไหนมาเนี่ย?” ทาวัตเงยหน้ามามองแล้วถามด้วบน้ำเสียงที่เข้มๆ

“ไปถ่ายแบบที่น้ำหอมหอมดาวรุ่งมา” วรินทรตอบกลับไปตรงๆ ถึงจริงๆแล้วในใจแอบเคืองๆทาวัตอยู่

ใครให้ธารีมาดูแลเนี่ย

ถ้าทาวัตรู้ความคิดของเธอคงจะงอนและตีเธอแล้ว เพราะเขาอาจจะคิดว่าวรินทรนอกใจเขา

หน้าตาของทาวัตเริ่มเย็นชา มองวรินทรอย่างโมโห

แย่มาก เขานอนป่วยอยู่นี่ ทำไมเธอถึงไม่รับผิดชอบแล้วไปถ่ายแบบให้ประภาพขนาดนี้?

ดีมากจริงๆ

“คุณวรินนี่เก่งจังเลยนะคะ ความสามารถในการออกแบบดีขนาดนี้ ราวกับดาราหนังท่ามกลางฝูงชน ช่วยเหลือทาวัตได้เยอะขนาดนี้ ไม่เหมือนฉันเลย” เมื่อพูดจบ ธารีก็ถอนหายใจเบาๆ เอามือไปวางไว้บนขาทั้งสองข้าง

วรินทรก็ไม่หลงกลของเธอครั้งนี้ คำพูดของเธอเมื่อฟังดูแล้วก็มีนัยแอบแฝง ซึ่งมีความหมายว่าเธอไม่ใช่นักออกแบบที่ดี ไม่ควรเอาออกไปโชว์ และประโยคสุดท้าย ก็เป็นการสรุปเจตนาทั้งหมด

ว่าเธอคือเจ้าของ แล้วเธอเป็นส่วนเกิน

“แดดดี้ หนูมีเรื่องซีเรียสจะถาม” กวินที่ไม่ได้พูดมาสักพักก็มองไปที่ทาวัต แล้วถามอย่างจริงจัง

“อืม” ทาวัตพูดตอบแล้วก็หันไปหา

“คุณน้าคนนี้เป็นคนรักของแดดดี้หรือเปล่า?”

“ไม่ใช่”