หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 201

ตอนที่ 201ไปหาผู้หญิงคนอื่น

มีเหตุผลอะไรที่เขาต้องไม่ทำมันล่ะ ทาวัตก็ไม่ใช่นักบุญ ที่โดนยั่วแล้วจะทนไหว แค่ทนได้มาถึงขนาดนี้ก็ถือว่านานมากแล้ว

เขาพลิกด้านให้ตัวเองเป็นฝ่ายอยู่ข้างบนแล้วทับตัววรินทรไว้ ดวงตาเต็มไปด้วยความรุ่มร้อน สายตาเต็มไปด้วยประกายความเจ้าเล่ห์ ร้อนแรงเหมือนดั่งดวงอาทิตย์ที่พร้อมจะหลอมคนข้างล่างให้ละลาย

“ทำอะไรของนาย ลงไปนะ มันควรจะเป็นฉันที่อยู่ข้างบนมากกว่า....” วรินทรรู้สึกไม่พอใจที่ถูกเขาทับ แต่เธอก็ฉีกยิ้มที่มุมปาก แววตาเต็มไปด้วยความร้อนแรง ดูราวกับว่าเหมือนเด็กเอาแต่ใจ

ทาวัตใจละลาย พร้อมกับน้อมตัวลงแบบอดใจไม่ไหว แล้วก็สัมผัสริมฝีปากที่นุ่มนวลของเธออย่างแม่นยำ

“อืม...” วรินทรที่กำลังโดนจูบอยู่ไม่สุก อยากที่จะผลักเขาออก แต่ว่าร่างกายกลับอ่อนยวบ ถึงใจอยากจะปฏิเสธแค่ไหน แต่ร่างกายกลับโหยหา

เขาคนนั้นจิตใจรุ่มร้อน กำลังคิดที่จะเพิ่มรสชาติจูบลงไปอีก วรินทรก็พลิกตัวขึ้นมา ใช้โอกาสที่ทาวัตไม่ทันตั้งตัวพลิกขึ้นมาทับเขาไว้อีกครั้ง

“ฮิฮิ” เธอหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ หน้าตาน่ารักจิ้มลิ้ม สีหน้าดูอ่อนหวานและขี้เล่น ทำให้คนที่มองไม่สามารถละสายตาจากเธอได้จริงๆ

“ห้ามดื้อนะ เพราะวันนี้ฉันจะเป็นคนคุมเอง” เธอกระซิบที่ข้างหูของทาวัต ลมหายใจอุ่นๆทำให้ใจเขาเต้นไม่เป็นจังหวะ

พอทาวัตได้ยินดังนั้นก็รู้สึกเหมือนเลือดพลุ่งพล่านไปทั่วร่างกาย เขายิ้มมุมปากพร้อมกับมองหน้าเธอแล้วพูดว่า “เธอรู้ตัวไหมว่าเมื่อกี้พูดอะไรออกมา”

วรินทรไม่สนใจคำพูดของเขา ตอนนี้เธอรู้สึกว่าทั้งตัวร้อนรุ่มเหมือนกับไฟ รู้สึกว่าเสื้อเชิ้ตกับผิวกายของเขามีความเย็น อยากที่จะใกล้ชุดเข้าไปเรื่อยๆ

มือเล็กๆนั้นค่อยๆบรรจงถอดเสื้อผ้าของเขาออกช้าๆ

“เธอ.......” ทาวัตรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย เขาจะกลายเป็นคนพ่ายแพ้ต่อเธอได้อย่างไรกัน

“ไม่ต้องพูดแล้ว! ฉันถอดไม่ออก!” วรินทรดูเร่งรีบ เธอดูไม่พอใจที่ถอดเสื้อผ้าเขาไม่ออก จนดูราวกับว่าจะร้องไห้ออกมา

“.......” ทาวัตไม่พูดอะไรอีก แต่ว่าวรินทรก็ไม่หยุดคลำไปมาที่เสื้อผ้าของเขา แถมวันนี้เธอยังสวมใส่ชุดเดรส ทำให้เขาได้สัมผัสกับผิวที่นุ่มนวลของเธอ

เขาพยายามกำหมัดแน่นเพื่อยับยั้งตัวเองไว้ เขากำหมัดแน่นไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง แต่วริทรก็ยังไม่สามารถปลดกระดุมเสื้อเขาออกได้ซักที เขาทนไม่ไหวอีกต่อไป เขาพลิกตัวขึ้นพร้อมกับอุ้มวริทรเข้าห้องนอนไป

หลังจากเข้ามาที่ห้องนอน เขาก็โยนวรินทรลงไปบนเตียง ไม่รอให้เธอตอบกลับก็ขึ้นคร่อมตัวเธอทันที

“ยังคิดจะเป็นคนคุมอีกเหรอ” เธอมองเขาด้วยสายตาแบบบอกอารมณ์ไม่ได้ อดไม่ได้ที่จะเม้มริมฝีปากตัวเองด้วยความตื่นเต้น เธอไม่ต้องการให้เขารู้ว่าเธอตื่นเต้นแค่ไหน

ช่างน่าตื่นเต้นจริงๆ

สายตาของทาวัตเต็มไปด้วยประกายรุ่มร้อน เขาประทับริมฝีปากลงไปที่ริมฝีปากสีแดงสดของอีกคนอีกครั้งอย่างช้าๆ เขาแทบจะทนไม่ไหวที่จะทำให้เธอเป็นของเขา

คาร่าพูดไม่ผิดจริงๆ ที่แท้เขาก็ชอบเป็นคนคุมเกมส์เอง!

พอคิดแล้ว เธอก็ทำตามความปรารถนาของเขา จูบตอบเขาไปแบบไม่ค่อยชำนาญ

ภายในห้องมีแต่บรรยากาศที่ชวนหลงใหล เหมือนโลกนี้มีเพียงแค่พวกเขาสองคนเท่านั้น

ทันใดนั้นก็เหมือนมีพายุฝนมาดับเปลวไฟ ทาวัตจู่ๆก็หยุดลง

วรินทรโดนจูบจนสับสนมึนงงไปหมด เธอหอบเล็กน้อย หน้าแดงเหมือนลูกเชอร์รี่ ที่ดึงดูดให้คนมาเลือกกิน

ทาวัตมองหน้าเธอด้วยแววตาสับสน พร้อมกับริมฝีปากที่สวยงามเหมือนดั่งกุหลาบนั่น

แต่ว่าตอนนี้เธอเมามาก ถ้าเธอตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าเขาทำอะไรเธอ เธอจะโกรธรึเปล่านะ

เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ เพื่อที่จะยับยั้งอารมณ์ของตัวเองแล้วถอยออกจากเธอ

หืม?