หนึ่งกระบี่นิจนิรันดร์ นิยาย บท 139
บทที่ 139 พวกเจ้าถึงกับซึมไปเลยหรือ ? (ต้น)
เยี่ยฉวนจากกับน้องสาวไปเป็นเวลานาน เวลานี้ได้กลับมาเสียที แน่นอนว่าในใจของเขาจะต้องรู้สึก ตื่นเต้นอย่างมาก !
เขากับน้องไม่เคยห่างกันนานเท่านี้มาก่อน ดังนั้นภายหลังจากหลายวันที่แยกจาก จึงทำให้เขารู้สึกคิดถึงนางมากเหลือเกิน ในเวลานี้จึงอยากเจอหน้าน้องให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ !
เยี่ยฉวนใช้เวลาวิ่งขึ้นเขาเพียงชั่วพริบตาเดียว
ทว่าเมื่อขึ้นมาถึงยอดเขา เขากลับรู้สึกผวาในใจเล็กน้อยเมื่อมองหาไม่พบเยี่ยหลิง !
เสียงที่ตะโกนนั้นดังมิใช่น้อย ทุกคนในสถานศึกษาฉางหลานย่อมได้ยินทั่วกันหมด โดยปกติแล้วน้อง จะต้องรีบรุดออกมาทันทีที่ได้ยินเสียงของตน !
ทว่าครั้งนี้ เยี่ยหลิงไม่ออกมา !
“เกิดอะไรขึ้น ?”
เยี่ยฉวนใจหายวาบขณะเดียวกันเขารีบผลุนผลันเข้าไปที่ห้องโถง ที่นั่นเขาได้พบกับจี้อันซื่อที่ออกมา พอดี นางมองหน้าก่อนจะบอกว่า “มีเรื่องเกิดขึ้นกับนาง”
เขาได้ยินคำบอกกล่าวเต็มสองหู
หึ่ง !
เสียงสะท้านแห่งกระบี่ภายในกายกลับสะท้อนก้องออกมาภายนอกกายของชายหนุ่ม !
นัยน์ตาจ้องเขม็งตรงมายังหญิงสาว “นางอยู่ที่ใด ?”
แววตากร้าวพร้อมสังหาร !
เมื่อเห็นแววสังหารฉายชัดมิซ่อนเร้น จี้อันซื่อขมวดคิ้วก่อนเอ่ยว่า “เจ้าต้องใจเย็นก่อน เจ้า…”
ฉันพลันนั้นร่างของคนตรงหน้ากระโจนพรวด เพียงในพริบตาปลายกระบี่ในมือของเยี่ยฉวนจี้ตรงกึ่ง กลางระหว่างหัวคิ้วของหญิงสาว เสียงถามดุดันกราดเกรี้ยว “ข้าจะถามเจ้าอีกครั้ง นางอยู่ที่ใด ?”
หางเสียงสั่นพลิ้ว ย่อมแสดงว่าความเดือดดาลนั้นเข้าใกล้จุดมรณะเต็มที
นอกจากนั้นแม้กระบี่ในมือยังสั่นสะท้าน !
จี้อันซื่อจ้องสายตาไม่ว่างเว้น “เฟินเจี้ยต้องการให้เจ้าไปที่เชิงเขาฉางซาน ข้าส่งสัญญาณให้ท่านปู่ ทราบแล้วเขากำลังจะมาถึงในไม่ช้า เจ้า…”
ทว่ายังทันสิ้นประโยค เยี่ยฉวนพลันหันหลังกลับและถลันลงจากเขาไปทันที
“อย่าทำอะไรหุนหันพลันแล่นเด็ดขาด !”
นางทำได้เพียงตะโกนไล่หลังอย่างเร่งด่วนเท่านั้น !
ทว่าเยี่ยฉวนซึ่งหายลับไปอย่างรวดเร็ว กลับไปปรากฏกายที่เชิงเขาแล้ว
เมื่อการณ์ที่ปรากฏเช่นนั้นอีกฝ่ายสีหน้าหมองลงทันที ด้วยรู้เต็มอกว่าเหตุการณ์เลวร้ายกำลังจะเกิดขึ้น !
นางจึงจัดการบีบศิลาถ่ายสัญญาณอีกครั้ง จากนั้นตนเองเร่งวิ่งตามเยี่ยฉวนลงจากเขาโดยไม่รอช้า
ที่เชิงเขา ตลอดเส้นทางเยี่ยฉวนวิ่งอย่างไม่คิดชีวิต นัยน์ตาแดงก่ำราวกับสีโลหิต สีหน้าเหี้ยมเกรียม และบ้าดีเดือด
น้องสาวเป็นสมบัติล้ำค่าชิ้นเดียวในชีวิต เขาจะไม่ยอมให้ใครมาแตะต้องเด็ดขาด !
เขาทำทุกอย่างเพื่อน้องได้ !
ระหว่างทางเยี่ยฉวนบุกตะลุยผ่านผู้คนไปอย่างไม่สนใจใยดี มีชาวบ้านที่จดจำใบหน้าของเยี่ยฉวนได้
“เยี่ยฉวนนี่นา… เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ?”
“ท่าทางเขากำลังรีบไปที่สถานศึกษาฉางมู่ !”
“ไม่มีทาง ! เขาจะยอมไปตายหรือ ?”
“ไป ไป พวกเราไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา…”
โดยทันทีทันใดเสียงชาวบ้านที่แตกตื่น ตื่นเต้น ทุกคนพากันเดิมตามเขามาด้วยคนแล้วคนเล่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนึ่งกระบี่นิจนิรันดร์