หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 187

ตอนที่ 187 ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว

อ๋า?

วรินทรรู้สึกสะใจ ไม่รู้ว่าใครหรือเทพองค์ใด จะเลือกได้ขนาดนี้ บ้านอื่นมีตั้งเยอะ แต่บ้านพูลสวัสดิ์กลับโดนระเบิดหรอ?

กวินที่นั่งอยู่ในห้องเรียนอยู่ดีๆก็รู้สึกหนาวขึ้นมา ขาเริ่มสั่น ดวงตาเบิกกว้าง แล้วมองออกไปทางนอกหน้าต่างเพื่อดูท้องฟ้าที่พระอาทิตย์กำลังส่องแสง แล้วก็เกาหัว

ปากก็เริ่มบ่นขึ้นมาว่า “แปลกนะ อากาสก้ไม่หนาวนี่ ทำไมถึงตัวสั่นแบบนี้นะ......”

“แม่บุญธรรม ประโยคนั้นพูดยังไงนะ ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว หนูว่าแม่บุญธรรมคงจะไปทำเรื่องไม่ดีมาแน่เลย” วรินทรมองณัฐพิชา แล้วส่ายหน้าไปมาด้วยความเสียใจ เมื่อคนข้างๆดูแล้วก็คิดว่าเป็นความรู้สึกที่ลึกซึ้งระหว่างแม่กับลูกสาว

ณัฐพิชาที่ตาแดงก่ำ จ้องมองไปที่วรินทรอย่างเย็นชา ยิ่งโดนวริทรพูดแบบนี้ขึ้นมาก็ตัวสั่นไม่หยุด

สุดท้าย ก็โมโหจนหมดสติไป

“พ่อคะ แม่บุญธรรมทำไมเป็นลมไปล่ะ?” เมื่อวรินทรเห็นเธอหมดสติไป ก็แอบตกใจ แต่ยังคงทำหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“พอแล้วๆ” ชยุตเริ่มจะโมโห ราวกับไม่อยากจะให้คุยเรื่องนี้ต่อ “พอแม่บุญธรรมตื่นมาก็ไม่เป็นไรละว่าแต่วริน พ่ออยากจะถามอะไรลูกหน่อย”

วริน?

วรินทรรู้สึกแปลกใจ เมื่อก่อนชยุตก็เรียกชื่อจริงของเธอมาตลอด วันนี้มันแปลกจริงๆ

“มีเรื่องอะไรพูดมาตรงๆเลยค่ะ” วรินทรยกเก้าอีกมาหนึ่งตัว แล้วก็นั่งลงอย่างไม่เกรงใจ

ถึงชยุตจะไม่พอใจการกระทำของเธอเท่าไหร่ แต่เหมือนว่าจะชินไปแล้ว “ความสัมพันธ์ของลูกกับคุณทาวัตเป็นยังไงบ้าง?”

จะเป็นยังไงได้อีกล่ะ?

ที่จริงแล้วตอนที่ชยุตไปหาวรินทรที่บ้านของทาวัตตั้งแต่วันนั้นก็รู้ว่าทั้งคู่คบกันอยู่ แค่อยากจะคอนเฟิร์มกับวรินทร

"พ่อถามเรื่องนี้ทำไม? ไม่มีอะไรมาก!" วรินทรไม่ได้ปฏิเสธ แต่ชินกับการพูดแบบนี้

ตามที่คาดไว้ ชยุตก็ไม่ได้คุยเรื่องอะไรกับเธอ เรื่องเดียวที่พูดได้คือเรื่องผลประโชน์ที่บ้านพูลสวัสดิ์จะได้รับ

"ลูกก็รู้นะ ว่าบ้านเราตอนนี้ไม่ค่อยมั่นคงเท่าไหร่ กลัวว่าถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป จะต้อง......" ถึงปากกำลังพูดเรื่องพวกนี้ แต่ชยุตกลับสังเกตุท่าทีของวรินทร

แต่ยังไงวรินทรก็ไม่แคร์เรื่องพวกนี่อยู่ดี จึงพยักหน้า "แล้วไงต่อ?"

"ลูกก็เป็นลูกสาวของบ้านพูลสวัสดิ์นะ ลูกคงไม่อยากให้ตระกูลเราล้มละลายไปอย่างนี้ใช่มั๊ย?" ชยุตชินกับกิริยาแบบนี้ เลยพูดออกมาเบาๆ

วรินทรเข้าใจว่าที่เขาพูดหมายความว่าอะไร ไม่อยากให้บ้านพูลสวัสดิ์สูญสิ้นไปเพราะตัวเอง

"หนูไม่ยอมให้บ้านพูลสวัสดิ์ล้มละลายอยู่แล้ว ไม่ทราบว่าคุณพ่ออยากให้ลูกทำอะไรคะ" วรินทรแกล้งทำเป็นลำบากใจ

ชยุตคนนี้เป็นจิ้กจอกเฒ่า ฟังดูก็รู้ว่ามีแผนอะไรอยู่ จึงให้คำแนะนำว่า "แค่ไปพูดต่อหน้าขอให้คุณทาวัตช่วยบ้านเรา คุณทาวัตจะไม่หักหน้าลูกแน่ๆ"

วรินทรจึงพูดตอบด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า "คุณพ่อมั่นใจได้ยังไงคะ หนูคุยกับคุณทาวัตคุยกันได้ไม่กี่คำเอง"

"พ่อมองออกนะ ว่าคุณทาวัตมีใจให้ลูก แค่ลูกพูด เขาจะต้องตอบรับแน่!"