บทที่ 95 เสียงฝีเท้าจากชั้นสอง (ต้น)
“เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร ?”
ณ ลานหญ้า สายตาของหลี่เสวียนชางซึ่งจับจ้องไปที่ลานโล่งหลังภูเขาแววตาบ่งบอกว่าไม่เชื่อต่อภาพที่เห็น “กระบี่แทรกเข้าสู่ร่างกาย จากการดูดกลืนของเจ้าหนุ่มคนนั้น ไม่น่าเป็นไปได้… หรือว่า เขามีกายากระบี่ต้นกำเนิดตามตำนาน !?”
ถึงตอนนี้ ปรากฏแววตาหวาดกลัววูบหนึ่ง
ตำนานกล่าวว่า คนเหล่านี้สมรรถนะทางร่างกายมีคุณลักษณะโดดเด่นเป็นพิเศษ กายากระบี่ต้นกำเนิดเป็นหนึ่งในนั้น บุคคลซึ่งมีกายากระบี่ต้นกำเนิดอาจกล่าวได้ว่าเกิดมาเพื่อเป็นเซียนกระบี่ ! สภาพทางร่างกาย จะมีความแตกต่างจากทั่วไปอย่างสิ้นเชิง จึงสังเกตเห็นได้อย่างชัดเจน !
แต่ทว่าเมื่อการณ์แห่งกายาอันมีลักษณะพิเศษบังเกิด นั่นคือสิ่งซึ่งขัดต่อพระประสงค์แห่งสวรรค์ !
ณ ลานประลองหลังภูเขา
วินาทีที่เยี่ยฉวนบรรลุสู่ขั้นหลอมรวมลมปราณ ชายหนุ่มพลันหันกลับมาเผชิญหน้าและออกหมัดพุ่งใส่ผู้นั้นทันที
เมื่อเทียบพลังหมัดก่อนหน้านี้ ความรุนแรงเพิ่มขึ้นอย่างน้อยสองเท่าจากผลความสำเร็จในการบรรลุ ขั้นพลัง !
ผัวะ !
ร่างที่อยู่เบื้องหลังถูกแรงปะทะส่งให้ล่าถอยออกไปไกลราว 3 จั้งเศษ
ในขณะนั้นเอง เมื่อชายหนุ่มเห็นผู้ที่ผงะล่าถอยอย่างถนัดตาจึงออกประหลาดใจไม่น้อย ชายสวมชุดดำพอดีตัว อายุคะเนยี่สิบกว่า นัยน์ตาแฝงแววเย็นชาอยู่เบื้องลึก ปรากฏชัดเจนว่าผู้นี้คือผู้ฝึกกระบี่ ! ทั้งยังใกล้บรรลุเป็นยอดผู้ฝึกกระบี่ในไม่ช้า !
สาเหตุเพราะเวลานั้นชายหนุ่มสังเกตเห็นลำแสงเรืองรองเจือจางปรากฏภายในกระบี่ !
ชายชุดดำจ้องเยี่ยฉวนราวจะกินเลือดกินเนื้อ “ไฉนจึงดูดกลืนกระบี่ของข้า ?”
เยี่ยฉวนมองสบตาหน้าถมึงทึง “ตอนแรกตกลงว่าจะต่อสู้กันหนึ่งต่อหนึ่ง แต่เจ้ากลับใช้ลูกไม้ ฉะนั้นไม่ข้าก็เจ้าต้องตายกันไปข้างหนึ่ง !”
สิ้นสุดประโยคร่างพุ่งทะยานออกไปเบื้องหน้า ขณะเดียวกันกระบี่เล่มหนึ่งพลันปรากฏขึ้นตรงกลาง ฝ่ามือ !
กระบี่หลิงเซี่ยว !
ณ เวลานี้เยี่ยฉวนบรรลุขั้นหลอมรวมลมปราณแล้ว ดังนั้นจึงสามารถหลอมรวมพลังชี่เข้าด้วยกัน ทำให้ทันทีที่กระบี่หลิงเซี่ยวปรากฏ จึงเกิดลำแสงแผ่กระจายออกโดยรอบกระบี่
ลำแสงแห่งกระบี่
สัญลักษณ์แห่งยอดผู้ฝึกกระบี่ !
บรรดาศิษย์ฉางมู่ทั้งหลายที่อยู่ในลานโล่ง ภาพที่ปรากฏประจักษ์แก่สายตาทุกคู่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนึ่งกระบี่นิจนิรันดร์