หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 217

ตอนที่ 217 การเสียสละที่กล้าหาญ

“คุณล้อฉันเล่นหรือ? อยากให้ฉันโมโหเธอรึไง” วรินทรยิ้ม คิดว่าเธอล้อเล่น

คิดว่าคงไม่มีเรื่องอะไรสำคัญ

คาร่างงงวย มองดูมือที่วางเปล่า เกือบจะร้องไห้ เธอจำได้ว่ามันอยู่ที่มือเธอหนิ มันหายไปไหนนะ

เดี๋ยวก่อน เธอเข้าห้องเสร็จ ออกมาล้างมือ เอากระดาษเช็ดมือทิ้ง คงไม่ใช่ตอนนั้นนะ

คาร่าอยากจะตีตัวเองให้ตายจริงๆ เป็นอะไรของเธอเนี่ย ของสำคัญอยู่ในนั้น ทำไมเธอถึงลืมได้

“ถึงเวลากินข้าวแล้ว ไป วันนี้ฉันเลี้ยงเอง ” เพื่อปกปิดความผิดของเธอ วรินทรรู้ว่าน้อยครั้งที่คนงกอย่างคาร่าเป็นฝ่ายเลี้ยงเขาเธอก่อน

“วันนี้พระอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันตกหรืออย่างไร ไม่ใช่เธออยากใส่ยาพิษให้ฉันใช่ไหม?” วรินทรพูดล้อเล่นกับคาร่าก่อนที่จะเดินเข้าไปในลิฟท์

โอกาสแบบนี้ไม่ได้มีบ่อยๆ วรินทรตัดสินใจว่ามื้อนี้คาร่าคงต้องเสียหนักหน่อย เธอจะกินให้พุ่งกางไปเลย

ตรงข้ามกับโรงพยาบาลมีร้านอาหารรสชาติไม่เลว รสชาติดีเลยทีเดียวโดยเน้นอาหารเผ็ดเป็นหลัก วรินทรและคาร่าต่างก็ชอบกินอาหารเผ็ด จึงรีบเดินเข้าไปในร้านอาหาร

“เธอวางใจฉันได้ วันนี้ฉันพกเงินมาไม่เยอะ ถ้าเธอกินเยอะ ฉันจะเอาเธอไปขายเพื่อแลกเงิน” คาร่าขู่วรินทรเล่น ยังไงก็พอสำหรับเธอและวรินทรกินมื้อนี้แน่นอน ทำให้คิดถึงเหตุการณ์เกือบเมื่อก่อน

มีครั้งนึงที่เธอและวรินทรโดดเรียนเพื่อมากินร้านสุกี้เจ้าอร่อย วรินทรกินเท่าไหร่ก็ไม่อิ่ม ตอนจ่ายเงินเงินของวรินทรไม่พอ โชคดีที่เจอกับทาวัตพกเงินมาไม่น้อย ไม่งั้นอีกนิดเดียวเกือบจะโดนจับไปล้างจานเสียแล้ว

หลังจากนั้นชีวิตเธอก็ตกอยู่ในน้ำมือทาวัต จ่ายเงินเสร็จใบหน้ามืดครึ้มของทาวัตก็ลวกตัววรินทร

ออกไป

จากนั้นวรินทรก็ลาป่วยไปสองวัน เพราะว่าป่วย

ทำให้คาร่าตกใจไม่ออกจากห้องเรียนไปไหน กลัวเจอทาวัตต่อยเธอ

เธอไปเยี่ยมวรินทรที่บ้านก็พบว่า เดิมนึกว่าวรินทรโดนเขาต่อยไปแล้ว แต่ที่ไหนได้โดนเขาลงโทษอย่างอื่นแทน

ทาวัตสั่งให้วรินทรวิ่งรอบหมู่บ้านไปตั้งสองรอบ หลังจากนั้นยังพาเธอเข้ายิม บังคับให้เธอออกกำลังกายอีกหลายชั่วโมง ใช้คำพูดสวยหรูบอกเธอว่าขับสารพิษออกจากร่างกาย ยังช่วยให้ร่างกายของเธอแข็งแรง

ไม่อยากเชื่อ

น่าโมโหจริง ขาของวรินทรแทบจะไม่มีแรง ยืนไม่ได้ตั้งหลายวัน เดินแต่ละทีเหมือนคุกเข่าใส่คนอื่น คาร่ายังขำเธอตั้งนาน ยังบอกว่าเธอเป็นนางเงือกเพิ่งได้ขามาใหม่

หลังจากเหตุการณ์นั้น ทั้งสองแทบจะไม่กล้าไปไหน คาร่ายังสอนวรินทรอีกว่า ถ้าทาวัตโกรธใส่เธอหรือจะลงโทษเธอ ให้เธอกอดเขาแน่นๆ รับรองว่าความโกรธทั้งหมดของเขาจะหายไป

คิดไม่ถึงจริงๆ ว่าวิธีจะใช้ได้จริง

“เธอมองฉันเป็นอะไร วางใจได้ ฉันกินไม่เยอะ”วรินทรพลางมองเมนูแทบน้ำลายจะไหล

คาร่าแบ้ปาก ถ้าเธอเชื่อวรินทร เธอคงตายไปนานแล้ว

“จริงด้วยวรินทร เกิดอะไรขึ้นระหว่างเธอกับบอสของเธอ เธอกลายเป็นน้องสาวของกวินเมื่อไหร่” คาร่าพลิกเมนู เอ่ยถามวรินทร

วรินทรกลุ้มใจลูบปากของเธอ เอาเมนูที่ชอบส่งให้พนักงานที่อยู่ข้างๆดู ก่อนที่จะพูดกับคาร่า “หญ้าสักต้นยังไม่งอก จะเกิดผลของมันได้อย่างไร”

วรินทรคิดว่าทุกคนต้องมีความทรงจำที่นึกถึง ในส่วนของเธอตั้งเริ่มจนถึงตอนนี้คงเป็นทาวัตที่อยู่ในจใจของเธอทั้งหมด