หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 92

ตอนที่ 92 ข้อตกลงสามข้อ

กวินได้แต่เงยหน้ามองเขา รู้สึกได้ลึกๆกับความสูงของเขา

เหมือนรู้ความคิดของกวิน เอฟรีบนั่งลงทันที สบตาเขา “คุณชายน้อย ผู้หญิงคนนั้นหายไปครับ”

วาดฝันหายไป？ กวินหรี่ตา ขนาดนี้เธอยังหนีไปได้ แบล็คหลังผู้หญิงคนนี้ต้องมีคนคอยช่วยแน่ๆ

“หาเรื่อยๆ จนกว่าจะเจอ” น้ำเสียงของกวินที่อ่อนผสมผสานด้วยความเย็นชา ขอแค่เป็นคนที่ทำร้ายมามี๊ เขาจะไม่ปล่อยไปเด็ดขาด

“ครับ”เอฟตอบ แล้วก็หายไปจากห้อง

อีกฝั่ง ทาวัตดึงวรินทรเข้าไปในห้องนอนของตนเอง วรินทรเคยมากี่ครั้ง แต่ก็ไม่เคยสังเกตดีๆ

ห้องนอนของเขามีสีดำกับสีขาวเป็นหลัก เยือกเย็นไม่แยแส เหมือนตัวตนเขา

แต่นี้ก็ไม่ใช่ประเด็นหลัก！

“คุณคงไม่ฟังลูกใช่ไหม อย่าคิดสั้นนะ......”วรินทรกลืนน้ำลาย อยู่บ้านเดียวกันก็ไม่ง่ายแล้ว ถ้าอยู่ห้องเดียวกันอีกนิไม่เอาชีวิตตัวเองเลยหรือไง

“คุณคิดว่าไงหล่ะ” ทาวัตสองมือเสียบกระเป๋ากางเกง ปลดกระดุมบนเสื้อเชิ้ตออกอย่างสบายๆ แสดงสีผิวสีธัญพืชที่แข็งแรงออกมา ดุร้ายและน่าดึงดูด ทำให้หันมองอย่างอื่นไม่ได้อีก

“ไหนๆเราก็ไม่อยากให้ลูกเสียใจเหมือนกัน งั้นก็ข้อตกลงสามข้อละกัน”วรินทรคิดแล้วคิดอีก แล้วพูด

ทาวัตยักคิ้วมองเธอ “อืม？”

“ข้อหนึ่ง ระหว่างนี้คุณห้ามแตะเนื้อต้องตัวฉันและห้ามคิดไม่ดีไม่สะอาดกับฉัน”วรินทรหน้าไม่แดงใจไม่เต้นแรง

ทาวัตหัวเราะแล้วเดินเข้าใกล้เธอ ดวงตาทั้งสองเสมือนแสงประกายของดวงดาวที่เข้าไปอยู่ในตา “คุณพูดสิ่ ความคิดอะไรที่ไม่สะอาด?”

“ก็คือ......”วรินทรกัดฝีปากล่าง รู้สึกบนใบหน้าร้อน จะให้เธอพูดยังไง เธอไม่เชื่อหรอกว่าทาวัตไม่รู้？

“คุณพูด ถ้าจะแสดงเป็นสามีภรรยาที่รักกัน ไม่มีกริยาท่าทางจูบอะไรกันหน่อยลูกจะเชื่อหรอ？”ทาวัตมองหน้าที่แดงเพราะอายของเธอ หัวเราะเยาะ เหมือนเป็นนายพรานที่มีความอดทนสูงล่อลวงเหยื่อให้เข้าไปในกับดักของตน

ทาวัตพูดไม่ผิด เขารู้ดีว่าลูกชายคนนี้ฉลาดมีความคิด อยากจะโกหกเขาไม่ง่ายเลย

“งั้นกริยาหวานกันจะแสดงได้ก็ต่อเมื่ออยู่ตรงหน้าเขาเท่านั้น！” วรินทรยอมให้หนึ่งก้าว “ข้อสอง ระหว่างนี้คุณห้ามมีข่าวไม่ดีกับผู้หญิงคนอื่นและห้ามมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่น”

“นี้รินๆหึงหวงหรอ？”เสียงของเขาต่ำลึก เสมือนไวน์แดงที่ดองมานานเป็นปีลึกหอมและดึงดูดคน

ใบหน้าของวรินทรแดงเลย มองเขาอย่างเขินๆอายๆ “ฉันแค่เป็นห่วงว่าลูกจะเข้าใจผิดหน่ะ”

แววตาของทาวัตยิ่งเยิ้มเลย

“ข้อสาม ห้ามบอกคนอื่นเรื่องที่เรานอนห้องเดียวกันเด็ดขาด”

“ตกลง”ทาวัตยิ้มอ่อน เขาไม่บอกคนอื่นหรอกว่าพวกเขานอนห้องเดียวกัน

วรินทรตะลึง ทีแรกคิดว่าน่าจะเอาทาวัตไม่อยู่ คิดไม่ถึงเลยว่าจะตกลงข้อเสนอของเธอง่ายดายแบบนี้？

หลังจากที่ทานอาหารมื้อกลางคืน กวินกลับห้องไปเอง ทาวัตไปห้องสมุด ห้องโถงเหลือแค่วรินทรคนเดียว

วรินทรนั่งดูหนังอยู่ที่ห้องโถง แต่ไม่รู้ว่าใจลอยไปไหนแล้ว

ถ้ารอบๆไม่มีแม่บ้าน เธอนอนดูตั้งนานแล้ว นั้นคือพฤติกรรมของคนขี้เกียจ

แต่ว่า......

เธอมองดูรอบๆ ถึงแม้คนพวกนี้จะก้มหน้า แต่ก็ทำให้เธอไม่กล้าขยับไปมั่วอยู่ดี

ไม่รู้ว่าทาวัตทำอะไรอยู่ เธอชอบสภาพตอนที่ทาวัตเครียดเพราะเธอแล้วพูดอะไรไม่ออก

ผ่านไปสักแปป พี่ลิงยกถาดออกมาจากห้องครัว บนถาดมีนมหนึ่งแก้ว