หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 78

ตอนที่78 รับรองว่าไม่ทำร้ายเธอแม้แต่เสี้ยวเดียว

กวินได้ยินประโยคนั้นจากทาวัต “วรินทรของผม”ปิดปากเล็กๆไว้ หัวเราะแบบเอ๋อๆ เขี้ยวลากดิน

เท่าที่ดู ในใจของแดดดี๊ มามี๊เป็นคนของเขาตั้งนานแล้ว

ไม่แน่เร็วๆนี้เขาอาจจะมีน้องสาวอีกคนแล้วก็ได้

ชยุตขึ้นมาก็ได้ยินทาวัตพูดแบบนี้ ตกใจจนสีหน้าเปลี่ยนไปหลายครั้ง วาดฝันลักพาตัววรินทร?

แรกๆชยุตก็ยังสงสัย แต่เห็นใบหน้าทั้งหน้าของทาวัตเหมือนพายุเข้าฟ้าผ่าเลย ก็รู้สึกเรื่องมันไม่ใช่ ในใจตีกลองเลย

ลูกอกตัญญู ทำไมทำแต่เรื่องที่ทำให้ตระกูลเสียหาย!

ชยุตรีบไปข้างหน้า นำณัฐพิชาดึงมาบังไว้ข้างหลัง มองน้ำเสียงของทาวัตเหมือนจะวุ่นวายแล้ว “ประธานทาวัตท่านวางใจได้ พวกเราให้วาดฝันส่งวรินทรกลับมาเดี๋ยวนี้เลย รับรองว่าไม่ทำร้ายเธอแม้แต่เสี้ยวเดียว”

วาดฝัน?วรินทร?

เรียกแตกต่างกันจังเลยนะ!

ก็เป็นลูกสาวตระกูลเดียวกัน หรือว่าวาดฝันเป็นเพชร วรินทรเป็นหญ้าหรือไง?

ทาวัตยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ จ้องตาดำๆของชยุตอย่างข่มขู่ “ให้เวลานาย 2 นาที คนไม่กลับมาเตรียมตัวรอดูบ้านของนายหายไปจากเมืองcได้เลย”

“ครับครับครับ”ชยุตพยักหน้ารวดเร็ว หยิบมือถือออกมาโทรหาวาดฝัน

“ตู๊ด……เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้กรุณาติดต่อใหม่อีกครั้งค่ะ……”เสียงผู้หญิงที่เย็นชาตอบกลับมาจากมือถือ

ชยุตมือสั่นจนเกือบทำมือถือตกลงไป มองทาวัตแล้วถอยหลัง “ประธานทาวัตครับ ท่าน ท่านดูนี้……”

“ไร้ประโยชน์”ฝีปากที่บางกับรอยยิ้มที่เย็นชา กับคำพูดที่เจ็บ เดินผ่านพวกเขาออกไปทางข้างนอก

กวินมองชยุตด้วยความแค้นไปแวบหนึ่ง แล้วรีบเดินตามไป

แดดดี๊พูดถูก ไร้ประโยชน์!

ณัฐพิชามองทางชยุต “อาเฮีย นี้……อร้าย!”

ใครจะไปรู้ชยุตหันหลังไปทีก็ตบหน้าไปส่ะดังเลย!

ณัฐพิชาโดนตบทีเหวอเลย มือจับหน้าไว้หนึ่งด้าน โดนชยุตตบอย่างไม่ทันตั้งตัวอย่างนี้ น้ำตาก็ไหลออกมาเลย

“ผมเคยบอกพวกคุณไปกี่ครั้งแล้วว่าอย่าแตะต้องยัยนั่น!พวกคุณล่ะ?อยากให้ผมเครียดตายหรือไง?”ชยุตตบประตูดังมาก แล้วเดินตามไปอย่างรวดเร็ว ไม่ว่ายังไง บ้านเราจะพังไปแบบนี้ไม่ได้เด็ดขาด!

ณัฐพิชานั่งอยู่บนพื้น ร้องไห้ด้วยความเสียใจ

ทาวัตนั่งบนบูกัตติ สตาร์ทรถแล้วขับไปเร็วอย่างกับบิน ชยุตเพิ่งวิ่งตามออกมา โดนฝุ่นควันเต็มๆ

บนมือเธอมีมีดปอกผลไม้ที่เพิ่งซื้อมาจากร้านสะดวกซื้อ ใบมีดโดนแสงกระทบดูแหลมคมมาก เสมือนว่าแค่บาดบนมือเบาๆก็สามารถทำให้เลือดไหลออกมาสดๆได้เลย

แต่ยังไงวาดฝันก็เป็นคุณหญิงน้อยของตระกูล ถึงจะอยู่ข้างนอกกับณัฐพิชาปีนั้นๆ ชยุตก็ไม่เคยให้น้อยหน้าใคร กินดีอยู่ดีเลี้ยงดี โดยเฉพาะปีหลังๆนี้ เลี้ยงดีเกินจนปลอกเปลืองส้มเองไม่ได้แล้ว แล้วจะรู้วิธีการลักพาตัวคนอื่นได้ไง ทั้งหมดนี้ก็ดูมาจากละครทั้งนั้น

พอทาวัตเดินเข้าไปในโรงงานเก่า ก็เห็นวรินทรที่โดนมัดแขวนไว้บนอากาศ เหมือนปลาจมน้ำ ไม่มีที่พึ่งพาเลย

ดวงตาคู่นั้นที่ดุร้ายแน่น เขามองไป ก็เห็นถือมีดไว้ นั่งอยู่หลังเสาสีหน้าหวาดกลัวก็คือวาดฝัน

“วรินทร！”ทาวัตเรียกไปหนึ่งที แต่วรินทรก็ยังคงสลบอยู่ เรียกยังไงก็ไม่ตื่นหรอก

ทาวัต！

วาดฝันยืนขึ้น สองมือจับเสาไว้แล้วมองลงไปที่ทาวัต ดวงตาที่สวยงามพัดผ่านแววตาที่หลงรัก “พี่ทาวัต......”

เธอเรียกออกมาแบบลืมตัวอยู่ต่อหน้าวรินทรเธอต้องแกล้งเรียกอีกแบบ ผู้ชายที่ใบหน้าหล่อเหลานั้นเสมือนยาพิษฆ่าชีวิต เข้าในก้นบึ้งหัวใจเธอ

ตอนแรกที่เดินเข้ามาในบ้านเธอ ชยุตจัดงานเลี้ยง แวบแรกที่เห็นทาวัต

ทาวัตที่หล่อดั่งเทวดาบนฟ้าก็ยึดครองใจเธอไปทั้งใจ แต่ไม่ว่าเธอจะอ่อยยังไง เขาก็ไม่สนใจ เธอก็ค่อยๆตายใจ

ใครจะไปรู้ วรินทรกลับมาปุ๊ป ทาวัตก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคนทันทีเลย

เป็นลูกสาวตระกูลเดียวกัน เธอไม่ดีกว่าวรินทรตรงไหน？