หนึ่งกระบี่นิจนิรันดร์ นิยาย บท 34
บทที่ 34 มารดาของเยี่ยฉวน ! (ต้น)
ตระกูลเยี่ย เมืองชิง
ช่วงเวลารุ่งเรืองของตระกูลเยี่ยได้กลายเป็นอดีตไปแล้ว หรือกล่าวอีกอย่างหนึ่งก็คือตระกูลเยี่ยเกือบ จะหายสาบสูญไปจากเมืองชิงแล้วนั่นเอง
ก่อนหน้านี้เมื่อครั้งที่ตระกูลเยี่ยเรืองอำนาจ พวกเขาได้สร้างศัตรูไว้กับตระกูลอื่น ๆ ในเมืองชิงทั้งหมด และตอนนี้ตระกูลหลี ตระกูลจาง กับจวนคฤหาสน์ก็เริ่มทำการได้ล้างแค้นตระกูลเยี่ยแล้ว
เขตแดนและทรัพย์สินเกือบทั้งหมดของตระกูลเยี่ยถูกตระกูลอื่น ๆ กลืนกิน ซึ่งสิ่งสำคัญที่สุดคือตอนนี้บรรดาเด็ก ๆ ในตระกูลเยี่ยต่างไม่กล้าออกไปไหนทั้งสิ้น !
เพราะเมื่อใดก็ตามที่พวกเขาออกไป แน่นอนว่าพวกเขาก็จะต้องถูกทุบตีจนตาย !
ตอนนี้จึงเรียกได้ว่าตระกูลเยี่ยตกอับจนถึงขีดสุดเท่าที่ผู้คนจะจินตนาการได้ !
ภายในคุกน้ำของตระกูลเยี่ย ตอนนี้อดีตผู้เฒ่าตระกูลเยี่ยได้ถูกขังไว้ที่นั่นราวกับสุนัขข้างถนน
ความหวังสุดท้ายของชายชราได้พังทลายลงหลังรู้ว่าเยี่ยหลางถูกบั่นศีรษะ ทำให้หลังจากนั้นเขาก็มี ท่าทางวิปลาสเป็นครั้งคราว
ในวันนี้เอง เยี่ยชางได้มาที่คุกน้ำ
เยี่ยชางเข้าไปในคุกของผู้เฒ่าตระกูลเยี่ย เขามองชายชราในคุกอย่างเฉยชาและเอ่ยขึ้น “ท่านกับข้าสู้ มาทั้งชีวิต แต่ไม่คิดเลยว่าตระกูลเยี่ยจะพังย่อยยับจากน้ำมือของเราเอง !”
ภายในคุกน้ำ ผู้เฒ่าตระกูลเยี่ยได้เอ่ยประชดประชันออกมา “เยี่ยชาง ทุกคนล้วนบอกว่าข้าสายตาแคบสั้น แต่ท่านก็เป็นเหมือนกันไม่ใช่หรือ ?”
เยี่ยชางพยักหน้ารับและเอ่ยขึ้น “ข้าสายตาสั้นก็จริง แต่ตระกูลเยี่ยต้องไม่พังพินาศเพราะเรื่องนี้ สักวันหนึ่งเราจะต้องผงาดขึ้นได้แน่นอน !”
ผู้เฒ่าตระกูลเยี่ยที่ได้ยินดังนั้นพลันแสยะยิ้มออกมา “ท่านยังคิดอยู่หรือว่าเขาจะเห็นแก่ความรู้สึกเก่า ๆ และดูแลตระกูลเยี่ยในวันข้างหน้า ? หากเป็นเช่นนั้นจงหยุดฝันกลางวันเสียเถอะ ! ท่านรู้ดีกว่าทุกคน จากนิสัยของคนคนนั้นแล้ว เขาไม่สนตระกูลเยี่ยอีกต่อไปแล้วในชีวิตนี้ เพราะตระกูลเยี่ยทำให้เขาผิดหวัง !”
เยี่ยชางเงียบไปครู่ใหญ่ จากนั้นจึงเอ่ยเสียงเหี้ยมเกรียม “มีเรื่องหนึ่งที่ท่านไม่ควรลืม กล่าวกันว่าเมื่อใดที่พลังยุทธ์ของบุคคลนั้นอยู่ในขั้นสูงระดับหนึ่ง เลือดของเขาจะกับเก็บพลังอำนาจเอาไว้ และเป็นเพราะเช่นนั้น คนที่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับคนที่ว่าก็จะเกิดการเปลี่ยนแปลงและมีพลังเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเช่นกัน เมื่อพวกเขาแข็งแกร่งขึ้นถึงระดับหนึ่ง”
“ท่านพูดจาเหลวไหล !”
ผู้อาวุโสแค่นเสียงเอ่ย “ผู้มีพลังแข็งแกร่งแบบไหนกันถึงมีความสามารถเช่นนี้ ? ข้าเกรงว่า ในแคว้นเจียงจะไม่มีเลยสักคน อะไรทำให้ท่านคิดว่าเยี่ยฉวนคนนั้นจะมีความสามารถเช่นนั้นได้ ?”
เยี่ยชางเดินหน้าไปสองก้าวพลางยิ้ม “ท่านรู้ไหมว่าทำไมข้าจึงกลับคำคัดค้านทั้งหมดแล้วแต่งตั้งเขา เป็นทายาทสายตรงในปีนั้น ?”
ผู้เฒ่าตระกูลเยี่ยจ้องมองเยี่ยชางนิ่งโดยไม่เอ่ยอะไร
เยี่ยชางที่เห็นดังนั้นจึงยิ้มและเอ่ยต่อ “นอกจากพลังส่วนตัวของเขาแล้ว ยังมีอีกเหตุผลหนึ่ง…มารดา ของเขา !”
มารดาของเยี่ยฉวน !
คิ้วของผู้เฒ่าตระกูลเยี่ยย่นเข้าหากันเล็กน้อย แน่นอนว่าเขามีความประทับใจต่อบุคคลนั้น นางเป็น สตรีธรรมดาที่หาได้ดาษดื่นทั่วไปตามท้องถนนแต่จู่ ๆ ก็หายตัวไปเมื่อเยี่ยฉวนอายุได้สิบขวบ ก่อนที่หลังจาก นั้นจะไม่มีใครได้เห็นนางอีกเลย !
มือขวาของเยี่ยฉวนค่อย ๆ กำแน่น เมื่อมารดาของเยี่ยฉวนจากไปพร้อมกับชายชุดดำที่ประตูหลังของ จวนตระกูลเยี่ย เขาเองก็อยู่ที่นั่นด้วย ในตอนนั้นเองเขาก็ได้เห็นว่าชายชุดดำที่อยู่เบื้องหลังมารดาของเยี่ยฉวนน่าหวาดผวาเพียงใด !
เหาะเหินเดินอากาศ !
บุคคลผู้มีพลังแก่กล้าแบบไหนกันที่ยืนบนอากาศได้ ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนึ่งกระบี่นิจนิรันดร์