หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 77

ตอนที่ 77 เอาวาดฝันไปซ่อนไว้ไหน

“ไม่ ไม่มีอะไร!ลงไปตอนนี้แหละ!”วาดฝันวุ่นวาย ดูท่าแล้วไม่ได้บอกชยุตกับณัฐพิชาไว้อย่างที่คิด รีบยืนขึ้น

“รอฉันกลับมาแกเจอดีแน่!”ก่อนที่วาดฝันจะไปก็ถีบวรินทรไปหนึ่งที แล้วเดินไปอย่างเชิด

ปิดประตู แต่วาดฝันกลับลืมปิดไฟ

วรินทรที่นอนอยู่บนพื้นขยับไม่ได้เลย ไม่ใช่เพราะโดนมัดแขนมัดขาหรอก อีกอย่างโดนรองเท้าส้นสูงของวาดฝันถีบจนเจ็บเกิน ขยับแค่นิดเดียวก็ทรมานแทบตาย

วรินทรรู้สึกได้ว่าร่างกายของเธอฟกช้ำแล้ว โดนถีบจนเจ็บเป็นจุดเป็นจุดเลย ก็ไม่ได้รู้สึกดีกว่าตอนที่บาดเจ็บที่ขาเลย

เธอมีเซ้นส์ว่า ครั้งนี้วาดฝันไม่ปล่อยเธอไปง่ายๆแน่นอน ดูจากความเกลียดที่เธอเกลียดเธอแล้ว เธออยากจะเก็บชีวิตไว้ก็คงยาก

นั่งรอความตายแบบนี้ไม่ได้แล้วหล่ะ!

วรินทรพยายามมองรอบๆสุดแรง แต่ว่ามองได้ไม่นาน ตาก็ดำวูบ สลบไปเลย

ก่อนที่จะสลบไปวรินทรมีแค่ความคิดเดียว รอเธอออกไปได้เธอจะระเบิดตระกูลทิ้งทั้งบ้านถึงจะหายแค้น เจ็บฉิบหาย

ทางกวินและทาวัตก็แยกย้ายกันหาวรินทร แต่ทั้งสองก็ฉลาดมาก เล็งกล้องวงจรของถนนไว้เลย โดยเฉพาะทางของคฤหาสน์ กวินและเอฟเปิดออกมา

กวินดูภาพในกล้องแบบไม่กล้ากระพริบตาเลย ย้อนดูอย่างรวดเร็ว ในที่สุดก็เห็นรถแท็กซี่ที่วรินทรนั่งขึ้นไป ไม่ได้ขับไปทางที่พัก แต่ขับไปสถานที่อื่น สถานที่ที่ไหนเนี่ย วิดีโอนี้พอถึงท่อนนี้ก็โดนตัดแล้ว

“เอ ตรวจสอบทะเบียนรถเลขที่ xxxxxx ว่าตอนนี้คนขับอยู่ตำแหน่งไหน”เอฟโทรหาเอ ให้เอตรวจสอบโดยเร็ว เอค่อนข้างที่จะถนัดเรื่องแบบนี้

“รับทราบ” ทางนู้นมีเสียงพาพาพาของแป้นพิมพ์แพร่มา ผ่านไปสักพักก็มีเสียงของเอแพร่มา “อยู่ที่จอดรถสาธารณะแถวคฤหาสน์xx คนขับรถเป็นผู้หญิง ผมส่งรูปให้ดู”

เอวางสาย ส่งรูปมาทางมือถือของเอฟอย่างรวดเร็ว กวินยืนบนเก้าอี้แล้วเอียงศีรษะไปดู ในขณะที่มองภาพคนในรูปหน้าใบเล็กๆอยู่ๆก็ดูแย่กะทันหัน

น้าสาวของเขา วาดฝัน

“คุณนายน้อยรู้จักเธอ?”เอฟเห็นสีหน้ากวินแค้นจนปากหยิกๆ จึงถาม

“อืม พวกเรารีบไปคฤหาสน์xxเถอะ!”กวินกระโดดลงเก้าอี้ ดึงเอฟแล้ววิ่งออกทางข้างนอกเลย เร่งรีบมากๆ

ขณะที่กวินไปถึงคฤหาสน์ที่วาดฝันอยู่แล้ว ทาวัตยืนอยู่หน้าประตูบ้านตั้งนานแล้ว

กวินตะลึงนิดหน่อย ทีแรกนึกว่าพวกเขาจะเร็วกว่า ที่ไหนได้แดดดี๊ก็เร็วไม่แพ้เขาเลย

“สุดหล่อ เร็วกว่าพวกเราไปนิดเดียว”กวินลงจากบนรถ เดินไปข้างๆของทาวัตที่กำลังจะถีบประตูเข้าไป บนใบหน้าสวมแค่แว่นดำไว้ ใส่เสื้อยีนส์กางเกงยีนส์ไว้ทั้งตัว สภาพเท่ๆ

ทาวัตได้พบพวกเขาก็ไม่ได้แปลกใจอะไร ตอบ “อืม” ไปที ยกขาขึ้นถีบประตู ท่าทางชิวมาก ทีเดียวรู้เรื่อง สง่าแบบไม่มีใครเทียบได้

“พวกเขาอยู่ที่นี้ได้ไง?!”วาดฝันอยู่บนตึกแล้วมองเห็นพวกทาวัตเดินเข้าประตูบ้านเธอ รู้สึกกระวนกระวายกะทันหัน ถ้าให้ทาวัตรู้ว่าวรินทรโดนเธอลักพาตัวมา เธอจบแน่ๆ?!

ทำไงดี ทำไงดี?

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์