หนึ่งกระบี่นิจนิรันดร์ นิยาย บท 72
บทที่ 72 ข้าชังน้ำหน้าเจ้านัก ! (ปลาย)
นางมองเยี่ยฉวนนิ่งอยู่ชั่วครู่จึงพยักหน้าอย่างเข้าใจ ก่อนจะหันมายังชายชราข้างกาย ทำให้ชายชรา ต้องหันมองอย่างครุ่นคิดก่อนพูดพึมพำราวเสียงกระซิบ “ท่านเป็นคนที่สำคัญยิ่งต่อแคว้นเจียง …สำเร็จอีกขั้น แล้วสินะ”
อันหลานซิ่วนิ่งไปชั่วครู่จึงพูดว่า “แคว้นเจียงไม่เกี่ยวข้องอะไรกับปัญหาที่เกิดขึ้น !”
ทว่าชายชรากลับส่ายหน้าพร้อมกับหัวเราะออกมาเบา ๆ “ศพคนตาย 36 ศพเรียงรายตามทางเดินนั่น ไงเล่า”
อันหลานซิ่วไม่ตอบโต้
ชายชราว่าจบก็จึงหันกลับและเดินลงจากเขาไป
เยี่ยฉวนกำมือแสดงคารวะต่ออันหลานซิ่ว “ลาก่อน”
ไม่รอช้า เขาและเยี่ยหลิงรีบเดินตามชายชราลงจากเขาทันที
หญิงสาวยังคงยืนมองตามหลังคนทั้งสาม ค่อย ๆ หลับตาลงช้า ๆ ในขณะนั้นชางจงก็รีบก้าวออกมา เบื้องหน้าอันหลานซิ่ว พร้อมแสดงคารวะด้วยความเคารพ “ท่านปรมจารย์อัน ข้า…”
ฉับพลัน ร่างของตาเฒ่ากลับกระเด็นออกไปไกลหลายจั้ง !
คนในที่นั้นสะดุ้งตกใจ ต่างใช้สายตามองอันหลานซิ่วด้วยแววตาพิศวงยิ่ง !
เหตุเพราะอันหลานซิ่วจู่โจม !
หญิงสาวมองตาเฒ่าชางจงที่กระเด็นไปไกลหลายจั้งด้วยแววตาเย็นเยือก “เจ้าบังอาจทำเลวทรามต่อ คนที่ข้าสั่งให้เขามา”
ยามนี้ตาเฒ่าพลันเกิดความกลัวแล่นเข้าจับจิต เขากำลังนึกหาคำพูด ก่อนที่ฉับพลันแสงวาบจะตก จากฟ้าพุ่งเข้าใส่
แคว่ก !
แขนข้างหนึ่งขาดกระเด็นออกจากร่างของเฒ่าชางจง
โลหิตสาดกระจาย !
ผู้คนหุบปากเงียบสนิท !
ความหวาดกลัวฉายชัดในแววตา “นางคิดจะทำอะไร ?”
อันหลานซิ่วมองไปทางยอดเขาฉางซาน “หลีซิ่ว จงออกมา !” ท่ามกลางสายตาที่จับจ้อง
สิ้นคำ อันหลานซิ่วชี้นิ้วยาวเรียวราวกับเนื้อหยกขึ้น ก่อนพลันปรากฏทวนสีเงินลอยคว้างกลางอากาศ ที่พันรอบลำทวนอยู่คือร่างมังกรยาวนับพันที่ดูคล้ายจะลดขนาดลงเพื่ออำพรางอะไรบางอย่าง
เสียงคำรามของมังกรดังสนั่นครอบคลุมทั่วบริเวณเทือกเขาฉางซาน !
ชั่วครู่กลับเงียบลง
ตู้ม !
บนบอดเขาฉางซาน พลันบังเกิดเสียงกัมปนาทดังสนั่นหวั่นไหวน่าตกใจยิ่ง “เคล็ดวิชาเพลงทวนเปลี่ยนสภาพเป็นรูปธรรม… ท่านบรรลุเคล็ดวิชาสำเร็จเป็นปรมาจารย์ทวนแห่งเต๋า…”
ปรมาจารย์ทวนแห่งเต๋า !
สิ้นประโยคนั้นทุกคนต่างอ้าปากค้างอย่างตกตะลึง !
ปรมาจารย์ทวนแห่งเต๋า !!
“ท่านอันหลานซิ่ว สำเร็จเป็นปรมาจารย์ทวนแห่งเต๋าแล้วเช่นนั้นหรือ ?”
“แต่นางอายุเพียง 19 ปีเท่านั้น !”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนึ่งกระบี่นิจนิรันดร์